* Αν δεν στόχευε να τους ζημιώσει, θα τους άφηνε να αποφασίσουν "οι πελάτες" και να ορίζουν τις τελικές προδιαγραφές του σπιτιού τους και αυτός να είναι εκτελεστικό όργανο των αποφάσεών τους. (τι τον νοιάζει για το πως θα φτιάξουν το σπίτι τους οι άλλοι;)
*
Τη δε εξουσία (ένοπλη, ΜΜΕ, και νομοθετική) θα την ήθελε ώστε να καθυποτάσει τους
ζημιωμένους, να τους αποτρέπει από επαναστάσεις και έτσι να έχει το κεφάλι του
στη θέση του.
*Με
παραπομπή στο ολιγαρχικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, μπορούμε να πούμε ότι
ο λόγος για τον οποίο μια μειοψηφία θέλει να κατέχει την εξουσία είναι η
πρόκληση ζημιάς στους πολλούς και αυτή η ζημιά θα φέρνει όφελος σε λίγους
ΕΙΝΑΙ
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ:
*ΟΛΟΙ
οι ολιγαρχικοί (χωρίς εξαίρεση) στοχεύουν εξ αρχής στην πρόκληση ζημιάς στους
πολλούς και δια μέσου αυτής να ικανοποιούν διάφορες προσωπικές τους ανάγκες.
(Βασικά ικανοποιούν την ανάγκη τους – διαστροφή - νόσο της εξουσιοπάθειά τους
(αίσθηση δύναμης καθορισμού της ζωής των άλλων) η οποία στον υπερθετικό βαθμό
της μπορεί να ονομαστεί και εξουσιολαγνεία και μέσα σε αυτή μπορεί να
περικλείεται και η ανάγκη τους για οικονομικές απολαβές οι οποίες θα
αφαιρούνται από την πλειονότητα.
*ΟΥΤΕ
ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ δεν μπορεί να υπάρξει στην πραγματικότητα, ολιγαρχικός φιλολαϊκός,
όπως δεν μπορεί να υπάρξει και άκακος παιδεραστής. Αν δεν σκόπευε να τους
ζημιώσει, δεν θα φοβόταν τις εξεγέρσεις του λαού και επομένως δεν θα είχε την
ανάγκη να κατέχει την εξουσία ώστε να επιβάλλει και να προστατευτεί. Φοβάται
γιατί έχει συνείδηση του τι πράττει.
* Η
δικαιολογία τους που λέει ότι έτσι θέλουν να προστατέψουν τους πολλούς από
άλλες κακές μειοψηφίες, δεν μπορεί να σταθεί ούτε ως ανέκδοτο. Για την εφαρμογή
των νόμων που θα επέλεγε η πλειοψηφία μπορεί κάλλιστα να υπάρχει η γενική
δύναμη του πληθυσμού, η ένοπλη εξουσία της πλειοψηφίας, όπως έχει αποδειχθεί
ιστορικά, και αυτή να επιβάλλει τους νόμους. Άρα δεν χρειάζεται μια μειοψηφία
να κατέχει την εξουσία. Η μειοψηφία όμως θέλει την εξουσία επειδή φοβάται για
τις αμαρτίες που προτίθεται να διαπράξει εναντίον της πλειοψηφίας)
*ΟΛΟΙ
οι ολιγαρχικοί (κάθε μορφής) έχουν, στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, εξ αρχής την ΠΡΟΘΕΣΗ
να ζημιώνουν την πλειονότητα, ανεξάρτητα από τους παραπλανητικούς, τους
ψεύτικους βερμπαλισμούς τους περί φιλολαϊκότητας και ηθικών πλεονεκτημάτων.
Τέτοιοι βερμπαλισμοί – ανοησίες είναι Μόνο ΚΟΥΦΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ στην
προσπάθεια τους για ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ της κοινωνικής συνείδησης. Και δυστυχώς, τα
κούφια λόγια τους κατορθώνουν να εξουδετερώσουν τη συνείδηση αρκετών υπηκόων.
Πίσω από το «ηθικό πλεονέκτημα, κρύβεται πλεονασμός εξαπατήσεων». Και εδώ είναι
το σημαντικότερο εμπόδιο για την απελευθέρωση των λαών. Δηλαδή η πίστη και οι
ελπίδα ότι μπορούν να υπάρξουν και καλοί ολιγαρχικοί, ότι μπορούν να υπάρχει
και καλή οχιά για να την βάλουν στον κόρφο τους, αφού εκ των προτέρων πρόκειται
για διεστραμμένα υποκείμενα.)
*
ΔΥΣΤΥΧΩΣ υπάρχουν ακόμα υπήκοοι που νομίζουν ότι κάποιο από τα ολιγαρχικά
κόμματα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, «αριστερά» κλπ) μπορεί να είναι φιλολαϊκό και να
τους σώσει. Απλά, πίσω από τα λόγια των ηγετών τους ή τα χαμόγελα δεν μπορούν
να διακρίνουν εύκολα τη μεγάλη ψυχοπάθειά τους, η εξουσιοπάθειά τους. Και έτσι
καρτερούν έναν ανύπαρκτο ήλιο ο οποίος δεν θα βγει ποτέ και το σκοτάδι θα
παραμένει.
ΥΓ
* Ολιγαρχικά υποκείμενα είναι εκείνα που δεν θέλουν ο λαός να έχει την εξουσία
ώστε η πλειοψηφία της κοινωνίας να επιλέγει και να επιβάλλει τον κάθε νόμο.
