Ως ολιγαρχικά υποκείμενα εννοούμε όλες τις
συλλογικότητες και άτομα που ΔΕΝ θέλουν ο λαός να έχει την εξουσία και η
πλειοψηφία να έχει τη δύναμη να επιλέγει και να επιβάλλει τον ΚΑΘΕ νόμο, όλους
τους νόμους της κοινωνίας(να επιλέγει μεταξύ προτάσεων ειδικών). Δεν θέλει τον
ΚΑΘΕ νόμο να τον ψηφίζει ο λαός.
* Στα ολιγαρχικά συστήματα δεν υπήρχε
ιστορικά και δεν υπάρχει καμιά εξαίρεση καλού ολιγαρχικού.
* Παρά της απεγνωσμένες προσπάθειες κάποιων
ολιγαρχικών, να μας παρουσιάσουν ως εξαιρέσεις μερικούς ολιγαρχικούς του
παρελθόντος, ψεύδονται για να μπορέσουν να συντηρήσουν την ελπίδα στην
κοινωνική συνείδηση και να εγκλωβίζουν τους λαούς σε αναζήτηση κάποιων άλλων
ολιγαρχικών που υποτίθεται ότι θα είναι οι καλοί.
* Μας αποκρύπτουν τις εγκληματικές,
αντιλαϊκές συμπεριφορές τους και εκθειάζουν κάποιες άλλες ώστε να στηθεί η
παγίδα.
* Όμως υποθετικά (γιατί στην πραγματικότητα
δεν υπάρχει περίπτωση) έστω ότι μπορεί να υπάρχει ένας καλός ολιγαρχικός κάθε
100 χρόνια. Θα άξιζε τον κόπο να μένουν οι λαοί σε ολιγαρχικά συστήματα μέχρι
να εμφανίζεται ο καλός λαοσωτήρας;
* ΟΛΑ τα ολιγαρχικά υποκείμενα στοχεύουν εξ
αρχής να ζημιώσουν το λαό ώστε να ικανοποιούν την προσωπική εξουσιολαγνεία τους
με ό,τι αυτή συνεπάγεται σε ψυχολογικό ή οικονομικό επίπεδο.
* Όπως ο πυρομανής, για να ικανοποιήσει τη
διαστροφή του βάζει φωτιά στο δάσος, ζημιώνοντας τους πολλούς, έτσι και οι
ολιγαρχικοί. Μπορούν να ικανοποιούν την εξουσιολαγνεία τους ΜΟΝΟ αφαιρώντας την
εξουσία από το λαό, διατηρώντας τη για λογαριασμό τους ώστε να μπορούν να
υποτάσσουν την πλειοψηφία όταν αυτή εξεγείρεται εξ αιτίας των προμελετημένων
ζημιών που θα της προκαλέσουν. ΔΕΝ υπάρχει κανείς άλλος λόγος για τον οποίο να
θέλουν να κατέχουν αυτοί την εξουσία και όχι ο λαός (πλειοψηφία)
*ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΛΟΣ
ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗΣ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΣ.
