ΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ

*Η συντριπτική πλειονότητα των μελών και των οπαδών των ολιγαρχικών κομμάτων βρίσκεται σε ΕΤΕΡΟΓΟΝΙΑ ΣΚΟΠΩΝ. Δηλαδή νομίζουν ότι αγωνίζονται για την πραγματοποίηση κάποιου συγκεκριμένου σκοπού όμως τα μέσα που χρησιμοποιούν οδηγούν στην πραγμάτωση κάποιου αντίθετου ή άλλου αποτελέσματος. Αν ρωτούσαμε όλα τα μέλη και τους οπαδούς αυτών των ολιγαρχικών κομμάτων: "Θα θέλατε
1. τον κάθε νόμο να τον επιλέγει η πλειοψηφία της κοινωνίας
 ή 2. τον κάθε νόμο να τον επιβάλλει μια μειοψηφία πάνω στην πλειοψηφία" ΤΟΤΕ η συντριπτική πλειονότητα
(πάνω από 90%) θα απαντούσε το πρώτο. 'Όμως λόγω ετερογονίας σκοπών και για διάφορους άλλους λόγους (πχ έλλειψη ορατής συλλογικής δύναμης που θα το καταστήσει εφικτό κλπ), ακολουθούν τα ολιγαρχικά κόμματα.
* Οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων έχουν τόση σχέση με τη δημοκρατία ('η το σοσιαλισμό κάποια) όση σχέση έχει πχ η Παπική εκκλησία με το χριστιανισμό της κοινοκτημοσύνης. Και όμως. Δια μέσου της υιοθέτησης ενός δημοκρατικού (ή σοσιαλιστικού) λεξιλογίου, παγιδεύουν πάρα πολλά από τα πιο καλοπροαίρετα άτομα.
*Όταν ένα κόμμα δεν εκφράζει ρητά το σκοπό "ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ" καθώς και προγραμματικά τους τρόπους για την επίτευξη αυτού, ΤΟΤΕ είναι ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ("με πατέντα")

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΟΒΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΛΙΓΑΡΧΙΣΜΟΥ;

* Το ΕΛΙΞΙΡΙΟ της νεότητας του ολιγαρχισμού και της αιωνόβιοτητάς του είναι η εμβολιασμένη ΕΛΠΙΔΑ στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων ότι ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ.
*Καμιά αποτελεσματικότητα υπέρ του λαού δεν είχαν και δεν έχουν αντιπαραθέσεις που γίνονται στη βάση της ανάδειξης κάποιας ανηθικότητας ή άδικων συμπεριφορών της ολιγαρχικής εξουσίας όταν αυτές δεν στοχεύουν τελικά στην ανάδειξη της αιτίας τους η οποία βρίσκεται στην κατοχή δύναμης μιας μειοψηφίας να επιβάλλει όλους τους κοινωνικούς κανόνες που γουστάρει πάνω στη πλειοψηφία.(και η φυσικά η διεκδίκηση θα πρέπει να είναι η συντριβή όλου αυτού του συστήματος και η αντικατάστασή του από την πλειοψηφιαρχία, όπου ο κάθε κοινωνικός κανόνας θα επιλέγεται και θα επιβάλλεται από την πλειονότητα της κοινωνίας)
* Η μονοδιάστατη αυτή ηθικοπλαστική "αντιπολίτευση" όχι μόνο δεν τραυματίζει το σύστημα αλλά το ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ δια της συνεχούς ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ του που οδηγεί στη διαιώνισή του. Αυτός ο τρόπος αντιπαράθεσης, με την όποια ολιγαρχική κυβέρνηση, υποκρύπτει την ύπαρξη ενός άλλου επιθυμητού ολιγαρχικού υποκειμένου στη συνείδηση των υπηκόων. Κάποιου άλλου ολιγαρχικού υποκειμένου,(ηθικότερου, φιλολαϊκότερου κλπ) το οποίο θα ήθελαν να αντικαταστήσει το παρόν.
* Και όλα τούτα οδηγούν στη διαρκή κατανίκηση των υπηκόων από την ολιγαρχική προπαγάνδα, αφού τους έχουν πείσει ότι μπορεί να υπάρχει ή υπάρχει μια περίπτωση στο δισεκατομμύριο, κάποιο από τα ολιγαρχικά συλλογικά ή ατομικά υποκείμενα, να είναι φιλολαϊκό.

Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ

*Ο Λαός, με το σύστημα της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑΣ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ της Αθήνας, δεν ήθελε να έχει απλά κάποια δικαιώματα τα οποία θα του παραχωρεί μια ολιγαρχική εξουσία. Αντίθετα ήθελε ο ίδιος να έχει την ΕΞΟΥΣΙΑ - ΔΥΝΑΜΗ ώστε να φτιάχνει ΜΟΝΟΣ του (πλειοψηφιακά) τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και τις ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ του. ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕ.
Αν μια μειοψηφία φτιάχνει τους νόμους, κατά οποίους αποδίδονται δικαιώματα και υποχρεώσεις, τότε αυτή η ολιγαρχική εξουσία μπορεί:
1. να αποδίδει πολύ λιγότερα δικαιώματα από εκείνα που έχει ανάγκη ο λαός και δύνανται να υλοποιηθούν.
2. σε αντίβαρο των δικαιωμάτων, να αποδίδει τεράστιες υποχρεώσεις στο λαό που θα εξανεμίζουν συνολικά τα οφέλη από τα δικαιώματα.
3. θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάρει πίσω όποια δικαιώματα του λαού είναι ασύμφορα για την ολιγαρχία.
Και όπως λέει ο ΞΕΝΟΦΩΝ: «..Αν αναζητείς την ευνομία, τότε θα δεις πρώτα ότι οι επιδεξιότεροι (άριστοι, ειδικοί, τεχνοκράτες. «λαοσωτήρες») κάνουν τους νόμους για το δικό τους συμφέρον.»
* Γι αυτό μεγαλούργησε η Αθήνα. Γιατί τον κάθε νόμο τον επέλεγε και τον επέβαλλε η πλειοψηφία του λαού. Το ιστορικό πείραμα έχει αποφανθεί οριστικά και αμετάκλητα για τη συντριπτική υπεροχή του. ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ, η σχέση πολιτισμού και ευμάρειας μεταξύ της πλειοψηφιαρχίας της Αθήνας και των ολιγαρχικών πόλεων της εποχής εκείνης, όπως Σπάρτης και Μακεδονίας, είναι σχέση ελέφαντα με κουνούπι. (Αυτές οι δύο πόλεις δεν έβγαλαν σχεδόν ΟΥΤΕ έναν επιστήμονα ενώ οι γνωστοί και άγνωστοι άνθρωποι του πνεύματος στην Αθήνα ήταν χιλιάδες)'
*Αρκετοί υπήκοοι πέφτουν στην προπαγανδιστική παγίδα των ολιγαρχικών και μας λένε για μερικά δικαιώματα που παρείχαν στους υπηκόους τους κάποια ολιγαρχικά συστήματα (εργασία, παιδεία, υγεία κλπ) για να μας πουν τελικά ότι υπάρχουν και καλά ολιγαρχικά συστήματα.
Ποτέ όμως δεν μας αναφέρουν κάτι για το μέγεθος του αντίτιμου των υποχρεώσεων ή των άλλων αρνητικών. Έτσι βλέπουν ένα δένδρο και δεν βλέπουν πίσω από αυτό το τεράστιο δάσος με βάτα που υπάρχει. Δεν βλέπουν ότι οι άνθρωποι ήταν ετεροκαθορισμένοι, ότι ήταν κλεισμένοι σε ένα (μικρότερο ή μεγαλύτερο) κλουβί, ότι η λιγότερη ή η περισσότερη τροφή που τους παρείχαν ήταν μεν κάτι το θετικό αλλά η στέρηση της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, η στέρηση της δυνατότητας γι αυτοκαθορισμό σε ΟΛΑ τα κοινωνικά θέματα είναι ένα τεράστιο αρνητικό. (Σαν να κλέβουν από έναν πολλά καρβέλια και να του δίνουν πίσω τρία αντίδωρα και ταυτόχρονα να τον πείθουν ότι συνολικά αυτό είναι θετικό.)
ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ - ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ.

*ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Όταν μια μειοψηφία κατακτά την εξουσία, μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε ένα νέο ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ υποκείμενο.

ΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

*ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Όταν μια μειοψηφία κατακτά την εξουσία, μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε ένα νέο ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ υποκείμενο.
Δηλαδή, όταν μια μειοψηφία έχει ΠΛΗΡΕΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ, ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε νέο ΔΥΝΑΣΤΗ του λαού. Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία, αυτό γινόταν πάντα χωρίς καμιά εξαίρεση.
* Όταν οι λαοί θα πάψουν να αναζητούν για σωτήρα τους ένα κάποιο κόμμα – μειοψηφικό ολιγαρχικό υποκείμενο, όταν πειστούν απόλυτα ότι δεν μπορεί να υπάρξει (εξ ορισμού) ΟΥΤΕ ΕΝΑ καλό-φιλολαϊκό ολιγαρχικό υποκείμενο, τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την απελευθέρωσή τους, για την επίτευξη του ΣΚΟΠΟΥ « ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ».
Τα ολιγαρχικά κόμματα όχι δεν έχουν για πρόταγμά τους αυτό το σκοπό, όχι μόνο δεν θα τον προβάλλουν (έστω και υποκριτικά) αλλά τον μισούν θανάσιμα.
* Κόμμα είναι ένα οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που έχει ένα συνολικό και παγκοινωνικό πρόταγμα. Επομένως, όπως υπάρχουν δηλητηριώδη και θρεπτικά μανιτάρια έτσι υπάρχουν ολιγαρχικά και πλειοψηφιαρχικά -δημοκρατικά κόμματα. Το κόμμα είναι ΜΕΣΟΝ για την επίτευξη ενός ΣΚΟΠΟΥ. (οι ολιγαρχικοί καλλιεργούν στα μέλη τους τον κομματικό φετιχισμό αφού σκοπός τους είναι η εξουσία του κόμματος και όχι του λαού)
ΥΓ * Ο Μαρξ για την Παρισινή κομμούνα γράφει "οι ένδοξοι Άγγλοι γραφιάδες της δεκάρας………….. ).(Η κομμούνα) Δεν είναι η πολιτική αυτο-κυβέρνηση της χώρας μέσω μιας ολιγαρχικής λέσχης (κόμμα, «πρωτοπορία») και της ανάγνωσης των Times, είναι η πράξη ΤΟΥ λαού ΓΙΑ τον εαυτό του και ΑΠΟ τον εαυτό του .”

ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΙΕΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ

*ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ;
ΟΛΟΙ οι ολιγαρχικοί ανακατεύουν γρήγορα την τράπουλα και με αυτή την ταχυδακτυλουργία κατορθώνουν να μπερδεύουν τη σκέψη πολλών υπηκόων.
*ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ που πάνε να περάσουν οι ολιγαρχικοί, ότι δήθεν όλοι τους δεν είναι ίδιοι και ότι υπάρχουν και καλοί ολιγαρχικοί τους οποίους θα πρέπει να τους αποδεχθούμε για νταβατζήδες μας. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ. ("όλοι οι ολιγαρχικοί είναι ίδιοι"). 'Ολοι τους θέλουν να καθορίζουν τη ζωή της πλειονότητας των ανθρώπων όπως γουστάρουν αυτοί. ΟΛΟΙ τους στοχεύουν στην ικανοποίηση ετούτης της ψυχικής ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ τους αλλά διαφοροποιούνται μόνο λεκτικά. Διαφοροποιούνται μόνο στις ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ για την ικανοποίηση αυτού του εγκληματικού πάθους τους. Τη διαφορετική δικαιολογία τους την αποκαλούν "ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ". ΟΛΟΙ τους σκοπεύουν να έχουν το λαό κλεισμένο σε ένα κλουβί, παρέχοντάς τους τα ελάχιστα δυνατά δικαιώματα για την επιβίωσή τους. Αυτοί θέλουν να αποφασίζουν για τα πάντα και όχι ο λαός να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του. Τον κλείνουν δια της βίας σε ένα κλουβί, δήθεν για την προστασία τους. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΟ (ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ) ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ. (Ποτέ δεν επέτρεψαν στο λαό να αποφασίσει αν θέλει ο ίδιος να επιλέγει τον κάθε νόμο ή αν θέλει να επιλέγει κάποιον νταβατζή για την επιλογή και την επιβολή των «νόμων». Αντίθετα, μια τέτοια επιλογή του την απαγόρευαν και του απαγορεύουν δια ροπάλου.)
*Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ θα αρχίσει όταν οι λαοί κατακτήσουν την εξουσία και δι αυτής θα μπορούν τελικά '" Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" και όχι από μια μειοψηφία.
Όλα τα άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς ή "παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του".
* Δεν υπάρχει ίχνος λογικής στον ολιγαρχικό ισχυρισμό που προβάλει σαν σωστό το μια μειοψηφία να έχει την εξουσία να αποφασίζει και να επιβάλλει στην πλειονότητα τον κάθε "νόμο".
ΥΓ, Οι συνταξιούχοι θα επωφεληθούν συνολικά από τη δικά τους μείωση του ΕΝΦΙΑ 50 - 70.000.000 αλλά θα χάσουν 200. 000.000.
Όμως με λεκτικές ταχυδακτυλουργίες, θα κατορθώσουν να πείσουν, 'ένα μέρος των συνταξιούχων, ότι θα τους έρθει αύξηση.

ΟΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ

*Οι ολιγαρχικοί (κοινοβουλευτικοί ή στρατιωτικοί) είναι εκείνα τα υποκείμενα που ενώ έχουν άγνοια από οδήγηση και μετακινήσεις, θέλουν να είναι ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ - ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ, μεταξύ ταξιτζήδων (ειδικών στις μεταφορές) και πελατών (λαού), και ΤΕΛΙΚΑ να επιλέγουν αυτοί και να επιβάλλουν δια της βίας στους πελάτες έναν προορισμό διαφορετικό από εκείνον που θέλουν οι τελευταίοι (πελάτες) καθώς και όποιο κόστος μεταφοράς γουστάρουν..
α. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥΣ.Οι επιστήμες είναι μερικές δεκάδες και οι ειδικότητες εντός της κάθε επιστήμης πάρα πολλές. Οι υποειδικότητες μεταξύ των ειδικοτήτων είναι συνολικά επίσης πολλές. Αθροιστικά οι ειδικότητες και υποειδικότητες είναι χιλιάδες (και με το πέρασμα του χρόνου θα αυξάνονται διαρκώς).
*Οι διαφορετικές απόψεις, σε κάποια θέματα, μεταξύ των εξειδικευμένων σε κάθε τομέα γνώσεις είναι ενίοτε πολλές, διαφορετικές ή διαμετρικά αντίθετες. Άρα συνολικά και οι διαφορετικές απόψεις μεταξύ των ειδικών είναι χιλιάδες.

β. ΟΛΟΙ οι άνθρωποι μπορούν να είναι ειδικοί σε ένα ή δύο τομείς. Για όλους τους άλλους τομείς είναι αδαείς. Άρα για τη συντριπτική πλειονότητα των διαφορετικών επιστημών, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είναι αδαείς. Από τη φύση δεν μπορεί να υπάρχει πανεπιστήμων - "πανειδικός

γ. Ένας κηθηγητής ιστορίας στο πανεπιστήμιο είναι το ίδιο αδαής με έναν αναλφάβητο για θέματα που αφορούν τα λογισμικά στους Η/Υ. Ένας γναθοχειρουργός, ένας μηχανικός, ένας δάσκαλος ή ένας εργάτης είναι το ΙΔΙΟ αδαείς σε σχέση με την επιστήμη της πυρηνικής φυσικής. Δηλαδή ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είναι ΑΔΑΕΙΣ για το 99,99% των επιστημονικών θεμάτων, για ΟΛΑ τα θέματα πέρα από την εξειδίκευσή τους.

δ. Άρα και οι ολιγαρχικοί «πολιτικοί» είναι εντελώς αδαείς σε σχέση με την συντριπτική πλειονότητα των γνώσεων που έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα, για τη συντριπτική πλειονότητα των τομέων γνώσης και για τις οποίες νομοθετούν. Παρά ταύτα, παρουσιάζονται στους λαούς σαν γνώστες επί παντός επιστιτού και φτιάχνουν "ΝΟΜΟΥΣ" που αφορούν ΟΛΟΥΣ τους ΤΟΜΕΙΣ, ενώ είναι ακριβώς το ίδιο αδαείς όπως είναι όλοι οι μη εξειδικευμένοι άνθρωποι, όπως είναι και οι αγράμματοι.
(Και να μην πει κανένας τη βλακεία ότι ο Μπογδάνος, η Χριστίδου, ο Γεωργούλης, ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας κοκ είναι παντογνώστες.)

ε. Επομένως ποιος θα κρίνει τους ειδικούς; Ποιος θα κρίνει τη βαθύτερη γνώση των ειδικών;
1. Εκείνοι που δεν είναι ειδικοί; Δηλαδή οι αδαείς – «πολιτικοί» - νταβατζήδες; ΜΑ ΑΥΤΟΊ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΔΑΕΙΣ για το 99, 99% των επιστημονικών αντικειμένων.

2. Μήπως ο μόνος από τη φύση του ειδικός να τους ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ και να τους κρίνει είναι ο αδαής λαός;
Και γιατί να μην κρίνει ο λαός για κάτι που τον αφορά, αφού ο ο κάθε άνθρωπος ναι μεν είναι αδαής ως προς τις διάφορες συγκεκριμένες γνώσεις αλλά είναι όμως ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ή καλύτερος γνώστης των προσωπικών του αναγκών και να τους κρίνουν οι ολιγαρχικοί - νταβατζήδες;

3. Μήπως όμως να κρίνονται μεταξύ τους οι ειδικοί; Μα και μεταξύ τους αλληλοσφάζονται.

Μα μεταξύ ειδικών σε κάθε τομέα, υπάρχουν σχεδόν πάντα, διαφορετικές απόψεις και ενίοτε εντελώς διαμετρικά αντίθετες. Ποιοί λοιπόν από αυτούς τους ειδικούς, με τις πολύ διαφορετικές απόψεις θα αποφασίζουν; Η πλειοψηφία των ειδικών;
Μα ιστορικά, από πολύ παλιά και μέχρι σήμερα, σε ΘΕΜΑΤΑ βαθύτερων ΓΝΩΣΕΩΝ, όταν γινόταν πχ μια νέα εφεύρεση, η πλειοψηφία επιτίθεντο στην μειοψηφία, εξοβέλιζε τη μειοψηφία των επιστημόνων παρότι η μειοψηφία είχε δίκιο. Πχ Τεστ ΠΑΠ του Παπανικολάου, Αϊνστάιν, Τέσλα και άπειρες τέτοιες περιπτώσεις.
ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ, ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΣΚΟΤΩΘΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ - Γιατί μερικοί θα θέλουν να κατατροπώνουν τους άλλους ώστε να υπερισχύει η δική τους πρόταση.-

ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ;

*Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΘΥΤΕΡΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΑ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΑΥΤΩΝ. ( και σε μερικές περιπτώσεις οι εκ των προτέρων απόλυτα λογικοί συλλογισμοί)

* Ο ΣΚΟΠΟΣ της γνώσης, ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ, είναι η δημιουργία αγαθών ή προστασία αγαθών. (περιληπτικά, αγαθό είναι οτιδήποτε ΜΕΣΟΝ μπορεί να ικανοποιήσει ανάγκες)
* ΑΡΑ ο τελικός κριτής των γνώσεων των αγαθών είναι ΟΛΟΙ εκείνοι (πλειονότητα αδαών ως προς τις εξειδικευμένες γνώσεις) που θα κάνουν πρακτική χρήση (αποτέλεσμα) των παραγόμενων αγαθών-μέσων.

* ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΔΑΕΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΤΑ ΠΑΡΑΓΩΜΕΝΑ ΑΓΑΘΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΠΟΛΥ ΒΑΘΕΙΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ;
ΟΛΑ τα παραγόμενα αγαθά, όσο μεγάλη γνώση και αν απαιτείται για την παραγωγή τους, θα πρέπει να είναι κατασκευασμένα ΄κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η γνώση για τη ΧΡΗΣΗ τους να ΣΥΓΚΛΙΝΕΙ σε μια πολύ μεγάλη ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ. Δηλαδή η χρήση τους να μπορεί να γίνει και από εκείνους που έχουν παντελή άγνοια σχετικά με τις γνώσεις που χρειάζονται για να φτιαχτούν.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. Για την κατασκευή μιας τηλεόρασης απαιτείται αρκετά μεγάλη τεχνογνωσία. Όμως για τη χρήση της απαιτούνται ελάχιστες γνώσεις και έτσι ακόμα και ο εντελώς αγράμματος μπορεί να κάνει χρήση της με ένα τηλεκοντρόλ. Το ίδιο για το ψυγείο, για το αυτοκίνητο κλπ.
* Έτσι οι αδαείς, ανάλογα με την προσωπική γνώση των συνολικών ή ειδικών αναγκών τους, θα επιλέξουν τα αγαθά. Θα επιλέξουν εκείνα τα αγαθά που νομίζουν ότι αντιστοιχούν στις ανάγκες τους. Αν τελικά τις ικανοποιούν, τότε η γνώση κρίνεται θετικά. Αν δεν τις ικανοποιούν – χωρίς το φταίξιμο να βαραίνει το χρήστη –καταναλωτή τότε θα κρίνουν αρνητικά τους παραγωγούς. ( Ένας εργένης ίσως να θέλει ένα μικρό ψυγείο, μια οικογένεια ίσως να θέλει ένα πολύ μεγάλο και ένας επαγκελματίας να θέλει έναν τεράστιο καταψύκτη.)
*Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ για την επιλογή αγαθών από οποιονδήποτε άνθρωπο είναι η γνώση των προσωπικών αναγκών του. (Είναι ο μόνος που μπορεί να γνωρίζει καλά τις μεμονωμένες και τις ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΕΣ ανάγκες του. «άνθρωπο βλέπεις και ανάγκες του δεν ξέρεις.») Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΟΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΔΥΑΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΩΝ.
* Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ είναι η γνώση των (απλοποιημένων) ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ του αγαθού (που γίνονται με προτάσεις των ειδικών, -ενδείξεις, αντενδείξεις, τρόποι χρήσης).

Κατόπιν κάνει αντιστοίχηση των ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ (ενδείξεις, αντενδείξεις, τρόποι χρήσης) των αγαθών στις προσωπικές ανάγκες του.

Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

* Το γάντι αντιστοιχεί στο χέρι. Οι αυγοθήκες στα αυγά.
Στην δίψα αντιστοιχεί το νερό, στην πείνα η τροφή και στην ανάγκη για διατήρηση των τροφίμων το ψυγείο.

*Η ψήφος - επιλογή στο σύστημα της πλειοψηφιαρχίας - πραγματικής δημοκρατίας είναι τρόπος για να εκφραστεί η βούληση του καθένα για την αντιστοίχιση που θα ήθελε να κάνει μεταξύ των προσωπικών αναγκών του (που ΜΟΝΟ αυτός μπορεί να τις γνωρίζει) και των προτεινόμενων σε αυτόν προδιαγραφών (για τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις και τους τρόπους χρήσεως) των μέσων ικανοποίησής της.

*ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΝΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ (ενδείξεις, αντενδείξεις, τρόποι χρήσης) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΣΚΟΠΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.
(Και ο λαός θα μπορεί να βάλει κίνητρα για τις ορθές προτάσεις των ειδικών και ΑΥΣΤΗΡΑ αντικίνητρα για όποιους θα ήθελαν να τον εξαπατήσουν προς ιδίων όφελος.)

Πέρα από τους ειδικούς για παραγωγή αγαθών, υπάρχουν ειδικοί για την εξακρίβωση των αιτιών των αναγκών (πχ γιατροί) και ειδικοί για τους τρόπους χρήσης των αγαθών – μέσων (πχ ταξιτζήδες). Όμως όλοι αυτοί οι ειδικοί είναι ΑΠΛΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ των μη ειδικών. Αυτοί οι ειδικοί δεν έχουν και δεν θα πρέπει να έχουν καμιά εξουσία για να επιβάλλουν την άποψή τους στους πελάτες τους. Τελικά οι μόνοι αρμόδιοι να επιλέξουν είναι οι πελάτες.

ΥΓ *ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ «ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ» οχι μόνο είναι άχρηστοι στην κοινωνία αλλά είναι ΑΚΡΩΣ ζημιογόνοι και επικίνδυνοι.
Το απέδειξε το ιστορικό πείραμα της αρχαίας αθηναϊκής (μερικής) δημοκρατίας, όπου ο λαός επέλεγε και επέβαλλε τον κάθε νόμο. ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ, την ίδια εποχή, η σχέση πολιτισμού και ευμάρειας μεταξύ της Αθήνας και των άλλων ολιγαρχικών πόλεων, είναι σχέση ελέφαντα με κουνούπι.

https://bezedakos.blogspot.com/2019/08/blog-post_31.html

ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΛΑΟ

*Η ολιγαρχική κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει, συνεχίζει να επιβάλλει προηγούμενους μνημονιακούς "νόμους" - διαταγές τις οποίες η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν ήθελε. Τώρα φτιάχνει και καινούργιες όπως η μείωση των προστίμων κατά 2/3 στους εργοδότες, οι οποίοι δεν ασφαλίζουν τους εργάτες ή δεν τους πληρώνουν υπερωρίες ή δώρα κλπ. Έτσι τους δίνει κίνητρα για να συνεχιστεί και να χειροτερεύσει η εργασιακή ζούγκλα. Τι χρειάζονται στους λαούς οι νταβατζήδες - ολιγαρχικοί ; Όλες οι δικαιολογίες - επιχειρήματα των ολιγαρχικών στερούνται κάθε ίχνους λογικής. Απλά πάνε να καλύψουν την τεράστια διαστροφή τους.
* Ταυτόχρονα, από την άλλη, σπέρνουν έριδες μεταξύ των υπηκόων, γιατί το «διαίρει και βασίλευε» είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο τους. Τους χωρίζουν σε ολυμπιακούς και παναθηναϊκούς, σε χριστιανούς και μουσουλμάνους ή άθεους ή 12θεϊστές, εβραίους κλπ, σε άνδρες και γυναίκες, σε βόρειους και χαμουτζήδες , χρησιμοποιούν διάφορους άλλους "κοινωνικούς αυτοματισμούς" κοκ. Δυστυχώς πάρα πολλοί υπήκοοι πέφτουν στην παγίδα τους, τσιμπάνε το δόλωμα. Έτσι εχθρός τους δεν είναι πια αυτός που θα πρέπει να είναι, δηλαδή οι νταβατζήδες ολιγαρχικοί αλλά οι άλλοι υπήκοοι, οι οποίοι είναι και αυτοί θύματα των εγκληματιών μαστροπών του λαού. Κατ αυτό τον τρόπο χάνεται από αυτούς και ο ΣΚΟΠΟΣ για την κατάκτηση του: "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ".

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΔΑ ΤΩΝ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ". ΦΤΑΙΕΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΚΑΙ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΟ ΣΑΜΑΡΙ

*Βλέπω γύρω μου πολλούς που έχουν διαφορετικές απόψεις να λένε τους άλλους ηλίθιους (και ο καθένας να θεωρεί τον εαυτό του ή έξυπνο ή αλάνθαστο). Ο Φασισμός βασίστηκε σε αυτό. Στη θεωρία των ανίκανων ΠΟΛΛΩΝ και των ηλίθιων, των άβουλων και γι αυτό θα έπρεπε κάποιοι ηγέτες να τον έδεναν σαν σε δεμάτι με στάχυα (fascio =δεμάτι). Αυτή η αντίληψη είναι το ΚΕΝΤΡΟ της θεωρίας του ολιγαρχισμού. "Η ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ Η ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ" Όμως πολλές φορές κάποιος που δεν θέλει να αναγνωρίσει τα λάθη του, από εγωισμό, λέει ότι στραβός είναι ο γιαλός για να μην παραδεχθεί ότι αυτός αρμενίζει στραβά. Πολλά και τεράστια λάθη διέπραξαν, διαπράττουν και θα διαπράττουν οι πρωτεργάτες των αγώνων, όπως κάθε ανθρώπινο υποκείμενο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ηλίθιοι. (Ένα ξαδελφάκι μου πήγαινε έκτη δημοτικού και επί δύο χρόνια δεν καταλάβαινε να κάνει διαίρεση ούτε με ένα ψηφίο. Ο δάσκαλος το έλεγε ηλίθιο και ο πατέρας του χαζό. Μια μέρα το πήρα σπίτι μου και μέσα σε μισή ώρα το έμαθα να κάνει διαίρεση με πολλά ψηφία. Εδώ ποιος ήταν ο ηλίθιος; Ο μαθητής ή ο δάσκαλός του;)
* Σε διάφορους καλοπροαίρετοι πρωτεργάτες, όταν οι απόψεις τους συναντάνε «τοίχους», ο εγωισμός τους τους οδηγεί να θεωρούν υπέυθυνους ή ηλίθιους εκείνους που δεν τους καταλαβαίνουν. Όμως μήπως είναι κακοί «δάσκαλοι»; Μήπως η θεωρία τους ή οι απόψεις τους περιέχουν λάθη; Μήπως περιέχουν στοιχεία μη σωστού και ανέφικτου; Μήπως η λαϊκή πείρα οδηγεί τους ανθρώπους στο να απορρίπτουν σουρεαλιστικές προτάσεις ή προτάσεις που ιστορικά εστέφθησαν από την απόλυτη αποτυχία; (Εδώ μερικοί μας έλεγαν ότι υπήρχαν κάποια συστήματα τα οποία ήταν παράδεισος. Αυτά όμως αποδείχθηκαν χάρτινος πύργος και κατέπεσαν. Κάποιοι από εκείνους που έκαναν λάθος και μιλούσαν για "παράδεισους", συνεχίζουν το ίδιο παραμύθι και τώρα και αποκαλούν ηλίθιο το λαό γιατί δεν τους ακολουθεί προς την κατεύθυνση που αποδείχθηκε εντελώς λαθεμένη.) Και μήπως αυτή η άρνηση του λαού (πλειοψηφία) τον οδηγεί πολύ ορθά στην επιλογή του «μη χείρον βέλτιστον» ανάλογα με τα ιστορικά δεδομένα της εποχής. Και μήπως αυτό δεν αρέσει στους σουρεαλιστές «δασκάλους» και γι αυτό αποκαλούν το λαό ηλίθιο; Ναι, η πλειονότητα δεν είναι αλάνθαστη. Και φυσικά θα κάνει περισσότερα λάθη μέσα σε αυτό το σύστημα της παραπληροφόρησης. Όμως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Γι αυτό οι «πρωτοπόροι» με τα τεράστια λάθη τους θα πρέπει να δουν το πρώτο βασικό λάθος τους. Τον εγωισμό τους. (Μια αθυρόστομη θεία μου έλεγε ότι: "της μικρής ψ... και οι τρίχες τις φταίνε").
* Όταν σχεδόν βρίζουν την πλειοψηφία για τα λάθη που κάνει δεν βρίζουν και τη μειοψηφία για τα λάθη που κάνει. Γιατί;

* Ο λαός (πλειονότητα) παρά την τεράστια συστημική προπαγάνδα, δεν ήθελε και τους 600 περίπου μνημονιακούς νόμους. Εδώ ήταν ηλίθιος, Έκανε λάθη; ΟΧΙ

* Αντί λοιπόν οι δάσκαλοι να μπουν μέσα στα ρήγματα που ανοίγονται εντός της κοινωνικής συνείδησης από την ίδια την πραγματικότητα και δια μέσου αυτών να θέσουν το πρόταγμα για μια άλλη κοινωνία, κάνουν άλλα πράγματα. Μουλαρώνουν στα δικά τους λαθεμένα προτάγματα και μετά βρίζουν το λαό.

*ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΗ. Ουσιαστικά βάζει το άλογο πίσω από το κάρο για να φαίνεται αληθοφανής. Το θέμα όμως τίθεται ως εξής: "Ο λαός είναι ΑΝΙΚΑΝΟΣ ή οι ολιγαρχικοί έχουν την εξουσία ώστε ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ να τον ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ (στις περιπτώσεις που τον χειραγωγούν;)
1ον. Δηλαδή να πιστέψουμε ότι οι Αθηναίοι ΠΡΙΝ το 462πΧ ήταν ηλίθιοι και αγράμματοι και ΜΕΤΑ τους "ψέκασε" με κάτι ο Δίας και έγιναν έξυπνοι και "έφτιαχναν Παρθενώνες;" Αντίθετα θα πρέπει να πιστέψουμε ότι το σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας κατά το οποίο ο λαός είχε την εξουσία να αποφασίζει για τον κάθε νόμο ήταν οι αιτία που έκαναν τα πράγματα ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικά.
2ον. Αν έχουμε μπροστά μας τον πιο έξυπνο άνθρωπο του πλανήτη και πρώτα του εξηγήσουμε το εξής: " Ένα αυτοκίνητο έτρεχε με 40 χιλιόμετρα και ξαφνικά ο οδηγός έστριψε το τιμόνι και έπεσε πάνω σε ένα περίπτερο". Μετά να του ζητήσουμε να πιθανολογήσει για τις αιτίες του συμβάντος. Εδώ μπορεί να μας πει ότι ο οδηγός ήταν ανίκανος ή ηλίθιος είτε ότι πιθανόν να μιλούσε στο κινητό, να μπήκε στο αμάξι του σφήκα κοκ. ΕΙΜΑΣΤΕ λοιπόν ΣΕ ΘΕΣΗ να χειραγωγήσουμε το σκεπτικό του. Του αποκρύψαμε ένα στοιχείο σημαντικό. Δεν του είπαμε ότι ένα συνεργείο είχε αφήσει χωρίς σηματοδότηση ένα μεγάλο λάκκο που είχε ανοίξει στο δρόμο και ότι ο οδηγός τον είδε ξαφνικά και … Έτσι ο άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του ηλίθιος-χειραγωγούμενος αλλά επειδή κάποιοι μπορούν να βρεθούν σε θέση ώστε να τον χειραγωγούν.
* Όποιος λοιπόν είναι σε θέση να αποκρύπτει ή να προσθέτει στοιχεία στα γεγονότα, είναι και σε θέση να χειραγωγεί τη σκέψη του άλλου.
* Αν λοιπόν αφαιρεθεί η εξουσία από τους ολιγαρχικούς,, τους αφαιρείται και οι δυνατότητα να χειραγωγούν το λαό. (Εδώ κάποιος μπορεί να πει ότι μπορεί να υπάρξουν δημαγωγοί στον τομέα της κατάθεσης προτάσεων. Όμως παρότι υπήρξαν δημαγωγοί και στην Αθήνα της δημοκρατίας πάλι αποδείχθηκε απείρως ανώτερη από τις ολιγαρχικές πόλεις και ανέπτυξε τεράστιο πολιτισμό. Παρά ταύτα, όπως διδάσκεται και το ατομικό υποκείμενο, διδάσκεται και το συλλογικό - κοινωνία. Οι Αθηναίοι μετά την αποτυχημένη Σικελική εκστρατεία αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο των δημαγωγών). Και σήμερα έχουμε διδαχθεί. Θα μπορούσε ο λαός με την ΙΣΗΓΟΡΙΑ και με νόμους που θα έδιναν αυστηρά ΑΝΤΙΚΙΝΗΤΡΑ και ΚΙΝΗΤΡΑ σε εκείνους που θα κάνουν τις προτάσεις, να έκαναν του υποψήφιους δημαγωγούς να "έλεγαν το δεσπότη Παναγιώτη¨ και να απέφευγαν σκέψεις δημαγωγίας.
* Στο ολιγαρχικό σύστημα η δημαγωγία, η χειραγώγηση γίνεται εκατοντάδες φορές το δευτερόλεπτο και για κάθε θέμα. Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαν να σταθούν για πολύ. Αντίθετα, στην πραγματική δημοκρατία- πλειοψηφιαρχία, το φαινόμενο αυτό όχι μόνο μπορεί να περιοριστεί αλλά και σχεδόν να εκμηδενιστεί. Να λοιπόν μπροστά μας η επιλογή. Ετούτο να το πούμε γιατί κάποιοι ολιγαρχικοί δεν θέλουν δήθεν την πλειοψηφιαρχία γιατί ο λαός χειραγωγείται!!!
*Θα είναι σωστό και ωφέλιμο, κάποιοι υπήκοοι να σταματήσουν να γίνονται φερέφωνα της ολιγαρχικής προπαγάνδας και να αναμεταδίδουν τις ανοησίες των ολιγαρχικών περί ηλιθιότητας του λαού η οποία των καθιστά έρμαιο της χειραγώγησης κάποιων "έξυπνων". Εδώ ο κάθε υπήκοος θεωρεί την προσωπική του άποψη σαν σωστή και όλες τις άλλες διαφορετικές απόψεις, τις θεωρεί απόψεις ηλιθίων. Και ξαφνικά, αν κάποιος από τους άλλους με διαφορετική άποψη δεχθεί σαν σωστή τη δική του, γίνεται αυτόματα και ο άλλος έξυπνος!!!.
* Αν υιοθετήσουμε την άποψη ότι ο λαός (θύμα) είναι ηλίθιος, τότε θα πρέπει να υιοθετήσουμε και την άποψη που λέει ότι όλοι οι ληστευμένοι από ένοπλους ληστές είναι ηλίθιοι ή ότι όλοι οι δολοφονημένοι είναι ηλίθιοι.
* Από τη μια Να κατανοούμε τη θέση του κάθε υπηκόου γιατί από τη στιγμή που γεννιέται του υποβάλλουν αντιλήψεις και πιστεύω και από την άλλη να κατανοήσουμε ότι ένα πλειοψηφιαρχικό σύστημα σαν αυτό της Αθήνας αλλάζει ραγδαία πολλά πράγματα.
* Από την άλλη, δεν απαιτείται η ΠΛΗΡΗΣ αλλαγή σκέψης των ανθρώπων για να μπορούν να επιλέγουν το στην κάθε συγκεκριμένη στιγμή το σωστότερο νόμο. Δεν χρειάζεται πχ να τους αλλάξεις τα θρησκευτικά πιστεύω (Στην Αθήνα πίστευαν στο δωδεκάθεο όπως και στις άλλες πόλεις) για να κάνουν σωστές επιλογές. Όμως η πίστη τους αυτή, δεν τους εμπόδιζε να κάνουν τις σωστότερες επιλογές σε σχέση με τις άλλες πόλεις. Δεν ήταν θέμα θρησκείας αλλά θέμα ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

ΤΕΡΤΙΠΙΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ

Αγώνας και επανάσταση για μια άλλη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας όπου "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" και όχι από μια μειοψηφία. Αγώνας για την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και απαραίτητες προϋποθέσεις γι αυτό είναι η κατάκτηση ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΠΛΗΣ, ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ".
* Να συντριβεί η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ (δικτατορία σημαίνει κυριαρχία, επιβολή)

Η ουσία είναι ότι ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ. ΤΕΛΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ.

Ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ.

*Και τώρα θα πιάσουν δουλειά τα καθεστωτικά ΜΜΕ, όπου με την ανισηγορία και αποκρύψεις γεγονότων, θα πάνε να της φτιάξουν το προφίλ για να την κάνουν αποδεκτή στους υπηκόους.
*Θα αποκρύψουν ότι "πιο εύκολα μπορεί να περάσει κάμηλος από οπή βελόνας παρά να γίνει κάποιος ανώτατος δικαστικός, στο ολιγαρχικό σύστημα, αν δεν είναι πιστότατος υπηρέτης του"
* Θα αποκρύψουν ότι η Σακελλαροπούλου αποδέχθηκε τα μνημόνια για κόψιμο μισθών και συντάξεων χωρίς καμιά αντίδραση, Θα αποκρύψουν ότι αθώωσε τον Παπακωνσταντίνου για τη λίστα Λαγκάρντ και τόσα άλλα.
* Η Σακελλαροπούλου λοιπόν είχε συναινέσει στο κόψιμο συντάξεων και μισθών ("σαν γυναίκα και σύγχρονη Ελληνίδα"). Τώρα το ολιγαρχικό σύστημα την ανταμοίβει προτείνοντάς την για πρόεδρο της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ.
*Ένας ακόμα αντιπερισπασμός έγινε την κατάλληλη στιγμή. Χρόνια τώρα μας λένε ότι η ΕΕ είναι ένωση για την προώθηση των δημοκρατικών και των ανθρωπιστικών αξιών. Κρύβουν φυσικά ότι η ΕΕ είναι ένωση των ολιγαρχικών για την προώθηση και υλοποίηση των κακουργηματικών συμφερόντων τους, εις βάρος των λαών. Η Γερμανική ολιγαρχία, καθώς και άλλες, έχουν τεράστια συμφέροντα στην Τουρκία. Η Τουρκία ασκεί βέτο για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη συνδιάσκεψη για τη Λιβύη. Η ΕΕ είναι κάθε άλλο παρά συμμαχία για την προώθηση των δημοκρατικών και των ανθρωπιστικών αξιών (από τους ολιγαρχικούς). Αυτό το γεγονός έπρεπε να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αντιπερισπασμός με την ανακοίνωση της νέα προέδρου της Ελληνικής κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας.

Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ

Πολλές οι διαμετρικά αντίθετες απόψεις κάποιων "μαρξιστών" από εκείνες του Μαρξ. Αναφέρω κάποιες ενδεικτικά.
Ο ΜΑΡΞ στο βιβλίο του «ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος δίνει τον ΟΡΙΣΜΟ του ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ.
«Οι αγροτικές περιοχές θα διαχειρίζονταν τις κοινές τους υποθέσεις με μια συνέλευση από αντιπροσώπους στην πρωτεύουσα του νομού και οι νομαρχιακές αυτές συνελεύσεις, με τη σειρά τους, θα στέλνανε βουλευτές στην εθνική αντιπροσωπεία στο Παρίσι. Οι ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ θα μπορούσαν να ανακληθούν κάθε στιγμή και θα έπρεπε να δεσμεύονται από ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ των εκλογέων τους.»

Ο ΛΕΝΙΝ όμως θέλει τα ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ. Στο βιβλίο του «κράτος και επανάσταση» γράφει:

«..Στη θέση του αργυρωνήτου και διεφθαρμένου κοινοβουλευτισμού της καπιταλιστικής κοινωνίας, η Κομμούνα φέρνει θεσμούς στους οποίους η ελευθερία της γνώμης!! και της συζητήσεως!! δεν είναι πια μια απάτη, γιατί οι αντιπρόσωποι!! πρέπει να δουλεύουν πραγματικά, πρέπει ΜΟΝΟΙ !!!!!!!! τους να ΕΚΤΕΛΟΥΝ τους ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ !!!!!!, πρέπει ΜΟΝΟΙ τους!!!!!! ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ τα αποτελέσματά τους στην πράξη, πρέπει να είναι απ' ευθείας υπεύθυνοι!! μπροστά στους εκλογείς τους.»

Δηλαδή όλα ο «Γιάννης». Ο «Γιάννης θα κερνά και ο Γιάννης θα πίνει». Οι εκλεγμένοι δεν θα πρέπει να εκτελούν συγκεκριμένες εντολές των εκλογέων τους. Αυτοί όμως έτσι δεν είναι αντιπρόσωποι αλλά αυτόκλητοι νταβατζήδες. Εκείνες τις εξουσίες που θα πρέπει να έχει ο αντιπροσωπευόμενος, τις απόδίδει στον εκλεγμένο και δήθεν αντιπρόσωπο.

Μαρξ στο «γαλλικό εμφύλιο πόλεμο γράφει: « Η εργατική τάξη δεν περίμενε θαύματα από την κομμούνα. Αυτοί (οι εργάτες, η εργατική τάξη) δεν έχουν έτοιμες ουτοπίες να εισαγάγουν (στην κοινωνία) δια μέσου ΑΠΟΦΑΣΗΣ του ΛΑΟΥ (ή λαϊκού ψηφίσματος).
Ξέρουν (εργάτες – εργατική τάξη) ότι για να πετύχουν τη χειραφέτησή τους – απελευθέρωσή τους και μαζί με αυτή να πραγματοποιήσουν εκείνη την ανώτερη μορφή ζωής προς την οποία τείνει ακατάσχετα η σημερινή κοινωνία με την οικονομική της ανάπτυξη, πρέπει να περάσουν από μακροχρόνιους αγώνες …κλπ.»
Από την πιο πάνω πρόταση βγαίνει έμμεσα αλλά με απόλυτη σαφήνεια το συμπέρασμα ότι η εργατική τάξη θα πρέπει να εισάγει στην κοινωνία τους κοινωνικούς κανόνες – νόμους κλπ πάντα με ΑΠΟΦΑΣΗ – ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (και απλά η εργατική τάξη δεν έχει, ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ να προτείνει στο λαό έτοιμες ουτοπίες).

Ο ΛΕΝΙΝ ΟΜΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ.
Ο Λένιν (Άπαντα τόμος 36) Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας».
«.. Η ΥΠΟΤΑΓΗ (των εργατών) και μάλιστα η ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ την ώρα της εργασίας στις ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ των σοβιετικών ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ που έχουν ΕΚΛΕΓΕΙ ή έχουν ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ από τα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ και έχουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (όπως απαιτεί λχ το διάταγμα για τους σιδηροδρόμους) απέχει πολύ, πάρα πολύ ακόμα από το να έχει εξασφαλιστεί όσο χρειάζεται.»

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

*Ο Ρ, Φεραίος χρησιμοποιούσε τη λέξη "αυτοκράτωρ" με τη σημασία του αυτεξούσιου, όπως πχ "ο αυτοκράτωρ λαός". Η λέξη ρεπούμπλικα, στην αρχαία Ρώμη σήμαινε δημόσια πράγματα. Στη συνέχεια και μετά από 15 αιώνες περίπου πήρε τη σημασία της πολιτείας με σύνταγμα και τον τελευταίο περίπου 1,5 αιώνα έλαβε τη σημασία της δημοκρατίας (επειδή το θέλησαν οι ολιγαρχικοί αστοί).
* Επομένως, για να μην υπάρχουν "παρεξηγήσεις" ή παρανοήσεις απαιτείται να βλέπουμε τη σημασία της κάθε λέξης μέσα στο περιβάλλον της κάθε ξεχωριστής Χώρας και μέσα στα ιδιαίτερα ιστορικά πλαίσια στα οποία εκφραζόταν ή εκφράζεται.
Τι σημαίνει δικτατορία;
*Η έννοια της δικτατορίας προέρχεται από το λατινικό dictare που ιδίως την εποχή του Μαρξ σήμαινε επιβάλλω, υπαγορεύω, ΚΥΡΙΑΡΧΏ. (Δικτάτορας, σε άλλες εποχές, ήταν ακόμα ο εισηγητής λυσιτελών-ωφέλιμων για το λαό.). Η λέξη δικτατορία άλλαξε περιεχόμενο - σημασία μετά από την εποχή των Μαρξ και Ένγκελς. Άλλαξε περιεχόμενο κατά τον τελευταίο 1,5 περίπου αιώνα.
* Σήμερα σημαίνει κυβέρνηση που εγκαθιδρύεται με πραξικόπημα, υπάρχει μόνο μια ομάδα ή κόμμα και δεν γίνονται εκλογές κοινοβουλευτικού τύπου (ολιγαρχικές εκλογές).

Τη δικτατορία με την παλιά σημασία, δηλαδή την επιβολή ή την υπαγόρευση ή την εισήγηση ή την κυριαρχία μπορεί να την κάνει είτε ένα μειοψηφικό υποκείμενο είτε ένα πλειοψηφικό. Επομένως δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο και ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ αλλά είναι μια υλική κατάσταση ένα υλικό αποτέλεσμα κατά μία έννοια. Η επιβολή ή η υπαγόρευση ή η κυριαρχία, μπορούν να υλοποιηθούν μέσα στα πλαίσια ενός από τα συστήματα διακυβέρνησης. .
* Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ «ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ» κατά το Μαρξ και τον Ένγκελς.
* Ο Μαρξ χρησιμοποίηση την έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου, σε ΟΛΟ το έργο του, ΜΟΝΟ 4 φορές από ότι έχω βρει. Δηλαδή για ένα τόσο σημαντικό θέμα κάνει μόνο 4 φορές αναφορά; Όμως τη λέξη δημοκρατία ή δημοκρατική ρεπούμπλικα την αναφέρει πολλές φορές. (Και χρησιμοποιούσε ΜΟΝΟ τη λέξη ρεπούμπλικα για να ονομάσει τον κοινοβουλευτισμό και ποτέ δεν τον ονόμασε δημοκρατία)
*Για τον ΜΑΡΞ και ΕΝΓΚΕΛΣ δικτατορία του προλεταριάτου σημαίνει ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ του ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ και των ΑΛΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΞΕΩΝ δηλαδή κυριαρχία του ΛΑΟΥ. Σημαίνει ΕΠΙΒΟΛΗ του πολιτικού συστήματος της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ή διαφορετικά της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ, πάνω στη βούληση της οικονομικής ολιγαρχίας για μειοψηφική εξουσία (κοινοβουλευτική, μοναρχική, στρατιωτική κλπ)
Αυτό διαφαίνεται ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ και βασικά στο βιβλίο του Μαρξ " ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος" το οποίο αναφέρεται στην παρισινή κομμούνα του 1872. Εκεί, Υμνεί το πολιτικό σύστημα της δημοκρατίας της κομμούνας όπου η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία ανήκει στο λαό και όπου ο κάθε νόμος θα έπρεπε να είναι επιλογή του λαού. (Όλες ετούτες οι εξουσίες θα πρέπει να ανήκουν απευθείας στο λαό και όχι σε μια κομματική μειοψηφία, )
* Επί πλεόν έχουμε και άλλες αρκετές αναφορές αλλού και θα παρουσιάσω μερικές από αυτές.
Ο Μαρξ σε ομιλία του στο Γενικό Συμβουλίου της Διεθνούς μετά την παρισινή κομμούνα του 1872 λέει: «Το τελευταίο κίνημα ήταν η Κομμούνα, το μεγαλύτερο που έχει γίνει, και δε μπορεί να υπάρχει κάποια διχογνωμία σχέση με αυτό – η Κομμούνα ήταν η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από τις εργαζόμενες τάξεις (λαό)..... ..Αλλά πριν να επέλθει μια τέτοια αλλαγή μια προλεταριακή δικτατορία ( κυριαρχία) καθίσταται απαραίτητη, και η πρώτη συνθήκη για αυτήν ήταν ένας ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ (ένοπλη εκτελεστική). ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΑΞΕΙΣ (δηλαδή συνολικά ο λαός) έπρεπε να κατακτήσουν το δικαίωμα να απελευθερωθούν ΑΠΟ ΜΟΝΕΣ τους στο πεδίο της μάχης. Το καθήκον της Διεθνούς ήταν να οργανώσει και να συνδυάσει τις δυνάμεις της εργασίας για την επικείμενη πάλη.”

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ Μαρξ στην κομμουνα
“Οι ένδοξοι Άγγλοι γραφιάδες της δεκάρας έκαναν την υπέροχη ανακάλυψη ότι αυτό (σημ.αναφέρεται στην Κομμούνα) δεν είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει να εννοούμε ως αυτοκυβερνηση. Φυσικά, και δεν είναι. Δεν είναι η αυτοδιοίκηση των πόλεων από καταβροχθίζοντες χελωνοσούπες αντιδημάρχους, μικρο – ενορίες και θηριώδεις φύλακες εργαστηρίων. Δεν είναι η αυτοδιοίκηση των επαρχιών από κατόχους πολλών στρεμμάτων, μεγάλων πορτοφολιών και άδειων κεφαλιών. Δεν είναι η δικαστική απέχθεια των “Μεγάλων Απλήρωτων” (σημ. παρατσούκλι για τους Άγγλους δικαστές). ..(Η Κομμούνα) δεν είναι η πολιτική αυτο-κυβέρνηση της χώρας μέσω ενός ολιγαρχικού κλάμπ (κόμματος) και της ανάγνωσης των Times, είναι η πράξη του λαού για τον εαυτό του και από τον εαυτό του .

Ο δε Ένγκελς στο κείμενό του για την κριτική του προγράμματος της Ερφούρτης, γράφει το πιο κάτω απόσπασμα:

«Αν υπάρχει κάτι που δεν επιδέχεται ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ είναι το γεγονός ότι η εργατική τάξη και το κόμμα μας μπορούν να έλθουν στην εξουσία ΜΟΝΟ με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ*. Αυτό (το πολιτικό σύστημα) είναι ακόμα Η ΕΙΔΙΚΗ* (συγκεκριμένη) ΜΟΡΦΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ όπως απέδειξε ήδη η μεγάλη Γαλλική επανάσταση...»
*Μετά ο Ένγκελς, στο τέλος της εισαγωγής του βιβλίου του Μαρξ «ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος», εξηγεί τι είναι δικτατορία – κυριαρχία του προλεταριάτου.
« Τον τελευταίο καιρό, το σοσιαλδημοκράτη φιλισταίο τον πιάνει ξανά ένας ιερός τρόμος όταν ακούει τις λέξεις: δικτατορία του προλεταριάτου. Ε, λοιπόν κύριοι θέλετε να μάθετε τι λογής είναι αυτή η δικτατορία; Κοιτάξτε την Παρισινή κομμούνα. Αυτή ήταν η δικτατορία του προλεταριάτου».
(Δηλαδή το πολιτικό σύστημα της δημοκρατικής ρεπούμπλικα – δημοκρατίας κατά το οποίο όλη η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία ανήκει στο λαό)
Δηλαδή δια μέσου της δημοκρατίας – δημοκρατικής ρεπούμπλικα (όλη η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία στο λαό) επιτυγχάνεται η κυριαρχία – δικτατορία του προλεταριάτου και των άλλων εργαζόμενων τάξεων.

Τα υπόλοιπα είναι αστικές διαστρεβλώσεις και λενινιστικές. Όπως τα ιερατεία διαστρέβλωσαν το χριστιανισμό της κοινοκτημοσύνης έτσι έκαναν και αυτοί.

bezedakos.blogspot.com/2016/09/blog-post.html

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ

*Δεν μπορεί ο αντιπρόσωπος να έχει για εκτελεστικό όργανο του τον φερόμενο ως αντιπροσωπευόμενο. Κάτι τέτοιο μόνο αντιπροσώπευση δεν είναι. Αντίθετα αυτή η σχέση είναι σχέση μαστροπείας, νταβατζηλικιού. Για να υπάρχει σχέση αντιπροσώπευσης θα πρέπει να ισχύουν τα αντίθετα, δηλαδή την (μέγιστη) εξουσία να την έχει ο αντιπροσωπευόμενος για να μπορεί να εξουσιοδοτεί τον αντιπρόσωπο να πράττει για λογαριασμό του κλπ.
*Σε οποιοδήποτε ολιγαρχικό σύστημα, οι εκλεγμένοι ή όχι από το λαό δεν είναι αντιπρόσωποί του. Η πλειοψηφία του λαού («αντιπροσωπευόμενος» λαός) δεν θέλει ΣΧΕΔΟΝ ούτε έναν ΚΑΝΟΝΑ – ΝΟΜΟ που του ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ δια της ΒΙΑΣ οι ολιγαρχικοί νταβατζήδες του.
*ΟΙ ΒΟΛΕΥΤΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΛΛΑ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ.
* Αν κάποιος αρχίσει τη συζήτηση με έναν ολιγαρχικό για τον ορισμό του αντιπροσώπου, τότε ο τελευταίος θα αρχίσει να παίζει με τις λέξεις, να κάνει λεκτικούς ακροβατισμούς ώστε να μπορέσει τελικά να ταυτίσει τον ορισμό του νταβατζή με αυτόν του αντιπροσώπου, για να κατορθώσει έτσι να ονομάσει αντιπροσώπους του λαού τους νταβατζήδες βολευτές .
* Γι αυτό είναι καλύτερα να τους θέτεις το ερώτημα «ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ. Εδώ τα λογικά στοιχεία, μπλοκάρουν εντελώς τη σκέψη τους.
* Δυστυχώς, διάφοροι καλοπροαίρετοι αγωνιστές της αριστεράς και του ελευθεριακού χώρου έχουν τσιμπήσει το δόλωμα και έχουν υιοθετήσει την αντίληψη ότι οι βολευτές ή οι όποιοι εκλεγμένοι νταβατζήδες είναι αντιπρόσωπου του λαού. (Το ίδιο έχουν πάθει και με τις περισσότερες αστικές – ολιγαρχικές έννοιες)
* Αποτέλεσμα αυτού είναι κάποιοι (εξωκοινοβουλευτικοί και ελευθεριακοί) να θέτουν το σύνθημα πρόταγμα «για μια κοινωνία χωρίς αντιπροσώπους»!!!. Με αποτέλεσμα να προκαλούν νοητικό μπάχαλο στην κοινωνική συνείδηση. Δηλαδή να φτιάξουν μια κοινωνία όπου, πχ πρακτικά, όταν θα θέλουν να ανταλλάξουν αγροτικά προϊόντα με τη Ρωσία είτε να πάνε ΟΛΟΙ οι πολίτες στη Ρωσία είτε ΟΛΟΙ οι Ρώσοι να έρχονται εδώ.
* Πραγματική ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ο λαός να επιλέγει ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ – ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ όργανά του για διάφορες κοινωνικές λειτουργίες.

ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

* ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ. Αργά ή γρήγορα θα τους βάλουν να ζητήσουν μια νομοθετική "ρύθμιση". Πάμε για τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΓΧΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. (Και στο ρόλο του λαγού θα είναι κάποιοι «επιστήμονες».
*Μέχρι πέρσι, οι ίδιοι μας έλεγαν ότι όλα ήταν σχεδόν καλά αρκεί η ποιότητα του ξύλου να είναι καλή. Το πρόβλημά τους ήταν κυρίως η ποιότητα του ξύλου. Τι έγινε ξαφνικά από πέρσι μέχρι σήμερα; Μήπως έγινε κάποια μεγάλη και τεκμηριωμένη έρευνα; Πειραματική έρευνα; Συγκριτική έρευνα; Όχι. Καμιά συγκεκριμένη έρευνα και κανένα συγκεκριμένο στοιχείο δεν υπάρχει και γι αυτό δεν μας παρουσίασαν έστω και κάποια έρευνα σικέ (άλλωστε αυτές οι έρευνες πρέπει να είναι μακροχρόνιες).
*Από που λοιπόν βρήκαν τα νέα στοιχεία, από πέρσι μέχρι φέτος και άλλαξαν ριζικά την άποψή τους; Πως και τώρα ξεπετάγονται σαν τον πόρδο από το βρακί;
*Το πιο πιθανό είναι, την άποψη αυτή να τους την υπαγόρευσαν κάποιοι δια μέσου κινητού ή σταθερού τηλεφώνου;
* Δεν θα είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά όπου η ιατρική μπαίνει στην υπηρεσία των ολιγαρχικών συμφερόντων όπως πχ πολυσυνταγογραφήσεις κοκ.
* Πριν από μερικά χρόνια είχα διαβάσει μια είδηση σε μια ιταλική εφημερίδα. Ένας Αμερικανός ερευνητής έκανε μια καταγγελία που τελικά θάφτηκε. Μαζί με άλλους γιατρούς ερευνητές είχαν κάνει μια μακροχρόνια έρευνα για την κακή χοληστερίνη. Είχαν βρει, σχεδόν ομόφωνα, ότι τα ασφαλή όρια ήταν στο 240 περίπου. Ξαφνικά όμως, είδε στη δημοσίευση της έρευνας ότι το όριο που αναγραφόταν ήταν το 210. Ρώτησε, μετά, τον επικεφαλής της έρευνας γιατί έγινε αυτό και πήρε την απάντηση ότι επενέβησαν οι εταιρίες παραγωγής χαπιών (στατίνες) για να αυξηθούν οι πωλήσεις των φαρμάκων τους. Φτου.
* Όσον αφορά τα τζάκια. Επί χιλιετίες ο άνθρωπος έκαιγε το ξύλο. Το τζάκι δεν έλειπε από κανένα σπίτι. Είχαν ένα δωμάτιο και κοιμόντουσαν όλοι μαζί κοντά στο τζάκι. Τότε τα τζάκια πολλές φορές κάπνιζαν και ντουμάνιαζαν τα δωμάτια κλπ. ΚΑΙ ΟΜΩΣ. Τα ποσοστά καρκίνου στα χωριά ήταν σχεδόν ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ ή σε πολύ χαμηλά επίπεδα. ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΔΕΝ ΚΑΡΚΙΝΙΑΖΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ; Τώρα τις έπιασε ο «οίστρος»;


*Η ΚΑΥΣΗ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΣΕ ΤΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΞΥΛΟΣΟΜΠΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ (ΕΜΜΕΣΑ) ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

Οι απώλειες κερδών από τη χρήση του ξύλου για θέρμανση, τους προκαλεί μεγάλη θλίψη. Και ως γνωστόν η μεγάλη θλίψη προκαλεί καρκίνο. Άρα θα πρέπει οι ολιγαρχικοί να καταργήσουν τα τζάκια και τις ξυλόσομπες για να σωθούν αυτοί οι συνάνθρωποί μας. Εδώ έσωσαν από μεγάλη θλίψη και καρκίνο τους τραπεζίτες. Τους ανακεφαλαιοποίησαν με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που τα έκλεψαν από συνταξιούχους και μισθωτούς και δεν θα σώσουν τους φουκαράδες μεγαλομέτοχους αυτών των εταιριών;

*Ο καρκίνος (και άλλες σοβαρές ασθένειες) αυξήθηκαν ραγδαία και κατά χιλιάδες τοις εκατό, τα τελευταία 40- 45 χρόνια. ΑΡΧΙΣΕ από τότε που άλλαξε και ο τρόπος θέρμανσης των ανθρώπων αλλά ΚΥΡΙΩΣ από τότε που καπιταλιστικοποιήθηκε πλήρως η αγροτική και η κτηνοτροφική παραγωγή και πέφτουν τα δηλητηριώδη φυτοφάρμακα και τα χημικά λιπάσματα με τη "σέσουλα". Από τότε που οι καλλιεργούν μεταλλαγμένα και υβρίδια, από τότε που ταϊζουν τα ζώα με δηλητηριώδεις τροφές, με ορμόνες και ό,τι διαβολικό μπορεί να υπάρξει.
*Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, η διατροφή αυτή ευθύνεται για το 70% (και συν) περίπου των καρκίνων.
* Δεν είπαμε και ότι η καύση του ξύλου κάνει καλό στον οργανισμό γιατί σε οτιδήποτε γίνεται κακή χρήση ή κατάχρηση θα έχει και συνέπειες.
* Μας δείχνουν ένα βάτο για να μας κρύψουν ένα τεράστιο δάσος από βάτα.
* Και ένας γιατρός αν του παρουσιαθεί ένας ασθενής όπου ταυτόχρονα έχει μια ασθένεια για την τριχόπτωση και οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, τι θα πρέπει να κοιτάξει πρώτα να θεραπεύσει; Την τριχόπτωση μας λένε αυτοί της Ελληνικής Αντικαρκινικής εταιρίας.
* Άκουσε κανένας αυτή την εταιρία ή κάποιον ολιγαρχικό να προτείνει την ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ αυτού του ΑΚΡΩΣ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟΥ τρόπου παραγωγής τροφήμων και η αντικατάστασή τους από ΠΛΗΡΩΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ;. Είπε κανένας τους να φτιαχτούν νόμοι για να καταργηθούν πχ οι βιομηχανίες παραγωγής εκατοντάδων καρκινογόνων φυτοφαρμάκων, όπως της γλυφοσάτης κλπ; Όχι οι γλείφτες της ολιγαρχικής εξουσίες δεν μπορούν να κάνουν κάτι το ανθρωπιστικό.

* Ο καρκίνος θερίζει. Τα ποσοστά των καρκινοπαθών αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Μαζικές καπιταλιστικές δολοφονίες.Μια από τις βασικότερες αιτίες της αύξησής του είναι η ποιότητα της τροφής. Από τη στιγμή καπιταλιστικοποιήθηκε η παραγωγή των αγροτικών προϊόντων, η τροφή έχει δηλητηριαστεί από τους ηλίθιους (ιδιώτες).
Ο ανταγωνισμός των τιμών, οι βιομηχανίες παραγωγής φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων, μεταλλαγμένων φυτών και οι ανάγκες τους καπιταλιστικού εμπορίου οδήγησαν νομοτελειακά στην δηλητηρίαση της ανθρώπινης διατροφής.
Με διάφορα ψεύδη, επί δεκαετίες, προωθούν το ιδιωτικό συμφέρον τους, σε βάρος όχι απλά της υγείας των σύγχρονων δούλων αλλά κυριολεκτικά εναντίον της ζωής τους.
Τα ψεύδη είναι ότι με αυτό τον τρόπο παραγωγής (χημικής) έχουμε μεγαλύτερη παραγωγή η οποία μπορεί να θρέψει περισσότερους ανθρώπους. Αυτό είναι ψέμα για βραβείο νόμπελ. Όσοι έχουν ασχοληθεί με την παραδοσιακή βιολογική καλλιέργεια τους πιάνει τεράστια αγανάκτηση ακούγοντας αυτό το εγκληματικό ψέμα.
Τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα μειώνουν την παραγωγή αφού σκοτώνουν τους οργανισμούς του υπεδάφους που είναι απαραίτητοι για τη μεταφορά θρεπτικών ουσιών από την επιφάνειά του κλπ . Χαλάνε εντελώς την οργανική ισορροπία με αποτέλεσμα να απαιτούνται διαρκώς όλο και περισσότερες ποσότητες λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Η άλλη απάτη είναι με τα μεταλλαγμένα. Είναι πολύ πιο ευαίσθητα σε ασθένειες σε σχέση με τους γηγενείς σπόρους, με τα γηγενή φυτά με αποτέλεσμα να απαιτούν όλο και περισσότερα φυτοφάρμακα.
Η αλήθεια είναι ότι από τη μια σκοπεύουν να ρίξουν την τιμή των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων στην ανταγωνιστική – καπιταλιστική αγορά και από την άλλη να πλουτίζουν οι βιομηχανίες φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, ζωοτροφών κοκ.
Οι βιολογικές καλλιέργειες όντως απαιτούν κάποιες εργατοώρες πάρα πάνω, στοιχείο που επιβαρύνει την τιμή και άρα μπορεί να μειώνει το κέρδος τους. (Αλλά με τη μεγάλη αύξηση των πωλήσεων οι τιμές τους θα έπεφταν)
Όμως ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής προϊόντων δεν είναι τρόπος παραγωγής τροφής αλλά τρόπος παραγωγής καρκινογόνων δηλητηρίων.
(Οι δε προδιαγραφές ασφάλειας των προϊόντων είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο στην ιστορία της ανθρωπότητας!!!)
Το οικονομικό πολιτικό σύστημα ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος των ολιγαρχών και αδιαφορεί ΑΠΟΛΥΤΑ για τη ζωή των υπηκόων.

Το 70-80% των κρουσμάτων καρκίνου έχει την αιτία του στην διατροφή!!!! Επομένως το 70-80% των θανάτων από καρκίνο είναι δολοφονίες του ολιγαρχικού συστήματος του καπιταλισμού.
ΣΧΕΔΟΝ ο κάθε θάνατος συνανθρώπου μας από καρκίνο είναι μια δολοφονία του ολιγαρχικού πολιτικοοικονομικού συστήματος. Σε αυτό τον αθόρυβο και ακήρυκτο πόλεμο των ολιγαρχιών εναντίον των λαών, έχουμε καθημερινά χιλιάδες πραγματικές εκτελέσεις ανθρώπων.

*Το τι παράγεται, πως παράγεται, πως διαμοιράζεται το αποφασίζει και το επιβάλει μια χούφτα ανθρωποειδών, μια χούφτα ολιγαρχικών.

*Τα ολιγαρχικά ΜΜΕ βουλώνουν τα στόματα επιστημονικών ερευνών που αποδεικνύουν και καταγγέλλουν αυτή τη μαζική δολοφονία. Θάβουν όλες τις έρευνες που δεν συμφέρουν στο σύστημα!!

ΥΓ. 1. Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν σπίτι που να μην έχει έναν τουλάχιστον ή έναν καρκινοπαθή ή έναν με προβλήματα καρδιάς ή με προβλήματα του κυκλοφορικού συστήματος, διαβήτη κλπ.
Ασθένειες που σχετίζονται κατά πολύ με την ποιότητα της τροφής.
Σε αυτό το σημείο ανάπτυξης της ολιγαρχικού τύπου παραγωγής ή θα επικρατήσει τελικά η εξουσία των λαών ή θα επικρατήσει η χειρότερη βαρβαρότητα της ανθρώπινης ιστορίας.

2. Ο καθένας μας τρώει περίπου 5 κιλά συντηρητικά το χρόνο!!! Μπορούμε να φανταστούμε πόσες άλλες καρκινογόνες ουσίες καταναλώνει;

3. Καλές οι όποιες μεμονωμένες ατομικές ή συλλογικές προσπάθειες για βιοκαλλιέργειες ή βιοεκτροφές. Όμως αν δεν συνδυαστούν με το κοινωνικό πρόταγμα για το « ΟΛΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ» δεν θα γίνει ΤΕΛΙΚΑ τίποτα.
Αν ο λαός δεν αποκτήσει την εξουσία να αποφασίζει και να επιβάλει τι και πόσο θα παράγεται, πως θα παράγεται και πως θα διαμοιράζεται η παραγωγή τότε η υπόθεση θα είναι σίγουρα χαμένη.
Όποιος έχει την ένοπλη εκτελεστική εξουσία στα χέρια του κάνει τελικά κουμάντο. Τώρα την έχουν οι λίγοι και κάνουν ότι γουστάρουν στους λαούς.
Ήδη τα χαμένα κορμιά της ΕΕ-Ο (Ένωσης Ευρωπαίων - Ολιγαρχικών) έχουν φτιάξει νόμο για να αφαιρέσουν από τα σπίτια όλων των ευρωπαίων πολιτών, τα επόμενα χρόνια, τους παραδοσιακούς σπόρους κλπ όπως κάνουν οι ΗΠΑ!!!

4. Ο παγκόσμιος ολιγαρχικός τρόπος διακυβέρνησης των κοινωνιών δεν καταστρέφει μόνο την υγεία. Ήδη έχει δρομολογίσει όλες τις προϋποθέσεις για την οικολογική καταστροφή του πλανήτη, σε ένα όχι μακρυνό μέλλον.
5.Ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός δεν επιτρέπει με τίποτα στο σύστημα να γυρίσει πίσω στην παραδοσιακή βιολογική παραγωγή της τροφής ή την ανάπτυξη μέσα από το σβασμό του περιβάλλοντος. Καμιά αυταπάτη.

6. Κέρδος
Κέρδος είναι η αποκόμιση ενός αγαθού από ένα υποκείμενο προκαλώντας ζημιά σε άλλο ή άλλα υποκείμενα.
Πχ δύο παίζουν ζάρια. Ο ένας κερδίζει και ο άλλος ζημιώνεται. (Τι ανοησία η έκφραση "λογικό" ή "θεμιτό" κέρδος!!!)
Όφελος.
Όφελος είναι η απόκτηση, αποκόμιση αγαθών χωρίς να προκαλείται ζημία σε άλλους.
Πχ βάζω κηπευτικά στον κήπο μου και δρέπω τους καρπούς τους χωρίς να προκαλώ σε κανέναν ζημία.
Ωφελιμότητα.
Είναι το τελικό συνολικό όφελος αν αφαιρεθούν οι απώλειες που σημειώνονται κατά τη διαδικασία αποκόμισης κάποιου αγαθού.

Η κοινωνική παραγωγή θα πρέπει να γίνεται με σκοπό την ωφελιμότητα και όχι το κέρδος. Και αυτό μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ με την κατάκτηση από τους λαούς της δημοκρατίας – πλειοψηφιαρχίας όπου ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΙΣΧΥ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ .

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

* Φαίνεται παράξενο; Εδώ που την ίδια στιγμή ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει διαπλανητικά ταξίδια, γιατί δεν είναι άραγε ικανός να δώσει έναν ορισμό της τρομοκρατίας; Είναι δυνατόν τόσοι ολιγαρχικοί καθηγητάκοι πανεπιστημίων να μην μπορούν να συμφωνήσουν στο τι είναι τρομοκρατία; Στον 21ο αιώνα βρισκόμαστε.
Γιατί;
Πρόκειται περί ηλιθίων (και αυτό παίζει κατά μία έννοια) ή δεν μπορούν να βγάλουν με τίποτα τον εαυτό τους έξω από την έννοια του τρομοκράτη;
Αν δεν ορίσεις (βάλεις όρια) σε μια έννοια τότε είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα πέφτεις διαρκώς σε λογικά λάθη. Η πρώτη πράξη για την ουσιαστική γνώση ενός αντικειμένου είναι ο ορισμός του. Χωρίς αυτόν κάποιος κοροϊδεύει τον εαυτό του μιλώντας για κάποιο αντικείμενο.
Δεν το κατανοούν; Απάντηση. Όχι. Το ξέρουν καλά.
Και όμως, θα «δικάσουν» πολλές φορές σε ισόβια ή και σε θάνατο ανθρώπους με την κατηγορία της τρομοκρατίας χωρίς να «ξέρουν» τι είναι τρομοκρατία.

* Οι 15 της ΕΕ-Ο (ευρωπαϊκής ένωσης των ολιγαρχικών) έχει υιοθετήσει από τις αρχές του 2000 τον εξής ορισμό:
«Τρομοκρατικές πράξεις θεωρούνται εκείνες οι πράξεις όταν ο δράστης προκαλεί ζημιά στις πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας Χώρας».Δηλαδή ούτε βρέφος δεν θα έδινε ένα τέτοιο ορισμό. Βρε ολιγαρχικοί - για όνομα του γαϊδάρου – και αν κάποιος στοχεύει να προκαλέσει τέτοιες ζημιές σε ένα στρατιωτικό, φασιστικό ολιγαρχικό σύστημα θα είναι τρομοκράτης; (Πχ ο Αλέξανδρος Παναγούλης που έβαλε μια βόμβα στον φασίστα Παπαδόπουλο ήταν τρομοκράτης ή η βόμβα που έβαλαν, επί στρατιωτικής ολιγαρχικής δικτατορίας, στο άγαλμα του Τρούμαν ήταν τρομοκρατική πράξη;) Όχι θα σου απαντήσουν. Αυτός είναι αγωνιστής. Θα πουν επίσης ότι αυτός ο ορισμός ισχύει όταν το σύστημα είναι δημοκρατία.
Εντάξει. Όπως όμως βαπτίζετε εσείς τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία ενώ είναι ολιγαρχία, το ίδιο δημοκρατία μπορεί να βαπτίσει το καθεστώς της μια ολιγαρχική στρατιωτική χούντα (όπως έκανε και η χούντα της επταετίας). Δηλαδή κάνετε παραπομπή σε μια άλλη έννοια, σε αυτή της δημοκρατίας, χωρίς να την ορίζεται και αυτή. Έλεος.

* Τα αμερικανάκια (στεϊτ ντιπάρτμεντ) όμως δίνουν ένα άλλο ορισμό (και όμως όταν βρίσκονται μεταξύ τους οι μεν και οι δε και μιλούν για τρομοκρατία συνεννοούνται μια χαρά).

Ο ορισμός τους είναι: «Τρομοκρατία είναι η απειλή ή η άσκηση βίας εναντίον αμάχων, ανυπεράσπιστων πολιτών, για την επίτευξη ενός πολιτικού στόχου».
Φτου κακά. Πως τους ξέφυγε!! Τότε όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ είναι οι χειρότεροι τρομοκράτες. Τι γυναικόπαιδο, τι αμάχους έχουν σκοτώσει τελευταία σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ για να πετύχουν οικονομικοπολιτικά συμφέροντα;
Όντως και είναι τρομοκράτες. Οι χειρότεροι από όλους.

* Όμως ποιος είναι ο πραγματικός ορισμός της τρομοκρατίας ;

Τρομοκρατία είναι η δια μέσου συγκεκριμένων πράξεων βίας πρόκλησης ΤΡΟΜΟΥ (απειλή ή χρήση βίας) από άτομο ή ένα μειοψηφικό υποκείμενο, με σκοπό την καθυπόταξη μιας κοινότητας ανθρώπων σε κάποιες ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ επιδιώξεις μειοψηφικών ή ξένων συμφερόντων (φυσικά ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ από την πλειονότητα της κοινότητας στην οποία στοχεύουν να προκαλέσουν ΤΡΟΜΟ).

(Τρόμος είναι το συναίσθημα του φόβου στον υπερθετικό του βαθμό)

* Για δύο λόγους δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν κοινό ορισμό όλες οι ολιγαρχίες του κόσμου.
α. Ο ένας είναι ότι αν βάλουν τον πραγματικό ορισμό τότε αυτός είναι σαν λάκκος και οι πρώτοι που θα πέσουν μέσα είναι οι ίδιοι.
β. Θέλουν την ασάφεια του όρου (όπως και πολλών άλλων όρων όπως δημοκρατίας, βίας, αντιπροσώπευσης, ελευθερίας κλπ) για να μπορούν να κατηγορούν και να «δικάζουν» κυρίως σαν τρομοκράτες τους πραγματικούς αγωνιστές οι οποίοι στην πάλη τους κάνουν χρήση ένοπλης ΑΝΤΙΒΙΑΣ.

* ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για το τι ΔΕΝ είναι ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ αλλά είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. α. Αν ας πούμε ότι ένα υποσύνολο ανθρώπων στόχευε όντως στην πραγμάτωση των συμφερόντων του λαού και αν επιτίθεντο εναντίον εκείνων που του επέβαλαν εξοντωτικά μνημόνια και ταυτόχρονα οι ενέργειές τους αυτές όχι μόνο δεν προκαλούσαν ΤΡΟΜΟ στην πλειονότητα του πληθυσμού αλλά θα είχαν την αποδοχή της, τότε αυτό δεν θα ήταν πράξη τρομοκρατίας αλλά επαναστατική πράξη (ανεξάρτητα από την τελική αποτελεσματικότητά της).
β. Δεν είναι τρομοκρατικές ενέργειες, όλες εκείνες οι ενέργειες που στοχεύουν στην ανεξαρτησία λαών (από ξένη κυριαρχία) και οι πράξεις αυτές έχουν την αποδοχή της πλειοψηφίας της διεθνούς "κοινής γνώμης".

*ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ, ΟΙ ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ αφού μόνο αυτοί επιδιώκουν την υποταγή της πλειονότητας στα ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ συμφέροντα μιας μειοψηφίας δια μέσου της πρόκλησης τρόμου ή φόβου.
*ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΗΛΑΔΗ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΒΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ.

* Τα λαϊκά κινήματα θα πρέπει να στοχεύσουν σε ένα άλλο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας όπου ΤΕΛΙΚΑ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.