* Οι πρώτες δικαστικές αποφάσεις δικαίωσαν τις καθαρίστριες. Οι επόμενες τις στέλνουν στην ανεργία. Σε μηδέν χρόνο, τα ολιγαρχικά δικαστήρια βγάζουν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές…. Ατέλειωτες είναι οι καθημερινές αποδόσεις άδικου από τα ολιγαρχικά δικαστήρια.
* Αντιφών. Ο δημοκράτης φιλόσοφος έλεγε: «Ουκ τα της πόλεως δίκαια παραβαίνειν εστί δικαισύνη». Δηλαδή δικαιοσύνη είναι η μη παράβαση αυτού που η πόλη (πλειοψηφία των ανθρώπων) θεωρεί δίκαιο – σωστό. Διαφορετικά, μπορούμε να πούμε ότι δικαιοσύνη είναι η μη παράβαση των νόμων της πόλεως ή η συμπεριφορά σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις των νόμων.
* Όμως για να μην υπάρχει παράβαση των νόμων θα πρέπει να υπάρχουν νόμοι (και όχι διαταγές).
Διαταγή είναι εκείνος ο κανόνας ο οποίος φτιάχνεται - διαμορφώνεται από ένα υποκείμενο και απευθύνεται σε ένα άλλο υποκείμενο για να τον εκτελέσει καταναγκαστικά (χωρίς τη συγκατάβαση του εκτελούντος)
Νόμος είναι εκείνος ο κανόνες όπου τα μέλη της κοινωνίας συμμετέχουν ισότιμα στη διαμόρφωσή του και για την εκτέλεσή του συγκαταβαίνει (θέλει) η πλειοψηφία της κοινωνίας. ΡΗΓΑΣ ΦΑΙΡΕΟΣ. (Τα δίκαια του ανθρώπου άρθρο 4) « Νόμος είναι εκείνη η ελευθέρα απόφασις οπού με την συγκατάθεση όλου του λαού έγινεν…..αυτός είναι ο νόμος επειδή μοναχοί μας τον δεχόμεθα και τον θέλομεν»
* 1. Επομένως, σήμερα στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχουν νόμοι αλλά διαταγές. Και επομένως δεν υπάρχει δικαιοσύνη (απόδοση δίκαιου) γιατί υπάρχει η παράβαση του να φτιάχνονται νόμοι. Δεν υπάρχουν νόμοι αλλά διαταγές. Έτσι η συμπεριφορά των ανθρώπων δεν κρίνεται με βάση τους νόμους αλλά με βάση της διαταγές της ολιγαρχίας. Έτσι η εξουσία που κρίνει τη συμπεριφορά των ανθρώπων είναι η αδικοδιατακτική ή ΑΔΙΚΟΣΤΙΚΗ και δεν μπορεί να αποδίδει δικαιοσύνη αφού δεν υπάρχουν νόμοι αλλά το άδικο.. (κρίνει με βάση τις διαταγές που εξ ορισμού είναι άδικες)
*2. Επομένως, ο ναός της ολιγαρχίας δηλαδή το κυνοβούλιο έχει τη διατακτική εξουσία (έκδοση διαταγών) και όχι τη νομοθετική εξουσία διότι τη νομοθετική θα μπορούσε να την έχει μόνο ο λαός.
*3. Επομένως στο ολιγαρχικό σύστημα δεν υπάρχει μια ουδέτερη εκτελεστική εξουσία που στηρίζει τη διατακτική και την αδικοδιατακτική (ή αδικοστική) εξουσία αλλά ολιγαρχική εκτελεστική εξουσία.
* Άρα χωρίς εξουσία του λαού (δημοκρατία) δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη. Δηλαδή χωρίς να έχουν οι λαοί την δική τους εκτελεστική (λαϊκή εκτελεστική), νομοθετική και δικαστική εξουσία δεν μπορεί να υπάρχει δικαιοσύνη.
* Δηλαδή όσο υπάρχουν υπήκοοι και όχι πολίτες δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη.
Πολίτης είναι ο μετέχων (ισότιμης) κρίσεως και αρχής. Δηλαδή ο έχων τη δυνατότητα να μετέχει στην κρίση (επιλογή) νόμων, στην κρίση της συμπεριφοράς των ανθρώπων σε σχέση με τους νόμους και στην δυνατότητά του να εκλεγεί εκτελεστικό όργανο (αντιπρόσωπος) της θέλησης της πλειοψηφίας.
Και υπήκοος είναι ο μη έχων τις πιο πάνω δυνατότητες.
(Στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχουν πολίτες αλλά υπήκοοι)
* Έτσι, ΠΟΛΙΤΙΚΗ μπορούν να κάνουν μόνο οι πολίτες. Και πολιτική είναι ο σχεδιασμός και οι πράξεις των πολιτών για το δέον γενέσθαι στην κοινωνίας
* Οι δε πράξεις των υπηκόων θα είναι είτε α. πράξεις υπακοής στους ολιγαρχικούς είτε πράξεις β. ανυπακοής, πράξεις αντίστασης, πράξεις εξεγερτικές ή επαναστατικές αλλά όχι πολιτικές αφού δεν είναι πολίτες.
* Ενώ οι πράξεις των πολιτικών είναι πράξεις εγκληματικές και όχι πολιτικές. Οι πολιτικές πράξεις μπορούν να είναι μόνο οι πράξεις των πολιτών. Οι πολιτικοί δεν είναι πολίτες αλλά είναι εκείνο το είδος των εγκληματιών οι οποίοι στοχεύουν στο να αφαιρούν τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία από τους ανθρώπους. Στοχεύουν δηλαδή στην αφαίρεση της δυνατότητας – ιδιότητας από τους ανθρώπους να είναι πολίτες και έτσι να τους καθιστούν υπηκόους.
* Έγκλημα δε είναι η πράξη ενός υποκειμένου που προκαλεί πολύ μεγάλη ζημιά σε άλλο υποκείμενο (φυσικά χωρίς τη συγκατάβαση του ζημιωθέντος) και αυτή να θεωρείται από την πλειοψηφία της κοινωνίας σαν απαράδεκτη.
ΥΓ. 1.
Χωρίς την εξουσία του λαού (δημοκρατία), ουσιαστικά δηλαδή χωρίς την νομοθετική εκτελεστική και δικαστική εξουσία στο λαό, δηλαδή χωρίς την κατάκτηση της ιδιότητας του πολίτη από όλα τα ενήλικα μέλη της κοινωνίας δηλαδή χωρίς τη συντριβή της ολιγαρχικής εξουσίας των πολιτικών κάθε είδους ήτοι χωρίς την συντριβή των οικονομικών ολιγαρχών, των αφεντικών των πολιτικών ολιγαρχών δεν μπορεί να υπάρξει η βάση της δικαιοσύνης.
2. Εξεγέρσεις μπορεί να γίνουν πολλές. Ανατροπές εξουσιών μπορεί να γίνουν πολλές. Όμως επανάσταση που θα φέρει τη δημοκρατία δεν θα γίνει καμία αν προηγουμένως το λαϊκό κίνημα δεν νικήσει στον πόλεμο των εννοιών. Αν προηγουμένως δεν μπει στην κοινωνική συνείδηση η πραγματική ουσία των εννοιών και αποβληθεί η παραπλανητική σημασία που αποδίδει σε αυτές η ολιγαρχία.
Η σκέψη καθορίζεται από την ουσία που έχει αποδώσει στις έννοιες (που η ίδια κατέχει). Αν η ουσία τους είναι λαθεμένη τότε ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΛΟΙ οι συλλογισμοί θα είτε απόλυτα λαθεμένοι ή θα έχουν πολύ σημαντικά λάθη.
Οι καθοριστικές έννοιες σε αυτό τον πόλεμο είναι βασικά καμιά 50αριά.
ΡΔ
