Φυσικά οι υπήκοοι που θα πάνε να ψηφίσουν είναι τα πιο αδιάφορα κοινωνικά υποκείμενα, όσον αφορά την ουσία του μηχανισμού οργάνωσης της κοινωνίας. Αδιαφορούν δηλαδή για το αν μια μειοψηφία θα έχει την εξουσία να επιβάλλεται σε όλα τα θέματα πάνω στην πλειοψηφία. Απλά ψάχνουν για την επιλογή μιας καλύτερης οχιάς που θα τους δαγκώσει, ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ότι υπάρχει και καλύτερο δάγκωμα. Και τούτο γιατί έτσι έχουν εκπαιδευτεί. Η πλειονότητα αυτών, θα ήθελε κατά βάθος ένα σύστημα όπου τον κάθε νόμο να τον ψήφιζε ο λαός, όμως θα πάνε να ψηφίσουν μια οργανωμένη συλλογικότητα (κόμμα) το οποίο σκοπεύει στο να συντρίψει αυτή την προοπτική για αυτοθέσμιση και αυτονομία των λαών. Δηλαδή θα ψηφίσουν - ενδυναμώσουν κάτι που καταστρέφει την κατά βάθος επιθυμία τους. Έτσι πάνε κόντρα στην επιθυμία τους, χωρίς να έχουν συνείδηση της αντίφασης που υπάρχει εντός τους. Τρεις ήταν τους τελευταίους αιώνες οι μορφές ολιγαρχικής οργάνωσης της κοινωνίας και οι οποίες εξακολουθούν και σήμερα να προτάσσονται. Η μορφή της κοινοβουλευτικής ολιγαρχική δικτατορίας, της στρατιωτικοφασιστικής ολιγαρχικής δικτατορίας και της λενινιστικής κομματικής ολιγαρχικής δικτατορίας. Και οι τρεις τους μισούν θανάσιμα την προοπτική ο κάθε λαός να επιλέγει -ψηφίζει τον κάθε νόμο. Φυσικά Κανένας κομματικός φορέας αυτών των μορφών ολιγαρχίας δεν έθεσε και ούτε πρόκειται να θέσει σαν σκοπό το "ο κάθε νόμος να είναι επιλογή της πλειοψηφίας του λαού" καθώς και την προϋπόθεση αυτού που είναι " Όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό" Όποιος λοιπόν συμμετέχει στις εκλογές απλά ενδυναμώνει μια από αυτές τις τρείς μορφές ολιγαρχισμού.
Φυσικά οι υπήκοοι που θα πάνε να ψηφίσουν είναι τα πιο αδιάφορα κοινωνικά υποκείμενα, όσον αφορά την ουσία του μηχανισμού οργάνωσης της κοινωνίας. Αδιαφορούν δηλαδή για το αν μια μειοψηφία θα έχει την εξουσία να επιβάλλεται σε όλα τα θέματα πάνω στην πλειοψηφία. Απλά ψάχνουν για την επιλογή μιας καλύτερης οχιάς που θα που θα τους δαγκώσει, ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ότι υπάρχει και καλύτερο δάγκωμα. Και τούτο γιατί έτσι έχουν εκπαιδευτεί. Η πλειονότητα αυτών, θα ήθελε κατά βάθος ένα σύστημα όπου τον κάθε νόμο να τον ψήφιζε ο λαός, όμως θα πάνε να ψηφίσουν μια οργανωμένη συλλογικότητα (κόμμα) το οποίο σκοπεύει στο να συντρίψει αυτή την προοπτική για αυτοθέσμιση και αυτονομία των λαών. Δηλαδή θα ψηφίσουν - ενδυναμώσουν κάτι που καταστρέφει την κατά βάθος επιθυμία τους. Έτσι πάνε κόντρα στην επιθυμία τους, χωρίς να έχουν συνείδηση της αντίφασης που υπάρχει εντός τους. Τρεις ήταν τους τελευταίους αιώνες οι μορφές ολιγαρχικής οργάνωσης της κοινωνίας και οι οποίες εξακολουθούν και σήμερα να προτάσσονται. Η μορφή της κοινοβουλευτικής ολιγαρχική δικτατορίας, της στρατιωτικοφασιστικής ολιγαρχικής δικτατορίας και της λενινιστικής κομματικής ολιγαρχικής δικτατορίας. Και οι τρεις τους μισούν θανάσιμα την προοπτική ο κάθε λαός να επιλέγει -ψηφίζει τον κάθε νόμο. Φυσικά Κανένας κομματικός φορέας αυτών των μορφών ολιγαρχίας δεν έθεσε και ούτε πρόκειται να θέσει σαν σκοπό το "ο κάθε νόμος να είναι επιλογή της πλειοψηφίας του λαού" καθώς και την προϋπόθεση αυτού που είναι " Όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό" Όποιος λοιπόν συμμετέχει στις εκλογές απλά ενδυναμώνει μια από αυτές τις τρείς μορφές ολιγαρχισμού.
