* « Όπου γάμος και χαρά και η Βασίλο πρώτη». Η Βασίλο το έκανε από καύλα - ένστικτο μήπως και βρει κανένα καλό καυτό αυλό για να ξεδώσει. Τους ολιγαρχικούς εξουσιαστές όμως τους συμβουλεύουν οι επικοινωνιολόγοι τους. Θα πρέπει να ταυτίζουν τη μάπα τους ΜΟΝΟ με περιπτώσεις επιτυχιών. Έτσι αν ένας αθλητής πετύχει μια μεγάλη διάκριση, θα πρέπει να τρέξουν αυτοί να τον συγχαρούν πρώτοι ενώ ταυτόχρονα κάποιοι πεογλύφτες (δημοσιογράφοι) των πολυφονικών ΜΜΕξώντωσης, θα πρέπει να ανακοινώνουν αυτή την αποστολή των συγχαρητηρίων για να το ακούσουν όλοι οι υπήκοοι. Θα πρέπει οι κορυφαίοι ολιγαρχικοί να ταυτιστούν στο υποσυνείδητο των υπηκόων τους μόνο με μεγάλες επιτυχίες (με σαξές στορυς). Αν τώρα ο ίδιος αθλητής σε έναν άλλο αγώνα του αποτύχει τότε θα πρέπει να «λακάνε» μακριά. Απαγορεύεται η αποστολή συλλυπητηρίων. Όχι κοντά σε αποτυχημένους.
Αυτός είναι μόνο ένας από τους πολλούς τρόπους «ψεκασμού» της κοινωνικής συνείδησης.
* Οι ανώτατοι αδικοστές έκριναν ότι οι ίδιοι είναι ιδιαίτερες περιπτώσεις ανθρώπων. Έτσι αποφάσισαν ότι το δίκαιο - σωστό είναι να αυξήσουν τις απολαβές τους. Μας λένε εμμέσως αλλά σαφώς ότι στους άλλους καλά τους έκαναν οι ολιγαρχικοί και τους πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις. Τους άλλους μάλλον τους γέννησαν σκύλες ή πουτάνες ενώ αυτούς Πριγκίπισσες.
* Φυσικά και είναι ιδιαίτερες περιπτώσεις. Συμβάλλουν τα μάλα στην ενέργεια του ολιγαρχικού συστήματος. Έστω και αν είναι μια εξουσία εξαρτώμενη πλήρως από την ένοπλη ολιγαρχική εκτελεστική και τη διατακτική – «νομοθετική» δεν παύει να είναι ένας σημαντικός βραχίονας του ολιγαρχικού οργανισμού. Το σύστημα χρειάζεται εκείνους (τους διορισμένους από την εκτελεστική) που θα κρίνουν τη συμπεριφορά όλων μας αν είναι συνδιατακτική ή αντιδιατακτική. (Σύμφωνη ή αντίθετη στις διαταγές).
Πχ ποιος θα κρίνει και ποιος θα τιμωρήσει εκείνους τους εργαζόμενους που δεν πληρώνουν τα χαράτσια (όπως απαιτεί η διαταγή της διατακτικής εξουσίας) για να ανακεφαλοποιηθούν οι τσέπες των φτωχών τραπεζιτών; Ποιος θα κρίνει τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές στα αδικοστήρια; Ποιος θα κρίνει και θα αποφασίσει ποινές φυλάκισης για τους αγωνιστές που εναντιώνονται στην ολιγαρχική καταπίεση; Ε! εκείνοι που θα κάνουν αυτό το ολιγαρχούργημα (και όχι λειτούργημα γιατί λειτούργημα σημαίνει «λήιτον έργον» δηλαδή το έργο που προσφέρεται δωρεάν στο λαό) θα πρέπει να αμείβονται με ειδικά μισθολόγια γιατί είναι ειδικές περιπτώσεις (ειδικών αποστολών) μέσα και ενάντια στην κοινωνία….Και μερικοί από αυτούς είναι περιπτωσάρες… που φτιάχνουν διάφορα κυκλώματα...
Για την ισχύ των ειδικών μισθολογίων το έχει αποφασίσει πρώτα η διατακτική εξουσία που όμως αυτή η απόφαση φαίνεται ότι όντως αρέσει πολύ σε πολλούς από τους υπηρετούντες αυτόν το βραχίονα και αποφάσισαν να την εκμεταλλευτούν «δεόντος».
Και όταν εξεδόθη αυτή η διαταγή – «νόμος», κανείς τους δεν την έκρινε «παράνομη» γιατί αντιβαίνει στο σύνταγμα των ολιγαρχικών που λέει ότι όλοι οι υπήκοοι – «πολίτες» είναι ίσοι απέναντι στις διαταγές – «νόμους». Όταν όμως υπάρχει διατακτική εξουσία και όχι νομοθετική δηλαδή όταν υπάρχει ολιγαρχική εξουσία και όχι δημοκρατία τότε είναι αντικειμενικά αδύνατον όλα τα υποκείμενα να είναι ίσα απέναντι στις διαταγές – «νόμους». Δεν μπορεί να είναι ίσοι ο διατάζων και ο διατασσόμενος. Ο δεύτερος θα πρέπει να είναι πάντα υπήκοος-δούλος όπου δια του καταναγκασμού θα πρέπει να υπακούει τους διατάζοντες. .
Το ενιαίο ολιγαρχικό οικοδόμημα αποτελείται από την ένοπλη εκτελεστική, τη διατακτική – «νομοθετική», την αδικοστική – «δικαστική» και την οικονομική εξουσία.
Αν δεν υπάρχει αλληλουποστήριξη μεταξύ των αρμών του σπιτιού αυτού τότε το σπίτι θα πέσει και θα τους πλακώσει όλους. «Το ένα χέρι πα πρέπει να νίβει το άλλο και όλα να νίβουν το εγκληματικό πρόσωπο του ολιγαρχισμού και κανένας κόρακας με νύχια γαμψά δεν θα πρέπει να προσπαθεί να βγάλει το μάτι άλλου μαύρου κορακιού με ίδια νύχια».
Γι αυτό τα ειδικά μισθολόγια.
* Και μην πει κανείς το χιλιοειπωμένο ότι «ναι αλλά στα αδικοστήρια αποδίδεται και δικαιοσύνη σε περιπτώσεις βιασμών, φόνων κλπ». Πράγματι, κάποιες λίγες από τις δεκάδες χιλιάδες διαταγές της διατακτικής εξουσίας ίσως να είχαν υιοθετηθεί από την πλειοψηφία του λαού και έτσι να ήταν νόμοι αν ο λαός είχε την εξουσία. Αυτές οι περιπτώσεις είναι τα ελάχιστα δένδρα που μας τα προβάλουν έτσι γιατί θέλουν να μας κρύψουν το δάσος. Δίνουν μερικά αντίδωρα για να μας παίρνουν όλα τα καρβέλια.
ΡΔ
