Τι συμβαίνει; Γιατί, οι δήθεν θιασώτες της αυτονομίας και της αυτοθέσμισης, αποφεύγουν να διεκδικήσουν το συγκεκριμένο υλικό περιεχόμενων των εννοιών αυτών. Γιατί κάνουν χρήση μόνο των γενικών εννοιών και αποφεύγουν (όπως ο διάολος το λιβάνι) να αναφέρουν το συγκεκριμένο περιεχόμενό τους; Γιατί προτιμούν τη χρήση ΜΟΝΟ των γενικών όταν 1. Σίγουρα οι ολιγαρχικοί θα κάνουν και αυτοί την ίδια χρήση βάζοντας όμως άλλο περιεχόμενο μέσα τους; και 2. Όταν η πλειοψηφία της κοινωνικής συνείδησης δεν κατανοεί το πραγματικό περιεχόμενο αυτών ή το επεξηγεί και εσφαλμένα;
Από την πανσπερμία αντιλήψεων πχ στον ελευθεριακό χώρο, λίγοι έχουν μείνει ακέραιοι αγωνιστές και σκεπτόμενοι με όρους πρακτικής. Από τους υπόλοιπους, κάποιοι το παίζουν "πνευματικοί" καθοδηγητές (από ψυχολογική τους ανάγκη) γιατί όσες αντιεξουσιαστικές κορώνες και να πετάνε έχουν την τάση να εξουσιάζουν κάποιους άλλους νοητικά. Πχ όταν ένα μέρος του χώρου αυτού υιοθέτησε τον όρο δημοκρατία, μέσα στην έννοια της άμεσης δημοκρατίας, βγήκαν κάποιοι "ορθόδοξοι" που τους επιτέθηκαν με σφοδρότητα και ενίοτε με απρεπείςς όρους για να κρατήσουν όσους μπορούν στη δική τους θρησκευτική πίστη, όπως αυτή εκφραζόταν από κάποιους θεμελιωτές της ιδεολογίας τους.
Όταν οδηγητής ενός κινήματος για κοινωνική αλλαγή δεν είναι η λογική, τότε υποκρύπτει πάντα μια κάποια μορφή εξουσιολαγνείας και ας γίνεται βερμπαλιστική κατάχρηση αντιεξουσιαστικών όρων.
Έτσι σήμερα, κάποιοι που θέλουν να έχουν "πνευματική" εξουσία πάνω σε άλλους, κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στη λογική, για να μην χάσουν το κύρος τους που με τόσο κόπο έχτιζαν. Γι αυτό το λόγο δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι μέχρι τώρα δεν είχαν πληρέστερη αντίληψη της πραγματικότητας (είτε επειδή οι θεμελιωτές της ιδεολογίας τους δεν είχαν κάνει τέτοιες αναφορές είτε επειδή η δική τους λογική δεν είχε κάνει τη δέουσα ανάλυση και προσέγγιση). Όμως τελικά η κίνηση της πραγματικότητας θα γίνεται ερήμην τους.
