* Οι “πνευματικοί” άνθρωποι του κώλου. Εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, τους υπόλοιπους θα πρέπει οι λαοί να τους πάρουν με βρεγμένες σανίδες.
Πουλημένες συνειδήσεις στην υπηρεσία του ολιγαρχικού συστήματος.
* Πρωί, ένας καθηγητής, μόνιμος καλεσμένος των πολυφονικών μέσων, σε υπηρεσία διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
«Γιατί απέχουν; Σαράντα κόμματα υπήρχαν. Κανένα από αυτά δεν τους έκανε; Άρα πολλοί από αυτούς θέλουν να χτυπήσουν τη δημοκρατία και γι αυτό απέχουν».
Καλά ρε μπάρμπα! Για τέτοιες φτηνιές σε πληρώνουν; Την επόμενη φορά να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει (που δεν έχεις) μήπως βρεις κάτι καλύτερο.
* Είναι ένας πτηνοτρόφος. Έχει ανάγκη από φύλακα στα κοτέτσια του.
Κάποιοι (Αλή μπαμπάδες) όμως του θέτουν δια της βίας μία μόνο δυνατότητα βασικής επιλογής με τις σαράντα παραλλαγές της. Του παρουσιάζουν σαράντα διαφορετικές αλεπούδες και του λένε να διαλέξει ποια θέλει για να την βάλει μέσα στο κοτέτσι του για φύλακα. Ο πτηνοτρόφος τι να κάνει; Να διαλέξει ή να απέχει και να αγωνιστεί για την εξουδετέρωση εκείνων που του επιβάλουν αυτή την επιλογή;
* Το παραμύθι με τον κακό λύκο που ντύθηκε με δέρμα από αρνάκι για να φάει την κοκκινοσκουφίτσα, χρησιμοποιούν στον προπαγανδιστικό τους πόλεμο όλοι οι ολιγαρχικοί.
Ενώ οι ίδιοι είναι ολιγαρχικοί και το σύστημά τους ολιγαρχικό (όλη η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία σε λίγους), το βαπτίζουν ή το ενδύουν με το όνομα δημοκρατία για να μπορούν να τρώνε τις κόκκινες σάρκες των λαών.
Όμως αυτή τη φορά, στον 21ο αιώνα, θα την ελαιοχρωματίσουν (βάψουν). Υπάρχουν για φύλακες οι γιγαντιαίοι «σκύλοι» της αυτοθέσμισης και θα τους κατασπαράξουν.
Θέμα χρόνου.
*Και ο καθηγητής του κώλου έδινε και συγχαρητήρια στη «δημόσια» τηλεόραση.
Καλά ρε μπάρμπα νομίζεις ότι για πολύ θα αποφεύγεις τη βρεγμένη σανίδα;
Η λέξη δημόσιο δηλώνει είδος ιδιοκτησίας. Η ιδιοκτησία μπορεί να είναι ατομική, συλλογική, δημόσια, δημοτική, κρατική κλπ.
Πότε όμως ένα αντικείμενο είναι ιδιοκτησία ενός υποκειμένου;
Όταν το υποκείμενο έχει το δικαίωμα (εξουσία) να αποφασίζει πως θα κάνει χρήση και διάθεση του αντικειμένου τότε το αντικείμενο είναι ιδιοκτησία του.
Έτσι, αυτό το κανάλι θα ήταν δημόσια ιδιοκτησία αν ο λαός είχε το δικαίωμα να αποφασίζει τη χρήση του (λειτουργία) και τη διάθεσή του.
Από τη στιγμή που ο λαός δεν έχει αυτή την εξουσία σημαίνει ότι δεν του ανήκει. Επομένως αυτή η τηλεόραση δεν είναι δημόσια. Στα ολιγαρχικά συστήματα κανένα σχεδόν αντικείμενο δεν είναι ιδιοκτησία του λαού (δήμου). Αυτή η τηλεόραση είναι κρατική. Το κράτος μπορεί να αποφασίζει τη χρήση της – λειτουργία της και τη διάθεσή της.
*Και κράτος είναι εκείνος ο μηχανισμός δια μέσου του οποίου μια μειοψηφία επιβάλει τη θέλησή της πάνω στη πλειοψηφία του λαού.
Το κράτος είναι ο μηχανισμός επιβολής των ολιγαρχών πάνω στην πλειοψηφία του λαού.
*Και Δημόσιος Μηχανισμός Διοίκησης είναι ο μηχανισμός (της δημοκρατίας) δια μέσου του οποίου επιβάλλεται η θέληση της πλειοψηφίας.
Οι λαοί πρέπει να αγωνιστούν για την συντριβή του κράτους, για τον γρήγορο μαρασμό του και την εγκαθίδρυση του δημόσιου μηχανισμού διοίκησης.
- Να φτιαχτούν σε κάθε Χώρα αντιολιγαρχικά επαναστατικά μέτωπα.
Είναι απαίτηση της ανθρώπινης υπόστασης. (φυσικά θα αποκλείονται οι
ολιγαρχικές συλλογικότητες που ανήκουν στον τρίμορφο ολιγαρχισμό)
