Το 1990, όταν συζητούσαν για την αποφυλάκιση του Παττακού, συζήτησα το θέμα με συγγενικό μου πρόσωπο που είχε υποφέρει απίστευτα από δαύτους. Αναφέροντάς του το γεγονός περίμενα να εκφράσει μεγάλη αγανάκτηση. Έπεσα έξω. Συμφωνούσε με την αποφυλάκισή του, με το εξής σκεπτικό. «Τα 16 χρόνια στη φυλακή είναι πολλά μου είπε». (Λίγο λιγότερα είχε περάσει ο ίδιος σε διάφορες περιόδους, αλλά με απίστευτα βασανιστήρια) «Σχεδόν σε εξοντώνουν. Εμείς δεν είμαστε απάνθρωποι όπως αυτοί. Εμείς είμαστε ανθρωπιστές και δεν θέλουμε το βασανισμό ούτε των δολοφόνων και των βασανιστών μας. Αυτούς τους χλευάζει τώρα ο λαός. Η ιστορία τους έχει πετάξει στα σκουπίδια για πάντα και αυτή είναι η χειρότερη τιμωρία τους»
Τότε, σαν νέος δεν συμφώνησα.
ΛΟΙΠΟΝ. ΟΧΙ ΑΔΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ (που καμιά σχέση δεν έχει με τα φασιστοειδή) ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΤΩΡΑ.
