* Σιγά σιγά μας βυθίζουν στην κινούμενη άμμο. Τώρα με «νόμο» του κράτους αρχίζουν το κόψιμο μέρους από τις επικουρικές συντάξεις. Στόχος τους το σταδιακό ολοκληρωτικό κόψιμό τους και τελικά, στην την πλειοψηφία των συνταξιούχων,
να δίνουν συντάξεις των 360 ευρώ.
* Όλοι στην Πανελλαδική απεργία της 19ης Ιούνη. Καλό θα ήταν, το σύνθημα « ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΜΑΣ. ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ» να συνοδευόταν από το σύνθημα «ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ».
(Το γιατί εξηγείται στο κείμενο «ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»)
* Όμως ένα τέτοιο (νικηφόρο) συνδυασμό αιτημάτων δεν πρόκειται να τον κάνουν οι συνδικαλιστές των ολιγαρχικών κομμάτων. Χρειάζεται πρωτοβουλία από τα κάτω. Αν τα καθημερινά αιτήματα του λαού δεν συνδέονται με την αντιολιγαρχική προοπτική δηλαδή με την δημοκρατική προοπτική (την εξουσία του λαού) τότε δεν μπορούν να ενεργούν άμεσα σαν ΑΠΕΙΛΗ για το ολιγαρχικό σύστημα και έτσι το σύστημα δεν θα υποχωρεί ποτέ ή θα υποχωρεί σε σπάνιες περιπτώσεις.
* Τι είναι διαταγή και τι είναι νόμος; Ποια είναι τα κοινά στοιχεία τους και ποιες οι διαφορές τους;
* Τα κοινά στοιχεία τους είναι τα εξής: Είναι κοινωνικοί ΚΑΝΟΝΕΣ που εκπορεύονται από ένα υποκείμενο και απευθύνονται σε άλλο υποκείμενο για να τις εκτελέσει.
* Οι διαφορές τους είναι οι εξής:
α. Στη διαταγή, το υποκείμενο το οποίο θα πρέπει να εκτελέσει τον κανόνα αποκλείεται από το να δώσει την ελεύθερη συγκατάβασή του στον κανόνα (και στη διαμόρφωσή του και στην εκτέλεσή του) και έτσι θα πρέπει να τον εκτελέσει καταναγκαστικά.
β. στο νόμο, το υποκείμενο το οποίο θα πρέπει να εκτελέσει το νόμο έχει δώσει την ελεύθερη συγκατάβασή του (και στη διαμόρφωση και στην εκτέλεση) και έτσι τον εκτελεί με την ελεύθερη θέλησή του.
*Ο ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ στο έργο του «Νέα πολιτική διοίκησις» και στο άρθρο 4 του κεφαλαίου για τα δίκαια του ανθρώπου, εκφράζει την πραγματική ουσία της έννοιας του νόμου γράφοντας:
« Ο νόμος είναι εκείνη η ελευθέρα απόφασις οπού με την συγκατάθεσιν ΟΛΟΥ του λαού έγινεν……. Αυτός είναι νόμος, επειδή μονάχοι μας τον δεχόμεθα και τον θέλομεν.»
* ΔΙΑΤΑΓΗ λοιπόν είναι εκείνος ο κοινωνικός κανόνας ο οποίος εκπορεύεται από ένα υποκείμενο και απευθύνεται σε άλλο υποκείμενο για να τον εκτελέσει δίχως την ελεύθερη συγκατάβαση του τελευταίου.
* ΝΟΜΟΣ δε είναι εκείνος ο κοινωνικός κανόνας που εκπορεύεται από ένα υποκείμενο και απευθύνεται σε άλλο υποκείμενο για να τον εκτελέσει και υπάρχει η ελεύθερη συγκατάβαση του τελευταίου.
Σημείωση α. Η ετυμολογία της έννοιας νόμος (νέμω, διανέμω, μοιράζω) δεν μπορεί να μας δώσει την ουσία της γιατί η διανομή- μοίρασμα μπορεί να γίνει και με διαταγή. Το θέμα είναι το ποιος κάνει και το πως γίνεται η διανομή.
β. Δεν μπορεί να προσδιοριστεί η έννοια νόμος με τη βλακώδη άποψη των πουλημένων καθηγητάκων της νομικής που λένε ότι νόμος είναι εκείνος ο κοινωνικός κανόνας που έχει παγκοινωνική ισχύ. Και τούτο γιατί και η διαταγή μπορεί να έχει παγκοινωνική ισχύ. Πχ ο ολιγαρχικός Παπαδόπουλος έλεγε «αποφασίζομεν και διατάσσομεν την επιβολή του στρατιωτικού νόμου καθ άπασαν την επικράτειαν».
* Νόμοι λοιπόν μπορούν να υπάρξουν μόνο στην εξουσία του λαού (δημοκρατία) όπου η νομοθετική εξουσία θα ανήκει στο λαό. Τώρα υπάρχουν μόνο διαταγές που εκπορεύονται από την ολιγαρχική διατακτική εξουσία. Νόμοι μπορούν να υπάρξουν μόνο σε κοινωνίες όπου οι άνθρωποι είναι πολίτες και όχι υπήκοοι.
* ΠΟΛΙΤΗΣ είναι εκείνος που έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει ισότιμα με τα άλλα μέλη της κοινωνία ςστη νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία. (Ο μετέχων κρίσεως και αρχής. Κρίσεως νομοθετικής, δικαστικής και αρχής εκτελεστικής)
(Χαρά που κάνει το ολιγαρχικό σύστημα όταν κάποιοι υπήκοοί του φτιάχνουν συλλόγους και τους ονομάζουν πχ «σύλλογος πολιτών Χαλανδρίου» κλπ. Ξέρουν έτσι ότι ελέγχουν ακόμα καλά τη σκέψη των ανθρώπων)
Νόμοι λοιπόν μπορούν να υπάρξουν μόνο όταν στην κοινωνία υπάρχουν πολίτες και όχι υπήκοοι δηλαδή σε μια κοινωνία που δεν θα υπάρχει κράτος αλλά Δημόσιος Διοικητικός Μηχανισμός.
* ΚΡΑΤΟΣ είναι εκείνος ο μηχανισμός δια μέσου του οποίου μια μειοψηφία (οικονομικοπολιτική) επιβάλει τη θέλησή της πάνω στη πλειοψηφία του λαού.
(Το κράτος είναι ο μηχανισμός επιβολής των ολιγαρχικών πάνω στην πλειοψηφία του λαού)
*Και Δημόσιος Διοικητικός Μηχανισμός είναι ο μηχανισμός (της δημοκρατίας) δια μέσου του οποίου επιβάλλεται η θέληση της πλειοψηφίας.
Σημείωση: Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους λαούς, το κράτος θα αρχίζει να μαραίνεται σταδιακά και θα εξαλειφθεί όταν εξαλειφθεί και η τελευταία ολιγαρχική διαταγή που θα ισχύει ακόμα από το προηγούμενο ολιγαρχικό καθεστώς και γενικά όταν η εξουσία του λαού λειτουργεί σε υψηλά επίπεδα.
ΥΓ. «ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΨΕΚΑΣΕΙ» με καμιά 50αριά διαστρεβλωμένες έννοιες. Με αυτό τον τρόπο ελέγχουν ακόμα καθοριστικά τη σκέψη του λαού. Πρέπει, ένα μέρος του αγώνα μας, να στοχεύει στον ορισμό αυτών των εννοιών με το πραγματικό τους περιεχόμενο και διάδοσή του πλατιά στην κοινωνική συνείδηση.
