Μπήκε (παλαιότερα) ένας υποψήφιος στην καφετέρεια και την «τρώει στο δόξα πατρί.» Φίλος μου του λέει. «Υποτίθεται ότι συμφωνώ με το 10% αυτών που προτείνεις. Με άλλους συμφωνώ από 5- 9% . Δηλαδή με το δικό σου κόμμα συμφωνώ περισσότερο. Γιατί όμως πρέπει να ψηφίσω ένα κόμμα και να φάω στη μάπα όλο το πακέτο ενός κόμματος με το οποίο ΔΕΝ συμφωνώ κατά 90% περίπου. (Και κανείς άλλος δεν συμφωνεί 100% με ένα κόμμα). Γιατί λοιπόν να μην επιλέγει τον κάθε συγκεκριμένο νόμο η πλειοψηφία του λαού για να συλλέγει σαν τη μέλισσα αυτά που νομίζει καλύτερα..;»
Δεν απάντησε φυσικά. Οι παρατρεχάμενοί του «πήραν πρέφα» την παγίδα και για να τον προστατέψουν άλλαξαν τη συζήτηση απότομα.
Προφανώς η φόρμουλα της παρέμβασής του φίλου μου ήταν προβοκατόρικη και ήθελε να σπάσει πλάκα με αυτές τις αρρωστημένες συνειδήσεις.
