ΓΙΑΤΙ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ.
*ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
*Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΩΝ ΚΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ-ΨΗΦΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ.
*ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.
*ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΙΚΑΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
* Όλοι οι ολιγαρχικοί, οι ΚΑΘΕ είδους ολιγαρχικοί, χρησιμοποιούν το ίδιο επί της ουσίας κεντρικό επιχείρημα για να καταφέρονται ενάντια στην προοπτική ο λαός να ψηφίζει-ΕΠΙΛΕΓΕΙ τον κάθε νόμο (πλειοψηφικά) που θα τίθεται σε ισχύ στην κοινωνία.
Χρησιμοποιούν το ίδιο ακριβώς επιχείρημα από το 462 πΧ μέχρι σήμερα. Μας λένε λοιπόν ότι "ο λαός είναι αδαής, αμόρφωτος, αμαθής, μη ειδήμων και γι αυτό τον κάθε νόμο και τον κάθε κοινωνικό σκοπό θα πρέπει να τον επιλέγει μια μειοψηφία ειδικών - ειδημόνων και να τον επιβάλλει στην πλειοψηφία".
*Από τον ολιγαρχικό Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τόσους άλλους ολιγαρχικούς μέχρι τους σημερινούς αστούς και τους λενινιστές ή τους σταλινιστές η ίδια καραμέλα από λωτό. Γι αυτούς ο λαός δεν έχει την επαρκή γνώση και συνείδηση για να μπορεί να αποφασίζει για τον εαυτό του, δεν έχει επαρκείς γνώσεις. Έτσι, σύμφωνα με τους αστούς θα πρέπει μια μειοψηφία ειδικών-δαημόνων - αρίστων να φτιάχνει και να επιβάλλει τους νόμους στην πλειοψηφία της κοινωνίας και επίσης, σύμφωνα με τους μέγιστους αντικομμουνιστές δηλαδή τους λενινιστές ή τους σταλινιστές, θα πρέπει μια μειοψηφία ειδημόνων – πρωτοπόρων (ηγεσία κόμματος) με συνείδηση (ταξική) να αποφασίζει και να επιβάλλει τους νόμους και τα σχέδιά της πάνω στην αδαή και ασυνείδητη πλειοψηφία του λαού.
* Όμως για ένα τέτοιο ΠΑΝανόητο επιχείρημα, μας είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι είναι αποτέλεσμα απύθμενης ηλιθιότητας. Θα πρέπει μάλλον να το εξηγήσουμε με την επίδραση στο νου τους μιας τεράστιας διαστροφής, μιας τεράστιας εξουσιολαγνείας, ενός τεράστιου κομπλεξισμού και φιλαυτίας - εγωπάθειας. (Και ίσως με κάποια δόση ηλιθιότητας)
* Βασικά, με το επιχείρημά τους αυτό οι ολιγαρχικοί μπλοκάρονται και δεν μπορούν να εξηγήσουν κάποια αρκετά απλά πράγματα.
Ας αφήσουμε κατά μέρος το γιατί στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία, εκεί που ψήφιζαν τους νόμους οι αδαείς, οι αγράμματοι κλπ πολίτες, η κοινωνία τους μεγαλούργησε ενώ στις ολιγαρχικές πόλεις (εκεί που έφτιαχνα και επέβαλαν τους νόμους οι λίγοι (δήθεν) ¨ειδικοί") ο πολιτισμός και η ευμάρεια είχαν μείνει μερικούς αιώνες πίσω. (Ο Πλάτωνας με τις ανυπόστατες θεωρίες του έπαθε κατ΄ επανάληψη μεγάλο στραπάτσο. Έτρεχε στη Σικελία για να τις εφαρμόσει -Με το Διόνυσο Α και Β κλπ- αλλά όλα του αποδείχθηκαν ανοησίες, όπως και η προτίμησή του για το ολιγαρχικό σύστημα της Σπάρτης.)
* Και ας πάμε σε κάτι πιο απλό.
Αν τους ζητήσουμε να μας εξηγήσουν το "ΓΙΑΤΙ είναι σωστό να αποφασίζουν για τον προορισμό τους ή και τις πιθανές διαδρομές προς αυτόν, οι αγράμματοι, οι φτωχοί ή "ξεδοντιάρηδες" πελάτες του ταξί και όχι ο ταξιτζής που είναι άριστος - ειδικός στην οδήγηση και στη γνώση των δρόμων» και γιατί θα ήταν εγκληματικό ο ειδικός- άριστος ταξιτζής να αποφάσιζε και να επέβαλλε δια της βίας στους πελάτες του τα σχετικά με τον προορισμό τους"
ΔΕΝ πρόκειται να πάρουμε λογική απάντηση.
(«Το γιατί και το διότι φάγανε τον Παναγιώτη»)
-Και μετά να κάνουμε παραπομπή στο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας. -
*Ε! λοιπόν. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ. Σταματά το διεστραμμένο ή ανύπαρκτο μυαλό τους. Γιατί αν δώσουν τη σωστή απάντηση στην πληρότητά της, τότε αποδεικνύεται εντελώς παράλογο το ολιγαρχικό - ψυχανώμαλο επιχείρημα τους περί δαημόνων (ειδημόνων) και αδαών.
Δεν μπορούν να απαντήσουν και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι «να πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα».
* Σαν πρώτη εντύπωση, ακούγεται λογικό (αληθοφανές) το:
«ο λαός είναι αδαής και άρα δεν πρέπει να ψηφίζει αυτός τους νόμους και γι αυτό θα πρέπει να τους ψηφίζει μια μειοψηφία ειδημόνων-άριστων.»
*Και ακούγεται λογικό γιατί, ΠΡΑΓΜΑΤΙ τον πρώτο λόγο (στην κατάθεση γνώμης, προτάσεων ή εκτέλεσης ειδικευμένων χειρισμών) θα πρέπει να τον έχει ΠΑΝΤΑ ο ειδικός.
* Όμως, το γιατί οι πελάτες του ταξί θα πρέπει να επιλέγουν – αποφασίζουν και όχι ο ταξιτζής, καθώς και για μερικές άλλες δεκάδες χιλιάδες ή και για εκατοντάδες χιλιάδες τέτοια παρόμοια παραδείγματα, δεν θα μπορέσουν να μας δώσουν λογική εξήγηση.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΑΠΑΤΕΩΝΙΑ ΤΟΥΣ
*Αν κάποιος αλλάξει ένα στοιχείο από ένα γεγονός, μπορεί να αλλάξει ολόκληρη την ουσία του. Πχ ένας διηγείται κάποιο γεγονός λέγοντας: " Ο οδηγός εκείνου του αυτοκινήτου έχασε ξαφνικά τον έλεγχο και έπεσε πάνω σε πεζούς". Εδώ ο άλλος βγάζει το συμπέρασμα ότι ο εγκληματικά υπεύθυνος είναι ο οδηγός. Όμως αφηγητής έχει αποκρύψει ένα στοιχείο. Έχει αποκρύψει ότι ο οδηγός βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε ένα μεγάλο λάκκο που τον είχαν παρατήσει χωρίς την κατάλληλη σήμανση κάποια συνεργεία.....
*Η απατεωνιά τους λοιπόν βρίσκεται σε ένα τέτοιο παρόμοιο συλλογισμό που θέλουν να περάσουν στην κοινωνική συνείδηση για να την εξαπατήσουν.
Συλλογισμός:
1. Ο χασάπης και γδάρτης ζώων είναι ειδικός
2. Η εγχείρηση καρδιάς απαιτεί ειδικό
...................................................................
3. Άρα ο χασάπης (αφού είναι ειδικός) θα πρέπει να κάνει την εγχείρηση καρδιάς.
*Φυσικά με αυτόν τον απόλυτα παράλογο συλλογισμό αποκρύπτεται
α. Ότι η εγχείρηση καρδιάς απαιτεί ειδικό χειρουργό, αποκρύπτεται η ύπαρξη κάποιου άλλου αποκλειστικά ειδικού για αυτή τη δουλειά.
β. ότι ο χασάπης ναι μεν είναι ειδικός στον τομέα του (ίσως και άριστος) αλλά είναι ΑΠΟΛΥΤΑ αδαής («τενεκές ξεγάνωτος») και φυσικά μη ειδικός σε εγχειρήσεις καρδιάς.
Αποκρύπτουν λοιπόν, στην κεντρική προπαγάνδα - θεωρία τους,
ποιός είναι ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ειδικός ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΉ.
Μετά, τον πραγματικό ειδικό τον αποκαλούν αδαή και στη θέση του βάζουν τον απόλυτο αδαή (τον «τενεκέ ξεγάνωτο») τον οποίο όμως τον βαπτίζουν ειδήμωνα, ειδικό, άριστο!!!
*Δηλαδή «εκεί που μας χρωστάνε μας παίρνουν και το βόδι».
* Συμφωνούμε πλήρως με τους ολιγαρχικούς στη γενική αρχή που λέει ότι «ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ». Όμως οι ολιγαρχικοί αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα αφού από τη μια βαπτίζουν ΑΔΑΕΙΣ τους πραγματικούς ειδικούς και από την άλλη βαπτίζους ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ τους αδαείς (ή «τενεκέδες ξεγάνωτους»)
* Επειδή λοιπόν η προπαγάνδας τους στηρίζεται σε περάλογη βάση, γι αυτό δεν μπορούν να αιτιολογήσουν με τη λογική το γιατί είναι σωστό «οι επιβάτες του ταξί να αποφασίζουν και ο ταξιτζής να εκτελεί».
ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΙΔΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΙΚΑΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
Α
α. Υπάρχει η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ειδικευμένων σε κάποιο τομέα παραγωγής ή πρότασης αγαθών ή ειδικό χειριστή μέσων – αγαθών ή ειδικό στην παραγωγή γνώσεων που προσφέρονται σαν αγαθά κλπ. (πχ γεωργοί, μηχανικοί, ταξιτζήδες, γιατροί, ερευνητές κοκ).
Έχουμε λοιπόν εδώ τον «εκπαιδευμένο ειδικό σε ΤΟΜΕΑ» ή τον «εξ εκπαιδεύσεως ειδικό σε κάτι»
β. Υπάρχει η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ειδικευμένων - προικισμένων από τη ΦΥΣΗ στην ΕΠΙΛΟΓΗ αγαθών για προσωπική χρήση. Εδώ έχουμε τον «εκ ΦΥΣΕΩΣ ειδικό στην επιλογή (ή απόρριψη) αγαθών».
1. *Στην Α κατηγορία, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να ειδικευτεί σε έναν ή σε ελάχιστους τομείς από ένα πολύ μεγάλο σύνολο τομέων – ειδικοτήτων που μπορούν να υπάρξουν στην κοινωνία.
Με την ειδίκευσή του συμβάλει είτε στην παραγωγή κάποιων συγκεκριμένων (ειδικών) αγαθών (αντικειμένων ή υπηρεσιών) ή στο να εκτελεί χρήση αυτών κατ εντολή άλλων, για λογαριασμό των άλλων (πχ ταξιτζής).
*Το κάθε αγαθό είναι αγαθό γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ΜΕΣΟΝ για να ικανοποιήσει κάποια,ες ανάγκες. Δηλαδή έχει προδιαγραφές (ενδείξεις και αντενδείξεις) σχετικά με τις δυνατότητες επίδρασής του πάνω σε ανάγκες.
* Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είναι εξειδικευμένοι σε κάποιο τομέα.
Όμως και όλοι οι άνθρωποι είναι σχεδόν το ίδιο αδαείς σε τομείς πέρα από αυτόν ή αυτούς της εξειδίκευσής τους. Πχ ο καθηγητής ιστορίας του πανεπιστημίου είναι το ίδιο αδαής με τον αγράμματο γέρο κτηνοτρόφο πάνω στα θέματα λογισμικού για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Στην κατηγορία των εξ εκπαιδεύσεως ειδικών, ΟΛΟΙ μπορεί να είναι ειδικοί στον τομέα τους και ΟΛΟΙ τους, ταυτόχρονα, να είναι αδαείς εκτός του αντικειμένου της εκπαίδευσής τους.
* Δεν μπορεί να υπάρξει ειδικότητα «ΠΑΝΕΙΔΙΚΟΥ» δηλαδή ειδικού για όλους τους τομείς ή ειδικού γνώστη όλων των αναγκών όλων των ανθρώπων μιας κοινωνίας και όλων των επιστημών, όλων των γνώσεων.
*Είναι αυτονόητο ότι ο ειδικευμένος σε ένα αντικείμενο, θα διαπράξει έγκλημα αν θελήσει να υπεισέλθει και να επιβάλλει τις απόψεις του σε ειδικευμένους άλλου αντικειμένου, Πχ θα είναι εγγκληματικό, ο καλύτερος χειρουργός να επιβάλλει τις απόψεις του πάνω στους πιλότους σε ένα αεροπλάνο εν πτήση.
2, * Στη Β κατηγορία (στους εκ της φύσεως ειδικούς) ανήκουν ΟΛΟΙ οι άνθρωποι γιατί η ανθρώπινη φύση και γενικά η φύση των πραγμάτων έχει προικίσει τον καθένα να είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ καταλληλότερος («ειδικός») για την ΕΠΙΛΟΓΗ των αγαθών ως προς τις ατομικές ανάγκες του.
Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΟΥ, Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ «ΑΡΙΣΤΟΣ».
Εξήγηση:
* Ο κάθε άνθρωπος (υγιής νοητικά και όχι ασθενής) σε κάθε δεδομένη στιγμή έχει ένα σύνολο αναγκών και κανείς άλλος εκτός από τον ίδιο, δεν μπορεί να τις γνωρίζει στο σύνολό τους, στο μέγεθός τους και στην ΠΛΟΚΗ τους.
* Οι ανάγκες του και η ικανοποίησή τους βρίσκονται σε μια σχέση πλοκής, αλληλοεπηρεασμού και αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Δηλαδή με την ικανοποίηση μιας ανάγκης μπορεί είτε να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα και άλλες ανάγκες είτε να προκληθεί μια άλλη νέα ανάγκη κοκ.
* Οι ανάγκες του κάθε ανθρώπου είναι "ιεραρχημένες" στη βάση προσωπικών αξιολογήσεων και βρίσκονται υπό συνεχή και ακατάπαυστη αξιολόγηση, σε μια διαρκή αλλαγή των προτεραιοτήτων. Πχ κάποιος προγραμματίζει κάτι, αλλά ένα ξαφνικό πρόβλημα υγείας του ανατρέπει όλη την προηγούμενη αξιολόγηση των αναγκών του και κατά συνέπεια την ιεράρχησή των επιλογών και των πράξεών του για την ικανοποίησή τους.
* Τις ανάγκες του ο καθένας τις βιώνει με το το αίσθημα, το νου και το συναίσθημα, κατά τρόπο μοναδικό και αποκλειστικό. Κανείς άλλος πέραν αυτού δεν μπορεί να τις αντιληφθεί καλύτερα ή πληρέστερα στις ιδιαιτερότητές τους, στο σύνολό τους, στο μέγεθός τους και στην πλοκή τους.*Παράδειγμα:
Μια μέρα που ήταν Σάββατο, ένας ρωτά τον φίλο του: «Γιατί δεν πας στην πρωτεύουσα του νομού (50 χιλιόμετρα) για να αγοράσεις το ανταλλακτικό της μηχανής;» Και ο άλλος του απαντά: ¨θα πάω τη Δευτέρα για να κάνω παράλληλα και κάτι δουλειές στην εφορία".
Προφανώς ο Πρώτος ρώτησε αλλά δεν μπορούσε να ξέρει το σύνολο των αναγκών του άλλου και τους συνδυασμούς αυτών.
*ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ πρέπει να γίνει ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΗ της ΑΝΑΓΚΗΣ με τις ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΧΡΗΣΗΣ του μέσου. Προηγείται η αντίληψη ή γνώση της ανάγκης (υπαρκτής ή πιθανά εμφανιζόμενης) και έπεται η αντιστοίχιση του κατάλληλου μέσου. (πχ δίψα – κατανάλωση νερού, πείνα – τροφή κοκ)
*Ο ειδικός που είναι εξειδικευμένος σε ένα τομέα δεν μπορεί να κάνει επιλογή του μέσου και την επιβολή του για λογαριασμό κάποιου άλλου, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΛΟΓΟ ότι δεν ΓΝΩΡΙΖΕΙ ούτε τις συγκεκριμένες ανάγκες του άλλου, ούτε τις ΣΥΝΟΛΙΚΕΣ και ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΕΣ ανάγκες του, ούτε και τις υποκειμενικές δυνατότητές του ή καταστάσεις του άλλου και επομένως δεν μπορεί να κάνει αντιστοίχιση των προδιαγραφών και της χρήσης του μέσου του με τις συγκεκριμένες ανάγκες του άλλου. Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑ (εξ ειδικεύσεως ειδικός) ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΑΔΑΗΣ επί των συνολικών αναγκών του άλλου ανθρώπου και επομένως είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ (τενεκές) για την επιλογή των μέσων που θα πρέπει να αντιπαρατεθούν – αντιστοιχιθούν στις ανάγκες του άλλου. Πχ ένας ειδικός εστιάτορας, δεν μπορεί να επιλέξει και να επιβάλλει σε άλλον να φάει κάτι με ζάχαρι όταν δεν γνωρίζει ότι ο άλλος είναι διαβητικός.
*Ο ΑΛΛΟΣ λοιπόν (που βιώνει τις ανάγκες) ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ, Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ καταλληλότερος ειδικός στην ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ και την ΕΠΙΛΟΓΗ των μέσων που θα πρέπει να αντιπαρατεθούν κατάλληλα στις ανάγκες του, γιατί είναι από τη φύση του ο καλύτερος δυνατός ΓΝΩΣΤΗΣ και των συγκεκριμένων αλλά και του συνόλου των αναγκών του και άρα μόνο αυτός μπορεί να αναζητήσει και να επιλέξει τις προδιαγραφές των μέσων που ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ και θα πρέπει να αντιπαρατεθούν σε μια ή σε περισσότερες ανάγκες του.
Πχ ένας θα επιλέξει ένα μικρό ψυγείο με καταψύκτη (γιατί ζει μόνος του και ταυτόχρονα θέλει να εξοικονομήσει χρήματα για να καλύψει και μερικές άλλες ανάγκες του) και κάποιος άλλος που είναι επαγγελματίας κρεοπώλης θα διαλέξει έναν μεγάλο καταψύκτη για να καλύψει μεγαλύτερες ανάγκες του στο εμπόριο..
Ο εκ φύσεως ειδικός είναι ο ΜΟΝΟΣ κατάλληλος στην ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ και την ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ των ΜΕΣΩΝ - ΑΓΑΘΩΝ που θα πρέπει να αντιπαραθέσει στις ανάγκες του.
* (Ο κάθε άνθρωπος, όταν κοιτάζει να ικανοποιήσει μια ανάγκη του, κατά κανόνα, προσπαθεί να την ικανοποιήσει σε σχέση είτε με την ικανοποίηση άλλων υπαρκτών αναγκών του είτε σε σχέση με την αποφυγή πρόκλησης νέων αναγκών. Δηλαδή η προσπάθεια γίνεται με "εμπλοκή" και άλλων αναγκών. Και αυτές μόνο ο ίδιος μπορεί να τις γνωρίζει από τη θέση που βρίσκεται.)
*ΟΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΜΙΑΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΕΣΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ.
*Στα μέχρι τώρα γραμμένα, μπορεί κάποιος να αντιπαραθέσει την άποψη ότι ο εκ φύσεως ειδικός μπορεί μεν να γνωρίζει καλύτερα από όλους τις ανάγκες του, αλλά όμως να μη ξέρει ποια μέσα - αγαθά έχουν τις προδιαγραφές που χρειάζονται είτε γιατί αγνοεί την ύπαρξή τους ή επειδή δεν γνωρίζει καλά τις αιτίες ή τη φύση κάποιων αναγκών του και επομένως δεν ξέρει ποια αγαθά θα πρέπει να αντιπαρατεθούν σε αυτές τις αιτίες. Πράγματι γι αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν εκπαιδευμένοι ειδικοί για τη διάγνωση της φύσης - ουσίας μιας ανάγκης και την επιλογή των καταλληλότερων μέσων για να προταθούν.
ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:
ΠΡΩΤΟΝ. Ενός (που δεν έχει ιδέα από αυτοκίνητα) του χαλάει το αυτοκίνητο. Φυσικά το πηγαίνει στον ειδικό μηχανικό για να βρει τις αιτίες. Αυτός του λέει τι έχει και ότι χρειάζεται κάποιο εξάρτημα για να φτιαχτεί. Του προτείνει λοιπόν το εξάρτημα, του λέει τη συνολική τιμή κλπ. Όμως ο αδαής από αυτοκίνητα αλλά ο καλύτερος δαήμων επί των επιλογών θα πρέπει να διαλέξει. Θα βάλει το κανονικό εξάρτημα ή ένα ιμιτασιόν; Ποια η διαφορά κόστους; Και αφού θα σκεφτεί ένα σύνολο αναγκών του θα δει. Να το φτιάξει άμεσα ή να περιμένει όταν θα πληρωθεί; Να το φτιάξει ή το κόστος είναι υψηλό και καλύτερα θα ήταν να αγόραζε ένα άλλο αυτοκίνητο κοκ; Έτσι λοιπόν ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΞ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΥ, Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ. (Και αν ρώταγε κάποιον άλλο μηχανικό ίσως η διάγνωση και οι προτάσεις να ήταν πολύ διαφορετικές γιατί σε πολλές περιπτώσεις μεταξύ των ίδιων ειδικών εξ εκπαιδεύσεως υπάρχουν πολύ διαφορετικές προτάσεις)
ΦΥΣΙΚΑ Ο ΠΙΟ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΊΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΠΙΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΞ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΔΑΗΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΤΟΥ.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Ας πάμε στην περίπτωση γιατρού με ασθενή. Ο ασθενής πηγαίνει στον ειδικό γιατρό (για διάγνωση και πρόταση θεραπείας). Ο γιατρός αφού κάνει τη διάγνωση (αρχικά τον ρωτά συνείθως τι έχει, γιατί δεν μπορεί να ξέρει), του προτείνει κάποια ή κάποιες εναλλακτικές θεραπείες. - Αρκετές φορές για τον ίδιο ασθενή, με την ίδια ασθένεια υπάρχουν διαφορετικές διαγνώσεις και προτάσεις θεραπειών -. Από τον ασθενή δηλαδή από τον εκ φύσεως ειδικό στις επιλογές για τον εαυτό του, εξαρτάται το ποια διάγνωση και θεραπεία θα αποδεχθεί. (Προσωπικά, πριν από 15 χρόνια, είχα διπλή κοίλη δίσκου, όπως είχε δείξει η μαγνητική. Δύο ορθοπεδικοί γιατροί μου είπαν
να κάνω επειγόντως εγχείρηση γιατί δεν ένοιωθα το ένα πόδι μου. Ένας άλλος μου είπε για μια κάποια άλλη θεραπεία που δεν θυμάμαι τώρα και ένας ακόμα μου είπε να κάνω θεραπεία με ενέσεις όζοντος. Τελικά, από τη θέση μου και σε σχέση με ένα σύνολο αναγκών μου επέλεξα την τρίτη θεραπεία η οποία μου βγήκε ευτυχώς σε καλό.
Και εδώ ο εξ εκπαιδεύσεως ειδικός γιατρός είναι ακατάλληλος για την τελική επιλογή και φυσικά θα ήταν εγκληματικό να αποφασίζει και να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ δια της βίας τις προτάσεις του θεραπείας στους πελάτες του.
*Και επειδή στο αρχικό ερώτημα με τους πελάτες και τον ταξιτζή κάποιος ολιγαρχικός μπορεί να πει ότι η ειδικότητα του ταξιτζή δεν απαιτεί μεγάλες και πολύπλοκες γνώσεις, ας τον ρωτήσουμε τότε: "ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΤΑΝ ΠΧ ΠΈΝΤΕ ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΑ Ή ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ;"(Ή το άλλο παράδειγμα με τον πολιτικό μηχανικό. Δηλαδή αυτός θα πρέπει να αποφασίζει και να επιβάλλει τελικά που θα χτίσει ο πελάτης, πόσα θα ξοδέψει, πόσα δωμάτια θα κάνει κλπ;)
*
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ:
Στη διαδικασία των ΕΠΙΛΟΓΩΝ για τις ανάγκες, Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟ. Υπάρχει πάντα η εξής σχέση: ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ - ΕΞ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ - ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ. Για παράδειγμα. 1. Ένας, εκ φύσεως ειδικός, νιώθει σωματικές ενοχλήσεις. 2. Απευθύνεται στον εξ εκπαιδεύσεως ειδικό (γιατρό ή γιατρούς) 3. Επιλέγει (αποδέχεται ή απορρίπτει) προτάσεις θεραπείας
*
Η ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ του ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΥ φαίνεται και από την εξής σκέψη. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν επιβιώσει στην ιστορία χωρίς τη βοήθεια κανενός ειδικού. Πχ οι ασκητές κλπ. Όμως κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς να είναι προικισμένος από τη φύσει να αντιλαμβάνεται και να επεξεργάζεται τις ανάγκες του.
*Η φύση έχει προικίσει τον κάθε άνθρωπο να γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον τις ανάγκες του (και με βάση αυτή τη γνώση να κάνει τις επιλογές του), όπως η φύση έχει προικίσει τα μόλις εκκολαπτόμενα χελωνάκια ή κροκοδειλάκια να κατευθύνονται στο νερό.
Σημείωση 1η:
Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΞ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΩΝ.
*Η εκπαίδευση ειδικών έδωσε τεράστια ώθηση στον ανθρώπινο πολιτισμό. Ένας άνθρωπος από μόνος του ήταν και είναι αδύνατον να αποκτήσει τόσες διαφορετικές γνώσεις και να παράγει τόσα διαφορετικά αγαθά (αντικείμενα και υπηρεσίες). Έτσι έγινε ο καταμερισμός εργασιών, ο καταμερισμός ειδικοτήτων. Η κάθε ειδικότητα στοχεύει είτε στο να παράγει και να ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ τα παραγόμενα αγαθά, προς εκείνους που μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν όταν βρεθούν σε μια κάποια συγκεκριμένη ανάγκη είτε να λειτουργούν ως ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ όργανα (προσφορά υπηρεσιών) για εκείνους που δεν έχουν τη γνώση ή τη δυνατότητα να κάνουν χρήση των υπηρεσιών αυτών.
Οι ειδικοί θα πρέπει να υπηρετούν τους άλλους που δεν είναι ειδικοί στον συγκεκριμένο τομέα ή δεν μπορούν να κάνουν χρήση των αγαθών τους.
Και μόνο δύο μπορούν να είναι οι ΡΟΛΟΙ τους.
1. ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΓΑΘΩΝ
2. ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ - ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΙ.
*Όλοι οι άνθρωποι γίνονται, με την εργασία τους, εκτελεστικά όργανα των άλλων με αντάλλαγμα την αμοιβή, την οποία θα μπορούν να την "εξαργυρώσουν" με την απόκτηση άλλων μέσων - αγαθών που θα τα χρησιμοποιήσουν για την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών.
Ένας, όταν είναι εκτελεστικό όργανο εκτελεί εντολές του εντολέα. Ικανοποιεί ανάγκες του εντολέα. Δεν αποφασίζει το εκτελεστικό όργανο για τους στόχους και τις βασικές προδιαγραφές εκείνων που θα πρέπει να υλοποιήσει και πόσο μάλλον να επιβάλλει δικές του θελήσεις επί του εντολέα.
*Η κοινωνία χρειάζεται όσο το δυνατόν καλύτερους ειδικούς, καλύτερα εκτελεστικά όργανα, όσο το δυνατόν πιο άριστα.
*Οποιαδήποτε άλλη λειτουργία αυτών πέραν των πιο πάνω ρόλο είναι εγκληματική πράξη.Σημείωση 2η: Οι λαοί για να προφυλαχθούν από σκόπιμες παραπλανητικές προτάσεις ειδικών ή από απατεώνες δημαγωγούς, μπορούν να θεσπίσουν κίνητρα μεν, για την απόδειξη των ορθών προτάσεων και αυστηρά αντικίνητρα δε για τις σκόπιμες παραπλανήσεις, όπως μπορούν να θεσπιστούν για τον κάθε επαγγελματία ειδικό.
* ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ.
* Η πράξη του κάθε ανθρώπου δεν υλοποιείται με το ένστικτο αλλά με προγραμματισμένους ΚΑΝΟΝΕΣ. Από την ποιότητα των κανόνων και από τη συμπεριφορά του ανθρώπου σύμφωνα με τους κανόνες, εξαρτάται η υλοποίηση του σκοπού που θέτει. Οι κανόνες λοιπόν είναι ΜΕΣΑ τα οποία οριοθετούν ή υπαγορεύουν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Όπως και κάθε μέσον έτσι και αυτό μπορεί να είναι είτε ωφέλιμο μέσον ή ζημιογόνο. Δηλαδή είτε να ικανοποιεί ανάγκες είτε να προκαλεί ανάγκες - προβλήματα. Όπως κάθε μέσο, έτσι και οι κανόνες είναι αντικείμενο ΕΠΙΛΟΓΗΣ από τον άνθρωπο.
* Στο κοινωνικό επίπεδο, οι ΝΟΜΟΙ ή οι άλλοι κανόνες, είναι ΜΕΣΑ για την οριοθέτηση και υπαγόρευση των κοινωνικών σχέσεων των ανθρώπων. Και επειδή είναι μέσα που αφορούν ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους (ικανοποίηση αναγκών τους ή πρόκληση αναγκών σε αυτούς) , θα πρέπει να είναι αντικείμενα ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ. Ο κάθε ξεχωριστός άνθρωπος είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ στην επιλογή.
* Στο σύστημα της εξουσίας του λαού, κατά την επιλογή των νόμων, το κάθε άτομο κάνει επιλογή (επί προτάσεων) με βάση τις ατομικές του ανάγκες ή τις προσωπικές του θελήσεις, σε περίπτωση που βρεθεί στην κατάσταση που προτείνει να οριοθετήσει ο νόμος. Δεν κρίνει με βάση κάποιο αόριστο ή ιδεαλιστικό κοινωνικό καλό αλλά με βάση την προσωπική του αντίληψη για το καλό, για το προσωπικό του καλό. Φυσικά θα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις μεταξύ των ανθρώπων όμως ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει μια άποψη που θα ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙ. Αυτή υιοθετείται και θα τίθεται για να ισχύει ως νόμος.
Σημείωση 3η:
Η αυτονομία λοιπόν του κάθε ανθρώπου δηλαδή η επιλογή των κανόνων και μέσων για την ικανοποίηση των αναγκών του είναι δοσμένη σε αυτόν από τη φύση, βρίσκεται μέσα στο DNA του, και δεν είναι κάποια επινόηση, νοητική κατασκευή ή κάποιο ιδεολόγημα σουρεαλιστικής φαντασίας. Αντίθετα, η ετερονομία είναι ιδεολόγημα και αποτέλεσμα της αρρωστημένης ψυχοσύνθεσης και φαντασίας κάποιων διεστραμμένων.
ΥΓ1.
"Οι πιο εγκληματικές υπάρξεις κάθε κοινωνίας είναι οι ολιγαρχικοί. Είναι τα πιο διεστραμμένα άτομα, τα πιο κομπλεξικά, τα πιο ιδιοτελή. Ο στόχος τους είναι η αποκόμιση ψυχολογικών ικανοποιήσεων από την αίσθηση υπερίσχυσης έναντι άλλων ανθρώπων και από την αποκόμιση κάποιου υλικού πλούτου (ενίοτε τα ψυχολογικά κίνητρα είναι πιο ισχυρά του υλικού πλούτου)
Φυσικά και δεν θέλουν να προστατέψουν το λαό από πιθανά λάθη του τα οποία θα διαπράξει αφού είναι αδαής όπως λένε. Αυτές είναι οι δικαιολογίες των μέγιστων εγκληματιών. Αν είναι τόσο καλοί άνθρωποι τότε να αγιοποιηθούν όλοι οι ολιγαρχικοί ανά τους αιώνες!!! Και τι δηλαδή, φοβούνται μήπως οι λαοί "καταπέσουν" κάνοντας τα ίδια λάθη με αυτά που έκαναν στη δημοκρατία της Αθήνας, εκεί που αποφάσιζε ο λαός για τον κάθε νόμο: Μήπως φοβούνται την ¨κατάντια" των Παρθενώνων, του πολιτισμού, της επιστήμης, της ευμάρειας που πραγματώνεται από τους "αδαείς" όπως αποκαλούν τους πιο ειδήμονες; ΟΧΙ βέβαια. Τη διαστροφή τους πασχίζουν να ικανοποιήσουν και αυτή την ικανοποιούν μόνο με το έγκλημα.
Ο ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΛΕΕΙ:
Αν αναζητείς την ευνομία, θα δεις πρώτα ότι οι επιδεξιότεροι (δηλαδή οι άριστοι, ειδικοί, τεχνοκράτες. Λαοσωτήρες κλπ) έχουν κάνει τους νόμους για το δικό τους συμφέρον.
*Βέβαια κανείς τους δεν θα ήθελε κάποιος άλλος, φίλος τους, γνωστός, συγγενής κλπ, να αποφασίζει και να τους επιβάλλει για το καλό τους, τους όρους στη ζωή τους.
* Και ενώ για όλα τα θέματα αποφασίζουν οι ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΙ, οι ολιγαρχικοί έχουν κρατήσει την ένοπλη εκτελεστική εξουσία (ΒΙΑ) για να επιβάλλουν στην πλειοψηφία τους κανόνες παραγωγής και διαμοίρασης των αγαθών (υπέρ των λίγων) καθώς και τις προϋποθέσεις για καλύτερη υλοποίηση αυτών όπως ΜΜΕ, εκπαίδευση, κοκ.
Αν για όλα τα άλλα θέματα αποφάσιζαν και επέβαλλαν τη θέλησής τους οι εξ εκπαιδεύσεως ειδικοί, θα εθεωρείτο κακούργημα. Όμως για τα θέματα που αφορούν την οικονομία αποφασίζουν και επιβάλλουν τη θέλησή τους κάποιοι δήθεν ειδικοί, αυτό εξαιρείται και οι ολιγαρχικοί δεν το θεωρούν κακούργημα.
Είναι σαν να θεωρείται κακούργημα κάθε πράξη βιασμού ανθρώπων αλλά να εξαιρείται ο βιασμός παιδιών.
YΓ2ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ (εξουσιαστής) ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ("νόμους) ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ; ΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ "ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΕΙ" Ο ΚΑΘΕ ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΑΣ, Ο ΚΑΘΕ ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ, Ο ΚΑΘΕ "ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ"-ΜΑΣΤΡΟΠΟΣ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ. (Δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, τυροκόμοι κοκ). ΟΜΩΣ, ΑΥΤΑ ΤΑ ΡΕΜΑΛΙΑ ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ, ΣΕ ΠΟΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ Ή ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;
Τέτοια σχολή δεν υπήρξε ιστορικά ανά τους αιώνες αλλά ούτε και πρόκειται να υπάρξει. Οι ολιγαρχικοί, παρότι κατέχουν την εξουσία, δεν τολμούν να φτιάξουν τη ΜΕΓΑΛΗ των "ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ" του λαού σχολή, τη μεγάλη των "ΔΙΑΤΑΓΕΩΝ" του λαού σχολή. Δεν μπορεί να υπάρξουν τέτοιες σπουδές γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο αντικείμενο γνώσης ΠΑΝΕΙΔΙΚΟΥ. (Δεν γίνεται να υπάρχει ιδιαίτερο αντικείμενο γνώσης χωρίς να υπάρχει η ανάλογη σχολή που να το διδάσκει.) Το να επιβάλλει όμως κανείς τη θέλησή του (ψυχασθένειά του) στους άλλους (δια μέσου των "νόμων" και την κατοχή της ένοπλης εκτελεστικής) δεν μπορεί να έχει ΦΥΣΙΚΟ αντικείμενο γνώσης και να έχει αντικείμενο διδασκαλίας το καλό της κοινωνίας. Και αυτό γιατί το να επιβάλλεται κανείς στους πολλούς είναι κάτι όχι μόνο ΠΑΡΑ ΦΥΣΗ αλλά και κάτι που είναι πολύ πιο πέρα από τα πλαίσια της λογικής. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ. Απλά απαιτείται ΜΟΝΟ ισχυρή δόση ψυχασθένειας, μεγάλη δόση διαστρφής, μεγάλη δόση εξουσιολαγνείας για να θέλει κάποιος να ορίζει δια της βίας τη ζωή των πολλών.
*Οι ολιγαρχικοί όμως αυτοαναγορεύονται σε ειδικούς, σε πρωτοπόρους, σε άριστους κοκ. Είναι "ειδικοί" χωρίς τη συγκεκριμένη ειδικότητα να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους πολλούς. (Σαν εκείνους που αυτοαποκαλούνται γιατροί, χωρίς να έχουν πτυχίο ιατρικής). Είναι αυτοδίδακτοι θα πει κάποιος ανόητος. Δηλαδή διδάχτηκαν από μόνοι τους αλλά πάνω σε ποιο αντικείμενο γνώσης; Στο πως να επιβάλλουν δια της βίας τη θέλησή τους στην πλειοψηφία του λαού; Ναι ακριβώς το ίδιο αυτοδίδακτοι με τους σωματέμπορους.
* Όπως είναι παρά φύση ο ταξιτζής να αποφασίζει και να επιβάλλει τον προορισμό και τα δρομολόγια στους πελάτες του, έτσι και απείρως χειρότερα είναι τα πράγματα με τους ολιγαρχικούς.
YΓ 3
* Όλοι μας μπορεί να είμαστε ειδικοί και κάποιο τομέα αλλά ταυτόχρονα, όλοι μας, πέραν της ειδικότητας μας και για χιλιάδες διαφορετικά θέματα, είμαστε αδαείς (ως προς την εξ εκπαιδεύσεως ειδίκευση και όχι ως προς την εκ φύσεως ειδίκευση). Το ίδιο αφορά φυσικά και για τους εξουσιαστές - μέγιστους σωματέμπορους.
Τότε όμως πως μπορούν αυτοί (151 - 300 άτομα) να αποφασίζουν για τα χιλιάδες θέματα για τα οποία έχουν ΑΠΟΛΥΤΗ άγνοια και αφορούν εκατομμύρια ανθρώπους;
Εδώ οι ίδιοι οι σωματέμποροι εξουσιαστές - διαταγείς ή οι συνήγοροί τους μπορούν να πουν ότι συμβουλεύονται ειδικούς από όλους αυτούς τους τομείς και μετά αποφασίζουν. Ωραία λοιπόν. Και γιατί να μη συμβουλεύεται ο λαός τους ειδικούς και να αποφασίζει αυτός; Γιατί να χρειάζεται η διαμεσολάβηση αυτών των σωματέμπορων διατεγέων της ζωής μας όταν ο εκ φύσεως ειδικός είναι ο λαός; Γιατί να μην αποφασίζουν οι εκ φύσεως ειδικοί αλλά θα πρέπει να αποφασίζουν αυτοί για λογαριασμό μας;
Δηλαδή είναι σαν να μας λένε ότι μεταξύ ταξιτζή και πελατών ή μεταξύ μηχανικού και πελατών θα πρέπει να μεσολαβούν κάποιοι
άλλοι οι οποίοι θα συμβουλεύονται τους πρώτους και τελικά θα αποφασίζουν και θα επιβάλλουν στους πελάτες ό,τι γουστάρουν!!!
ΥΓ 4
Στα ολιγαρχικά κοινοβουλευτικά καθεστώτα στήνουν την παγίδα - λογοπαίγνιο για να πέσει εντός της η σκέψη των υπηκόων τους. Λένε: "Το κάθε κόμμα παρουσιάζει το πρόγραμμά του και ο λαός μπορεί να κρίνει και να επιλέξει."
Εδώ να απαντήσουμε:
1. Τα προγράμματά τους είναι γενικολογίες, αερολογίες, υποσχέσεις κλπ.
2. Οι κοινωνικές συνθήκες αλλάζουν διαρκώς και μετά από ελάχιστο χρόνο, ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα μπορεί να είναι εκτός τόπου και χρόνου (έκτακτα γεγονότα διεθνούς ή ντόπιας προέλευσης)
3. ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΊ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΝΟΜΩΝ.
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΙΘΕΝΤΑΙ
1. Γιατί οι ολιγαρχικοί θέλουν ο λαός να κρίνει και να αποφασίζει επί υποσχέσεων, αερολογιών, γενικολογιών και όχι για τον κάθε συγκεκριμένο νόμο που στοχεύει στην υλοποίηση κάποιων σκοπών; Τι τους πειράζει και δεν θέλουν ο λαός να ψηφίζει τον κάθε συγκεκριμένο νόμο;
2. Γιατί θέλουν να έχουν αυτοί την ΕΞΟΥΣΙΑ να επιβάλλουν τον κάθε νόμο που γουστάρουν ΟΤΑΝ η πλειοψηφία δεν τον θέλει; (Αν η πλειοψηφία θέλει όντως τα προγράμματά τους, αν όντως δεν είναι αερολογικά και ασαφή, αν όντως δεν είναι ¨ακάλυπτες επιταγές"- μπούρδες, τότε η πλειοψηφία θα θέλει και τον κάθε νόμο που τα υλοποιεί)
Έτσι το παράδειγμα με τον πολιτικό μηχανικό μπορεί να γραφτεί και ως εξής:
Όταν ένας πελάτης αναζητεί να επιλέξει κάποιον μηχανικό για να φτιάξει ένα σπίτι, είναι σωστό ο μηχανικός να του παρουσιάζει διάφορα προγράμματα, σχέδια και υποσχέσεις αλλά όταν αυτός επιλεγεί να ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ να επιβάλλει στον πελάτη ό,τι γουστάρει; Δηλαδή να του επιβάλλει που θα χτίσει, πόσα θα ξοδέψει, πόσα δωμάτια θα φτιάξει κλπ πράγματα τα οποία θα είναι διαφορετικά από τα υποσχόμενα σχέδια;
*Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟΥΣ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ
"ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ"
