* Η πίτα όλο και μικραίνει. Ένοπλες συγκρούσεις, εμπορικοί και νομισματικοί πόλεμοι για μεγαλύτερο κομμάτι πίτας από τους ανταγωνιστές, στην ημερήσια διάταξη.
Κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου μεταξύ ολιγαρχικής δύσης και ολιγαρχικής Ρωσίας. Που θα καταλήξει;
Πάντως οι μαύρες μέρες για τους λαούς θα καλύπτονται όλο και από πιο πυκνό σκοτάδι έως τις μέρες της απελευθέρωσής τους.
* Ποια είναι όμως η καθοριστικοί αιτία όλων των κοινωνικών προβλημάτων και ποια η καθοριστική λύση;
Παράδειγμα: Μια κυβέρνηση παίρνει απόφαση και φτιάχνει ένα εργοστάσιο το οποίο είναι ρυπογόνο.
Οι Υλικές αιτίες που αυτό το εργοστάσιο ρυπαίνει βρίσκονται στην τεχνολογία του. Άρα η υλική (πρακτική) λύση –σκοπός θα μπορεί να είναι είτε η αντικατάσταση της τεχνολογίας του είτε το κλείσιμό του.
Εδώ η αιτία είναι η τεχνολογία και είναι όντως μια σημαντική αιτία για τη ρύπανση. Αλλά δεν είναι η μόνη.
*Αν όμως προχωρήσουμε πιο μέσα θα δούμε ότι μια πολύ σημαντική αιτία είναι είτε η ανικανότητα αυτών των πολιτικών είτε η ανηθικότητά τους.
Δηλαδή αν πάμε βαθύτερα στο παράδειγμά μας θα ανακαλύψουμε ότι η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει μεγάλα συμφέροντα κάποιων λίγων ιδιωτών (με το αζημίωτο) πήρε την απόφαση για τη λειτουργία του εργοστασίου.
Και εδώ η ανήθικη απόφαση των λίγων της κακής κυβέρνησης είναι πολύ σημαντική αιτία για την πρόκληση της ρύπανσης γιατί χωρίς την απόφασή της δεν θα είχε γίνει.
Αν όμως μείνουμε σε αυτή την αιτία (οι λίγοι οι κακοί), η λύση – σκοπός που μας παρουσιάζεται είναι είτε να πιέσουμε είτε να διώξουμε τους λίγους κακούς-λαμόγια και να βάλουμε κάποιους άλλους «καλούς» ολιγαρχικούς για να παίρνουν καλές αποφάσεις για το λαό.
Όμως ούτε εδώ μας εξασφαλίζει τίποτα αυτή η αλλαγή. Τίποτα δεν μας εγγυάται ότι οι νέοι οι «καλοί» δεν θα μετατραπούν σε κακούς (να χρηματιστούν, να εκβιαστούν ή από αλαζονεία να κάνουν αυτό που νομίζουν αυτοί ότι είναι το σωστό κλπ).
Άλλωστε η ιστορία μας διδάσκει ότι σχεδόν πάντα οι λίγοι οι «απελευθερωτές» των λαών μετατράπηκαν στη συνέχεια σε εξουσιαστές των λαών.
* Άρα είμαστε αναγκασμένοι να πάμε πιο βαθιά. Αν λοιπόν προχωρήσουμε, θα δούμε ότι η αιτία είναι το ότι οι λίγοι έχουν τη δύναμη – δυνατότητα - εξουσία να αποφασίζουν και να επιβάλλουν τη θέλησή τους στην πλειοψηφία της κοινωνίας.
Με αυτή σαν καθοριστική αιτία τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Η λύση –σκοπός που μας παρουσιάζεται εδώ, είναι η αφαίρεση της δυνατότητας-εξουσίας των λίγων να αποφασίζουν για τη ζωή της πλειοψηφίας της κοινωνίας και η απόδοσή αυτής της εξουσίας στο όλον της κοινωνίας.
Τελικά μόνο αυτή η λύση –σκοπός υπάρχει για να μην έχουμε επανάληψη, επανεμφάνιση των φαινομένων να ζημιώνονται πάντα οι πολλοί και να κερδίζουν πάντα οι λίγοι.
Η καθοριστική αιτία είναι εκείνη η αιτία που επιτρέπει δυνητικά την επανάληψη του προβλήματος.
Όμως οι ολιγαρχικοί ηγέτες της δεξιάς και της «αριστεράς» δεν θα μιλήσουν ποτέ για την καθοριστική αιτία γιατί έτσι θα αρχίσει να ξεσκεπάζεται ο κρυφός κεντρικός σκοπός τους που είναι η κατοχή ολιγαρχικής εξουσίας από τους ίδιους.
* Στα σημερινά ολιγαρχικά καθεστώτα
ένα οποιοδήποτε κοινωνικό πρόβλημα μπορεί να έχει τις καθοριστικές
αιτίες του είτε στην πρόθεση των λίγων να εξυπηρετήσουν συμφέροντα λίγων είτε
στην λαθεμένη πρακτική αξιολόγηση πραγμάτων και καταστάσεων.
Εδώ αν κοιτάξουμε προσεκτικά θα δούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνικών προβλημάτων (ίσως και 99,9%) έχει σαν βασική αιτία την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων σε βάρος των πολλών (και όχι από λάθος στις αξιολογήσεις των υλικών δεδομένων).
Η καθοριστική όμως αιτία είναι ότι αυτοί οι λίγοι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν για τη ζωή των πολλών.
Άρα αν αντιστραφούν οι όροι και οι πολλοί αποφασίζουν για τη ζωή τους τότε αυτή η πιο πάνω συντριπτική πλειοψηφία των προβλημάτων (99,0%), που έχει για βασική αιτία της την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων, θα εκλείψει αφού πλέον οι πολλοί θα αποφασίζουν για το συμφέρον τους το οποίο είναι αντίθετο στο συμφέρον κάποιων λίγων.
* Και το να αποφασίζουν οι λίγοι οι ειδικοί είναι κάτι το ανώμαλο.
Είναι σαν κάποιος να παίρνει ένα ταξί και από τη στιγμή που μπαίνει μέσα, να μην έχει τη δυνατότητα – εξουσία να υπαγορεύσει στον ταξιτζή που θέλει να πάει αλλά ο ταξιτζής (ειδικός στην οδήγηση) να έχει την εξουσία να τον οδηγήσει σε όποιο προορισμό γουστάρει αυτός.
Εδώ αν κοιτάξουμε προσεκτικά θα δούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κοινωνικών προβλημάτων (ίσως και 99,9%) έχει σαν βασική αιτία την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων σε βάρος των πολλών (και όχι από λάθος στις αξιολογήσεις των υλικών δεδομένων).
Η καθοριστική όμως αιτία είναι ότι αυτοί οι λίγοι έχουν την εξουσία να αποφασίζουν για τη ζωή των πολλών.
Άρα αν αντιστραφούν οι όροι και οι πολλοί αποφασίζουν για τη ζωή τους τότε αυτή η πιο πάνω συντριπτική πλειοψηφία των προβλημάτων (99,0%), που έχει για βασική αιτία της την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων, θα εκλείψει αφού πλέον οι πολλοί θα αποφασίζουν για το συμφέρον τους το οποίο είναι αντίθετο στο συμφέρον κάποιων λίγων.
* Και το να αποφασίζουν οι λίγοι οι ειδικοί είναι κάτι το ανώμαλο.
Είναι σαν κάποιος να παίρνει ένα ταξί και από τη στιγμή που μπαίνει μέσα, να μην έχει τη δυνατότητα – εξουσία να υπαγορεύσει στον ταξιτζή που θέλει να πάει αλλά ο ταξιτζής (ειδικός στην οδήγηση) να έχει την εξουσία να τον οδηγήσει σε όποιο προορισμό γουστάρει αυτός.
* Το να θέλουν κάποιοι λίγοι να καθορίζουν τη ζωή των πολλών, σημαίνει ότι αυτοί οι λίγοι είναι ψυχικά διεστραμμένοι, ότι είναι ΟΛΟΙ τους ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ αντικοινωνικά στοιχεία.
Έως πότε θα τους έχουμε νταβατζήδες στη ζωή μας;
ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ.
ΡΔ
ΡΔ
