* Και σήμερα είναι μέρα αγώνα. Αγώνα για όσο το δυνατόν πιο ευρεία αμφισβήτηση του συστήματος. Για ψήφο (επιλογή) πραγματικά αντισυστημική.
* Μια ΑΡΧΙΚΗ αλλά σημαντική ψήφος αμφισβήτησης του συστήματος είναι
Η ΑΠΟΧΗ, ΤΟ ΑΚΥΡΟ Η΄ ΤΟ ΛΕΥΚΟ.
* Η μεγαλύτερη όμως ιδεολογική αμφισβήτηση του συστήματος γίνεται μόνο με τον εμβολιασμό της αρχικής αμφισβήτησης με την πρόταση – προοπτική που θα αντικαθιστά αυτό το ολιγαρχικό εγκληματικό σύστημα. Όπως:
ΑΠΟΧΗ – ΑΚΥΡΟ – ΛΕΥΚΟ για την ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ και τη ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
* Και η ολοκληρωτική-πλήρης αμφισβήτηση γίνεται με τον καθημερινό πρακτικό (ατομικό και απαραίτητα συλλογικό) αγώνα για την ανατροπή της ολιγαρχίας και την εγκαθίδρυση της πραγματικής δημοκρατίας (όλες οι εξουσίες στο λαό ήτοι εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική).
* Η αποχή – άκυρο – λευκό όταν είναι επιλογή της συνείδησης και όχι ανωτέρας βίας, τότε είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αντισυστημική ψήφος γιατί αντικειμενικά, συνειδητά ή ασυνείδητα, είναι αντιολιγαρχική ψήφος.
* Για του λόγου το αληθές. Αν σήμερα τα ποσοστά αποχής-άκυρου και λευκού είναι υψηλά, το βράδυ θα βγαίνουν στα πολυφονικά μέσα όλα τα ρεμάλια της ζωής (πολιτικοί και οι λακέδες τους δημοσιογράφοι), θα είναι μέσα στη μαυρίλα και σαν βρεγμένες γαλές θα «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη «δημοκρατία». (Δημοκρατία ονομάζουν διαρκώς κατά τρόπο καριόλικο, το ολοκληρωτικό σύστημα της κυνοβουλευτικής ολιγαρχίας ενώ κάποιοι άλλοι θα πάνε να μικρύνουν το μέγεθος αυτής της ψήφου με το να βρίσκουν δικαιολογίες ότι ακόμα δεν έχουν καθαριστεί καλά οι εκλογικοί κατάλογοι. Ψέματα. Από την τελευταία απογραφή που έδειξε 10. 800. 000 θα πρέπει να αφαιρεθεί μόνο ο αριθμός των νέων που είναι κάτω των 18 ετών. Πόσοι είναι οι νέοι κάτω των 18; Στο κάθε έτος ηλικίας προστίθενται λίγο πάνω από τις 100. 000 νέους. Έτσι αυτό το νούμερο θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί επί εκατό και θα βγει ο αριθμός 2.000.000. Επομένως οι ψηφοφόροι είναι γύρω στους 8.800.000. )
Όμως ο λαός θα ξέρει όλο και πιο καλά την πραγματικότητα και έτσι δεν θα μπορέσουν να καλύψουν το μέγεθος της ήττας τους.
Αυτό σημαίνει ότι θα είναι μια νίκη υπέρ του λαού που θα πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα του, μαζί με τις οργανωμένες αντιολιγαρχικές δυνάμεις μέχρι την ολοκληρωτική νίκη του πολέμου.
* Εμείς ωστόσο, όποιο και αν είναι το μέγεθος της αμφισβήτησης αυτής, θα συνεχίζουμε να φωνάζουμε το «ΝΑ ΚΑΕΙ ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ
ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ».
* Τα ολιγαρχικά κόμματα έχουν ΜΟΝΑΔΙΚΟ κεντρικό στόχο να ΚΑΤΑΓΡΑΨΟΥΝ τις εκλογικές δυνάμεις τους.
Και εμείς από την άλλη θα καταγράφουμε την ποσοτική αμφισβήτηση και άρνηση του ολιγαρχικού συστήματος και θα στοχεύουμε διαρκώς να την μετατρέψουμε σε ποιοτική αμφισβήτηση.
* Η άρνηση ψήφου σε ολιγαρχικά κόμματα έχει και θα παίρνει όλο και περισσότερο, οργανωμένη ιδεολογική και πρακτική μορφή που θα εμπνέεται από ένα οργανωμένο και συγκεκριμένο επαναστατικό κοινωνικό πρόταγμα για μια άλλη, ασύγκριτα ανώτερη, μορφή οργάνωσης της κοινωνίας. Για την κοινωνία της αυτοθέσμισης.
* Πιστεύουμε όλοι ότι αν δεν ήταν στη μέση η ψήφος σε συγγενής και φίλους , η αμφισβήτηση του τοπικού ολιγαρχικού συστήματος θα ήταν τεράστια και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι ολιγαρχικοί. Η ψήφος με κριτήριο τη συγγένεια ή τη φιλία εμποδίζει την έκφραση της αμφισβήτησης προς το σύστημα - που πολύ πιθανόν κάποιος να έχει μέσα του. (Αυτό σημαίνει ότι ακόμα δεν μπορεί να αμφισβητήσει έμπρακτα το σύστημα στον βαθμό που απαιτούν οι περιστάσεις. Εδώ χρειάζεται δουλειά, αγώνας.)
* Η συμμετοχή στις εκλογές ολιγαρχών, κάποιου που δεν βλέπει κανένα κοινωνικό όφελος από αυτές, κάποιου δηλαδή που δεν πιστεύει ότι ωφελεί το λαό αλλά τελικά πάει και ψηφίζει, δείχνει κάποιο βαθμό ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ του για τα κοινά. Αδιαφορίας για το ψάξιμο και τη γνώση της πραγματικής ωφελιμότητας για το λαό και πρακτικής αντιστοίχησής του με αυτή την πραγματική ωφελιμότητα. (Και αν κάποιος είναι άνθρωπος του λαού και όχι του κωλονακίου και βλέπει κ'άποιο όφελος για το λαό, ακόμα χειρότρα.)
Όμως οι παπαγάλοι του συστήματος πάνε να αντιστρέψουν την πραγματικότητα (άσπρο-μαύρο)και λένε ότι η αποχή σημαίνει αδιαφορία για τα κοινά. Όμως η αποχή (που δεν γίνεται για λόγους υγείας ) είναι πολύ πιο συνειδητή ψήφος (επιλογή) συγκριτικά με την ψήφο εκείνου που πάει στην κάλπικη κάλπη ενώ στο βάθος δεν πιστεύει ότι κάτι το θετικό θα προκύψει.
. Κάποιος που απέχει, έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν είχε και ούτε πρόκειται να έχει κάποιο όφελος αλλά αντίθετα θα έχει και άμεση προσωπική ζημία χρηματικών εξόδων και μελλοντική αφού ΟΛΟΙ (οι ολιγαρχικοί) ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ. Είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένη κοινωνική ψήφος αφού την κοινωνική ωφελιμότητα την θέτει σαν αξία πάνω από την αξία της συγγένειας, της φιλίας ή του ρουσφετιού.
Πράττει σύμφωνα με τον αν διαβλέπει ή όχι όφελος. Έχει πιο καλή συνείδηση της πραγματικότητας.
* Για κάποιον αναγνώστη που πιθανόν μπαίνει για πρώτη φορά στα σχόλια και θέλει να καταλάβει καλύτερα τη λογική της συμμετοχής ή της αποχής από τις ολιγαρχικές εκλογές του προτείνω τα σχόλια της 16/5/14 και το κείμενο του μπλόγκ με τίτλο «ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ».
* ΚΑΛΉ ΑΝΤΙΟΛΙΓΑΡΧΙΚΉ ΨΉΦΟΣ. ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΛΗ ΑΠΟΧΗ .
ΜΙΑ ΝΙΚΗ ΕΡΧΕΤΑΙ.
ΥΓ
* Μόλις αυτή τη στιγμή, στις επτά παρά δκέκα το πρωί, ο Παπαδάκης φωνάζει και ωρύεται ότι η συμμετοχή είναι υποχρεωτική δηλαδή καταναγκαστική!!! Ξεφτιλισμένοι!! Πάνε να εκφοβίσουν το λαό. Όμως υπάρχει και το άκυρο – λευκό.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται !!!
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ.
