Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

*Ο Ρ, Φεραίος χρησιμοποιούσε τη λέξη "αυτοκράτωρ" με τη σημασία του αυτεξούσιου, όπως πχ "ο αυτοκράτωρ λαός". Η λέξη ρεπούμπλικα, στην αρχαία Ρώμη σήμαινε δημόσια πράγματα. Στη συνέχεια και μετά από 15 αιώνες περίπου πήρε τη σημασία της πολιτείας με σύνταγμα και τον τελευταίο περίπου 1,5 αιώνα έλαβε τη σημασία της δημοκρατίας (επειδή το θέλησαν οι ολιγαρχικοί αστοί).
* Επομένως, για να μην υπάρχουν "παρεξηγήσεις" ή παρανοήσεις απαιτείται να βλέπουμε τη σημασία της κάθε λέξης μέσα στο περιβάλλον της κάθε ξεχωριστής Χώρας και μέσα στα ιδιαίτερα ιστορικά πλαίσια στα οποία εκφραζόταν ή εκφράζεται.
Τι σημαίνει δικτατορία;
*Η έννοια της δικτατορίας προέρχεται από το λατινικό dictare που ιδίως την εποχή του Μαρξ σήμαινε επιβάλλω, υπαγορεύω, ΚΥΡΙΑΡΧΏ. (Δικτάτορας, σε άλλες εποχές, ήταν ακόμα ο εισηγητής λυσιτελών-ωφέλιμων για το λαό.). Η λέξη δικτατορία άλλαξε περιεχόμενο - σημασία μετά από την εποχή των Μαρξ και Ένγκελς. Άλλαξε περιεχόμενο κατά τον τελευταίο 1,5 περίπου αιώνα.
* Σήμερα σημαίνει κυβέρνηση που εγκαθιδρύεται με πραξικόπημα, υπάρχει μόνο μια ομάδα ή κόμμα και δεν γίνονται εκλογές κοινοβουλευτικού τύπου (ολιγαρχικές εκλογές).

Τη δικτατορία με την παλιά σημασία, δηλαδή την επιβολή ή την υπαγόρευση ή την εισήγηση ή την κυριαρχία μπορεί να την κάνει είτε ένα μειοψηφικό υποκείμενο είτε ένα πλειοψηφικό. Επομένως δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο και ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ αλλά είναι μια υλική κατάσταση ένα υλικό αποτέλεσμα κατά μία έννοια. Η επιβολή ή η υπαγόρευση ή η κυριαρχία, μπορούν να υλοποιηθούν μέσα στα πλαίσια ενός από τα συστήματα διακυβέρνησης. .
* Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ «ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ» κατά το Μαρξ και τον Ένγκελς.
* Ο Μαρξ χρησιμοποίηση την έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου, σε ΟΛΟ το έργο του, ΜΟΝΟ 4 φορές από ότι έχω βρει. Δηλαδή για ένα τόσο σημαντικό θέμα κάνει μόνο 4 φορές αναφορά; Όμως τη λέξη δημοκρατία ή δημοκρατική ρεπούμπλικα την αναφέρει πολλές φορές. (Και χρησιμοποιούσε ΜΟΝΟ τη λέξη ρεπούμπλικα για να ονομάσει τον κοινοβουλευτισμό και ποτέ δεν τον ονόμασε δημοκρατία)
*Για τον ΜΑΡΞ και ΕΝΓΚΕΛΣ δικτατορία του προλεταριάτου σημαίνει ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ και των ΑΛΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ δηλαδή κυριαρχία του ΛΑΟΥ. Σημαίνει ΕΠΙΒΟΛΗ του πολιτικού συστήματος της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ή διαφορετικά της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ, πάνω στη βούληση της οικονομικής ολιγαρχίας για μειοψηφική εξουσία (κοινοβουλευτική, μοναρχική, στρατιωτική κλπ)
Αυτό διαφαίνεται ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και βασικά στο βιβλίο του Μαρξ " ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος" το οποίο αναφέρεται στην παρισινή κομμούνα του 1872. Εκεί, Υμνεί το πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας της κομμούνας όπου η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία ανήκει στο λαό και όπου ο κάθε νόμος θα έπρεπε να είναι επιλογή του λαού. (Όλες ετούτες οι εξουσίες θα πρέπει να ανήκουν απευθείας στο λαό και όχι σε μια κομματική μειοψηφία, )
* Επί πλεόν έχουμε και άλλες αρκετές αναφορές αλλού και θα παρουσιάσω μερικές από αυτές.
Ο Μαρξ σε ομιλία του στο Γενικό Συμβουλίου της Διεθνούς μετά την παρισινή κομμούνα του 1872 λέει: «Το τελευταίο κίνημα ήταν η Κομμούνα, το μεγαλύτερο που έχει γίνει, και δε μπορεί να υπάρχει κάποια διχογνωμία σχέση με αυτό – η Κομμούνα ήταν η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από τις εργαζόμενες τάξεις (λαό)..... ..Αλλά πριν να επέλθει μια τέτοια αλλαγή μια προλεταριακή δικτατορία ( κυριαρχία) καθίσταται απαραίτητη, και η πρώτη συνθήκη για αυτήν ήταν ένας ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ (ένοπλη εκτελεστική). ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΑΞΕΙΣ (δηλαδή συνολικά ο λαός) έπρεπε να κατακτήσουν το δικαίωμα να απελευθερωθούν ΑΠΟ ΜΟΝΕΣ τους στο πεδίο της μάχης. Το καθήκον της Διεθνούς ήταν να οργανώσει και να συνδυάσει τις δυνάμεις της εργασίας για την επικείμενη πάλη.”

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ Μαρξ στην κομμουνα
“Οι ένδοξοι Άγγλοι γραφιάδες της δεκάρας έκαναν την υπέροχη ανακάλυψη ότι αυτό (σημ.αναφέρεται στην Κομμούνα) δεν είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει να εννοούμε ως αυτοκυβερνηση. Φυσικά, και δεν είναι. Δεν είναι η αυτοδιοίκηση των πόλεων από καταβροχθίζοντες χελωνοσούπες αντιδημάρχους, μικρο – ενορίες και θηριώδεις φύλακες εργαστηρίων. Δεν είναι η αυτοδιοίκηση των επαρχιών από κατόχους πολλών στρεμμάτων, μεγάλων πορτοφολιών και άδειων κεφαλιών. Δεν είναι η δικαστική απέχθεια των “Μεγάλων Απλήρωτων” (σημ. παρατσούκλι για τους Άγγλους δικαστές). ..(Η Κομμούνα) δεν είναι η πολιτική αυτο-κυβέρνηση της χώρας μέσω ενός ολιγαρχικού κλάμπ (κόμματος) και της ανάγνωσης των Times, είναι η πράξη του λαού για τον εαυτό του και από τον εαυτό του .

Ο δε Ένγκελς στο κείμενό του για την κριτική του προγράμματος της Ερφούρτης, γράφει το πιο κάτω απόσπασμα:

«Αν υπάρχει κάτι που δεν επιδέχεται ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ είναι το γεγονός ότι η εργατική τάξη και το κόμμα μας μπορούν να έλθουν στην εξουσία ΜΟΝΟ με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ*. Αυτό (το πολιτικό σύστημα) είναι ακόμα Η ΕΙΔΙΚΗ* (συγκεκριμένη) ΜΟΡΦΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ όπως απέδειξε ήδη η μεγάλη Γαλλική επανάσταση...»
*Μετά ο Ένγκελς, στο τέλος της εισαγωγής του βιβλίου του Μαρξ «ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος», εξηγεί τι είναι δικτατορία – κυριαρχία του προλεταριάτου.
« Τον τελευταίο καιρό, το σοσιαλδημοκράτη φιλισταίο τον πιάνει ξανά ένας ιερός τρόμος όταν ακούει τις λέξεις: δικτατορία του προλεταριάτου. Ε, λοιπόν κύριοι θέλετε να μάθετε τι λογής είναι αυτή η δικτατορία; Κοιτάξτε την Παρισινή κομμούνα. Αυτή ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου».
(Δηλαδή το πολιτικό σύστημα της δημοκρατικής ρεπούμπλικα – δημοκρατίας κατά το οποίο όλη η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία ανήκει στο λαό)
Δηλαδή δια μέσου της δημοκρατίας – δημοκρατικής ρεπούμπλικα (όλη η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία στο λαό) επιτυγχάνεται η κυριαρχία – δικτατορία του προλεταριάτου και των άλλων εργαζόμενων τάξεων.

Τα υπόλοιπα είναι αστικές διαστρεβλώσεις και λενινιστικές. Όπως τα ιερατεία διαστρέβλωσαν το χριστιανισμό της κοινοκτημοσύνης έτσι έκαναν και αυτοί.

bezedakos.blogspot.com/2016/09/blog-post.html