ΟΙ ΛΕΝΙΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ‘’ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ’’, ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ – ΕΞΟΥΣΙΟΛΑΓΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ‘’ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ’’ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΕΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΑΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΑΧΟΝΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΑΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΓΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΑΡΑΣΥΡΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟΥ ΒΕΡΜΠΑΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΟΥΝ ‘’ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ’’, ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ.

Ο Λένιν (Άπαντα τόμος 36) Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας».

«.. Η ΥΠΟΤΑΓΗ (των εργατών) και μάλιστα η ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ την ώρα της εργασίας στις ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΕΣ 
ΕΝΤΟΛΕΣ των σοβιετικών ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ που έχουν ΕΚΛΕΓΕΙ ή έχουν ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ από τα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ και έχουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (όπως απαιτεί λχ το διάταγμα για τους σιδηροδρόμους) απέχει πολύ, πάρα πολύ ακόμα από το να έχει εξασφαλιστεί όσο χρειάζεται.»

*ΟΛένιν σε ομιλία του στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1917 τα λέει ΠΙΟ καθαρά και "σταράτα".

" Όταν κατηγορούμαστε για την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας ενός κόμματος και ,όπως έχετε ακούσει, προτείνεται ένα ενωμένο σοσιαλιστικό μέτωπο, εμείς λέμε, «Ναι, αυτό είναι η δικτατορία ενός κόμματος! Αυτό είναι που εμείς υποστηρίζουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε αυτή μας τη θέση γιατί το κόμμα έχει κερδίσει, με τη διαδρομή δεκαετιών, τη θέση της πρωτοπορίας σε όλο το εργοστασιακό και βιομηχανικό προλεταριάτο...."

Ο ΜΑΡΞ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ‘’κρησάρα’’ – ΨΗΦΙΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΑΠΟ ΤΟ ‘’ΓΑΛΛΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ’’.
ΑΠΟ ΤΟ ‘’ΓΑΛΛΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ’’.
Μαρξ: « Η εργατική τάξη δεν περίμενε θαύματα από την κομμούνα. 
Αυτοί (οι εργάτες, η εργατική τάξη) δεν έχουν έτοιμες ουτοπίες να ΕΙΣΑΓΑΓΟΥΝ (στην κοινωνία) ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗΣ του ΛΑΟΥ (ή λαϊκού ψηφίσματος). 
Ξέρουν (εργάτες – εργατική τάξη) ότι για να πετύχουν τη χειραφέτησή τους – απελευθέρωσή τους και μαζί με αυτή να πραγματοποιήσουν εκείνη την ανώτερη μορφή ζωής προς την οποία τείνει ακατάσχετα η σημερινή κοινωνία με την οικονομική της ανάπτυξη, πρέπει να περάσουν από μακροχρόνιους αγώνες …κλπ.»

ΜΑΡΞ ‘’ Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ..’’ (ΟΙ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ)
«…Σε ένα σύντομο πρόχειρο σχέδιο για την εθνική οργάνωση (παγκοινωνική) που η κομμούνα δεν πρόλαβε να το επεξεργαστεί πάρα πέρα, ορίζονται ρητά ότι η κομμούνα θα αποτελούσε την πολιτική μορφή ακόμα και του πιο μικρού χωριού και ότι στην ύπαιθρο ο τακτικός στρατός θα αντικατασταινόταν από μια λαϊκή πολιτοφυλακή με εξαιρετικά σύντομο χρόνο θητείας.
Οι αγροτικές περιοχές θα διαχειρίζονταν τις κοινές τους υποθέσεις με μια συνέλευση από αντιπροσώπους στην πρωτεύουσα του νομού και οι νομαρχιακές αυτές συνελεύσεις, με τη σειρά τους, θα στέλνανε βουλευτές στην εθνική αντιπροσωπεία στο Παρίσι. Οι βουλευτές θα μπορούσαν να ανακληθούν κάθε στιγμή και θα έπρεπε να δεσμεύονται από ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ εντολές των εκλογέων τους.»