ΤΑ ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΑ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ"-ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΝΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΛΕΝΙΝΙΣΤΩΝ. Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
Η λενινιστική "αριστερά", κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, συρρικνώνεται διαρκώς σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Απομονώνεται στο περιθώριο της κάθε κοινωνίας αλλά θα παίζει (δυστυχώς) το ρόλο της τροχοπέδης των κινημάτων για την εξουσία στους λαούς, θα παίζει τον αντικομμουνιστικό της ρόλο με φιλοκομμουνιστικό βερμπαλισμό.

Συρρικνώνεται γιατί το πρόταγμα των ηγετών της είναι ολιγαρχικό- αντικομμουνιστικό - αντιμαρξιστικό. Στο βάθος γνωρίζουν οι πάντες (εκτός από κάποια καλοπροαίρετα μέλη τους) ότι οι λενινιστές στοχεύουν στην ολιγαρχική  δικτατορία του κόμματος και απλά, για να υπάρξουν στο τώρα, χρησιμοποιούν έναν φιλεργατικό ή φιλοκομμουνιστικό κούφιο βερμπαλισμό ή χρησιμοποιούν κάποιες θετικές έννοιες στη γενική ή αερολογική μορφή τους, όπως "λαϊκή εξουσία" κλπ, για να παγιδέψουν κανένα υπήκοο.  Γενικά αερολογούν και τελικά μάλλον ούτε οι ίδιοι καταλαβαίνουν τι λένε και τι θέλουν, πόσο μάλλον ο λαός. Αλλά επειδή δεν καταλαβαίνουν τι θέλουν (τους λείπει η ψυχανάλυση) τα βάζουν με το λαό που δήθεν δεν καταλαβαίνει.

Το Μαρξικό πολιτικό πρόταγμα, το οποίο σε συμπυκνωμένη μορφή, είναι το: "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΣΕ ΙΣΧΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" μαζί με τις προϋποθέσεις του "ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ" όχι μόνο δεν το υιοθετούν αλλά η εξουσιολαγνεία τους το διαολοστέλνει με κατάρες στο «πυρ το εξώτερον», αφού είναι θανάσιμη απειλή για την ψυχοσύνθεση τους. Παθαίνουν αναφυλαξία όταν πρέπει να πάνε στο ποια είναι η συγκεκριμένη πραγματική  εξουσία του λαού.

Δεν θέλουν να υιοθετήσουν αυτό το πρόταγμα. Προτιμούν τη συρρίκνωση από το να κερδίσουν τη μεγάλη πλειοψηφία. Στην πρώτη περίπτωση θα έχουν εξουσία έστω και σε λίγους. Στη δεύτερη, θα πρέπει να γίνουν τέτοιες αλλαγές (οργανωτικές και προγραμματικές) όπου κινδυνεύει θανάσιμα η ικανοποίηση της αργηγομανίας τους.

ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΟ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΑΓΜΑ.. ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΚΑΛΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ.

Ο Λένιν  (Άπαντα τόμος 36) Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας».

«.. Η ΥΠΟΤΑΓΗ (των εργατών) και μάλιστα η ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ την ώρα της εργασίας στις ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ των σοβιετικών ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ  που έχουν ΕΚΛΕΓΕΙ  ή έχουν ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ από τα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ και έχουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (όπως απαιτεί λχ το διάταγμα για τους σιδηροδρόμους) απέχει πολύ, πάρα πολύ ακόμα από το να έχει εξασφαλιστεί όσο χρειάζεται.»

Ο Τρότσκι  (το  Μάρτη του 1921) στο 10^ο συνέδριο του κόμματος, παρουσία του Λένιν και του Στάλιν λέει τα αντικομμουνιστικά του, χωρίς φυσικά να πάρει απάντηση από κανέναν.

Τρότσκι: «Η εργατική αντιπολίτευση, παρουσίασε επικίνδυνα σλόγκαν φετιχοποιώντας τις δημοκρατικές αρχές. Βεβαιώνουν το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους πέρα από το κόμμα, λες και το κόμμα δεν είναι εξουσιοδοτημένο να επιβεβαιώνει τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ακόμη και όταν αυτή η δικτατορία έρχεται παροδικά σε σύγκρουση με τις εφήμερες διαθέσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!!  Είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ανάμεσα μας τη συνείδηση ότι το ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ένα επαναστατικό δικαίωμα!!!!».

ΥΓ Σιγά να μην υιοθετήσουν ποτέ οι λαοί το πρόταγμα του Στάλιν, του Χότζα, του Μάο, του Πολ Ποτ κλπ ή κάποιο που είναι ρετουσάρισμα αυτών. Οι ηγέτες της σύγχρονης αριστεράς έχουν τυφλωθεί από τον οίστρο της προσωπικής εξουσίας ή της προσωπική ανάδειξης και προβολής.Η καύλα των ηγετών της σύγχρονης ολιγαρχικής «αριστεράς» θα κοπεί με «μαχαίρι» γιατί οι από κάτω έχουν αρχίσει να ξυπνούν και να μελετούν πολύ περισσότερο από τους αυτοαποκαλούμενους «μελετημένους», οι οποίοι όπως αποδείχθηκε αρέσκονται να μελετούν τα αμελέτητα του ολιγαρχικού.

ΟΣΟ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΛΕΝΙΝ , ΣΤΑΛΙΝ ΤΡΟΤΣΚΙ, ΤΟΣΟ ΘΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΝΟΝΤΑΙ.