ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ «ΑΜΕΣΟ»ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
Εισαγωγική σημείωση:
Το πιο κάτω προσχέδιο θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να ειδωθεί, από τους κοινωνικούς αγωνιστές και τις συλλογικότητες που επιθυμούν την πραγματική δημοκρατία, όχι σαν δόγμα για υιοθέτηση αλλά μόνο σαν ερέθισμα προβληματισμού και μελέτης πάνω σε αυτό το αντικείμενο, πάνω σε αυτόν τον ζητούμενο στόχο.
Γράφουμε στο προηγούμενο κείμενό μας «Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ»:
ΜΕΡΟΣ Α
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ
Προσδιορισμός του ανώτερου σκοπού της συλλογικότητας και περιγραφή βασικών γενικών χαρακτηριστικών του.
Άρθρο 1
Α. Ανώτερος (στρατηγικός) σκοπός της συλλογικότητάς μας (ή κόμματος κλπ) είναι η ανατροπή της οποιασδήποτε μορφής ολιγαρχίας και η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από το λαό. (εγκαθίδρυση και λειτουργία της Δημοκρατίας - δηλαδή της εξουσίας του λαού - στη Χώρα μας και σε όλες τις Χώρες του κόσμου)
Β. Κατάκτηση της Δημοκρατίας σημαίνει κατάκτηση της δύναμης- δυνατότητας από το λαό να αποφασίζει ο ίδιος (με απόλυτη πλειοψηφία)
α) για όλους τους συγκεκριμένους κοινωνικούς κανόνες και νόμους που θα θέλει να ισχύουν σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους τομείς της κοινωνίας όπως στην οικονομία (τι θα παράγεται, πως θα παράγεται, πως θα διαμοιράζεται κοκ), την υγεία, την παιδεία, τους Δήμους κλπ- και β) για τους τρόπους εφαρμογής, την εφαρμογή και τον έλεγχο αυτών των κανόνων.
(Δηλαδή η αυριανή κοινωνία να είναι ένας οργανισμός νομοθετικός και εκτελεστικός συγχρόνως)
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
1) ΤΑΚΤΙΚΕΣ, 2) ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ 3) ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ
4) ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ
Άρθρο 11
Θεωρούμε ότι οι αποφάσεις του κεντρικού συντονιστικού οργάνου είναι:
α) ΤΑΚΤΙΚΕΣ όταν οι αποφάσεις αφορούν καταστάσεις προβλεπόμενες από το πρόγραμμα και το καταστατικό και για τη στάση απέναντί τους υπάρχουν καθοριστικές προδιαγραφές τις οποίες έχει θέσει το όλον της συλλογικότητας μέσα απ τις διαδικασίες των καθολικών συνεδρίων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις (μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών) οι εκτελεστικές αποφάσεις του κεντρικού οργάνου εμπίπτουν στην τακτική λειτουργία της συλλογικότητας και δεν απαιτείται κάποια επί πλέον ειδική εντολή του όλου.
β) Οι ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ είναι οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν σε πολύ σύντομο διάστημα για κάποιο θέμα αλλά οι καθοριστικές προδιαγραφές του θέματος έχουν όλες προβλεφθεί από το πρόγραμμα και το καταστατικό. (Αυτή η κατηγορία αφορά την ταχύτητα ενεργοποίησης του ΚΣΟ.)
γ) Οι ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ είναι οι αποφάσεις
1) που αφορούν σε μη προβλεπόμενα γεγονότα (έκτακτα) και άρα είτε δεν έχουν τεθεί γι αυτά όλες οι καθοριστικές προδιαγραφές είτε
2) οι προδιαγραφές κρίνονται ότι είναι ελλιπείς (κενό επαρκών καθοριστικών προδιαγραφών στο πρόγραμμα) και ταυτόχρονα
3) διαφαίνεται ότι υπάρχει, πρακτικά, επαρκής χρόνος για προσφυγή στο όλον της συλλογικότητας να επιλέξει με σύντομες διαδικασίες.
δ) Οι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ είναι ίδιες με τις επείγουσες ειδικές στις περιπτώσεις (1) και (2) αλλά διαφοροποιούνται ως προς την περίπτωση (3).
Δηλαδή στις κατεπείγουσες δεν φαίνεται ότι υπάρχει επαρκής χρόνος για προσφυγή στο όλον της συλλογικότητας για να επιλέξει ούτε με σύντομες διαδικασίες.
Άρθρο 12
Για τις δύο πρώτες περιπτώσεις (α, β) και για την τέταρτη (δ) δεν θα χρειάζεται άμεση προσφυγή στη βάση για λήψη απόφασης.
Οι σύντομες διαδικασίες της επείγουσας ειδικής περίπτωσης
Άρθρο 13
Οι επείγουσες ειδικές αποφάσεις (τρίτη περίπτωση) μπορεί να έχουν παρθεί από το όργανο α) με ομοφωνία και β) με κάποια πλειοψηφία.
Και στις δύο περιπτώσεις πριν γίνει προσφυγή στη βάση για διαπίστωση της βούλησης του όλου, με σύντομες διαδικασίες, πρέπει πρώτα (και πολύ σύντομα πχ 1-3 μέρες) να αποφανθούν τα μέλη του Ανώτατου Ελεγκτικού Οργάνου για την κανονικότητα – συμβατότητα της κάθε νέας προτεινόμενης προδιαγραφής σε σχέση με τις άλλες καταστατικές ή προγραμματικές προδιαγραφές της συλλογικότητας. ( Δηλαδή να αποφανθούν για την κανονικότητα και όχι για την πιθανή αποτελεσματικότητα της κάθε προτεινόμενης προδιαγραφής).
Άρθρο 14
Η πλειοψηφούσα άποψη του ανωτάτου ελεγκτικού οργάνου (πλειοψηφία των μελών του και όχι των παρευρισκομένων στη συνεδρίαση) καθώς και οι μειοψηφούσες σε αυτό απόψεις (εκφραζόμενες εν συντομία) συνάπτονται στην άποψη ή στις απόψεις του ΚΣΟ και έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Στη συνέχεια όλες οι απόψεις πρέπει να φθάσουν τελικά στο κάθε μέλος της βάσης για να μπορέσει αυτό να αποφανθεί.
Άρθρο 15
Στις συνεδριάσεις των τοπικών οργανώσεων, λόγω του συντόμου των διαδικασιών, δεν θα υπάρχουν αντιπροτάσεις από τα μέλη.
Άρθρο 16
Στην περίπτωση που τα μέλη του όλου της συλλογικότητας έχουν μπροστά τους μια ομόφωνη απόφαση του ΚΣΟ (συν τις συμβουλευτικές αποφάσεις του ΑΕΟ θα έχουν να αποφασίσουν μεταξύ αποδοχής της πρότασης και απόρριψή της.
Άρθρο 17
Στην περίπτωση όπου τα μέλη του όλου της συλλογικότητας έχουν μπροστά τους απόψεις του ΚΣΟ πλέον της μίας τότε έχουν να αποφασίσουν είτε να επιλέξουν μία από αυτές ή να τις απορρίψουν όλες.
Άρθρο 18
Σε κάθε περίπτωση όπου γίνεται δεκτή από τη βάση κάποια πρόταση του ΚΣΟ, αυτή η εγκεκριμένη πρόταση θα έχει προσωρινό χαρακτήρα (γιατί αυτή δεν γίνεται στη βάση της πλήρους ισοτιμίας των μελών – κατάθεση αντιπροτάσεων κλπ- παρ ότι τον τελικό καθοριστικό λόγο τον έχουν τα μέλη με τη δυνατότητα απόρριψης όλων των προτάσεων) και θα πρέπει οπωσδήποτε να ξανά τεθεί στο επόμενο τακτικό καθολικό συνέδριο, με όλους τους όρους της ισοτιμίας των μελών.
Άρθρο 19
Για την επίβλεψη των διαδικασιών σχετικά με την λήψη αυτών των έκτακτων καθοριστικών αποφάσεων με σύντομες διαδικασίες, υπεύθυνο είναι το Ανώτατο Ελεγκτικό Όργανο σε συνεργασία με τα διαδημοτικά ελεγκτικά όργανα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αυτό το κεφάλαιο θα είναι το πιο σημαντικό για τις ηγεσίες των δεξιών και αριστερών ολιγαρχικών κομμάτων και των ατόμων που τις απαρτίζουν. Πώς να δεχτούν κάτι που δεν θα τους επιτρέπει να έχουν διαρκή εξουσία επί των άλλων; Και ετούτο το κεφάλαιο (όπως και τα υπόλλοιπα) θα πολεμηθούν με λύσσα από εκείνους που θέλουν κατά βάθος να είναι οι «επιβήτορες», οι νταβατζήδες της ζωής των άλλων.
Ταχύτητα στη λήψη έκτακτων αποφάσεων
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Εισαγωγική παράγραφος:
Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ κατεπείγουσας κατάστασης και κατεπείγουσας ειδικής κατάστασης.
Μια συλλογικότητα θα συναντά πολύ τακτικά κατεπείγουσες καταστάσεις. Όμως αν στο πρόγραμμά της έχει προβλέψει πολύ πριν τις καθοριστικές προδιαγραφές μέσα στις οποίες θα πρέπει να κινηθεί εκτελεστικά η συλλογικότητα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Αν όμως δεν έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην συλλογική κατάρτιση του προγράμματος και υπάρχουν κενά καθοριστικών προδιαγραφών τότε θα πρέπει να παρθούν ή να μην παρθούν αποφάσεις σχετικές με τα κενά. Τότε θα έχουμε κατεπείγουσες ειδικές καταστάσεις.
Επομένως είναι πολύ σημαντική η εργασία που θα γίνεται με τα καθολικά συνέδρια για να προβλέπονται προγραμματικά όσο το δυνατόν περισσότερες καταστάσεις.
Σε περίπτωση όμως που κάτι δεν προβλέπεται τότε:
Άρθρο 20
Όταν συντρέχουν οι τρείς πιο κάτω λόγοι:
α) Έκτακτο γεγονός και πολύ σημαντικό
β) μη καλυπτόμενο επαρκώς από καθοριστικές αποφάσεις της συλλογικότητας
γ) Δεν υπάρχει επαρκής χρόνος για προσφυγή στη βάση της συλλογικότητας η οποία να αποφανθεί επί των προτάσεων του ΚΣΟ τότε ακολουθούνται οι πιο κάτω διαδικασίες.
Το ΚΣΟ αποστέλλει στο ΑΕΟ τις προτάσεις της πλειοψηφίας της όπου
1) να αιτιολογούν ότι συντρέχουν οι τρείς πιο πάνω λόγοι (γεγονός έκτακτο και πολύ σημαντικό, μη καλυπτόμενο επαρκώς με αποφάσεις καθοριστικές, μη επαρκής χρόνος για προσφυγή στις απόψεις της βάσης)
2) να αναφέρουν ποιά ή ποιές καθοριστικές προδιαγραφές προτείνουν.
Επίσης αποστέλλονται στο ΑΕΟ και οι απόψεις της μειοψηφίας του ΚΣΟ που υποστηρίζουν όχι μια άλλη προδιαγραφή αλλά την αντικανονικότητα κάποιας ή κάποιων προτεινόμενων προδιαγραφών.
(Μπορεί στις συνεδρίαση του ΚΣΟ, χαρακτηρισμένες με κατεπείγοντα ειδικό χαρακτήρα, να παρευρίσκεται σαν παρατηρητής το ΑΕΟ για να μπορέσει να συντομεύσει τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεών του)
Άρθρο 21
Το ΑΕΟ θα πρέπει να συνεδριάσει με ταχύτητα άμεσα, μέσα στις προτεινόμενες χρονικές απαιτήσεις και να αποφασίσει. α) Αν συντρέχουν αναμφίβολα και οι τρείς πιο πάνω λόγοι που χαρακτηρίζουν μια κατάσταση και μια πρόταση κατεπείγουσα ειδική. (κανονικότητα σαν κατεπείγουσα ειδική)
1) Αν το ΑΕΟ στη συνεδρίασή του αποφανθεί πλειοψηφικά ότι έστω και ένας από τους τρείς λόγους δεν συντρέχει τότε η διαδικασία και η πρόταση του ΚΣΟ δεν έχει συνέχεια.
2) Αν όμως αποφασίσει ότι συντρέχουν και οι τρείς λόγοι τότε προχωρά στη διερεύνηση της κανονικότητας ως προς την θέληση του όλου (και όχι του σωστού από άποψη αποτελεσματικότητας) των προτεινόμενων από το ΚΣΟ προδιαγραφών. Δηλαδή η κανονικότητα αφορά στο αν η κάθε νέα πρόταση αντιφάσκει ή όχι σε άλλες καθοριστικές προδιαγραφές του προγράμματος ή του καταστατικού της συλλογικότητας - τις οποίες έχει αποφασίσει το όλον της συλλογικότητας-.
Αν το ΑΕΟ αποφασίσει πλειοψηφικά ότι υπάρχει θέμα αντικανονικότητας ή αντίφασης ή αντίθεσης
Λειτουργίες – καθήκοντα και εξουσίες του ΔΕΟ
Άρθρο 1
Το ΔΕΟ συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα.
Άρθρο 2
Τακτικά συνεδριάζει για θέματα σχετικά με το διαρκή έλεγχο της κανονικότητας-εγκυρότητας ΟΛΩΝ των αποφάσεων και ενεργειών των Δημοτικών ή και των διαδημοτικών συντονιστικών και για τον έλεγχο των οικονομικών των συντονιστικών οργάνων της γεωγραφικής αρμοδιότητάς του. (Αν αποφάσεις και πράξεις αυτών είναι συμβατές με τις καθοριστικές αποφάσεις που έχει λάβει το όλον της συλλογικότητας και αν εφαρμόζονται οι εκτελεστικές αποφάσεις του ΚΣΟ και οι αποφάσεις του ΑΕΟ)
Άρθρο 3
Έκτακτα μπορεί να συνεδριάσει αυτόκλητα ή όταν ζητηθεί από έναν αριθμό μελών (%) ή από ένα δημοτικό συντονιστικό (πλειοψηφία μελών του) για να εκδικάσει καταγγελίες για αντισυλλογικές συμπεριφορές μελών της γεωγραφικής αρμοδιότητάς του. (συμπριφορές που αντιβαίνουν στις καθοριστικές προδιαγραφές του όλου)
Άρθρο 4
Το ΔΕΟ έχει τα «κλειδιά» της άμεσης επικοινωνίας με τις τοπικές οργανώσεις της αρμοδιότητάς του (όπως τα έχουν το Δημοτικό Συντονιστικό Όργανο ή και το Διαδημοτικό συντονιστικό όργανο.
Άρθρο 5
Σε περίπτωση αντικρουόμενων απόψεων μεταξύ ΔΕΟ και Δημοτικών ή διαδημοτικών συντονιστικών η βάση θα πρέπει να ακολουθεί την άποψη του ΔΕΟ η οποία είναι αρμόδια να κρίνει την εγκυρότητα των καθοριστικών αποφάσεων. (Το ΔΕΟ δεν μπορεί να κρίνει τις εκτελεστικές αποφάσεις των συντονιστικών οργάνων από άποψη αποτελεσματικότητας αλλά μόνο από άποψη συμβατότητας ή αντίθεσης τους ως προς κάποιες καθοριστικού τύπου προδιαγραφές)
Άρθρο 6
……………………………………………………………………..
ΥΓ 1
Λείπει το κεφάλαιο ή ο κατάλογος κυρώσεων για τις διάφορες καταστατικές παραβάσεις.
Χρειάζεται ένας κατάλογος που να προβλέπει για κάθε παράπτωμα μια κατάλληλη και ανάλογη κύρωση. Ξεκινώντας αντίστροφα θα μπορούσαμε να γράψουμε για κάθε είδους κύρωση ποια παραπτώματα εμπίπτουν Πχ πότε θα προβλέπεται διαγραφή μέλους; (ποιες περιπτώσεις;) , σε ποιες περιπτώσεις θα έχουμε ανάκληση κάποιου μέλους από κάποιο συντονιστικό όργανο; Σε ποιες περιπτώσεις θα υπάρχει η επίπληξη Κλπ.
2. Για να λειτουργεί «αμεσοδημοκρατικά» μια συλλογικότητα εκτός από ένα κατάλληλο καταστατικό (μαζί με το κεφάλαιο των κυρώσεων) χρειάζεται και ένα ειδικό μέσον- τρόπο δηλαδή ένας συλλογικός μηχανισμός για «αμεσοδημοκρατική» λήψη αποφάσεων στη δόμηση του ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ της συλλογικότητας. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να ονομαστεί και καθολικό συνέδριο κατά το οποίο όλα τα μέλη θα έχουν δικαίωμα κατάθεσης προτάσεων και ψήφισης και του παραμικρού ακόμα «κομματιού» του προγράμματος.
Για τα καθολικά συνέδρια θα δημοσιεύσουμε κείμενο προσεχώς.
3. Στο πιο πάνω προσχέδιο καταστατικού παρουσιάζουμε τη πιθανή μορφή μιας τελικής διατύπωσης. Κανονικά όμως πιστεύουμε ότι θα ήταν πιο κατανοητό αν παράλληλα με αυτό υπήρχε και η επεξήγηση του κάθε άρθρου ή του κάθε κεφαλαίου του καταστατικού. Δηλαδή να αναφερόταν στο γιατί τίθεται έτσι το κάθε άρθρο, τι σκοπεύει να πετύχει ή να αποφύγει κλπ.
Εισαγωγική σημείωση:
Το πιο κάτω προσχέδιο θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να ειδωθεί, από τους κοινωνικούς αγωνιστές και τις συλλογικότητες που επιθυμούν την πραγματική δημοκρατία, όχι σαν δόγμα για υιοθέτηση αλλά μόνο σαν ερέθισμα προβληματισμού και μελέτης πάνω σε αυτό το αντικείμενο, πάνω σε αυτόν τον ζητούμενο στόχο.
Σε αντίθεση με όλα τα ολιγαρχικά καταστατικά των ολιγαρχικών κομμάτων και των διάφορων συλλογικοτήτων, το πιο κάτω προσχέδιο στοχεύει, δια μέσου ενός συνδυασμού κανόνων, ισοτιμίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μελών, τρόπου εκλογής και χρόνου θητείας των συντονιστικών και των ελεγκτικών οργάνων, τρόπους αλληλοελέγχου, κυρώσεων , συλλογικού τρόπου κατάρτισης του προγράμματος κλπ, να αποδώσει ΟΛΗ την εξουσία στη βάση, στα απλά μέλη της συλλογικότητας (κόμμα), καθιστώντας ταυτόχρονα την όποια ηγεσία ΑΠΛΟ εκτελεστικό όργανο της θέλησης «των μέχρι τώρα από κάτω» . Οι ηγεσία-συντονιστές δεν θα μπορούν, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ καθόλου έξω από τις εντολές της πλειοψηφίας του όλου της συλλογικότητας και θα είναι ανακλητοί και πειθαρχικά ελεγχόμενοι από τη βάση ανά πάσα στιγμή αλλά ταυτόχρονα θα έχουν τη δυνατότητα, σε έκτακτες περιστάσεις, να παίρνουν πολύ γρήγορες και αποτελεσματικές αποφάσεις οι οποίες πάλι θα είναι μέσα στα πλαίσια της θέλησης της πλειοψηφίας της βάσης.
Γράφουμε στο προηγούμενο κείμενό μας «Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ»:
« ..Ας κοιτάξουμε την ιστορία.
Μετά από κάθε μεγάλη καταπίεση κάποιου λαού είχαμε μεγάλη λαϊκή εξέγερση. Ακόμα και αν η εξέγερση ήταν επιτυχημένη, μετά από λίγο χρονικό διάστημα αποδεικνυόταν ότι αυτή η επιτυχία ήταν πολύ προσωρινή και ότι επανερχόταν η απογοήτευση στο χώρο των απλών εξεγερμένων.
Οι εξουσιαζόμενοι είχαν «προδοθεί» από τους «ηγέτες» τους οι οποίοι κατά την διάρκεια της εξέγερσης ήταν μεν πρωτοπόροι εξουσιασμένοι αλλά μετά τη νίκη της εξέγερσης – μετά από κάποιο μικρό χρονικό διάστημα - μετατρέπονταν σε ολιγαρχικούς εξουσιαστές (ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ-ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ; )
Πάλι λοιπόν η απογοήτευση αλλά μετά από λίγα χρόνια η ελπίδα ξαναγεννιόταν σε μια νέα εξέγερση η οποία κατέληγε και αυτή στο ίδιο αποτέλεσμα (Δες πχ Οκτωβριανή επανάσταση).
Αποδεικνυόταν ότι ΠΑΝΤΑ (χωρίς εξαίρεση) η πορεία της εξέγερσης ήταν απ την αρχή καμπύλη και όχι ευθεία. Έτσι η συνέχεια της καμπύλης σχημάτιζε νομοτελειακά κύκλο και οδηγούσε στο ίδιο σημείο εκκίνησης. Ποιο ήταν το σημείο εκκίνησης; Κάποιοι (νέοι) ηγεμόνες στην θέση των παλιών ήταν αυτοί που αποφάσιζαν για τους κανόνες της ζωής του λαού, για την ζωή του λαού, εξ ονόματος μεν του λαού αλλά επί της ουσίας ενάντιά του.
Για να γίνει όμως μια εξέγερση ή επανάσταση χρειαζόταν πάντα μια συλλογικότητα για να προγραμματιστεί καλύτερα και για να είναι πιο αποτελεσματική.
Ποια όμως ήταν η δομή και η λειτουργία αυτών των συλλογικοτήτων που άφηνε διάπλατα τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους να αφαιρούν τη δύναμη από το λαό να αποφασίζει ο ίδιος για την κοινωνική του ζωή;
Μήπως αυτή η δομή και λειτουργία είναι μια βασική αιτία της τελικής αέναης ήττας των λαών παρά τις προσωρινές επιτυχίες των αγώνων τους;..»
Ποια όμως ήταν η δομή και η λειτουργία αυτών των συλλογικοτήτων που άφηνε διάπλατα τη δυνατότητα σε κάποιους άλλους να αφαιρούν τη δύναμη από το λαό να αποφασίζει ο ίδιος για την κοινωνική του ζωή;
Μήπως αυτή η δομή και λειτουργία είναι μια βασική αιτία της τελικής αέναης ήττας των λαών παρά τις προσωρινές επιτυχίες των αγώνων τους;..»
Οι ολιγάρχες λοιπόν για να μπορούν να καθορίζουν όπως θέλουν τη ζωή των πολλών, φτιάχνουν για όλες τις συλλογικότητες της κάθε κοινωνίας, τέτοιους κανόνες λειτουργίας ώστε τελικά κάποιοι λίγοι να έχουν περισσότερη δύναμη από τους υπόλοιπους.
Αυτή η ανισοκατανομή δύναμης έχει σαν συνέπεια οι λίγοι δυνατοί να αποφασίζουν για τη ζωή των υπολοίπων
Όπως γράφουμε και στο κείμενο «Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ», οι κανόνες λειτουργίας στις συλλογικότητες αυτές είναι τέτοιες ώστε να δημιουργείται μια κλίκα που τελικά να επιβάλει την εφαρμογή της θέλησής της στους πολλούς.
Το ιστορικό ζητούμενο λοιπόν είναι η εξουσία (δύναμη) των πολλών και όχι των λίγων.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό χρειάζεται η συλλογική πράξη δια μέσου ιδιαίτερων ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ κανόνων να υλοποιεί τις εξής προδιαγραφές:
Αυτή η ανισοκατανομή δύναμης έχει σαν συνέπεια οι λίγοι δυνατοί να αποφασίζουν για τη ζωή των υπολοίπων
Όπως γράφουμε και στο κείμενο «Η ΚΑΤΑΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ», οι κανόνες λειτουργίας στις συλλογικότητες αυτές είναι τέτοιες ώστε να δημιουργείται μια κλίκα που τελικά να επιβάλει την εφαρμογή της θέλησής της στους πολλούς.
Το ιστορικό ζητούμενο λοιπόν είναι η εξουσία (δύναμη) των πολλών και όχι των λίγων.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό χρειάζεται η συλλογική πράξη δια μέσου ιδιαίτερων ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ κανόνων να υλοποιεί τις εξής προδιαγραφές:
1) Ισοκατανομή δύναμης σε όλα τα μέλη της κάθε επί μέρους συλλογικότητας (σε γνώμη, προτάσεις, επιλογή, εκλογή σε όργανα κλπ)
2) Να εφαρμόζεται ΠΑΝΤΑ η ουσιαστική θέληση της πλειοψηφίας (και όχι μιας κλίκας)
3) Άρα να αποκλείεται εντελώς η δημιουργία κλίκας. (Επομένως δια μέσου της ύπαρξης ελεγκτικών οργάνων των πολλών επί των συντονιστικών οργάνων και στη συνέχεια έλεγχος αυτών των ελεγκτικών οργάνων από τους πολλούς.)
4) Όλοι οι κανόνες να οδηγούν σε μια αποτελεσματικότητα της συλλογικής πράξης προς όφελος των πολλών, (και για τακτικά και για έκτακτα θέματα) πολύ ανώτερη απ αυτή της ολιγαρχικής λειτουργίας.
Συμπυκνωμένες οι πιο πάνω 4 προδιαγραφές θα ήταν: Διαρκής – αδιάλειπτη ισοκατανομή δύναμης μεταξύ όλων των μελών και μέγιστη αποτελεσματικότητα ως προς την εξυπηρέτηση της θέλησης των πολλών.
Το πιο κάτω προσχέδιο «αμεσο»Δημοκρατικού καταστατικού αφορά σε παν-κοινωνικές συλλογικότητες με μεγάλο αριθμό μελών και τα μέλη να είναι διακορπισμένα σε σχετικά μεγάλη γεωγραφική έκταση.
Όποιος όμως θα ήθελε ένα «αμεσοδημοκρατικό» καταστατικό για μικρές συλλογικότητες (συνελεύσεις μικρού αριθμού ατόμων σε μια περιοχή) θα μπορούσε, βασικά στοιχεία ετούτου του προσχεδίου καταστατικού, να τα προσαρμόσει σε αυτές (προσθέτοντας ή αφαιρώντας άρθρα).
Σημαντικό:
Το κάθε άρθρο, σε ένα καταστατικό, θα πρέπει να τίθεται ή να επεξηγείται με μέτρο το ποιός είναι ο συγκεκριμένος στόχος του- ο ρόλος του ως προς τα συνολικά τελικά ζητούμενα.
Το κάθε συγκεκριμένο άρθρο τελικά θα έχει στόχο είτε α) να υλοποιήσει κάτι –προτρεπτικό- είτε β) να αποφύγει την υλοποίηση κάποιου αρνητικού-αποτρεπτικό- είτε γ) να λειτουργήσει από μόνο του ή αλυσιδωτά σαν υλική προϋπόθεση για να μπορεί να σταθεί πρακτικά ένα άλλο επόμενο άρθρο τύπου (α) ή (β). Επίσης ένα άρθρο μπορεί να περικλείει 2 απ τα τρία ή και τα τρία στοιχεία ταυτόχρονα –προτρεπτικού-αποτρεπτικού- προϋπόθεσης-.
2) Να εφαρμόζεται ΠΑΝΤΑ η ουσιαστική θέληση της πλειοψηφίας (και όχι μιας κλίκας)
3) Άρα να αποκλείεται εντελώς η δημιουργία κλίκας. (Επομένως δια μέσου της ύπαρξης ελεγκτικών οργάνων των πολλών επί των συντονιστικών οργάνων και στη συνέχεια έλεγχος αυτών των ελεγκτικών οργάνων από τους πολλούς.)
4) Όλοι οι κανόνες να οδηγούν σε μια αποτελεσματικότητα της συλλογικής πράξης προς όφελος των πολλών, (και για τακτικά και για έκτακτα θέματα) πολύ ανώτερη απ αυτή της ολιγαρχικής λειτουργίας.
Συμπυκνωμένες οι πιο πάνω 4 προδιαγραφές θα ήταν: Διαρκής – αδιάλειπτη ισοκατανομή δύναμης μεταξύ όλων των μελών και μέγιστη αποτελεσματικότητα ως προς την εξυπηρέτηση της θέλησης των πολλών.
Το πιο κάτω προσχέδιο «αμεσο»Δημοκρατικού καταστατικού αφορά σε παν-κοινωνικές συλλογικότητες με μεγάλο αριθμό μελών και τα μέλη να είναι διακορπισμένα σε σχετικά μεγάλη γεωγραφική έκταση.
Όποιος όμως θα ήθελε ένα «αμεσοδημοκρατικό» καταστατικό για μικρές συλλογικότητες (συνελεύσεις μικρού αριθμού ατόμων σε μια περιοχή) θα μπορούσε, βασικά στοιχεία ετούτου του προσχεδίου καταστατικού, να τα προσαρμόσει σε αυτές (προσθέτοντας ή αφαιρώντας άρθρα).
Σημαντικό:
Το κάθε άρθρο, σε ένα καταστατικό, θα πρέπει να τίθεται ή να επεξηγείται με μέτρο το ποιός είναι ο συγκεκριμένος στόχος του- ο ρόλος του ως προς τα συνολικά τελικά ζητούμενα.
Το κάθε συγκεκριμένο άρθρο τελικά θα έχει στόχο είτε α) να υλοποιήσει κάτι –προτρεπτικό- είτε β) να αποφύγει την υλοποίηση κάποιου αρνητικού-αποτρεπτικό- είτε γ) να λειτουργήσει από μόνο του ή αλυσιδωτά σαν υλική προϋπόθεση για να μπορεί να σταθεί πρακτικά ένα άλλο επόμενο άρθρο τύπου (α) ή (β). Επίσης ένα άρθρο μπορεί να περικλείει 2 απ τα τρία ή και τα τρία στοιχεία ταυτόχρονα –προτρεπτικού-αποτρεπτικού- προϋπόθεσης-.
ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
ΜΕΡΟΣ Α
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ
Προσδιορισμός του ανώτερου σκοπού της συλλογικότητας και περιγραφή βασικών γενικών χαρακτηριστικών του.
Άρθρο 1
Α. Ανώτερος (στρατηγικός) σκοπός της συλλογικότητάς μας (ή κόμματος κλπ) είναι η ανατροπή της οποιασδήποτε μορφής ολιγαρχίας και η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ από το λαό. (εγκαθίδρυση και λειτουργία της Δημοκρατίας - δηλαδή της εξουσίας του λαού - στη Χώρα μας και σε όλες τις Χώρες του κόσμου)
Β. Κατάκτηση της Δημοκρατίας σημαίνει κατάκτηση της δύναμης- δυνατότητας από το λαό να αποφασίζει ο ίδιος (με απόλυτη πλειοψηφία)
α) για όλους τους συγκεκριμένους κοινωνικούς κανόνες και νόμους που θα θέλει να ισχύουν σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους τομείς της κοινωνίας όπως στην οικονομία (τι θα παράγεται, πως θα παράγεται, πως θα διαμοιράζεται κοκ), την υγεία, την παιδεία, τους Δήμους κλπ- και β) για τους τρόπους εφαρμογής, την εφαρμογή και τον έλεγχο αυτών των κανόνων.
(Δηλαδή η αυριανή κοινωνία να είναι ένας οργανισμός νομοθετικός και εκτελεστικός συγχρόνως)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΩΤΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ
Από τη στιγμή της ανατροπής της ολιγαρχίας και για την υλοποίηση του ανώτερου σκοπού (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α) είναι απαραίτητη η πραγματοποίηση των πιο κάτω καθοριστικών στόχων.
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΩΤΕΡΟΥ ΣΚΟΠΟΥ
Από τη στιγμή της ανατροπής της ολιγαρχίας και για την υλοποίηση του ανώτερου σκοπού (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α) είναι απαραίτητη η πραγματοποίηση των πιο κάτω καθοριστικών στόχων.
Άρθρο 1
Α. Η νομοθετική και γενικότερα η κανονιστική εξουσία (σε παν-κοινωνικό και σε κάθε μερικό επίπεδο) ανήκει αποκλειστικά στο λαό, ασκείται αποκλειστικά από το λαό και δεν παραχωρείται ποτέ (ούτε και κατ εξαίρεση) σε κανένα εντολοδόχο και για κανένα λόγο .
Β. Οι αποφάσεις της νομοθετικής πρέπει να είναι ρητές, σαφείς, αδιάβλητες με ισότιμη δυνατότητα συμμετοχής σε αυτές όλων των σχετιζόμενων μελών του συνόλου και να έχουν καθολική και μέγιστη ισχύ για τους σχετιζόμενους.
Άρθρο 2.
Α. Η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία ανήκουν στο λαό, ασκούνται από το λαό αλλά για λόγους πρακτικής αποτελεσματικότητας μπορεί, σε περιπτώσεις, να εκχωρηθεί η άσκησή τους σε κάποιους εντολοδόχους, κάτω όμως από συγκεκριμένους αυστηρούς όρους, υπαγορευμένους, επιβαλλόμενους και ελεγχόμενους από την πλειοψηφία του συνόλου.
Β.α Ο μεγαλύτερος εντολέας είναι πάντα η πλειοψηφία του όλου της συλλογικότητας.
β. Ο εντολέας αποφασίζει πάντα για τις καθοριστικές προδιαγραφές- πλαίσια μέσα στα οποία θα πρέπει να πράττει ο εντολοδόχος για να υλοποιήσει τους όποιους στόχους της συλλογικότητας (δίνοντας σχετικά κίνητρα και αντικίνητρα στον εντολοδόχο).
γ. Οι εντολές του εντολέα είναι ρητές, σαφείς και αναφέρουν συγκεκριμένες ενδείξεις ή και αντενδείξεις μέσα στα πλαίσια των οποίων θα μπορεί να κινείται ο εντολοδόχος.
Γ.α Ο εντολοδόχος δεν μπορεί να πράττει ενάντια ή έξω απ τις προδιαγραφές του εντολέα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Είναι μόνο εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων της συλλογικότητας.
β. Η εξουσία που διαθέτει ο εντολοδόχος είναι η εξουσία που του παρέχεται προσωρινά από τη συλλογικότητα και μπορεί να έχει ισχύ μόνο μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών αυτής.
γ. Ο εντολοδόχος έχει περιορισμένη θητεία είναι ελεγχόμενος από τη συλλογικότητα ή όργανα αυτής και είναι ανακλητός ανά πάσα στιγμή από το όλο της συλλογικότητας ή από τα ειδικά (τακτικά ή έκτακτα) ελεγκτικά όργανα αυτής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
ΟΙ ΑΡΧΕΣ- ΠΡΟΎΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΔΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ Β ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
Για την πραγματοποίηση των προδιαγραφών των ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ Α,Β,, στην αυριανή συλλογικότητα του όλου της Χώρας, πρέπει να υλοποιούνται κάποιες προϋποθέσεις που θα αφορούν στην κατηγοριοποίηση των αποφάσεων και στις σχέσεις ισοτιμίας –δικαιώματα και καθήκοντα- των μελών της κάθε συλλογικότητας.
Αυτές οι προϋποθέσεις θα αφορούν την αυριανή κοινωνία αλλά και τις λειτουργίες των συλλογικοτήτων που υπάρχουν σήμερα και στοχεύουν στην ανατροπή της ολιγαρχίας και στην εγκαθίδρυση της πραγματικής εξουσίας του λαού.
Άρθρο 1.
α Γίνεται σαφής διαχωρισμός της ποιότητας των αποφάσεων σε καθοριστικές και εκτελεστικές για το όλον και τα μέρη της συλλογικότητας.
β. Οι καθοριστικές αποφάσεις δεικνύουν τα συγκεκριμένα επιδιωκόμενα αποτελέσματα ή τα προς αποφυγή αποτελέσματα καθώς και τα απαραίτητα αποκλειστικά μέσα ή τρόπους που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να έχουμε την υλοποίηση αυτών των αποτελεσμάτων (βασικοί στόχοι).
γ.1 Οι εκτελεστικές αποφάσεις (συντονιστικές συλλογικές ή τοπικές συλλογικές ή ατομικές) είναι οι αποφάσεις που θα πρέπει να λαμβάνονται από τους εντολοδόχους και θα αφορούν στη χρήση ιδιαίτερων εναλλακτικών μέσων και τρόπων για να υλοποιούνται στην πράξη, (στις ιδιαίτερες συνθήκες) οι προδιαγραφές (στόχοι) των καθοριστικών αποφάσεων του όλου της συλλογικότητας και των καθοριστικών προδιαγραφών που μπορεί να θέσει και μέρος της συλλογικότητας (πχ τοπική οργάνωση προς τα μέλη της) για καλύτερη αποτελεσματικότητα στις ιδιαίτερες συνθήκες.
2. Οι εκτελεστικές αποφάσεις του εντολοδόχου (μερικού συλλογικού ή ατομικού) θα πρέπει όχι μόνο να είναι συμβατές με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές της κάθε συγκεκριμένης εντολής του όλου της συλλογικότητας αλλά να είναι συμβατές και με τον κεντρικό σκοπό και τους άλλους στόχους του όλου της συλλογικότητας.
Άρθρο 2.
α. Οι καθοριστικές αποφάσεις της συλλογικότητας λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας (απόλυτης) και σε ειδικές περιπτώσεις μπορούν να λαμβάνονται με ενισχυμένη πλειοψηφία ή και με ομοφωνία.
Η μειοψηφία θα πρέπει να ακολουθεί την πλειοψηφία.
β. Η λήψη των καθοριστικών αποφάσεων της συλλογικότητας γίνεται ΜΟΝΟ από το σύνολο των μελών της συλλογικότητας και συμμετέχουν ισότιμα όλα τα μέλη της και όχι μέρος αυτών (δηλαδή δεν μπορούν να λαμβάνονται από διάφορες επιτροπές ή ανώτερα διοικητικά όργανα ή ολιγαρχικά συνέδρια, ολιγαρχικές συνδιασκέψεις ή ολιγαρχικές συντακτικές συνελεύσεις, όπου ένα μέρος αποφασίζει για το όλο κλπ).
γ. Η λήψη των εκτελεστικών αποφάσεων είναι αρμοδιότητα του εντολοδόχου. Επίσης η ευθύνη της αναποτελεσματικότητας στην επίτευξη του στόχου από παραλήψεις κάθε μορφής και κακή εκτέλεση ανήκει σε αυτόν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Άρθρο 1.
Όλα τα μέλη είναι ισότιμα αποφασιστικά και εκτελεστικά υποκείμενα.
Άρθρο 2.
α. Το κάθε μέλος - είτε έχει είτε δεν έχει κάποια ιδιαίτερη συντονιστική αρμοδιότητα - έχει ίση κατανομή δύναμης (υπόκεινται στους ίδιους όρους) με όλα τα άλλα μέλη της συλλογικότητας στην έκφραση απόψεων, στην κατάθεση προτάσεων προς ψήφιση , στη λήψη αποφάσεων, στην εκλογή του σε αρμόδια συντονιστικά-εκτελεστικά όργανα και σε κάθε αρμοδιότητα εκτέλεσης αποφάσεων –ελέγχου - κλπ δηλαδή έχει ίση κατανομή δύναμης (ίδιες προϋποθέσεις) για θέματα που αφορούν το όλον της συλλογικότητας 1) σε όλες τις διαδικασίες για λήψη καθοριστικών αποφάσεων και 2) για την εκλογή του σε όλα τα συντονιστικά και ελεγκτικά όργανα.
β. Το κάθε μέλος έχει ίση κατανομή δύναμης με τα άλλα μέλη της συλλογικότητας στην οποία ανήκει (τοπικά, σε συντονιστικό όργανο ή σε ελεγκτικό όργανο) για τη λήψη εκτελεστικών αποφάσεων και την εφαρμογή αυτών.
Α. Η νομοθετική και γενικότερα η κανονιστική εξουσία (σε παν-κοινωνικό και σε κάθε μερικό επίπεδο) ανήκει αποκλειστικά στο λαό, ασκείται αποκλειστικά από το λαό και δεν παραχωρείται ποτέ (ούτε και κατ εξαίρεση) σε κανένα εντολοδόχο και για κανένα λόγο .
Β. Οι αποφάσεις της νομοθετικής πρέπει να είναι ρητές, σαφείς, αδιάβλητες με ισότιμη δυνατότητα συμμετοχής σε αυτές όλων των σχετιζόμενων μελών του συνόλου και να έχουν καθολική και μέγιστη ισχύ για τους σχετιζόμενους.
Άρθρο 2.
Α. Η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία ανήκουν στο λαό, ασκούνται από το λαό αλλά για λόγους πρακτικής αποτελεσματικότητας μπορεί, σε περιπτώσεις, να εκχωρηθεί η άσκησή τους σε κάποιους εντολοδόχους, κάτω όμως από συγκεκριμένους αυστηρούς όρους, υπαγορευμένους, επιβαλλόμενους και ελεγχόμενους από την πλειοψηφία του συνόλου.
Β.α Ο μεγαλύτερος εντολέας είναι πάντα η πλειοψηφία του όλου της συλλογικότητας.
β. Ο εντολέας αποφασίζει πάντα για τις καθοριστικές προδιαγραφές- πλαίσια μέσα στα οποία θα πρέπει να πράττει ο εντολοδόχος για να υλοποιήσει τους όποιους στόχους της συλλογικότητας (δίνοντας σχετικά κίνητρα και αντικίνητρα στον εντολοδόχο).
γ. Οι εντολές του εντολέα είναι ρητές, σαφείς και αναφέρουν συγκεκριμένες ενδείξεις ή και αντενδείξεις μέσα στα πλαίσια των οποίων θα μπορεί να κινείται ο εντολοδόχος.
Γ.α Ο εντολοδόχος δεν μπορεί να πράττει ενάντια ή έξω απ τις προδιαγραφές του εντολέα για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Είναι μόνο εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων της συλλογικότητας.
β. Η εξουσία που διαθέτει ο εντολοδόχος είναι η εξουσία που του παρέχεται προσωρινά από τη συλλογικότητα και μπορεί να έχει ισχύ μόνο μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών αυτής.
γ. Ο εντολοδόχος έχει περιορισμένη θητεία είναι ελεγχόμενος από τη συλλογικότητα ή όργανα αυτής και είναι ανακλητός ανά πάσα στιγμή από το όλο της συλλογικότητας ή από τα ειδικά (τακτικά ή έκτακτα) ελεγκτικά όργανα αυτής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
ΟΙ ΑΡΧΕΣ- ΠΡΟΎΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΔΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ Β ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
Για την πραγματοποίηση των προδιαγραφών των ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ Α,Β,, στην αυριανή συλλογικότητα του όλου της Χώρας, πρέπει να υλοποιούνται κάποιες προϋποθέσεις που θα αφορούν στην κατηγοριοποίηση των αποφάσεων και στις σχέσεις ισοτιμίας –δικαιώματα και καθήκοντα- των μελών της κάθε συλλογικότητας.
Αυτές οι προϋποθέσεις θα αφορούν την αυριανή κοινωνία αλλά και τις λειτουργίες των συλλογικοτήτων που υπάρχουν σήμερα και στοχεύουν στην ανατροπή της ολιγαρχίας και στην εγκαθίδρυση της πραγματικής εξουσίας του λαού.
Άρθρο 1.
α Γίνεται σαφής διαχωρισμός της ποιότητας των αποφάσεων σε καθοριστικές και εκτελεστικές για το όλον και τα μέρη της συλλογικότητας.
β. Οι καθοριστικές αποφάσεις δεικνύουν τα συγκεκριμένα επιδιωκόμενα αποτελέσματα ή τα προς αποφυγή αποτελέσματα καθώς και τα απαραίτητα αποκλειστικά μέσα ή τρόπους που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να έχουμε την υλοποίηση αυτών των αποτελεσμάτων (βασικοί στόχοι).
γ.1 Οι εκτελεστικές αποφάσεις (συντονιστικές συλλογικές ή τοπικές συλλογικές ή ατομικές) είναι οι αποφάσεις που θα πρέπει να λαμβάνονται από τους εντολοδόχους και θα αφορούν στη χρήση ιδιαίτερων εναλλακτικών μέσων και τρόπων για να υλοποιούνται στην πράξη, (στις ιδιαίτερες συνθήκες) οι προδιαγραφές (στόχοι) των καθοριστικών αποφάσεων του όλου της συλλογικότητας και των καθοριστικών προδιαγραφών που μπορεί να θέσει και μέρος της συλλογικότητας (πχ τοπική οργάνωση προς τα μέλη της) για καλύτερη αποτελεσματικότητα στις ιδιαίτερες συνθήκες.
2. Οι εκτελεστικές αποφάσεις του εντολοδόχου (μερικού συλλογικού ή ατομικού) θα πρέπει όχι μόνο να είναι συμβατές με τις συγκεκριμένες προδιαγραφές της κάθε συγκεκριμένης εντολής του όλου της συλλογικότητας αλλά να είναι συμβατές και με τον κεντρικό σκοπό και τους άλλους στόχους του όλου της συλλογικότητας.
Άρθρο 2.
α. Οι καθοριστικές αποφάσεις της συλλογικότητας λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας (απόλυτης) και σε ειδικές περιπτώσεις μπορούν να λαμβάνονται με ενισχυμένη πλειοψηφία ή και με ομοφωνία.
Η μειοψηφία θα πρέπει να ακολουθεί την πλειοψηφία.
β. Η λήψη των καθοριστικών αποφάσεων της συλλογικότητας γίνεται ΜΟΝΟ από το σύνολο των μελών της συλλογικότητας και συμμετέχουν ισότιμα όλα τα μέλη της και όχι μέρος αυτών (δηλαδή δεν μπορούν να λαμβάνονται από διάφορες επιτροπές ή ανώτερα διοικητικά όργανα ή ολιγαρχικά συνέδρια, ολιγαρχικές συνδιασκέψεις ή ολιγαρχικές συντακτικές συνελεύσεις, όπου ένα μέρος αποφασίζει για το όλο κλπ).
γ. Η λήψη των εκτελεστικών αποφάσεων είναι αρμοδιότητα του εντολοδόχου. Επίσης η ευθύνη της αναποτελεσματικότητας στην επίτευξη του στόχου από παραλήψεις κάθε μορφής και κακή εκτέλεση ανήκει σε αυτόν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Άρθρο 1.
Όλα τα μέλη είναι ισότιμα αποφασιστικά και εκτελεστικά υποκείμενα.
Άρθρο 2.
α. Το κάθε μέλος - είτε έχει είτε δεν έχει κάποια ιδιαίτερη συντονιστική αρμοδιότητα - έχει ίση κατανομή δύναμης (υπόκεινται στους ίδιους όρους) με όλα τα άλλα μέλη της συλλογικότητας στην έκφραση απόψεων, στην κατάθεση προτάσεων προς ψήφιση , στη λήψη αποφάσεων, στην εκλογή του σε αρμόδια συντονιστικά-εκτελεστικά όργανα και σε κάθε αρμοδιότητα εκτέλεσης αποφάσεων –ελέγχου - κλπ δηλαδή έχει ίση κατανομή δύναμης (ίδιες προϋποθέσεις) για θέματα που αφορούν το όλον της συλλογικότητας 1) σε όλες τις διαδικασίες για λήψη καθοριστικών αποφάσεων και 2) για την εκλογή του σε όλα τα συντονιστικά και ελεγκτικά όργανα.
β. Το κάθε μέλος έχει ίση κατανομή δύναμης με τα άλλα μέλη της συλλογικότητας στην οποία ανήκει (τοπικά, σε συντονιστικό όργανο ή σε ελεγκτικό όργανο) για τη λήψη εκτελεστικών αποφάσεων και την εφαρμογή αυτών.
Άρθρο 3.
α. Το κάθε μέλος, από μόνο του ή συλλογικά έχει δικαίωμα άρνησης κάποιας τοπικής συλλογικής απόφασης, με στοιχειοθετημένη όμως αιτιολογία, (μόνο) στη βάση του ότι «η εκτέλεση συγκεκριμένης απόφασης αντιβαίνει σε συγκεκριμένα άρθρα του καταστατικού ή σε συγκεκριμένες βασικές προγραμματικές συλλογικές αποφάσεις του όλου» και όχι στη βάση της ιδιαίτερης αντίληψής του για την αποτελεσματικότητα της πράξης.
β.1 Το κάθε μέλος δεν θα πρέπει να δέχεται να εκτελέσει συγκεκριμένες εντολές από κανένα άλλο μέρος της συλλογικότητάς του όταν αυτές δεν έχουν προβλεφθεί από τον συλλογικό προγραμματισμό της οργάνωσής του (στον συλλογικό προγραμματισμό είναι εθελοντική η ανάληψη ευθυνών-εντολών)
β2. Η περαιτέρω ανάληψη ευθυνών (πλέον των εθελοντικά προγραμματισμένων) μπορεί να είναι επίσης μόνο εθελοντική.
Άρθρο 4. Έχει δικαίωμα να ασκεί έλεγχο σε κάθε άλλο μέλος της συλλογικότητας στη βάση των συλλογικών διαδικασιών-προδιαγραφών που προβλέπονται γι αυτόν (“έκτακτα” και κληρωτά ελεγκτικά όργανα κλπ).
α. Το κάθε μέλος, από μόνο του ή συλλογικά έχει δικαίωμα άρνησης κάποιας τοπικής συλλογικής απόφασης, με στοιχειοθετημένη όμως αιτιολογία, (μόνο) στη βάση του ότι «η εκτέλεση συγκεκριμένης απόφασης αντιβαίνει σε συγκεκριμένα άρθρα του καταστατικού ή σε συγκεκριμένες βασικές προγραμματικές συλλογικές αποφάσεις του όλου» και όχι στη βάση της ιδιαίτερης αντίληψής του για την αποτελεσματικότητα της πράξης.
β.1 Το κάθε μέλος δεν θα πρέπει να δέχεται να εκτελέσει συγκεκριμένες εντολές από κανένα άλλο μέρος της συλλογικότητάς του όταν αυτές δεν έχουν προβλεφθεί από τον συλλογικό προγραμματισμό της οργάνωσής του (στον συλλογικό προγραμματισμό είναι εθελοντική η ανάληψη ευθυνών-εντολών)
β2. Η περαιτέρω ανάληψη ευθυνών (πλέον των εθελοντικά προγραμματισμένων) μπορεί να είναι επίσης μόνο εθελοντική.
Άρθρο 4. Έχει δικαίωμα να ασκεί έλεγχο σε κάθε άλλο μέλος της συλλογικότητας στη βάση των συλλογικών διαδικασιών-προδιαγραφών που προβλέπονται γι αυτόν (“έκτακτα” και κληρωτά ελεγκτικά όργανα κλπ).
Άρθρο 5. Κάθε μέλος έχει δικαίωμα στην αυτό-πρωτοβουλία (χωρίς συγκεκριμένη συλλογική εντολή), με γνώμονα την πραγματοποίηση του συλλογικού σκοπού ή συλλογικών επί μέρους στόχων αλλά όπου αυτή η πρωτοβουλία να μην έρχεται σε αντίθεση ή να γίνεται εμπόδιο στην καλύτερη πραγματοποίηση συγκεκριμένων στόχων και εντολών του όλου ή της μερικής συλλογικότητας στην οποία ανήκει.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Άρθρο 1. Το κάθε μέλος έχει καθήκον να εφαρμόζει και να προασπίζει τις καταστατικές αρχές.
Άρθρο 2. Έχει καθήκον να εφαρμόζει και να προασπίζει τις συλλογικές αποφάσεις και του όλου της συλλογικότητας μας και της τοπικής συλλογικότητας στην οποία ανήκει.
Άρθρο 3. Έχει καθήκον να αποδέχεται τον έλεγχο του από άλλα μέλη, μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών που θέτει η συλλογικότητα και να διευκολύνει αυτόν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
Άρθρο 1. Το κάθε μέλος έχει καθήκον να εφαρμόζει και να προασπίζει τις καταστατικές αρχές.
Άρθρο 2. Έχει καθήκον να εφαρμόζει και να προασπίζει τις συλλογικές αποφάσεις και του όλου της συλλογικότητας μας και της τοπικής συλλογικότητας στην οποία ανήκει.
Άρθρο 3. Έχει καθήκον να αποδέχεται τον έλεγχο του από άλλα μέλη, μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών που θέτει η συλλογικότητα και να διευκολύνει αυτόν.
Άρθρο 4. Έχει καθήκον να προασπίζεται όλη τη συλλογικότητα και τους συναγωνιστές του (αλληλεγγύη) από τους εχθρούς και τους αντιπάλους μας καθώς και το να είναι αλληλέγγυος προς κάθε άλλο αντισυστημικό αγωνιστή που ανήκει σε άλλη συλλογικότητα και να τον προασπίζεται από τους καθεστωτικούς αντιπάλους μας.
Άρθρο 5.
α. Το κάθε μέλος έχει καθήκον να μην είναι μέλος σε άλλη συλλογικότητα με παν-κοινωνικό και παν-θεματικό πρόταγμα (κόμμα), η οποία να έχει αντίθετο ή διαφορετικό τον κεντρικό του (παν-κοινωνικό-παν θεματικό) σκοπό από αυτόν που αναφέρεται στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α, Β,Γ,Δ,Ε του καταστατικού μας.
β1. Να μην είναι μέλος σε παν-θεματική ή μονοθεματική συλλογικότητα, ανεξάρτητα αν αυτή είναι παν-κοινωνική ή τοπική, όταν τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί (αυτή η συλλογικότητα) για την επίτευξη των στόχων της είναι διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται είτε στο καταστατικό είτε στο πρόγραμμά μας.
β2Αντίθετα, προωθείται η συμμετοχή των μελών μας σε μονοθεματικές συλλογικότητες - όπως σε σωματεία επαγγελματικά, εκπολιτιστικά κλπ ή σε διάφορα κοινωνικά κινήματα με στόχο την καλύτερη προώθηση των θεμάτων τους και των δικών μας αρχών και προτάγματος.
Άρθρο 6.
Ιδιαίτερης σημασίας καθήκον του κάθε μέλους είναι η καταπολέμηση της πιθανότητας συγκέντρωσης δύναμης από άλλα μέλη του κινήματος, η οποία θα παραβιάζει την αρχή της ισοκατανομής δύναμης μεταξύ όλων των μελών της συλλογικότητάς μας.
Η καταπολέμηση αυτή μπορεί να γίνει με καταγγελίες στα συλλογικά όργανα, πρακτικές προτάσεις για ισοκατανομή δύναμης, με πολύ αυστηρό έλεγχο ατομικών και συλλογικών οργάνων και επιβολή κυρώσεων για καταστατικές παραβάσεις.
Άρθρο 7
Καθήκον του κάθε μέλους είναι η σταθερή συμμετοχή στις λειτουργίες της συλλογικότητάς του και η αποφυγή των αδικαιολόγητων απουσιών από αυτές.
Άρθρο 8
Όλα τα πιο πάνω άρθρα του ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ του καταστατικού δεν μπορούν να τροποποιηθούν από κανενός είδους πλειοψηφία της συλλογικότητας.
Όλα τα υπόλοιπα άρθρα του καταστατικού μπορούν να τροποποιηθούν με την απόλυτη πλειοψηφία των συμμετεχόντων στα καθολικά συνέδρια της συλλογικότητας.
ΜΕΡΟΣ Β
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ
Η συλλογικότητά μας αποτελείται από:
Άρθρο 5.
α. Το κάθε μέλος έχει καθήκον να μην είναι μέλος σε άλλη συλλογικότητα με παν-κοινωνικό και παν-θεματικό πρόταγμα (κόμμα), η οποία να έχει αντίθετο ή διαφορετικό τον κεντρικό του (παν-κοινωνικό-παν θεματικό) σκοπό από αυτόν που αναφέρεται στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α, Β,Γ,Δ,Ε του καταστατικού μας.
β1. Να μην είναι μέλος σε παν-θεματική ή μονοθεματική συλλογικότητα, ανεξάρτητα αν αυτή είναι παν-κοινωνική ή τοπική, όταν τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί (αυτή η συλλογικότητα) για την επίτευξη των στόχων της είναι διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται είτε στο καταστατικό είτε στο πρόγραμμά μας.
β2Αντίθετα, προωθείται η συμμετοχή των μελών μας σε μονοθεματικές συλλογικότητες - όπως σε σωματεία επαγγελματικά, εκπολιτιστικά κλπ ή σε διάφορα κοινωνικά κινήματα με στόχο την καλύτερη προώθηση των θεμάτων τους και των δικών μας αρχών και προτάγματος.
Άρθρο 6.
Ιδιαίτερης σημασίας καθήκον του κάθε μέλους είναι η καταπολέμηση της πιθανότητας συγκέντρωσης δύναμης από άλλα μέλη του κινήματος, η οποία θα παραβιάζει την αρχή της ισοκατανομής δύναμης μεταξύ όλων των μελών της συλλογικότητάς μας.
Η καταπολέμηση αυτή μπορεί να γίνει με καταγγελίες στα συλλογικά όργανα, πρακτικές προτάσεις για ισοκατανομή δύναμης, με πολύ αυστηρό έλεγχο ατομικών και συλλογικών οργάνων και επιβολή κυρώσεων για καταστατικές παραβάσεις.
Άρθρο 7
Καθήκον του κάθε μέλους είναι η σταθερή συμμετοχή στις λειτουργίες της συλλογικότητάς του και η αποφυγή των αδικαιολόγητων απουσιών από αυτές.
Άρθρο 8
Όλα τα πιο πάνω άρθρα του ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ του καταστατικού δεν μπορούν να τροποποιηθούν από κανενός είδους πλειοψηφία της συλλογικότητας.
Όλα τα υπόλοιπα άρθρα του καταστατικού μπορούν να τροποποιηθούν με την απόλυτη πλειοψηφία των συμμετεχόντων στα καθολικά συνέδρια της συλλογικότητας.
ΜΕΡΟΣ Β
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ
Η συλλογικότητά μας αποτελείται από:
1) Τις τοπικές οργανώσεις Δημοτικών διαμερισμάτων (Σε περιπτώσεις λίγων μελών μόνο δημοτικές)
2) Το Δημοτικό συντονιστικό
3) Το Διαδημοτικό συντονιστικό
4) Το Πανελλαδικό συντονιστικό (ή το Ανώτατο Συντονιστικό)
και τα ΕΛΕΓΚΤΙΚΑ όργανα:
1) Ελεγκτικό Διαδημοτικό
2) Ελεγκτικό Πανελλαδικό
ΚΑΦΑΛΑΙΟ Β
ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΜΕΛΟΥΣ
2) Το Δημοτικό συντονιστικό
3) Το Διαδημοτικό συντονιστικό
4) Το Πανελλαδικό συντονιστικό (ή το Ανώτατο Συντονιστικό)
και τα ΕΛΕΓΚΤΙΚΑ όργανα:
1) Ελεγκτικό Διαδημοτικό
2) Ελεγκτικό Πανελλαδικό
ΚΑΦΑΛΑΙΟ Β
ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΜΕΛΟΥΣ
Άρθρο 1.
Μέλος της συλλογικότητάς μας μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε ενήλικας υπήκοος της Χώρας μας ή της Αλλοδαπής που αποδέχεται αυτό το καταστατικό.
Άρθρο 2.
Για να γίνει μέλος κάποιος χρειάζεται να προταθεί από τουλάχιστον ένα ενεργό μέλος μιας τοπικής οργάνωσης και να τον κάνει αποδεκτό η πλειοψηφία των μελών της.(και όχι η πλειοψηφία των μελών μιας συνεδρίασης)
Άρθρο 3.
α. Ο προτείνων ή οι προτείνοντες το νέο μέλος έχουν το χρέος, μέσα στα πλαίσια του δυνατού, να διερευνούν και να διαπιστώνουν την ικανότητα του προτεινόμενου μέλους 1)στο να προσφέρει στη συλλογική προσπάθεια για την επίτευξη του ανώτερου σκοπού και 2) στο να περιφρουρεί – προστατεύει τη συλλογικότητά μας από τις ολιγαρχικές δυνάμεις.
β. Σε περίπτωση που το προτεινόμενο μέλος για ένα μεγάλο προηγούμενο διάστημα ήταν κάτοικος άλλης περιοχής, οι προτείνοντες το νέο μέλος έχουν χρέος να συμβουλευτούν και την τοπική οργάνωση της περιοχής αυτής (δια μέσου των συντονιστικών οργάνων)
Άρθρο 4.
Το νέο μέλος είναι δόκιμο για χι μήνες (πχ 6 μήνες). Σε αυτό το διάστημα έχει γενικά όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του τακτικού μέλους αλλά δεν ισχύουν οι κυρώσεις που ισχύουν για τα τακτικά.
Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση όπου το νέο μέλος εκθέτει τη συλλογικότητά μας στο κοινωνικό σύνολο με πράξεις του αντικοινωνικές ή εκθέτει τη συλλογικότητά μας σε ολιγαρχικές δυνάμεις είτε εσκεμμένα είτε από σοβαρή αμέλεια.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
Μέλος της συλλογικότητάς μας μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε ενήλικας υπήκοος της Χώρας μας ή της Αλλοδαπής που αποδέχεται αυτό το καταστατικό.
Άρθρο 2.
Για να γίνει μέλος κάποιος χρειάζεται να προταθεί από τουλάχιστον ένα ενεργό μέλος μιας τοπικής οργάνωσης και να τον κάνει αποδεκτό η πλειοψηφία των μελών της.(και όχι η πλειοψηφία των μελών μιας συνεδρίασης)
Άρθρο 3.
α. Ο προτείνων ή οι προτείνοντες το νέο μέλος έχουν το χρέος, μέσα στα πλαίσια του δυνατού, να διερευνούν και να διαπιστώνουν την ικανότητα του προτεινόμενου μέλους 1)στο να προσφέρει στη συλλογική προσπάθεια για την επίτευξη του ανώτερου σκοπού και 2) στο να περιφρουρεί – προστατεύει τη συλλογικότητά μας από τις ολιγαρχικές δυνάμεις.
β. Σε περίπτωση που το προτεινόμενο μέλος για ένα μεγάλο προηγούμενο διάστημα ήταν κάτοικος άλλης περιοχής, οι προτείνοντες το νέο μέλος έχουν χρέος να συμβουλευτούν και την τοπική οργάνωση της περιοχής αυτής (δια μέσου των συντονιστικών οργάνων)
Άρθρο 4.
Το νέο μέλος είναι δόκιμο για χι μήνες (πχ 6 μήνες). Σε αυτό το διάστημα έχει γενικά όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του τακτικού μέλους αλλά δεν ισχύουν οι κυρώσεις που ισχύουν για τα τακτικά.
Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση όπου το νέο μέλος εκθέτει τη συλλογικότητά μας στο κοινωνικό σύνολο με πράξεις του αντικοινωνικές ή εκθέτει τη συλλογικότητά μας σε ολιγαρχικές δυνάμεις είτε εσκεμμένα είτε από σοβαρή αμέλεια.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
1) Η ΤΟΠΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Σύσταση:
Άρθρο 1.
α. Η σύσταση τοπικής οργάνωσης (Διαμερισματικής ή Δημοτικής) μπορεί να γίνει τουλάχιστον από τρία μέλη που διαμένουν στον ίδιο χώρο και εκ των οποίων τα δύο τουλάχιστον να είναι τακτικά (και το ένα δόκιμο).
β. Η πρώτη πράξη της σύστασης είναι η εκλογή των συντονιστικών της οργάνων και επακολουθεί η σύνδεσή της με την ανώτερη γεωγραφικά συντονιστική και ελεγκτική συλλογικότητα.
Η εκλογή συντονιστικών οργάνων της τοπικής οργάνωσης
Άρθρο 1.
Ο καθένας απ τα τακτικά μέλη μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για κάποια συντονιστική ιδιότητα αφού έχει συμπληρώσει χι χρόνο (πχ ένα χρόνο) συλλογικής δράσης (εμπειρίας) στη συλλογικότητά μας. (εκτός και αν η τοπική οργάνωση είναι νεοσύστατη και με χρόνο λειτουργίας της λιγότερο του έτους).
Άρθρο 2.
α. Δεν μπορεί κανένα μέλος να θέσει υποψηφιότητα για την ίδια ιδιότητα του γραμματέα (πχ πρώτου γραμματέα), για δεύτερη συνεχή χρονιά (ίσως και περισσότερο) εκτός και αν ζητηθεί με ομοφωνία από όλα τα μέλη της οργάνωσης.
β. Δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα μέλος και άλλου, ανώτερου γεωγραφικά, συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου
Άρθρο 3.
Οι πάγιες συντονιστικές ιδιότητες της τοπικής οργάνωσης (όπως και όλων των ανώτερων συλλογικών συντονιστικών οργάνων) είναι αυτές του γραμματέα και των δύο αναπληρωτών γραμματέων (εκ των οποίων ο ένας θα έχει και την αρμοδιότητα του ταμία)
Οι αρμοδιότητες του γραμματέα της τοπικής οργάνωσης (και σχεδόν όλων των γραμματέων των άλλων συντονιστικών οργάνων)
Άρθρο 1
Οι πιο βασικές αρμοδιότητες του γραμματέα είναι δύο:
α. Είναι υπεύθυνος για την όποια επικοινωνία με τα μέλη της τοπικής οργάνωσης και την σωστή ενημέρωση αυτών.
β. Είναι υπεύθυνος για την καλή επικοινωνία και τη σωστή ενημέρωση του ανώτερου γεωγραφικά συλλογικού οργάνου καθώς και του ανώτερου ελεγκτικού οργάνου.
Άρθρο 2
Έχει την ευθύνη (ως προς τη λήψη πρακτικών πρωτοβουλιών) για τον προγραμματισμό και τη σύγκληση των τακτικών και των έκτακτων συνεδριάσεων της τοπικής οργάνωσης.
( Πρακτικές πρωτοβουλίες για τα διάφορα θέματα της τοπικής οργάνωσης μπορεί να παίρνει και το κάθε μέλος. Όμως όταν δεν υπάρχουν τέτοιες πρωτοβουλίες από άλλα μέλη, θα πρέπει τελικά να τις παίρνει ο γραμματέας. Πρωτοβουλία δεν σημαίνει απόφαση αλλά διερεύνηση κάποιας ή κάποιων δυνατοτήτων οι οποίες τελικά θα πρέπει να τίθενται σε συλλογική επιλογή)
Άρθρο 3.
Είναι υπεύθυνος (για πρακτικές πρωτοβουλίες) για τη σωστή συλλογική επιλογή των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης (εκτός και αν ένα κάποιο θέμα τίθεται προς συζήτηση από ένα ανώτερο –γεωγραφικά- συλλογικό ή ελεγκτικό όργανο, όπου το θέμα θα πρέπει να τεθεί οπωσδήποτε.)
Άρθρο 4.
Είναι υπεύθυνος (για πρακτικές πρωτοβουλίες) για την ισηγορική έκφραση απόψεων, για την ισηγορική κατάθεση προτάσεων και την ψηφοφορία. (φυσικά, πάντα όλες αυτές οι πρωτοβουλίες να συνοδεύονται από την αποδοχή της πλειοψηφίας των μελών των συνεδριάσεων)
Άρθρο 5.
Είναι υπεύθυνος (πρωτοβουλία) για την καταγραφή των απαραίτητων πρακτικών στοιχείων.
Άρθρο 6.
Είναι υπεύθυνος για την πρακτική προώθηση απόψεων και προτάσεων της οργάνωσής του προς το ανώτερο συντονιστικό συλλογικό όργανο (δηλαδή προς τον γραμματέα του ή αναπληρωτή αυτού του ανώτερου οργάνου)
Άρθρο 7
Οι αναπληρωτές γραμματείς βοηθούν τον γραμματέα αλλά σε περίπτωση σημαντικού προβλήματος αυτού τον αντικαθιστούν (κατά σειρά).
Άρθρο 8
Όλες οι πρωτοβουλίες του γραμματέα για συντονισμό της λειτουργίας της τοπικής συλλογικότητας δεν πρέπει επ ουδενί να είναι επιβαλλόμενες αποφάσεις. Όλες οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να περνούν από την τελική έγκριση της πλειοψηφίας της συλλογικότητας αφού θα προηγούνται οι διαδικασίες του διαλόγου, των αντιπροτάσεων, και της ψηφοφορίας.
Άρθρο 9
Οι ουσιαστικές αρμοδιότητες των γραμματέων και του ταμία είναι κατά βάση ίδιες σε όλα τα γεωγραφικά επίπεδα συλλογικών οργάνων.
Η λειτουργία της τοπικής
Άρθρο 1
Η τοπική οργάνωση, με συλλογικές αποφάσεις και συντονισμό, αγωνίζεται στο (ιδιαίτερο) τοπικό της επίπεδο για την υλοποίηση των αποφάσεων – καθοριστικών προδιαγραφών- του όλου της συλλογικότητας.
Άρθρο 2
Η τοπική οργάνωση συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα και οι συνεδριάσεις της είναι έγκυρες όταν παρευρίσκονται τα μισά συν ένα μέλη της.
Τακτικά συνεδριάζει μία φορά κάθε χι μέρες (πχ 15 μέρες) και έκτακτα όταν ζητηθεί
α) από το 1/3 των μελών της και
β) από ένα ανώτερο γεωγραφικά συντονιστικό ή ελεγκτικό όργανο.
Αν σε περίπτωση που για πρακτικούς λόγους δεν μπορεί να συνεδριάσει την τακτική προκαθορισμένη ημερομηνία τότε θα πρέπει να συνεδριάσει εντός της επόμενης εβδομάδας και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να πραγματοποιούνται όλες οι μηνιαίες τακτικές συνεδριάσεις.
Άρθρο 3
Συμμετέχει άμεσα στην εκλογή όλων των συντονιστικών και ελεγκτικών οργάνων που είναι γεωγραφικά ανώτερα αυτής.
Άρθρο 4
Μπορεί να ζητήσει σύγκληση του ανώτερου συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου με αιτιολογημένη πρόταση. (πχ για συντονισμό όλων των τοπικών του Δήμου στην προώθηση ενός συγκεκριμένου θέματος κλπ)
Άρθρο 5
Διασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή των μελών της, στην έκφραση απόψεων, στην κατάθεση προτάσεων και στην ψήφιση προτάσεων που αφορούν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για το όλο της συλλογικότητας (στις καθοριστικού τύπου αποφάσεις για πρόγραμμα, καταστατικό κλπ).
Βασικοί κανόνες για τις συνεδριάσεις
Άρθρο 6
Σε κάθε συνεδρίαση η πρώτη πράξη της είναι η επιλογή του συντονιστή ή των συντονιστών.
Οι συντονιστές των προηγούμενων συνεδριάσεων δεν θέτουν υποψηφιότητα μέχρι να γίνει ο κύκλος συμμετοχής όλων των μελών.
Συντονισμό της συζήτησης θα πρέπει να ασκούν όλα τα μέλη εκ περιτροπής μετά από εθελοντικές υποψηφιότητες και αν οι υποψηφιότητες κάποιες φορές είναι περισσότερες τότε γίνεται κλήρωση.
Με κλήρωση επίσης θα μπορεί να βγαίνει ο συντονιστής από όλους εκείνους που δεν έχουν ασκήσει αυτό το δικαίωμα-καθήκον και δεν υπάρχει καμιά υποψηφιότητα μεταξύ αυτών. (Ο συντονιστής διαμοιράζει στα μέλη ίσα τον χρόνο ομιλίας που συμφωνήθηκε συλλογικά και επεμβαίνει ώστε οι τοποθετήσεις να είναι εντός θέματος, να ακολουθείται η σειρά των θεμάτων για συζήτηση, η σειρά των διαδικασιών συζήτησης και ψήφισης του κάθε θέματος κλπ. Δηλαδή συντονίζει όλες τις διαδικασίες της συνεδρίασης που προβλέπονται από το καταστατικό.)
Άρθρο 7α
Η δεύτερη πράξη της συνεδρίασης είναι
1) ο ορισμός του κεντρικού θέματος πραγμάτευσης (δηλαδή ποιό θέμα θα τεθεί πρώτο σε συζήτηση).
2) ο συνολικός (περίπου) χρόνος συζήτησης του κάθε θέματος.
β. Το θέμα (αντικείμενο) πραγμάτευσης της κάθε συνεδρίασης δεν μπορεί να είναι πάνω από ένα, εκτός και αν μετά το πέρας της πραγμάτευσης του ενός επιλεγμένου θέματος, τεθεί θέμα πραγμάτευσης και άλλου θέματος ή άλλων θεμάτων. Αν τεθεί τέτοιο θέμα θα πρέπει, η πλειοψηφία των μελών που συμμετείχε στην πραγμάτευση του κεντρικού επιλεγμένου θέματος να αποφασίσει.
γ1. Για την επιλογή του κεντρικού θέματος πραγμάτευσης και σε περίπτωση όπου οι κατατιθέμενες προτάσεις είναι περισσότερες της μίας ακολουθείται η πιο κάτω διαδικασία.
2. Κατατίθεται η κάθε πρόταση και καταγράφεται σε έναν κατάλογο.
3. Ο συντονιστής (με πιθανή όπως πάντα βοήθεια του γραμματέα) θέτει ανά δύο τις προτάσεις προς ψήφιση-έγκριση από την πλειοψηφία (και οι προτείνοντες αιτιολογούν εν συντομία την πρότασή τους).
4. Η επιλεγμένη πρόταση (από τις αρχικά δύο συγκρινόμενες απ την πλειοψηφία) τίθεται ξανά μαζί με μία επόμενη πρόταση (απ τις υπόλοιπες προτάσεις του καταλόγου). Η επόμενη πρόταση αιτιολογείται σύντομα από εκείνον που την καταθέτει και ακολουθεί ψηφοφορία μεταξύ αυτών των δύο για το πια θα περάσει στην επόμενη σύγκριση-ψηφοφορία. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι να τεθούν σε κρίση όλες οι προτάσεις και να βγει η τελική.
Άρθρο 8
Το πρώτο καταστατικά δεδομένο θέμα κάθε συνεδρίασης είναι ο απολογισμός για τη δράση της οργάνωσης που έγινε το χρονικό διάστημα από την τελευταία συνεδρίαση.
(ατομικές αναφορές για την δράση του καθένα σε σχέση με τα καθήκοντα που είχε αναλάβει ή που ανέλαβε με αυτό πρωτοβουλία και η συνολική δράση της οργάνωσης) και έπειτα θα μπορούν να ακολουθούν τα υπόλοιπα θέματα της ημερήσιας διάταξης.
Άρθρο 9
Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών που υποδεικνύει το άρθρο 8, η συνεδρίαση περνά στο πρώτο κεντρικό θέμα που επιλέχτηκε για να γίνει αντικείμενο πραγμάτευσης.
Η συνεδρίαση για να περνάει από ένα θέμα στο άλλο θα πρέπει πρώτα να ολοκληρώνεται πλήρως η όλη διαδικασία πραγμάτευσης του καθενός θέματος. Αυτή η όλη διαδικασία έχει πέντε «υπο-διαδικασίες» οι οποίες είναι:
α) Συζήτηση- ανάλυση για το ΠΩΣ είναι η κατάσταση για το αντικείμενο (θέμα) πραγμάτευσης. Για το ΓΙΑΤΙ (αιτίες) που διαμορφώθηκε η υπάρχουσα κατάσταση και το προς τα ΠΟΥ πιθανόν μπορεί να εξελιχθεί.
β) Καταθέσεις πρακτικών προτάσεων για το ποιοί θα πρέπει να είναι οι νέοι βασικοί στόχοι για το συγκεκριμένο θέμα και οι βασικές εκτελεστικές-πρακτικές προδιαγραφές αυτών.
γ). Ακολουθεί διάλογος ή και αντίλογος επί των προτάσεων αυτών ( άρθρου 9 -δηλαδή ποιος νέος στόχος και ποιές οι βασικές εκτελεστικές προδιαγραφές αυτού-) και
δ) Κατόπιν γίνεται η επιλογή - στόχου και προδιαγραφών αυτού - δια μέσου της ψηφοφορίας.
ε). Εθελοντική ατομική ανάληψη καθηκόντων για την υλοποίηση των προδιαγραφών των επιλεγμένων συλλογικά στόχων και σχηματισμός του τελικού συλλογικού πλάνου δράσης.
Δεν κλείνει συνεδρίαση χωρίς τουλάχιστον ένα τελικό ατομικό (και φυσικά συλλογικό) πλάνο συγκεκριμένης δράσης επί των νέων συλλογικά αποφασισμένων στόχων και των προδιαγραφών αυτών.
Όλα τα μέλη αυτοδεσμεύονται (εθελοντικά) στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους να εκτελέσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα τα οποία θα είναι κομμάτια-μέρη του συνολικού συλλογικού σχεδιασμού του επόμενου συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος.
Η ανάληψη πρακτικών δράσεων απ τον καθένα και συνολικά είναι το δεύτερο καταστατικά δεδομένο θέμα πραγμάτευσης.
Άρθρο 10
Φυσικά και για την κάθε «υπο-διαδικασία» θα πρέπει να υπάρχει ένα στο περίπου σχετικό χρονοδιάγραμμα. Θα πρέπει, ο αρχικά επιλεγμένος χρόνος για το κάθε θέμα, να μοιράζεται στις πέντε αυτές «υποδιαδικασίες».
Άρθρο 11
Μετά το τέλος της συνεδρίασης θα μπορεί να τίθενται προς συζήτηση «ελεύθερο» θέμα και η συμμετοχή των μελών να μην είναι δεσμευτική.
Άρθρο 12
Για τις έκτακτες συνεδριάσεις δεν τίθεται θέμα επιλογής θέματος. Θέμα είναι αυτό που αιτιολογεί την σύγκληση της έκτακτης συνεδρίασης.
Άρθρο 13
Σε όλες τις συνεδριάσεις της τοπικής θα μπορεί να συμμετέχει ένα μέλος του ανώτερου συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου (αν το έχει αποφασίσει το όργανο αυτό) με ισότιμο δικαίωμα απόψεων και με δικαίωμα ψήφου μέσα στην τοπική μόνο αν είναι μέλος της συγκεκριμένης τοπικής. Αν είναι μέλος άλλης τοπικής δεν θα έχει δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις.
2) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ
Σύσταση
Άρθρο 1
Συστήνεται συντονιστικό όργανο όταν σε ένα Δήμο υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαμμερισματικές τοπικές οργανώσεις. (Όταν υπάρχει μία τότε θα υπάρχει μόνο Δημοτική Οργάνωση)
Άρθρο 2
Η σύνθεσή του είναι τουλάχιστον τριμελής. Για τον αριθμό των μελών του αποφασίζουν οι τοπικές οργανώσεις αλλά με πλειοψηφία των μελών όλων των οργανώσεων του Δήμου.
Άρθρο 3
Ένα τακτικό Δημοτικό Συντονιστικό έχει χρονική διάρκεια θητείας όση είναι και των άλλων ανώτερων γεωγραφικά συντονιστικών οργάνων αλλά με διαφορετικό χρόνο «αφετηρίας» εκκίνησης από αυτά.
Άρθρο 4
Η θητεία του τακτικού Δημοτικού Συντονιστικού ξεκινά με την συμπλήρωση του 1/3 της θητείας του ανώτατου συντονιστικού οργάνου (πανελλαδικού).
Άρθρο 5
Σε περίπτωση νεοσύστατου Δημοτικού συντονιστικού εκλέγεται ένα έκτακτο συντονιστικό το οποίο έχει χρονική διάρκεια μέχρι την ημερομηνία που θα πρέπει να συσταθεί το τακτικό.
Άρθρο 6
α. Τα μέλη του συντονιστικού αυτού (όπως και τα μέλη όλων των συντονιστικών και ελεγκτικών οργάνων) είναι και μέλη μιας τοπικής οργάνωσης και δραστηριοποιούνται σε αυτήν (έστω και σε μικρότερο βαθμό αν αιτιολογημένα υπάρχει φόρτος εργασίας στο συντονιστικό ή το ελεγκτικό στο οποίο θα ανήκουν).
β. Οι προσωπικές τους απόψεις για την λήψη των καθοριστικών αποφάσεων του όλου (καταστατικές και προγραμματικές του καθολικού συνεδρίου), τίθενται στην τοπική οργάνωση στην οποία ανήκουν όπως τίθενται και οι απόψεις όλων των μελών που δεν έχουν κάποια συντονιστική αρμοδιότητα (ισοτιμία).
Εκλογή του Δημοτικού συντονιστικού
(και τα βασικά στοιχεία για την εκλογή κάθε ανώτερου γεωγραφικά συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου )
Άρθρο 1.
Μπορεί να θέσει υποψηφιότητα στην τοπική του οργάνωση οποιοδήποτε τακτικό μέλος που
Άρθρο 1.
α. Η σύσταση τοπικής οργάνωσης (Διαμερισματικής ή Δημοτικής) μπορεί να γίνει τουλάχιστον από τρία μέλη που διαμένουν στον ίδιο χώρο και εκ των οποίων τα δύο τουλάχιστον να είναι τακτικά (και το ένα δόκιμο).
β. Η πρώτη πράξη της σύστασης είναι η εκλογή των συντονιστικών της οργάνων και επακολουθεί η σύνδεσή της με την ανώτερη γεωγραφικά συντονιστική και ελεγκτική συλλογικότητα.
Η εκλογή συντονιστικών οργάνων της τοπικής οργάνωσης
Άρθρο 1.
Ο καθένας απ τα τακτικά μέλη μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για κάποια συντονιστική ιδιότητα αφού έχει συμπληρώσει χι χρόνο (πχ ένα χρόνο) συλλογικής δράσης (εμπειρίας) στη συλλογικότητά μας. (εκτός και αν η τοπική οργάνωση είναι νεοσύστατη και με χρόνο λειτουργίας της λιγότερο του έτους).
Άρθρο 2.
α. Δεν μπορεί κανένα μέλος να θέσει υποψηφιότητα για την ίδια ιδιότητα του γραμματέα (πχ πρώτου γραμματέα), για δεύτερη συνεχή χρονιά (ίσως και περισσότερο) εκτός και αν ζητηθεί με ομοφωνία από όλα τα μέλη της οργάνωσης.
β. Δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα μέλος και άλλου, ανώτερου γεωγραφικά, συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου
Άρθρο 3.
Οι πάγιες συντονιστικές ιδιότητες της τοπικής οργάνωσης (όπως και όλων των ανώτερων συλλογικών συντονιστικών οργάνων) είναι αυτές του γραμματέα και των δύο αναπληρωτών γραμματέων (εκ των οποίων ο ένας θα έχει και την αρμοδιότητα του ταμία)
Οι αρμοδιότητες του γραμματέα της τοπικής οργάνωσης (και σχεδόν όλων των γραμματέων των άλλων συντονιστικών οργάνων)
Άρθρο 1
Οι πιο βασικές αρμοδιότητες του γραμματέα είναι δύο:
α. Είναι υπεύθυνος για την όποια επικοινωνία με τα μέλη της τοπικής οργάνωσης και την σωστή ενημέρωση αυτών.
β. Είναι υπεύθυνος για την καλή επικοινωνία και τη σωστή ενημέρωση του ανώτερου γεωγραφικά συλλογικού οργάνου καθώς και του ανώτερου ελεγκτικού οργάνου.
Άρθρο 2
Έχει την ευθύνη (ως προς τη λήψη πρακτικών πρωτοβουλιών) για τον προγραμματισμό και τη σύγκληση των τακτικών και των έκτακτων συνεδριάσεων της τοπικής οργάνωσης.
( Πρακτικές πρωτοβουλίες για τα διάφορα θέματα της τοπικής οργάνωσης μπορεί να παίρνει και το κάθε μέλος. Όμως όταν δεν υπάρχουν τέτοιες πρωτοβουλίες από άλλα μέλη, θα πρέπει τελικά να τις παίρνει ο γραμματέας. Πρωτοβουλία δεν σημαίνει απόφαση αλλά διερεύνηση κάποιας ή κάποιων δυνατοτήτων οι οποίες τελικά θα πρέπει να τίθενται σε συλλογική επιλογή)
Άρθρο 3.
Είναι υπεύθυνος (για πρακτικές πρωτοβουλίες) για τη σωστή συλλογική επιλογή των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης (εκτός και αν ένα κάποιο θέμα τίθεται προς συζήτηση από ένα ανώτερο –γεωγραφικά- συλλογικό ή ελεγκτικό όργανο, όπου το θέμα θα πρέπει να τεθεί οπωσδήποτε.)
Άρθρο 4.
Είναι υπεύθυνος (για πρακτικές πρωτοβουλίες) για την ισηγορική έκφραση απόψεων, για την ισηγορική κατάθεση προτάσεων και την ψηφοφορία. (φυσικά, πάντα όλες αυτές οι πρωτοβουλίες να συνοδεύονται από την αποδοχή της πλειοψηφίας των μελών των συνεδριάσεων)
Άρθρο 5.
Είναι υπεύθυνος (πρωτοβουλία) για την καταγραφή των απαραίτητων πρακτικών στοιχείων.
Άρθρο 6.
Είναι υπεύθυνος για την πρακτική προώθηση απόψεων και προτάσεων της οργάνωσής του προς το ανώτερο συντονιστικό συλλογικό όργανο (δηλαδή προς τον γραμματέα του ή αναπληρωτή αυτού του ανώτερου οργάνου)
Άρθρο 7
Οι αναπληρωτές γραμματείς βοηθούν τον γραμματέα αλλά σε περίπτωση σημαντικού προβλήματος αυτού τον αντικαθιστούν (κατά σειρά).
Άρθρο 8
Όλες οι πρωτοβουλίες του γραμματέα για συντονισμό της λειτουργίας της τοπικής συλλογικότητας δεν πρέπει επ ουδενί να είναι επιβαλλόμενες αποφάσεις. Όλες οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να περνούν από την τελική έγκριση της πλειοψηφίας της συλλογικότητας αφού θα προηγούνται οι διαδικασίες του διαλόγου, των αντιπροτάσεων, και της ψηφοφορίας.
Άρθρο 9
Οι ουσιαστικές αρμοδιότητες των γραμματέων και του ταμία είναι κατά βάση ίδιες σε όλα τα γεωγραφικά επίπεδα συλλογικών οργάνων.
Η λειτουργία της τοπικής
Άρθρο 1
Η τοπική οργάνωση, με συλλογικές αποφάσεις και συντονισμό, αγωνίζεται στο (ιδιαίτερο) τοπικό της επίπεδο για την υλοποίηση των αποφάσεων – καθοριστικών προδιαγραφών- του όλου της συλλογικότητας.
Άρθρο 2
Η τοπική οργάνωση συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα και οι συνεδριάσεις της είναι έγκυρες όταν παρευρίσκονται τα μισά συν ένα μέλη της.
Τακτικά συνεδριάζει μία φορά κάθε χι μέρες (πχ 15 μέρες) και έκτακτα όταν ζητηθεί
α) από το 1/3 των μελών της και
β) από ένα ανώτερο γεωγραφικά συντονιστικό ή ελεγκτικό όργανο.
Αν σε περίπτωση που για πρακτικούς λόγους δεν μπορεί να συνεδριάσει την τακτική προκαθορισμένη ημερομηνία τότε θα πρέπει να συνεδριάσει εντός της επόμενης εβδομάδας και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να πραγματοποιούνται όλες οι μηνιαίες τακτικές συνεδριάσεις.
Άρθρο 3
Συμμετέχει άμεσα στην εκλογή όλων των συντονιστικών και ελεγκτικών οργάνων που είναι γεωγραφικά ανώτερα αυτής.
Άρθρο 4
Μπορεί να ζητήσει σύγκληση του ανώτερου συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου με αιτιολογημένη πρόταση. (πχ για συντονισμό όλων των τοπικών του Δήμου στην προώθηση ενός συγκεκριμένου θέματος κλπ)
Άρθρο 5
Διασφαλίζει την ισότιμη συμμετοχή των μελών της, στην έκφραση απόψεων, στην κατάθεση προτάσεων και στην ψήφιση προτάσεων που αφορούν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για το όλο της συλλογικότητας (στις καθοριστικού τύπου αποφάσεις για πρόγραμμα, καταστατικό κλπ).
Βασικοί κανόνες για τις συνεδριάσεις
Άρθρο 6
Σε κάθε συνεδρίαση η πρώτη πράξη της είναι η επιλογή του συντονιστή ή των συντονιστών.
Οι συντονιστές των προηγούμενων συνεδριάσεων δεν θέτουν υποψηφιότητα μέχρι να γίνει ο κύκλος συμμετοχής όλων των μελών.
Συντονισμό της συζήτησης θα πρέπει να ασκούν όλα τα μέλη εκ περιτροπής μετά από εθελοντικές υποψηφιότητες και αν οι υποψηφιότητες κάποιες φορές είναι περισσότερες τότε γίνεται κλήρωση.
Με κλήρωση επίσης θα μπορεί να βγαίνει ο συντονιστής από όλους εκείνους που δεν έχουν ασκήσει αυτό το δικαίωμα-καθήκον και δεν υπάρχει καμιά υποψηφιότητα μεταξύ αυτών. (Ο συντονιστής διαμοιράζει στα μέλη ίσα τον χρόνο ομιλίας που συμφωνήθηκε συλλογικά και επεμβαίνει ώστε οι τοποθετήσεις να είναι εντός θέματος, να ακολουθείται η σειρά των θεμάτων για συζήτηση, η σειρά των διαδικασιών συζήτησης και ψήφισης του κάθε θέματος κλπ. Δηλαδή συντονίζει όλες τις διαδικασίες της συνεδρίασης που προβλέπονται από το καταστατικό.)
Άρθρο 7α
Η δεύτερη πράξη της συνεδρίασης είναι
1) ο ορισμός του κεντρικού θέματος πραγμάτευσης (δηλαδή ποιό θέμα θα τεθεί πρώτο σε συζήτηση).
2) ο συνολικός (περίπου) χρόνος συζήτησης του κάθε θέματος.
β. Το θέμα (αντικείμενο) πραγμάτευσης της κάθε συνεδρίασης δεν μπορεί να είναι πάνω από ένα, εκτός και αν μετά το πέρας της πραγμάτευσης του ενός επιλεγμένου θέματος, τεθεί θέμα πραγμάτευσης και άλλου θέματος ή άλλων θεμάτων. Αν τεθεί τέτοιο θέμα θα πρέπει, η πλειοψηφία των μελών που συμμετείχε στην πραγμάτευση του κεντρικού επιλεγμένου θέματος να αποφασίσει.
γ1. Για την επιλογή του κεντρικού θέματος πραγμάτευσης και σε περίπτωση όπου οι κατατιθέμενες προτάσεις είναι περισσότερες της μίας ακολουθείται η πιο κάτω διαδικασία.
2. Κατατίθεται η κάθε πρόταση και καταγράφεται σε έναν κατάλογο.
3. Ο συντονιστής (με πιθανή όπως πάντα βοήθεια του γραμματέα) θέτει ανά δύο τις προτάσεις προς ψήφιση-έγκριση από την πλειοψηφία (και οι προτείνοντες αιτιολογούν εν συντομία την πρότασή τους).
4. Η επιλεγμένη πρόταση (από τις αρχικά δύο συγκρινόμενες απ την πλειοψηφία) τίθεται ξανά μαζί με μία επόμενη πρόταση (απ τις υπόλοιπες προτάσεις του καταλόγου). Η επόμενη πρόταση αιτιολογείται σύντομα από εκείνον που την καταθέτει και ακολουθεί ψηφοφορία μεταξύ αυτών των δύο για το πια θα περάσει στην επόμενη σύγκριση-ψηφοφορία. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι να τεθούν σε κρίση όλες οι προτάσεις και να βγει η τελική.
Άρθρο 8
Το πρώτο καταστατικά δεδομένο θέμα κάθε συνεδρίασης είναι ο απολογισμός για τη δράση της οργάνωσης που έγινε το χρονικό διάστημα από την τελευταία συνεδρίαση.
(ατομικές αναφορές για την δράση του καθένα σε σχέση με τα καθήκοντα που είχε αναλάβει ή που ανέλαβε με αυτό πρωτοβουλία και η συνολική δράση της οργάνωσης) και έπειτα θα μπορούν να ακολουθούν τα υπόλοιπα θέματα της ημερήσιας διάταξης.
Άρθρο 9
Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών που υποδεικνύει το άρθρο 8, η συνεδρίαση περνά στο πρώτο κεντρικό θέμα που επιλέχτηκε για να γίνει αντικείμενο πραγμάτευσης.
Η συνεδρίαση για να περνάει από ένα θέμα στο άλλο θα πρέπει πρώτα να ολοκληρώνεται πλήρως η όλη διαδικασία πραγμάτευσης του καθενός θέματος. Αυτή η όλη διαδικασία έχει πέντε «υπο-διαδικασίες» οι οποίες είναι:
α) Συζήτηση- ανάλυση για το ΠΩΣ είναι η κατάσταση για το αντικείμενο (θέμα) πραγμάτευσης. Για το ΓΙΑΤΙ (αιτίες) που διαμορφώθηκε η υπάρχουσα κατάσταση και το προς τα ΠΟΥ πιθανόν μπορεί να εξελιχθεί.
β) Καταθέσεις πρακτικών προτάσεων για το ποιοί θα πρέπει να είναι οι νέοι βασικοί στόχοι για το συγκεκριμένο θέμα και οι βασικές εκτελεστικές-πρακτικές προδιαγραφές αυτών.
γ). Ακολουθεί διάλογος ή και αντίλογος επί των προτάσεων αυτών ( άρθρου 9 -δηλαδή ποιος νέος στόχος και ποιές οι βασικές εκτελεστικές προδιαγραφές αυτού-) και
δ) Κατόπιν γίνεται η επιλογή - στόχου και προδιαγραφών αυτού - δια μέσου της ψηφοφορίας.
ε). Εθελοντική ατομική ανάληψη καθηκόντων για την υλοποίηση των προδιαγραφών των επιλεγμένων συλλογικά στόχων και σχηματισμός του τελικού συλλογικού πλάνου δράσης.
Δεν κλείνει συνεδρίαση χωρίς τουλάχιστον ένα τελικό ατομικό (και φυσικά συλλογικό) πλάνο συγκεκριμένης δράσης επί των νέων συλλογικά αποφασισμένων στόχων και των προδιαγραφών αυτών.
Όλα τα μέλη αυτοδεσμεύονται (εθελοντικά) στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους να εκτελέσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα τα οποία θα είναι κομμάτια-μέρη του συνολικού συλλογικού σχεδιασμού του επόμενου συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος.
Η ανάληψη πρακτικών δράσεων απ τον καθένα και συνολικά είναι το δεύτερο καταστατικά δεδομένο θέμα πραγμάτευσης.
Άρθρο 10
Φυσικά και για την κάθε «υπο-διαδικασία» θα πρέπει να υπάρχει ένα στο περίπου σχετικό χρονοδιάγραμμα. Θα πρέπει, ο αρχικά επιλεγμένος χρόνος για το κάθε θέμα, να μοιράζεται στις πέντε αυτές «υποδιαδικασίες».
Άρθρο 11
Μετά το τέλος της συνεδρίασης θα μπορεί να τίθενται προς συζήτηση «ελεύθερο» θέμα και η συμμετοχή των μελών να μην είναι δεσμευτική.
Άρθρο 12
Για τις έκτακτες συνεδριάσεις δεν τίθεται θέμα επιλογής θέματος. Θέμα είναι αυτό που αιτιολογεί την σύγκληση της έκτακτης συνεδρίασης.
Άρθρο 13
Σε όλες τις συνεδριάσεις της τοπικής θα μπορεί να συμμετέχει ένα μέλος του ανώτερου συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου (αν το έχει αποφασίσει το όργανο αυτό) με ισότιμο δικαίωμα απόψεων και με δικαίωμα ψήφου μέσα στην τοπική μόνο αν είναι μέλος της συγκεκριμένης τοπικής. Αν είναι μέλος άλλης τοπικής δεν θα έχει δικαίωμα ψήφου στις συνεδριάσεις.
2) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ
Σύσταση
Άρθρο 1
Συστήνεται συντονιστικό όργανο όταν σε ένα Δήμο υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαμμερισματικές τοπικές οργανώσεις. (Όταν υπάρχει μία τότε θα υπάρχει μόνο Δημοτική Οργάνωση)
Άρθρο 2
Η σύνθεσή του είναι τουλάχιστον τριμελής. Για τον αριθμό των μελών του αποφασίζουν οι τοπικές οργανώσεις αλλά με πλειοψηφία των μελών όλων των οργανώσεων του Δήμου.
Άρθρο 3
Ένα τακτικό Δημοτικό Συντονιστικό έχει χρονική διάρκεια θητείας όση είναι και των άλλων ανώτερων γεωγραφικά συντονιστικών οργάνων αλλά με διαφορετικό χρόνο «αφετηρίας» εκκίνησης από αυτά.
Άρθρο 4
Η θητεία του τακτικού Δημοτικού Συντονιστικού ξεκινά με την συμπλήρωση του 1/3 της θητείας του ανώτατου συντονιστικού οργάνου (πανελλαδικού).
Άρθρο 5
Σε περίπτωση νεοσύστατου Δημοτικού συντονιστικού εκλέγεται ένα έκτακτο συντονιστικό το οποίο έχει χρονική διάρκεια μέχρι την ημερομηνία που θα πρέπει να συσταθεί το τακτικό.
Άρθρο 6
α. Τα μέλη του συντονιστικού αυτού (όπως και τα μέλη όλων των συντονιστικών και ελεγκτικών οργάνων) είναι και μέλη μιας τοπικής οργάνωσης και δραστηριοποιούνται σε αυτήν (έστω και σε μικρότερο βαθμό αν αιτιολογημένα υπάρχει φόρτος εργασίας στο συντονιστικό ή το ελεγκτικό στο οποίο θα ανήκουν).
β. Οι προσωπικές τους απόψεις για την λήψη των καθοριστικών αποφάσεων του όλου (καταστατικές και προγραμματικές του καθολικού συνεδρίου), τίθενται στην τοπική οργάνωση στην οποία ανήκουν όπως τίθενται και οι απόψεις όλων των μελών που δεν έχουν κάποια συντονιστική αρμοδιότητα (ισοτιμία).
Εκλογή του Δημοτικού συντονιστικού
(και τα βασικά στοιχεία για την εκλογή κάθε ανώτερου γεωγραφικά συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου )
Άρθρο 1.
Μπορεί να θέσει υποψηφιότητα στην τοπική του οργάνωση οποιοδήποτε τακτικό μέλος που
α) την ίδια περίοδο δεν είναι ενεργό μέλος σε άλλο συντονιστικό ή ελεγκτικό όργανο της συλλογικότητάς μας
β) δεν είχε διατελέσει την αμέσως προηγούμενη περίοδο μέλος του ίδιου οργάνου
γ) Έχει συμπληρώσει τουλάχιστον χί χρόνια (πχ 2 χρόνια) συλλογικής δράσης στη συλλογικότητά μας (εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση του νεοσύστατου της (όλης) συλλογικότητάς μας όπου αυτή δεν θα έχει συμπληρώσει τα προβλεπόμενα χρόνια δράσης).
δ) Δεν έχει ανακληθεί από άλλο συντονιστικό όργανο τα τελευταία 2 χρόνια για πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων.
Άρθρο 2
α) Ο συνολικός αριθμός των μελών που θα απαρτίζει αυτό το συντονιστικό Θα αποφασίζεται με ψηφοφορία σε όλες τις τοπικές οργανώσεις.
β) Ο αριθμός των μελών που θα απαρτίζουν αυτό το συντονιστικό δεν θα μπορεί να είναι μικρότερος του αριθμού των τοπικών οργανώσεων και να είναι μονός αριθμός (πχ 5 τοπικές, πάνω από 5 μέλη δηλαδή 7 )
γ) Συνολικά, από όλες τις τοπικές οργανώσεις (σε πρώτη φάση) θα πρέπει να έχουν εκλεγεί υποψήφιοι συντονιστές περισσότεροι από τον διπλάσιο αριθμό των ζητούμενων γι αυτό το συντονιστικό.
ε) Από αυτούς τους εκλεγμένους υποψήφιους θα βγαίνουν οι ζητούμενοι κατόπιν κλήρωσης.
ζ) Για να βρεθεί ο συγκεκριμένος αριθμός των υποψηφίων που θα μπορεί τελικά να εκλέγεται από την κάθε τοπική οργάνωση θα πρέπει
ο αριθμός όλων των τακτικών μελών των τοπικών διαμερισματικών οργανώσεων του Δήμου να διαιρεθεί δια του ζητούμενου αριθμού των μελών του Δημοτικού Συντονιστικού (για να βρεθεί το εκλογικό μέτρο).
η) Ανάλογα με τον αριθμό των μελών της η κάθε τοπική οργάνωση θα πρέπει να εκλέξει ένα συγκεκριμένο αριθμό μελών για το Δημ. Συντονιστικό στη βάση του εκλογικού μέτρου.
θ) Ο τελικός αριθμός αυτών που θα πρέπει να εκλέξει η κάθε τοπική οργάνωση να είναι υπέρ διπλάσιος (τα δεκαδικά να υπολογίζονται προς τον αμέσως μεγαλύτερο αριθμό) από αυτόν που εξάγεται από το εκλογικό μέτρο. (Αν ο αριθμός των μελών μιας τοπικής είναι μικρότερος του μισού του εκλογικού μέτρου τότε εκλέγει μόνο έναν).
ι) Κατόπιν με κλήρωση θα βγαίνει ο αριθμός των ζητούμενων τακτικών συντονιστών και στη συνέχεια με επίσης (κλήρωση) θα εξάγονται οι αναπληρωτές.
κ) Οι τρείς πρώτοι κληρωθέντες έχουν κατά σειρά και τις αρμοδιότητες των γραμματέων.
λ) Σε περίπτωση αδυναμίας εκτέλεσης των αρμοδιοτήτων της γραμματείας από τον εκλεγμένο και κληρωμένο (λόγω παραίτησης, ανάκλησης κλπ) , τον αντικαθιστά προσωρινά ο επόμενος γραμματέας και κατόπιν η κλήρωση διενεργείται ξανά απ την αρχή για να καλυφθεί η θέση (ή οι θέσεις) που μένουν κενές.
Άρθρο 3
Μπορεί να θεσπιστεί ότι μετά το πέρας του χρόνου της θητείας αυτού του οργάνου, ένα μικρό ποσοστό απ τα μέλη του να μπορεί να παραμένει σε αυτή τη θέση για ένα μικρό χρονικό διάστημα (με ή χωρίς δικαίωμα ψήφου)για να μεταδώσει την πρακτική εμπειρία της λειτουργίας του οργάνου στους νεοεκλεγέντες.
Άρθρο 4
Οι διαδικασίες για τη σύσταση του κάθε νέου Δημοτικού συντονιστικού (όπως και κάθε άλλου γεωγραφικού συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου) θα πρέπει να ολοκληρώνονται πριν τη λήξη του προηγούμενου οργάνου. Έτσι με την λήξη του προηγούμενου οργάνου, να μπορεί να το αντικαταστήσει άμεσα και έγκαιρα το νέο.
Λειτουργία και καθήκοντα του Δημοτικού Συντονιστικού
Άρθρο 1
Το συντονιστικό συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα.
α) Τακτικά συνεδριάζει μία φορά το μήνα (εκτός διαφορετικής απόφασης του ιδίου οργάνου) και
β) έκτακτα συνεδριάζει 1) Όταν το ζητήσει με απόφαση της μια τουλάχιστον τοπική. (πχ για θέματα κοινού συντονισμού δραστηριοτήτων όλων των τοπικών οργανώσεων ή για σημαντικά θέματα επικοινωνίας με άλλα ανώτερα γεωγραφικά συντονιστικά) 2) όταν το ζητήσει με απόφασή του ανώτερο γεωγραφικά συντονιστικό ή ελεγκτικό όργανο.
Άρθρο 2
Το αντικείμενο των τακτικών συνεδριάσεων είναι σχετικό
α) με την παροχή βοήθειας σε κάθε τοπική οργάνωση για το συντονισμό (της κάθε μιας) στην υλοποίηση των ήδη καθορισμένων στόχων και των προδιαγραφών του προγράμματος και των καταστατικών προδιαγραφών.
β) Η γνώση των δυνάμεων και των δυνατοτήτων της κάθε τοπικής για τη χρήση αυτής (γνώσης) στον καλύτερο συντονισμό όλων των τοπικών του Δήμου.
Άρθρο 3
Έκτακτα συνεδριάζει όταν
α) το ζητήσει τουλάχιστον μία τοπική με σαφή αιτιολογία σχετικά με το γιατί προτείνει κάποιον συγκεκριμένο κοινό στόχο δράσης όλων των τοπικών μαζί με τις βασικές προδιαγραφές της δράσης.
Οι διαδικασίες που ακολουθούνται στην περίπτωση που υπάρχει επαρκής χρόνος.
1) Η συνεδρίαση αποφασίζει το συντονισμό (μεταξύ των μελών του συντονιστικού) για την επικοινωνία της αίτησης προς εκείνους που απευθύνεται.
2) Ζητά την συνεδρίαση των άλλων τοπικών για να αποφανθούν (με αποδοχή ή απόρριψη της αίτησης ή με την κατάθεση αντιπροτάσεων)
3) Σε περίπτωση που υπάρχουν αντιπροτάσεις, το συντονιστικό κατατάσσει σε κατάλογο αυτές (μαζί με το σύντομο σκεπτικό-αιτιολογία) και όλες μαζί τις προτάσεις τις ξαναφέρνει σε όλες τις τοπικές για συζήτηση και ψηφοφορία.
4) Οι αποφάσεις όλων των τοπικών ανακοινώνονται σε όλες τις τοπικές. (και αν έχει αποφασιστεί η κοινή δράση, το συντονιστικό είναι υπεύθυνο για το συντονισμό της συλλογικής δράσης ως προς ένα στόχο –και μέσα στα πλαίσια των εκτελεστικών προδιαγραφών αυτού του στόχου-).
5) Σε περίπτωση που είναι δυνατή μια κοινή συνεδρίαση όλων των μελών όλων των τοπικών (με συμμετοχή μεγαλύτερη του 50%) προτιμάται αυτή αντί της πιο πάνω διαδικασίας.
Οι διαδικασίες που ακολουθούνται όταν δεν υπάρχει επαρκής χρόνος
1) Το συντονιστικό έρχεται σε επαφή με τους γραμματείς των τοπικών μαζί με το αιτιολογημένο αίτημα και τις βασικές προδιαγραφές της προτεινόμενης συλλογικής δράσης.
2) Ο γραμματέας της κάθε τοπικής θα πρέπει να επικοινωνήσει το αίτημα στα μέλη της οργάνωσής του (με άμεση προσωπική επαφή ή με άλλο σίγουρο μέσο) και το κάθε μέλος θα πρέπει να αποφανθεί με ένα ναι ή ένα όχι.
3) Τα αποτελέσματα της πιο πάνω διαδικασίας ανακοινώνονται προς όλες τις τοπικές και ακολουθεί ο συντονισμός της δράσης (σε περίπτωση που το ΝΑΙ υπερισχύει)
3) ΤΟ ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ
Σύσταση διάρκεια και λειτουργία
Κάποιες συλλογικότητες παν-κοινωνικής εμβέλειας ίσως κρίνουν ότι δεν χρειάζεται ένα τέτοιο συντονιστικό όργανο.
Για εκείνες όμως που κρίνουν ότι το χρειάζονται προτείνουμε:
Άρθρο 1
Για κάθε 2-3 ή και περισσότερους Δήμους μπορεί να θεσμοθετείται ένα διαδημοτικό συντονιστικό.
Άρθρο2
Τα μέλη του εκλέγονται από την κάθε τοπική και όλες οι διαδικασίες και οι λειτουργίες του είναι (κατ αναλογία) ίδιες με αυτές του Δημοτικού συντονιστικού.
Άρθρο 3
Σκοπός του είναι ο διαδημοτικός συντονισμός των μελών της συλλογικότητας
Άρθρο 4
Η διάρκειά του είναι ίδια με αυτή όλων των άλλων συντονιστικών οργάνων (αλλά η τακτική σύστασή του γίνεται σε διαφορετικό χρόνο για να μην υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα σύμπτωση θητείας των ιδίων μελών στα διαφορετικά συντονιστικά όργανα)
β) δεν είχε διατελέσει την αμέσως προηγούμενη περίοδο μέλος του ίδιου οργάνου
γ) Έχει συμπληρώσει τουλάχιστον χί χρόνια (πχ 2 χρόνια) συλλογικής δράσης στη συλλογικότητά μας (εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση του νεοσύστατου της (όλης) συλλογικότητάς μας όπου αυτή δεν θα έχει συμπληρώσει τα προβλεπόμενα χρόνια δράσης).
δ) Δεν έχει ανακληθεί από άλλο συντονιστικό όργανο τα τελευταία 2 χρόνια για πλημμελή εκτέλεση καθηκόντων.
Άρθρο 2
α) Ο συνολικός αριθμός των μελών που θα απαρτίζει αυτό το συντονιστικό Θα αποφασίζεται με ψηφοφορία σε όλες τις τοπικές οργανώσεις.
β) Ο αριθμός των μελών που θα απαρτίζουν αυτό το συντονιστικό δεν θα μπορεί να είναι μικρότερος του αριθμού των τοπικών οργανώσεων και να είναι μονός αριθμός (πχ 5 τοπικές, πάνω από 5 μέλη δηλαδή 7 )
γ) Συνολικά, από όλες τις τοπικές οργανώσεις (σε πρώτη φάση) θα πρέπει να έχουν εκλεγεί υποψήφιοι συντονιστές περισσότεροι από τον διπλάσιο αριθμό των ζητούμενων γι αυτό το συντονιστικό.
ε) Από αυτούς τους εκλεγμένους υποψήφιους θα βγαίνουν οι ζητούμενοι κατόπιν κλήρωσης.
ζ) Για να βρεθεί ο συγκεκριμένος αριθμός των υποψηφίων που θα μπορεί τελικά να εκλέγεται από την κάθε τοπική οργάνωση θα πρέπει
ο αριθμός όλων των τακτικών μελών των τοπικών διαμερισματικών οργανώσεων του Δήμου να διαιρεθεί δια του ζητούμενου αριθμού των μελών του Δημοτικού Συντονιστικού (για να βρεθεί το εκλογικό μέτρο).
η) Ανάλογα με τον αριθμό των μελών της η κάθε τοπική οργάνωση θα πρέπει να εκλέξει ένα συγκεκριμένο αριθμό μελών για το Δημ. Συντονιστικό στη βάση του εκλογικού μέτρου.
θ) Ο τελικός αριθμός αυτών που θα πρέπει να εκλέξει η κάθε τοπική οργάνωση να είναι υπέρ διπλάσιος (τα δεκαδικά να υπολογίζονται προς τον αμέσως μεγαλύτερο αριθμό) από αυτόν που εξάγεται από το εκλογικό μέτρο. (Αν ο αριθμός των μελών μιας τοπικής είναι μικρότερος του μισού του εκλογικού μέτρου τότε εκλέγει μόνο έναν).
ι) Κατόπιν με κλήρωση θα βγαίνει ο αριθμός των ζητούμενων τακτικών συντονιστών και στη συνέχεια με επίσης (κλήρωση) θα εξάγονται οι αναπληρωτές.
κ) Οι τρείς πρώτοι κληρωθέντες έχουν κατά σειρά και τις αρμοδιότητες των γραμματέων.
λ) Σε περίπτωση αδυναμίας εκτέλεσης των αρμοδιοτήτων της γραμματείας από τον εκλεγμένο και κληρωμένο (λόγω παραίτησης, ανάκλησης κλπ) , τον αντικαθιστά προσωρινά ο επόμενος γραμματέας και κατόπιν η κλήρωση διενεργείται ξανά απ την αρχή για να καλυφθεί η θέση (ή οι θέσεις) που μένουν κενές.
Άρθρο 3
Μπορεί να θεσπιστεί ότι μετά το πέρας του χρόνου της θητείας αυτού του οργάνου, ένα μικρό ποσοστό απ τα μέλη του να μπορεί να παραμένει σε αυτή τη θέση για ένα μικρό χρονικό διάστημα (με ή χωρίς δικαίωμα ψήφου)για να μεταδώσει την πρακτική εμπειρία της λειτουργίας του οργάνου στους νεοεκλεγέντες.
Άρθρο 4
Οι διαδικασίες για τη σύσταση του κάθε νέου Δημοτικού συντονιστικού (όπως και κάθε άλλου γεωγραφικού συντονιστικού ή ελεγκτικού οργάνου) θα πρέπει να ολοκληρώνονται πριν τη λήξη του προηγούμενου οργάνου. Έτσι με την λήξη του προηγούμενου οργάνου, να μπορεί να το αντικαταστήσει άμεσα και έγκαιρα το νέο.
Λειτουργία και καθήκοντα του Δημοτικού Συντονιστικού
Άρθρο 1
Το συντονιστικό συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα.
α) Τακτικά συνεδριάζει μία φορά το μήνα (εκτός διαφορετικής απόφασης του ιδίου οργάνου) και
β) έκτακτα συνεδριάζει 1) Όταν το ζητήσει με απόφαση της μια τουλάχιστον τοπική. (πχ για θέματα κοινού συντονισμού δραστηριοτήτων όλων των τοπικών οργανώσεων ή για σημαντικά θέματα επικοινωνίας με άλλα ανώτερα γεωγραφικά συντονιστικά) 2) όταν το ζητήσει με απόφασή του ανώτερο γεωγραφικά συντονιστικό ή ελεγκτικό όργανο.
Άρθρο 2
Το αντικείμενο των τακτικών συνεδριάσεων είναι σχετικό
α) με την παροχή βοήθειας σε κάθε τοπική οργάνωση για το συντονισμό (της κάθε μιας) στην υλοποίηση των ήδη καθορισμένων στόχων και των προδιαγραφών του προγράμματος και των καταστατικών προδιαγραφών.
β) Η γνώση των δυνάμεων και των δυνατοτήτων της κάθε τοπικής για τη χρήση αυτής (γνώσης) στον καλύτερο συντονισμό όλων των τοπικών του Δήμου.
Άρθρο 3
Έκτακτα συνεδριάζει όταν
α) το ζητήσει τουλάχιστον μία τοπική με σαφή αιτιολογία σχετικά με το γιατί προτείνει κάποιον συγκεκριμένο κοινό στόχο δράσης όλων των τοπικών μαζί με τις βασικές προδιαγραφές της δράσης.
Οι διαδικασίες που ακολουθούνται στην περίπτωση που υπάρχει επαρκής χρόνος.
1) Η συνεδρίαση αποφασίζει το συντονισμό (μεταξύ των μελών του συντονιστικού) για την επικοινωνία της αίτησης προς εκείνους που απευθύνεται.
2) Ζητά την συνεδρίαση των άλλων τοπικών για να αποφανθούν (με αποδοχή ή απόρριψη της αίτησης ή με την κατάθεση αντιπροτάσεων)
3) Σε περίπτωση που υπάρχουν αντιπροτάσεις, το συντονιστικό κατατάσσει σε κατάλογο αυτές (μαζί με το σύντομο σκεπτικό-αιτιολογία) και όλες μαζί τις προτάσεις τις ξαναφέρνει σε όλες τις τοπικές για συζήτηση και ψηφοφορία.
4) Οι αποφάσεις όλων των τοπικών ανακοινώνονται σε όλες τις τοπικές. (και αν έχει αποφασιστεί η κοινή δράση, το συντονιστικό είναι υπεύθυνο για το συντονισμό της συλλογικής δράσης ως προς ένα στόχο –και μέσα στα πλαίσια των εκτελεστικών προδιαγραφών αυτού του στόχου-).
5) Σε περίπτωση που είναι δυνατή μια κοινή συνεδρίαση όλων των μελών όλων των τοπικών (με συμμετοχή μεγαλύτερη του 50%) προτιμάται αυτή αντί της πιο πάνω διαδικασίας.
Οι διαδικασίες που ακολουθούνται όταν δεν υπάρχει επαρκής χρόνος
1) Το συντονιστικό έρχεται σε επαφή με τους γραμματείς των τοπικών μαζί με το αιτιολογημένο αίτημα και τις βασικές προδιαγραφές της προτεινόμενης συλλογικής δράσης.
2) Ο γραμματέας της κάθε τοπικής θα πρέπει να επικοινωνήσει το αίτημα στα μέλη της οργάνωσής του (με άμεση προσωπική επαφή ή με άλλο σίγουρο μέσο) και το κάθε μέλος θα πρέπει να αποφανθεί με ένα ναι ή ένα όχι.
3) Τα αποτελέσματα της πιο πάνω διαδικασίας ανακοινώνονται προς όλες τις τοπικές και ακολουθεί ο συντονισμός της δράσης (σε περίπτωση που το ΝΑΙ υπερισχύει)
3) ΤΟ ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ
Σύσταση διάρκεια και λειτουργία
Κάποιες συλλογικότητες παν-κοινωνικής εμβέλειας ίσως κρίνουν ότι δεν χρειάζεται ένα τέτοιο συντονιστικό όργανο.
Για εκείνες όμως που κρίνουν ότι το χρειάζονται προτείνουμε:
Άρθρο 1
Για κάθε 2-3 ή και περισσότερους Δήμους μπορεί να θεσμοθετείται ένα διαδημοτικό συντονιστικό.
Άρθρο2
Τα μέλη του εκλέγονται από την κάθε τοπική και όλες οι διαδικασίες και οι λειτουργίες του είναι (κατ αναλογία) ίδιες με αυτές του Δημοτικού συντονιστικού.
Άρθρο 3
Σκοπός του είναι ο διαδημοτικός συντονισμός των μελών της συλλογικότητας
Άρθρο 4
Η διάρκειά του είναι ίδια με αυτή όλων των άλλων συντονιστικών οργάνων (αλλά η τακτική σύστασή του γίνεται σε διαφορετικό χρόνο για να μην υπάρχει για μεγάλο χρονικό διάστημα σύμπτωση θητείας των ιδίων μελών στα διαφορετικά συντονιστικά όργανα)
Άρθρο 5
Επικοινωνεί άμεσα με το ανώτερο συντονιστικό όργανο.
Προς δε τα κατώτερα γεωγραφικά όργανα δεν επικοινωνεί απ ευθείας με τις τοπικές αλλά δια μέσου των δημοτικών συντονιστικών.
Άρθρο ……
4) ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ (Πανελλαδικό) Ή κεντρικό συντονιστικό όργανο (ΚΣΟ)
Σύσταση
Άρθρο 1
Το κεντρικό συντονιστικό συστήνεται
α) άμεσα από τη βάση (τοπικές οργανώσεις) και όχι δια μέσου ασύδοτων δηλ. εν λευκώ απεσταλμένων - «εκπροσώπων» (όπως στις ολιγαρχικές συλλογικότητες)
β) η σύνθεσή του έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια (πχ ενός, δύο ή τριών χρόνων κλπ)
γ) υπάρχει αποκλεισμός συνεχόμενης- διαδοχικής επανεκλογής του ιδίου μέλους στην ίδια θέση και αριθμητικός περιορισμός (πχ το πολύ 2 φορές σε δεκαετία) επανεκλογής του κάθε μέλους σε αυτό το όργανο για ένα χρονικό διάστημα.
δ) Παράταση θητείας λίγων μηνών ενός μικρού αριθμού μελών του(με κλήρωση), με ή χωρίς δικαίωμα ψήφου για την μεταβίβαση πρακτικής εμπειρίας στο κάθε νέο ανώτατο συντονιστικό όργανο.
Άρθρο 2
Ο τρόπος εκλογής του οργάνου αυτού καθώς και οι προϋποθέσεις των μελών για να συμμετέχουν σε αυτό είναι ίδιος με τον τρόπο εκλογής του Δημοτικού (ή διαδημοτικού) συντονιστικού.
(δες εκλογή δημοτικού συντονιστικού)
Άρθρο 3
Ο κάθε δήμος θα πρέπει να βγάζει ένα συγκεκριμένο αριθμό υποψηφίων (ίσως ανάλογα με τον πληθυσμό) για το κεντρικό όργανο και συνολικά οι τελικοί υποψήφιοι (για το κεντρικό όργανο) να είναι διπλάσιοι ή τριπλάσιοι από τον αριθμό των απαιτούμενων θέσεων . Στο τέλος με κλήρωση θα βγαίνει ο συγκεκριμένος αριθμός μελών που θα απαιτείται γι αυτό το όργανο.
Άρθρο 4
Η διάρκειά του θα είναι ίδια με την διάρκεια των άλλων κατώτερων γεωγραφικά οργάνων (πχ 1-2 χρόνια)
Η Λειτουργία του Κεντρικού Συντονιστικού Οργάνου (ΚΣΟ) –Καθήκοντα και «εξουσίες»
Άρθρο 1
Μετά την σύσταση του κεντρικού συντονιστικού οργάνου θα πρέπει εντός κάποιων ( ) ημερών να συγκροτηθεί σε σώμα.
Άρθρο 2
Κατά την πρώτη συνεδρίαση εκλέγεται (με ψηφοφορία ή κλήρωση) η κεντρική γραμματεία (3-5-7 μέλη κοκ) και τα άλλα όργανα καταμερισμού εργασιών (θεμάτων).
άρθρο 3
Τα βασικά καθήκοντα της γραμματείας θα είναι επί της ουσίας ίδια με αυτά των καθηκόντων των γραμματέων των άλλων κατώτερων γεωγραφικά οργάνων και με το επί πλέον καθήκον της εκπροσώπησης του όλου της συλλογικότητας προς τα έξω.
Άρθρο 4
Το κεντρικό όργανο συνεδριάζει τακτικά (1-2 φορές το μήνα) και έκτακτα όταν το καλέσει ένα σύνολο χί δημοτικών οργανώσεων με συγκεκριμένο θέμα σύγκλησης ή αν το ζητήσει το Ανώτερο Ελεγκτικό Όργανο με επίσης συγκεκριμένο θέμα σύγκλησης ή το 20%; των μελών του.
Άρθρο 5
Κεντρική λειτουργία – καθήκον- του Ανώτατου Συντονιστικού είναι ο συντονισμός δράσης του όλου (σαν ένα σώμα) για την επίτευξη των σκοπών και στόχων της συλλογικότητας, μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών και της ουσίας του προγράμματος.
Άρθρο 6
Το ανώτατο γεωγραφικά συντονιστικό όργανο είναι υπεύθυνο για την αξιολόγηση της χρονικής προτεραιότητας προώθησης των θεμάτων του προγράμματος στη βάση των ιδιαίτερων συγκεκριμένων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων και καταστάσεων,
Άρθρο 7
Ο συντονισμός της ενιαίας δράσης γίνεται δια μέσου γενικών ή ειδικών εκτελεστικών αποφάσεων οι οποίες θα προκύπτουν από τους εξής παράγοντες:
α) Τις ιδιαίτερες συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες
β) Τους στόχους (με προδιαγραφές αυτών) του προγράμματος.
Άρθρο 8
Το ΚΣΟ έχει την «εξουσία» να καθιστά τις αποφάσεις του(εκτελεστικού τύπου) σε κανόνες που θα αφορούν όλα τα μέλη της συλλογικότητας.
Όλες οι εκτελεστικές αποφάσεις του οργάνου αυτού είναι υποχρεωτικές (ή «υποχρεωτικές») για τη συλλογικότητα και μπορούν να πάψουν να ισχύουν μόνο είτε με μεταγενέστερη απόφαση του ιδίου οργάνου είτε με απόφαση του Ανώτατου Ελεγκτικού Οργάνου κατόπιν αιτήσεως προς αυτό του 51% των μελών της συλλογικότητας. Σε αυτή την περίπτωση, μέχρι την απορριπτική απόφαση του ΑΕΟ οι εκτελεστικές αποφάσεις του ΚΣΟ είναι έγκυρες και «υποχρεωτικά» εκτελεστές από όλα τα μέλη.
Άρθρο 9
Οι εκτελεστικές αποφάσεις του οργάνου που αφορούν στο συντονισμό του όλου ή σε πράξεις-συμφωνίες με τρίτους που αφορούν στο όλο, μεταβιβάζονται ταυτόχρονα στο α) αμέσως κατώτερο γεωγραφικά όργανο και β) στο Ανώτατο Ελεγκτικό Όργανο.
Άρθρο 10
Το ανώτατο συντονιστικό θα πρέπει να έχει έναν εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας (όπως και όλα τα συλλογικά όργανα) για καλύτερο καταμερισμό εργασιών και αυτός να τροποποιείται ανάλογα με τις αλλαγές των συνθηκών. Σε κάθε περίπτωση ο κανονισμός αυτός θα πρέπει να έχει την έγκριση του Ανωτάτου Ελεγκτικού Οργάνου το οποίο θα μπορεί να αποφαίνεται για τη συμβατότητα του κανονισμού αυτού με τις καταστατικές βασικές αρχές της συλλογικότητας (και όχι για τον βαθμό αποτελεσματικότητάς του).
Επικοινωνεί άμεσα με το ανώτερο συντονιστικό όργανο.
Προς δε τα κατώτερα γεωγραφικά όργανα δεν επικοινωνεί απ ευθείας με τις τοπικές αλλά δια μέσου των δημοτικών συντονιστικών.
Άρθρο ……
4) ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ (Πανελλαδικό) Ή κεντρικό συντονιστικό όργανο (ΚΣΟ)
Σύσταση
Άρθρο 1
Το κεντρικό συντονιστικό συστήνεται
α) άμεσα από τη βάση (τοπικές οργανώσεις) και όχι δια μέσου ασύδοτων δηλ. εν λευκώ απεσταλμένων - «εκπροσώπων» (όπως στις ολιγαρχικές συλλογικότητες)
β) η σύνθεσή του έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια (πχ ενός, δύο ή τριών χρόνων κλπ)
γ) υπάρχει αποκλεισμός συνεχόμενης- διαδοχικής επανεκλογής του ιδίου μέλους στην ίδια θέση και αριθμητικός περιορισμός (πχ το πολύ 2 φορές σε δεκαετία) επανεκλογής του κάθε μέλους σε αυτό το όργανο για ένα χρονικό διάστημα.
δ) Παράταση θητείας λίγων μηνών ενός μικρού αριθμού μελών του(με κλήρωση), με ή χωρίς δικαίωμα ψήφου για την μεταβίβαση πρακτικής εμπειρίας στο κάθε νέο ανώτατο συντονιστικό όργανο.
Άρθρο 2
Ο τρόπος εκλογής του οργάνου αυτού καθώς και οι προϋποθέσεις των μελών για να συμμετέχουν σε αυτό είναι ίδιος με τον τρόπο εκλογής του Δημοτικού (ή διαδημοτικού) συντονιστικού.
(δες εκλογή δημοτικού συντονιστικού)
Άρθρο 3
Ο κάθε δήμος θα πρέπει να βγάζει ένα συγκεκριμένο αριθμό υποψηφίων (ίσως ανάλογα με τον πληθυσμό) για το κεντρικό όργανο και συνολικά οι τελικοί υποψήφιοι (για το κεντρικό όργανο) να είναι διπλάσιοι ή τριπλάσιοι από τον αριθμό των απαιτούμενων θέσεων . Στο τέλος με κλήρωση θα βγαίνει ο συγκεκριμένος αριθμός μελών που θα απαιτείται γι αυτό το όργανο.
Άρθρο 4
Η διάρκειά του θα είναι ίδια με την διάρκεια των άλλων κατώτερων γεωγραφικά οργάνων (πχ 1-2 χρόνια)
Η Λειτουργία του Κεντρικού Συντονιστικού Οργάνου (ΚΣΟ) –Καθήκοντα και «εξουσίες»
Άρθρο 1
Μετά την σύσταση του κεντρικού συντονιστικού οργάνου θα πρέπει εντός κάποιων ( ) ημερών να συγκροτηθεί σε σώμα.
Άρθρο 2
Κατά την πρώτη συνεδρίαση εκλέγεται (με ψηφοφορία ή κλήρωση) η κεντρική γραμματεία (3-5-7 μέλη κοκ) και τα άλλα όργανα καταμερισμού εργασιών (θεμάτων).
άρθρο 3
Τα βασικά καθήκοντα της γραμματείας θα είναι επί της ουσίας ίδια με αυτά των καθηκόντων των γραμματέων των άλλων κατώτερων γεωγραφικά οργάνων και με το επί πλέον καθήκον της εκπροσώπησης του όλου της συλλογικότητας προς τα έξω.
Άρθρο 4
Το κεντρικό όργανο συνεδριάζει τακτικά (1-2 φορές το μήνα) και έκτακτα όταν το καλέσει ένα σύνολο χί δημοτικών οργανώσεων με συγκεκριμένο θέμα σύγκλησης ή αν το ζητήσει το Ανώτερο Ελεγκτικό Όργανο με επίσης συγκεκριμένο θέμα σύγκλησης ή το 20%; των μελών του.
Άρθρο 5
Κεντρική λειτουργία – καθήκον- του Ανώτατου Συντονιστικού είναι ο συντονισμός δράσης του όλου (σαν ένα σώμα) για την επίτευξη των σκοπών και στόχων της συλλογικότητας, μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών και της ουσίας του προγράμματος.
Άρθρο 6
Το ανώτατο γεωγραφικά συντονιστικό όργανο είναι υπεύθυνο για την αξιολόγηση της χρονικής προτεραιότητας προώθησης των θεμάτων του προγράμματος στη βάση των ιδιαίτερων συγκεκριμένων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων και καταστάσεων,
Άρθρο 7
Ο συντονισμός της ενιαίας δράσης γίνεται δια μέσου γενικών ή ειδικών εκτελεστικών αποφάσεων οι οποίες θα προκύπτουν από τους εξής παράγοντες:
α) Τις ιδιαίτερες συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες
β) Τους στόχους (με προδιαγραφές αυτών) του προγράμματος.
Άρθρο 8
Το ΚΣΟ έχει την «εξουσία» να καθιστά τις αποφάσεις του(εκτελεστικού τύπου) σε κανόνες που θα αφορούν όλα τα μέλη της συλλογικότητας.
Όλες οι εκτελεστικές αποφάσεις του οργάνου αυτού είναι υποχρεωτικές (ή «υποχρεωτικές») για τη συλλογικότητα και μπορούν να πάψουν να ισχύουν μόνο είτε με μεταγενέστερη απόφαση του ιδίου οργάνου είτε με απόφαση του Ανώτατου Ελεγκτικού Οργάνου κατόπιν αιτήσεως προς αυτό του 51% των μελών της συλλογικότητας. Σε αυτή την περίπτωση, μέχρι την απορριπτική απόφαση του ΑΕΟ οι εκτελεστικές αποφάσεις του ΚΣΟ είναι έγκυρες και «υποχρεωτικά» εκτελεστές από όλα τα μέλη.
Άρθρο 9
Οι εκτελεστικές αποφάσεις του οργάνου που αφορούν στο συντονισμό του όλου ή σε πράξεις-συμφωνίες με τρίτους που αφορούν στο όλο, μεταβιβάζονται ταυτόχρονα στο α) αμέσως κατώτερο γεωγραφικά όργανο και β) στο Ανώτατο Ελεγκτικό Όργανο.
Άρθρο 10
Το ανώτατο συντονιστικό θα πρέπει να έχει έναν εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας (όπως και όλα τα συλλογικά όργανα) για καλύτερο καταμερισμό εργασιών και αυτός να τροποποιείται ανάλογα με τις αλλαγές των συνθηκών. Σε κάθε περίπτωση ο κανονισμός αυτός θα πρέπει να έχει την έγκριση του Ανωτάτου Ελεγκτικού Οργάνου το οποίο θα μπορεί να αποφαίνεται για τη συμβατότητα του κανονισμού αυτού με τις καταστατικές βασικές αρχές της συλλογικότητας (και όχι για τον βαθμό αποτελεσματικότητάς του).
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
1) ΤΑΚΤΙΚΕΣ, 2) ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ 3) ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΙ
4) ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ
Άρθρο 11
Θεωρούμε ότι οι αποφάσεις του κεντρικού συντονιστικού οργάνου είναι:
α) ΤΑΚΤΙΚΕΣ όταν οι αποφάσεις αφορούν καταστάσεις προβλεπόμενες από το πρόγραμμα και το καταστατικό και για τη στάση απέναντί τους υπάρχουν καθοριστικές προδιαγραφές τις οποίες έχει θέσει το όλον της συλλογικότητας μέσα απ τις διαδικασίες των καθολικών συνεδρίων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις (μέσα στα πλαίσια των προδιαγραφών) οι εκτελεστικές αποφάσεις του κεντρικού οργάνου εμπίπτουν στην τακτική λειτουργία της συλλογικότητας και δεν απαιτείται κάποια επί πλέον ειδική εντολή του όλου.
β) Οι ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ είναι οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν σε πολύ σύντομο διάστημα για κάποιο θέμα αλλά οι καθοριστικές προδιαγραφές του θέματος έχουν όλες προβλεφθεί από το πρόγραμμα και το καταστατικό. (Αυτή η κατηγορία αφορά την ταχύτητα ενεργοποίησης του ΚΣΟ.)
γ) Οι ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ είναι οι αποφάσεις
1) που αφορούν σε μη προβλεπόμενα γεγονότα (έκτακτα) και άρα είτε δεν έχουν τεθεί γι αυτά όλες οι καθοριστικές προδιαγραφές είτε
2) οι προδιαγραφές κρίνονται ότι είναι ελλιπείς (κενό επαρκών καθοριστικών προδιαγραφών στο πρόγραμμα) και ταυτόχρονα
3) διαφαίνεται ότι υπάρχει, πρακτικά, επαρκής χρόνος για προσφυγή στο όλον της συλλογικότητας να επιλέξει με σύντομες διαδικασίες.
δ) Οι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ είναι ίδιες με τις επείγουσες ειδικές στις περιπτώσεις (1) και (2) αλλά διαφοροποιούνται ως προς την περίπτωση (3).
Δηλαδή στις κατεπείγουσες δεν φαίνεται ότι υπάρχει επαρκής χρόνος για προσφυγή στο όλον της συλλογικότητας για να επιλέξει ούτε με σύντομες διαδικασίες.
Άρθρο 12
Για τις δύο πρώτες περιπτώσεις (α, β) και για την τέταρτη (δ) δεν θα χρειάζεται άμεση προσφυγή στη βάση για λήψη απόφασης.
Οι σύντομες διαδικασίες της επείγουσας ειδικής περίπτωσης
Άρθρο 13
Οι επείγουσες ειδικές αποφάσεις (τρίτη περίπτωση) μπορεί να έχουν παρθεί από το όργανο α) με ομοφωνία και β) με κάποια πλειοψηφία.
Και στις δύο περιπτώσεις πριν γίνει προσφυγή στη βάση για διαπίστωση της βούλησης του όλου, με σύντομες διαδικασίες, πρέπει πρώτα (και πολύ σύντομα πχ 1-3 μέρες) να αποφανθούν τα μέλη του Ανώτατου Ελεγκτικού Οργάνου για την κανονικότητα – συμβατότητα της κάθε νέας προτεινόμενης προδιαγραφής σε σχέση με τις άλλες καταστατικές ή προγραμματικές προδιαγραφές της συλλογικότητας. ( Δηλαδή να αποφανθούν για την κανονικότητα και όχι για την πιθανή αποτελεσματικότητα της κάθε προτεινόμενης προδιαγραφής).
Άρθρο 14
Η πλειοψηφούσα άποψη του ανωτάτου ελεγκτικού οργάνου (πλειοψηφία των μελών του και όχι των παρευρισκομένων στη συνεδρίαση) καθώς και οι μειοψηφούσες σε αυτό απόψεις (εκφραζόμενες εν συντομία) συνάπτονται στην άποψη ή στις απόψεις του ΚΣΟ και έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Στη συνέχεια όλες οι απόψεις πρέπει να φθάσουν τελικά στο κάθε μέλος της βάσης για να μπορέσει αυτό να αποφανθεί.
Άρθρο 15
Στις συνεδριάσεις των τοπικών οργανώσεων, λόγω του συντόμου των διαδικασιών, δεν θα υπάρχουν αντιπροτάσεις από τα μέλη.
Άρθρο 16
Στην περίπτωση που τα μέλη του όλου της συλλογικότητας έχουν μπροστά τους μια ομόφωνη απόφαση του ΚΣΟ (συν τις συμβουλευτικές αποφάσεις του ΑΕΟ θα έχουν να αποφασίσουν μεταξύ αποδοχής της πρότασης και απόρριψή της.
Άρθρο 17
Στην περίπτωση όπου τα μέλη του όλου της συλλογικότητας έχουν μπροστά τους απόψεις του ΚΣΟ πλέον της μίας τότε έχουν να αποφασίσουν είτε να επιλέξουν μία από αυτές ή να τις απορρίψουν όλες.
Άρθρο 18
Σε κάθε περίπτωση όπου γίνεται δεκτή από τη βάση κάποια πρόταση του ΚΣΟ, αυτή η εγκεκριμένη πρόταση θα έχει προσωρινό χαρακτήρα (γιατί αυτή δεν γίνεται στη βάση της πλήρους ισοτιμίας των μελών – κατάθεση αντιπροτάσεων κλπ- παρ ότι τον τελικό καθοριστικό λόγο τον έχουν τα μέλη με τη δυνατότητα απόρριψης όλων των προτάσεων) και θα πρέπει οπωσδήποτε να ξανά τεθεί στο επόμενο τακτικό καθολικό συνέδριο, με όλους τους όρους της ισοτιμίας των μελών.
Άρθρο 19
Για την επίβλεψη των διαδικασιών σχετικά με την λήψη αυτών των έκτακτων καθοριστικών αποφάσεων με σύντομες διαδικασίες, υπεύθυνο είναι το Ανώτατο Ελεγκτικό Όργανο σε συνεργασία με τα διαδημοτικά ελεγκτικά όργανα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αυτό το κεφάλαιο θα είναι το πιο σημαντικό για τις ηγεσίες των δεξιών και αριστερών ολιγαρχικών κομμάτων και των ατόμων που τις απαρτίζουν. Πώς να δεχτούν κάτι που δεν θα τους επιτρέπει να έχουν διαρκή εξουσία επί των άλλων; Και ετούτο το κεφάλαιο (όπως και τα υπόλλοιπα) θα πολεμηθούν με λύσσα από εκείνους που θέλουν κατά βάθος να είναι οι «επιβήτορες», οι νταβατζήδες της ζωής των άλλων.
Ταχύτητα στη λήψη έκτακτων αποφάσεων
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Εισαγωγική παράγραφος:
Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ κατεπείγουσας κατάστασης και κατεπείγουσας ειδικής κατάστασης.
Μια συλλογικότητα θα συναντά πολύ τακτικά κατεπείγουσες καταστάσεις. Όμως αν στο πρόγραμμά της έχει προβλέψει πολύ πριν τις καθοριστικές προδιαγραφές μέσα στις οποίες θα πρέπει να κινηθεί εκτελεστικά η συλλογικότητα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Αν όμως δεν έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην συλλογική κατάρτιση του προγράμματος και υπάρχουν κενά καθοριστικών προδιαγραφών τότε θα πρέπει να παρθούν ή να μην παρθούν αποφάσεις σχετικές με τα κενά. Τότε θα έχουμε κατεπείγουσες ειδικές καταστάσεις.
Επομένως είναι πολύ σημαντική η εργασία που θα γίνεται με τα καθολικά συνέδρια για να προβλέπονται προγραμματικά όσο το δυνατόν περισσότερες καταστάσεις.
Σε περίπτωση όμως που κάτι δεν προβλέπεται τότε:
Άρθρο 20
Όταν συντρέχουν οι τρείς πιο κάτω λόγοι:
α) Έκτακτο γεγονός και πολύ σημαντικό
β) μη καλυπτόμενο επαρκώς από καθοριστικές αποφάσεις της συλλογικότητας
γ) Δεν υπάρχει επαρκής χρόνος για προσφυγή στη βάση της συλλογικότητας η οποία να αποφανθεί επί των προτάσεων του ΚΣΟ τότε ακολουθούνται οι πιο κάτω διαδικασίες.
Το ΚΣΟ αποστέλλει στο ΑΕΟ τις προτάσεις της πλειοψηφίας της όπου
1) να αιτιολογούν ότι συντρέχουν οι τρείς πιο πάνω λόγοι (γεγονός έκτακτο και πολύ σημαντικό, μη καλυπτόμενο επαρκώς με αποφάσεις καθοριστικές, μη επαρκής χρόνος για προσφυγή στις απόψεις της βάσης)
2) να αναφέρουν ποιά ή ποιές καθοριστικές προδιαγραφές προτείνουν.
Επίσης αποστέλλονται στο ΑΕΟ και οι απόψεις της μειοψηφίας του ΚΣΟ που υποστηρίζουν όχι μια άλλη προδιαγραφή αλλά την αντικανονικότητα κάποιας ή κάποιων προτεινόμενων προδιαγραφών.
(Μπορεί στις συνεδρίαση του ΚΣΟ, χαρακτηρισμένες με κατεπείγοντα ειδικό χαρακτήρα, να παρευρίσκεται σαν παρατηρητής το ΑΕΟ για να μπορέσει να συντομεύσει τις διαδικασίες λήψης των αποφάσεών του)
Άρθρο 21
Το ΑΕΟ θα πρέπει να συνεδριάσει με ταχύτητα άμεσα, μέσα στις προτεινόμενες χρονικές απαιτήσεις και να αποφασίσει. α) Αν συντρέχουν αναμφίβολα και οι τρείς πιο πάνω λόγοι που χαρακτηρίζουν μια κατάσταση και μια πρόταση κατεπείγουσα ειδική. (κανονικότητα σαν κατεπείγουσα ειδική)
1) Αν το ΑΕΟ στη συνεδρίασή του αποφανθεί πλειοψηφικά ότι έστω και ένας από τους τρείς λόγους δεν συντρέχει τότε η διαδικασία και η πρόταση του ΚΣΟ δεν έχει συνέχεια.
2) Αν όμως αποφασίσει ότι συντρέχουν και οι τρείς λόγοι τότε προχωρά στη διερεύνηση της κανονικότητας ως προς την θέληση του όλου (και όχι του σωστού από άποψη αποτελεσματικότητας) των προτεινόμενων από το ΚΣΟ προδιαγραφών. Δηλαδή η κανονικότητα αφορά στο αν η κάθε νέα πρόταση αντιφάσκει ή όχι σε άλλες καθοριστικές προδιαγραφές του προγράμματος ή του καταστατικού της συλλογικότητας - τις οποίες έχει αποφασίσει το όλον της συλλογικότητας-.
Αν το ΑΕΟ αποφασίσει πλειοψηφικά ότι υπάρχει θέμα αντικανονικότητας ή αντίφασης ή αντίθεσης
ως προς την θέληση του όλου τότε η πρόταση κηρύσσεται
άκυρη.
Αν το ΑΕΟ αποφασίσει πλειοψηφικά ότι δεν υπάρχει πρόβλημα κανονικότητας τότε η πρόταση είναι προσωρινά έγκυρη και μπορεί να εφαρμοστεί.
Άρθρο 22
Η ισχύς και η εγκυρότητα οποιασδήποτε κατεπείγουσας ειδικής διαρκεί μέχρι την πρώτη σύνοδο του επόμενου ΑΕΟ.
Το επόμενο ΑΕΟ εξετάζει ξανά την υπόθεση (όλα τα πρακτικά) και αν τα 2/3 των μελών του κρίνει ότι η πρόταση είναι κανονική τότε η πρόταση συνεχίζει να ισχύει μέχρι το καθολικό συνέδριο.
Αν κρίνει σαν κανονική την πρόταση το μικρότερο των 2/3 των μελών του ΑΕΟ τότε η πρόταση μετατρέπεται σε ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΙΔΙΚΗ και ακολουθούνται οι διαδικασίες που αφορούν αυτή και η εγκυρότητα της κατεπείγουσας ειδικής απόφασης ισχύει μέχρι την απόφαση του όλου, με σύντομες διαδικασίες.
Σε περίπτωση όπου και με αυτές τις διαδικασίες η πρόταση κριθεί έγκυρη τότε η ισχύς της και η εγκυρότητά της διαρκεί μέχρι το καθολικό συνέδριο.
5) ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ (ΑΕΟ)
Σύσταση και διάρκεια
Αν το ΑΕΟ αποφασίσει πλειοψηφικά ότι δεν υπάρχει πρόβλημα κανονικότητας τότε η πρόταση είναι προσωρινά έγκυρη και μπορεί να εφαρμοστεί.
Άρθρο 22
Η ισχύς και η εγκυρότητα οποιασδήποτε κατεπείγουσας ειδικής διαρκεί μέχρι την πρώτη σύνοδο του επόμενου ΑΕΟ.
Το επόμενο ΑΕΟ εξετάζει ξανά την υπόθεση (όλα τα πρακτικά) και αν τα 2/3 των μελών του κρίνει ότι η πρόταση είναι κανονική τότε η πρόταση συνεχίζει να ισχύει μέχρι το καθολικό συνέδριο.
Αν κρίνει σαν κανονική την πρόταση το μικρότερο των 2/3 των μελών του ΑΕΟ τότε η πρόταση μετατρέπεται σε ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΙΔΙΚΗ και ακολουθούνται οι διαδικασίες που αφορούν αυτή και η εγκυρότητα της κατεπείγουσας ειδικής απόφασης ισχύει μέχρι την απόφαση του όλου, με σύντομες διαδικασίες.
Σε περίπτωση όπου και με αυτές τις διαδικασίες η πρόταση κριθεί έγκυρη τότε η ισχύς της και η εγκυρότητά της διαρκεί μέχρι το καθολικό συνέδριο.
5) ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ (ΑΕΟ)
Σύσταση και διάρκεια
Άρθρο 1
Η σύσταση του ΑΕΟ γίνεται με τις ίδιες διαδικασίες με τις οποίες γίνεται η σύσταση του ΚΣΟ και των άλλων συλλογικών οργάνων (άμεσα από τη βάση, πρώτη φάση αιρετοί και μετά κλήρωση κλπ)
Άρθρο 2
Ο αριθμός των μελών του οργάνου αυτού θα είναι περίπου ένα μικρό ποσοστό σε σχέση με το σύνολο των μελών του όλου της συλλογικότητας και αυτό θα αποφασίζεται συλλογικά από τα συνέδρια. (προσδιορισμός αριθμού)
Άρθρο 3
Η διάρκεια της θητείας του οργάνου θα είναι, συγκριτικά με την θητεία των άλλων συλλογικών οργάνων (πχ του ΚΣΟ) πολύ μικρή. Προτείνεται να είναι το 1/4 ή το 1/5 αυτής του ΚΣΟ. (Δηλαδή αν η θητεία του ΚΣΟ είναι 12 μήνες αυτή του ΑΕΟ θα πρέπει να είναι 3 μήνες)
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΕΟ
Άρθρο 4
Το ΑΕΟ όταν εκλέγεται συγκροτείται σε σώμα εντός 3 ημερών και η πρώτη ενέργειά του είναι ο καταμερισμός των εργασιών εντός του οργάνου.
Άρθρο 5
Συνεδριάζει για τακτικά και έκτακτα θέματα και οι συνεδριάσεις διεξάγονται σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό συνεδριάσεων.
Άρθρο 6
Τακτικά καθήκοντα είναι
α) ο διαρκής έλεγχος της κανονικότητας-εγκυρότητας ΟΛΩΝ των τακτικών αποφάσεων του ΚΣΟ. (Αν είναι συμβατές με τις καθοριστικές αποφάσεις που έχει λάβει το όλον της συλλογικότητας)
β) Ο διαρκής έλεγχος της διαχείρισης των οικονομικών του ΚΣΟ.
γ) Η κανονικότητα λειτουργίας των κοινών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας της συλλογικότητας.
Άρθρο 7
Έκτακτα καθήκοντα είναι
α) Η αξιολόγηση της κανονικότητας της κάθε μορφής κατεπειγόντων αποφάσεων του ΚΣΟ (και παρέμβαση σύμφωνα με τους καταστατικούς κανόνες)
β) «Εκδίκαση» και επιβολή κυρώσεων για αντικανονική συμπεριφορά των μελών του ΚΣΟ σύμφωνα με τους κανόνες του ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΚΥΡΩΣΕΩΝ. (Για κάθε είδους πιθανή αντικανονική συμπεριφορά να προβλέπεται και το είδος της κύρωσης όπως πχ προειδοποίηση - επίπληξη, «διαθεσιμότητα», ανάκληση ανά πάσα στιγμή από όργανο, διαγραφή κλπ)
γ) «Εκδίκαση» και επιβολή κυρώσεων από το αμέσως επόμενο σώμα του ΑΕΟ, για αντικανονική συμπεριφορά μελών του προηγούμενου ΑΕΟ. ( κατόπιν καταγγελίας μελών του προηγούμενου ΑΕΟ ή του ΚΣΟ. «Και οι κρίνοντες κρίνονται» ).
Άρθρο 8
Το ΑΕΟ έχει τα «κλειδιά» τις άμεσης επικοινωνίας με όλα τα κατώτερα γεωγραφικά όργανα της συλλογικότητας όπως τα έχει και το ΚΣΟ.
Άρθρο 9
Το ΑΕΟ είναι ο θεματοφύλακας της εξουσίας του όλου επί των καθοριστικών προδιαγραφών. Το όλον της συλλογικότητας αποδίδει προσωρινά την εξουσία του ελέγχου για την εφαρμογή της θέλησής του στο κάθε ολιγόχρονης διάρκειας σώμα του ΑΕΟ και σε περίπτωση αντικρουόμενων εντολών με άλλα όργανα (όπως πχ με το ΚΣΟ) τότε το κάθε μέλος έχει χρέος να ακολουθεί τις αποφάσεις του ΑΕΟ μέχρι την σύσταση του επόμενου σώματος του ΑΕΟ).
Σημείωση:
Για να γίνεται αποτελεσματικός ο οποιοσδήποτε έλεγχος, σε όλα τα γεωγραφικά επίπεδα συντονισμού και συλλογικής δράσης, χρειάζεται να υπάρχει ένα παράρτημα κανόνων, εντός του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας του κάθε γεωγραφικού επιπέδου συντονισμού. Αυτό το παράρτημα κανόνων θα πρέπει να προβλέπει- επιβάλει την καταγραφή των όποιων δεδομένων ενεργειών κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνεται ο κάθε έλεγχος.
6) ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ (ΔΕΟ)
σύσταση
Άρθρο 1
Κάθε 2 ή 3 Δήμους (ανάλογα με τον αριθμό πληθυσμού και μελών) συστήνεται ένα διαδημοτικό ελεγκτικό όργανο.
Η σύσταση του ΑΕΟ γίνεται με τις ίδιες διαδικασίες με τις οποίες γίνεται η σύσταση του ΚΣΟ και των άλλων συλλογικών οργάνων (άμεσα από τη βάση, πρώτη φάση αιρετοί και μετά κλήρωση κλπ)
Άρθρο 2
Ο αριθμός των μελών του οργάνου αυτού θα είναι περίπου ένα μικρό ποσοστό σε σχέση με το σύνολο των μελών του όλου της συλλογικότητας και αυτό θα αποφασίζεται συλλογικά από τα συνέδρια. (προσδιορισμός αριθμού)
Άρθρο 3
Η διάρκεια της θητείας του οργάνου θα είναι, συγκριτικά με την θητεία των άλλων συλλογικών οργάνων (πχ του ΚΣΟ) πολύ μικρή. Προτείνεται να είναι το 1/4 ή το 1/5 αυτής του ΚΣΟ. (Δηλαδή αν η θητεία του ΚΣΟ είναι 12 μήνες αυτή του ΑΕΟ θα πρέπει να είναι 3 μήνες)
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΕΟ
Άρθρο 4
Το ΑΕΟ όταν εκλέγεται συγκροτείται σε σώμα εντός 3 ημερών και η πρώτη ενέργειά του είναι ο καταμερισμός των εργασιών εντός του οργάνου.
Άρθρο 5
Συνεδριάζει για τακτικά και έκτακτα θέματα και οι συνεδριάσεις διεξάγονται σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό συνεδριάσεων.
Άρθρο 6
Τακτικά καθήκοντα είναι
α) ο διαρκής έλεγχος της κανονικότητας-εγκυρότητας ΟΛΩΝ των τακτικών αποφάσεων του ΚΣΟ. (Αν είναι συμβατές με τις καθοριστικές αποφάσεις που έχει λάβει το όλον της συλλογικότητας)
β) Ο διαρκής έλεγχος της διαχείρισης των οικονομικών του ΚΣΟ.
γ) Η κανονικότητα λειτουργίας των κοινών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας της συλλογικότητας.
Άρθρο 7
Έκτακτα καθήκοντα είναι
α) Η αξιολόγηση της κανονικότητας της κάθε μορφής κατεπειγόντων αποφάσεων του ΚΣΟ (και παρέμβαση σύμφωνα με τους καταστατικούς κανόνες)
β) «Εκδίκαση» και επιβολή κυρώσεων για αντικανονική συμπεριφορά των μελών του ΚΣΟ σύμφωνα με τους κανόνες του ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΚΥΡΩΣΕΩΝ. (Για κάθε είδους πιθανή αντικανονική συμπεριφορά να προβλέπεται και το είδος της κύρωσης όπως πχ προειδοποίηση - επίπληξη, «διαθεσιμότητα», ανάκληση ανά πάσα στιγμή από όργανο, διαγραφή κλπ)
γ) «Εκδίκαση» και επιβολή κυρώσεων από το αμέσως επόμενο σώμα του ΑΕΟ, για αντικανονική συμπεριφορά μελών του προηγούμενου ΑΕΟ. ( κατόπιν καταγγελίας μελών του προηγούμενου ΑΕΟ ή του ΚΣΟ. «Και οι κρίνοντες κρίνονται» ).
Άρθρο 8
Το ΑΕΟ έχει τα «κλειδιά» τις άμεσης επικοινωνίας με όλα τα κατώτερα γεωγραφικά όργανα της συλλογικότητας όπως τα έχει και το ΚΣΟ.
Άρθρο 9
Το ΑΕΟ είναι ο θεματοφύλακας της εξουσίας του όλου επί των καθοριστικών προδιαγραφών. Το όλον της συλλογικότητας αποδίδει προσωρινά την εξουσία του ελέγχου για την εφαρμογή της θέλησής του στο κάθε ολιγόχρονης διάρκειας σώμα του ΑΕΟ και σε περίπτωση αντικρουόμενων εντολών με άλλα όργανα (όπως πχ με το ΚΣΟ) τότε το κάθε μέλος έχει χρέος να ακολουθεί τις αποφάσεις του ΑΕΟ μέχρι την σύσταση του επόμενου σώματος του ΑΕΟ).
Σημείωση:
Για να γίνεται αποτελεσματικός ο οποιοσδήποτε έλεγχος, σε όλα τα γεωγραφικά επίπεδα συντονισμού και συλλογικής δράσης, χρειάζεται να υπάρχει ένα παράρτημα κανόνων, εντός του εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας του κάθε γεωγραφικού επιπέδου συντονισμού. Αυτό το παράρτημα κανόνων θα πρέπει να προβλέπει- επιβάλει την καταγραφή των όποιων δεδομένων ενεργειών κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διευκολύνεται ο κάθε έλεγχος.
6) ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ (ΔΕΟ)
σύσταση
Άρθρο 1
Κάθε 2 ή 3 Δήμους (ανάλογα με τον αριθμό πληθυσμού και μελών) συστήνεται ένα διαδημοτικό ελεγκτικό όργανο.
Άρθρο 2
Οι διαδικασίες σύστασής του είναι ίδιες με τις διαδικασίες σύστασης των συντονιστικών οργάνων και του ΑΕΟ. (Δηλαδή από τις τοπικές οργανώσεις, αιρετός ένας σχετικά μεγάλος αριθμός υποψηφίων και μετά κλήρωση).
Άρθρο 3
Ο αριθμός των μελών του ΔΕΟ καθορίζεται με απόφαση των τοπικών οργανώσεων των σχετικών Δήμων.
Άρθρο 4
Η χρονική διάρκειά του είναι ίδια με αυτή του ΑΕΟ (2-3-4 μήνες) και το κάθε νέο ΔΕΟ συστήνεται χρονικά ως προς το ΑΕΟ στο μέσον της θητείας του.
Οι διαδικασίες σύστασής του είναι ίδιες με τις διαδικασίες σύστασης των συντονιστικών οργάνων και του ΑΕΟ. (Δηλαδή από τις τοπικές οργανώσεις, αιρετός ένας σχετικά μεγάλος αριθμός υποψηφίων και μετά κλήρωση).
Άρθρο 3
Ο αριθμός των μελών του ΔΕΟ καθορίζεται με απόφαση των τοπικών οργανώσεων των σχετικών Δήμων.
Άρθρο 4
Η χρονική διάρκειά του είναι ίδια με αυτή του ΑΕΟ (2-3-4 μήνες) και το κάθε νέο ΔΕΟ συστήνεται χρονικά ως προς το ΑΕΟ στο μέσον της θητείας του.
Λειτουργίες – καθήκοντα και εξουσίες του ΔΕΟ
Άρθρο 1
Το ΔΕΟ συνεδριάζει τακτικά και έκτακτα.
Άρθρο 2
Τακτικά συνεδριάζει για θέματα σχετικά με το διαρκή έλεγχο της κανονικότητας-εγκυρότητας ΟΛΩΝ των αποφάσεων και ενεργειών των Δημοτικών ή και των διαδημοτικών συντονιστικών και για τον έλεγχο των οικονομικών των συντονιστικών οργάνων της γεωγραφικής αρμοδιότητάς του. (Αν αποφάσεις και πράξεις αυτών είναι συμβατές με τις καθοριστικές αποφάσεις που έχει λάβει το όλον της συλλογικότητας και αν εφαρμόζονται οι εκτελεστικές αποφάσεις του ΚΣΟ και οι αποφάσεις του ΑΕΟ)
Άρθρο 3
Έκτακτα μπορεί να συνεδριάσει αυτόκλητα ή όταν ζητηθεί από έναν αριθμό μελών (%) ή από ένα δημοτικό συντονιστικό (πλειοψηφία μελών του) για να εκδικάσει καταγγελίες για αντισυλλογικές συμπεριφορές μελών της γεωγραφικής αρμοδιότητάς του. (συμπριφορές που αντιβαίνουν στις καθοριστικές προδιαγραφές του όλου)
Άρθρο 4
Το ΔΕΟ έχει τα «κλειδιά» της άμεσης επικοινωνίας με τις τοπικές οργανώσεις της αρμοδιότητάς του (όπως τα έχουν το Δημοτικό Συντονιστικό Όργανο ή και το Διαδημοτικό συντονιστικό όργανο.
Άρθρο 5
Σε περίπτωση αντικρουόμενων απόψεων μεταξύ ΔΕΟ και Δημοτικών ή διαδημοτικών συντονιστικών η βάση θα πρέπει να ακολουθεί την άποψη του ΔΕΟ η οποία είναι αρμόδια να κρίνει την εγκυρότητα των καθοριστικών αποφάσεων. (Το ΔΕΟ δεν μπορεί να κρίνει τις εκτελεστικές αποφάσεις των συντονιστικών οργάνων από άποψη αποτελεσματικότητας αλλά μόνο από άποψη συμβατότητας ή αντίθεσης τους ως προς κάποιες καθοριστικού τύπου προδιαγραφές)
Άρθρο 6
……………………………………………………………………..
ΥΓ 1
Λείπει το κεφάλαιο ή ο κατάλογος κυρώσεων για τις διάφορες καταστατικές παραβάσεις.
Χρειάζεται ένας κατάλογος που να προβλέπει για κάθε παράπτωμα μια κατάλληλη και ανάλογη κύρωση. Ξεκινώντας αντίστροφα θα μπορούσαμε να γράψουμε για κάθε είδους κύρωση ποια παραπτώματα εμπίπτουν Πχ πότε θα προβλέπεται διαγραφή μέλους; (ποιες περιπτώσεις;) , σε ποιες περιπτώσεις θα έχουμε ανάκληση κάποιου μέλους από κάποιο συντονιστικό όργανο; Σε ποιες περιπτώσεις θα υπάρχει η επίπληξη Κλπ.
2. Για να λειτουργεί «αμεσοδημοκρατικά» μια συλλογικότητα εκτός από ένα κατάλληλο καταστατικό (μαζί με το κεφάλαιο των κυρώσεων) χρειάζεται και ένα ειδικό μέσον- τρόπο δηλαδή ένας συλλογικός μηχανισμός για «αμεσοδημοκρατική» λήψη αποφάσεων στη δόμηση του ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ της συλλογικότητας. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να ονομαστεί και καθολικό συνέδριο κατά το οποίο όλα τα μέλη θα έχουν δικαίωμα κατάθεσης προτάσεων και ψήφισης και του παραμικρού ακόμα «κομματιού» του προγράμματος.
Για τα καθολικά συνέδρια θα δημοσιεύσουμε κείμενο προσεχώς.
3. Στο πιο πάνω προσχέδιο καταστατικού παρουσιάζουμε τη πιθανή μορφή μιας τελικής διατύπωσης. Κανονικά όμως πιστεύουμε ότι θα ήταν πιο κατανοητό αν παράλληλα με αυτό υπήρχε και η επεξήγηση του κάθε άρθρου ή του κάθε κεφαλαίου του καταστατικού. Δηλαδή να αναφερόταν στο γιατί τίθεται έτσι το κάθε άρθρο, τι σκοπεύει να πετύχει ή να αποφύγει κλπ.
4. Το καταστατικό, ο κατάλογος κυρώσεων και το καθολικό συνέδριο ή το πρόγραμμα που θα βγαίνει από αυτό δεν είναι κείμενα που το κάθε μέλος θα πρέπει να γνωρίζει άπταιστα και να τα έχει απομνημονεύσει πλήρως. Αυτά θα είναι σε κείμενα και όπως δεν πρέπει να γνωρίζουμε απ έξω το βιβλίο με τον οδικό χάρτη μιας μεγάλης πόλης αλλά προστρέχουμε σε αυτό σε περίπτωση που χρειαζόμαστε να βρούμε κάτι συγκεκριμένο έτσι θα προστρέχουμε, όταν χρειαζόμαστε, στο κατάλληλο κεφάλαιο για να βλέπουμε ποια θα πρέπει να είναι η συλλογική λειτουργία και στόχευση.
.
.
