* Το 96% των καταστηματαρχών της Θεσσαλονίκης ψήφισε να μην ανοίγουν την Κυριακή τα καταστήματα.
Ε και; Τι έγινε; Η κυβέρνηση της κυνοβουλευτικής ολιγαρχικής δικτατορίας γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι και την πλειοψηφία των καταστηματαρχών και την πλειοψηφία του λαού.
Θέλει να επιβάλει δια της βίας το άνοιγμα των καταστημάτων και τις Κυριακές αν το πιλοτικό πρόγραμμά της δείξει ότι έτσι αυξάνονται τα κέρδη των μεγάλων πολυκαταστημάτων.
Από τη μια θέλει να αυξήσει τα κέρδη των ισχυρών ιδιωτών (ηλιθίων) και από την άλλη είτε να κάνει εντελώς δούλους τους μικρούς (οι οποίοι θα πρέπει να δουλεύουν χωρίς ανάσα όλες τις ημέρες της εβδομάδας για να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό) ή να τους αναγκάσει να κλείσουν.
Λυσσασμένα σκυλιά οι ολιγαρχικοί.
Αποφασίζουν και διατάζουν είτε είναι αιρετοί (κυνοβουλευτικοί) είτε είναι αυθαίρετοι (κομπλεξικοί στρατιωτικοί φασίστες).
* Θα απορεί ίσως κάποιος με τον όρο ολιγαρχική δικτατορία που προσάπτουμε στον κυνοβουλευτισμό.
Είναι να μην απορεί; Τόσα χρόνια μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου με τη χρήση όρων που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Πχ μας ονομάζουν δημοκρατία τον κοινοβουλευτισμό!!!
Οι ολιγαρχικοί της δεξιάς και οι ολιγαρχικοποιημένες ηγεσίες της «αριστεράς», τρομοκρατημένες από την πιθανότητα να αρχίσει και ξεφτίζει το κουβάρι των τεράστιων ψεμάτων της προπαγάνδας τους ( δια μέσου των οποίων ελέγχουν την σκέψη του καθένα) δεν μας αναφέρουν σχεδόν ΠΟΤΕ ποιο είναι το διαλεκτικά αντίθετο της έννοιας της δημοκρατίας.
Δεν μας λένε ποτέ ότι το αντίθετό της έννοιας της δημοκρατίας είναι η έννοια της ολιγαρχίας. (Μερικές φορές χρησιμοποιούν τον όρο ολιγαρχία μόνο σε οικονομικό επίπεδο για να μπερδέψουν περισσότερο την κατάσταση).
Όλοι γνωρίζουμε ότι δημοκρατία σημαίνει εξουσία του Δήμου (οργανωμένου λαού).
Επομένως για να κατανοήσουμε τι παίζεται από την ολιγαρχική προπαγάνδα θα πρέπει να δούμε πρώτα τη σημασία ή τον ορισμό της λέξης κλειδί. Και αυτή η λέξη κλειδί είναι η εξουσία.
ΕΞΟΥΣΙΑ όμως είναι η δύναμη ενός υποκειμένου να επιβάλει καταναγκαστικά τη θέλησή του πάνω στη διαφορετική θέληση κάποιου άλλου υποκειμένου.
Επομένως, εξουσία του οργανωμένου λαού (δημοκρατία) είναι η δύναμη του λαού να επιβάλει τη θέλησή του (πλειοψηφία) πάνω σε διαφορετικές θελήσεις άλλων μειοψηφικών υποκειμένων.
Και ολιγαρχία, σημαίνει το αντίθετο. Σημαίνει δύναμη της μειοψηφίας να επιβάλλει τη θέλησή της πάνω στην πλειοψηφία.
Εδώ όμως στον κυνοβουλευτισμό, βλέπουμε ότι από τις 100 διαταγές («νόμοι») τους, η πλειοψηφία του λαού δεν θέλει σχεδόν ούτε τον ένα και ταυτόχρονα, η πλειοψηφία αυτή δεν έχει τη δύναμη να επιβάλει τη θέλησή της πάνω στο κάθε συγκεκριμένο θέμα.
Και αφού η πλειοψηφία δεν έχει τη δύναμη να επιβάλει τη θέλησή της πάνω σε κάθε συγκεκριμένο θέμα, σημαίνει ότι δεν υπάρχει εξουσία του λαού (δημοκρατία).
Και ποιος έχει τη δύναμη να επιβάλει τη θέλησή του; Μα ασφαλώς μια μειοψηφία. Επομένως το σύστημα είναι σύστημα ολιγαρχικής εξουσίας.
Τώρα που κολλάει ο όρος δικτατορία.
Μερικές φορές όταν ζορίσεις κάποιον ολιγαρχικό «επιστήμονα» (των γλουτιαίων περιοχών) ρωτώντας τον ποιο είναι το αντίθετο της έννοιας της δημοκρατίας και αυτός για να ξεφύγει και να μην σου απαντήσει ολιγαρχία, θα σου πει ότι το αντίθετο της έννοιας της δημοκρατίας είναι η έννοια της δικτατορίας!!! Ήμαρτον!!!
Τα καθάρματα.
Η έννοια της δικτατορίας βγαίνει από το λατινικό dictare που σημαίνει επιβάλω – υπαγορεύω. Η έννοια αυτή δεν είναι έννοια για να χαρακτηρίσεις κάποιο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας. Η επιβολή είτε θα ασκείται από μία μειοψηφία πάνω στην πλειοψηφία είτε θα ασκείτε από μια πλειοψηφία πάνω στην μειοψηφία.
Σήμερα έχουμε τις μειοψηφίες που επιβάλλονται πάνω στις πλειοψηφίες.
Έτσι έχουμε ολιγαρχικές δικτατορίες (επιβολές) είτε κυνοβουλευτικού είτε στρατιωτικού τύπου.
Και ο δεξιός και ο «αριστερός» ολιγαρχισμός στηρίζονται πριν από όλα στην αποφυγή του ορισμού των τεσσάρων πιο βασικών πολιτικών εννοιών (σαν το διαόλο με το λιβάνι):
ΕΞΟΥΣΙΑ, ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.
Όχι μόνο αποφεύγουν να δώσουν ένα έστω και στραβό δικό τους ορισμό σε αυτές τις έννοιες αλλά επίτηδες τις αφήνουν να πλανώνται σε ένα αφηρημένο, αόριστο ή γενικό επίπεδο θολούρας για να μπορούν να ψαρεύουν σε θολά νερά καλοπροαίρετες συνειδήσεις.
Ξέρουν ΟΛΟΙ τους πολύ καλά ότι αν ανοίξει ένας πλατύς διάλογος για τον ορισμό αυτών των εννοιών τότε θα αρχίσει και να ξεφτίζει ΟΛΟ το κουβάρι του εγκληματικού ολιγαρχισμού τους. Το «ιδεολογικό» τους οικοδόμημα πέφτει σαν χάρτινος πύργος και σωριάζεται παταγωδώς στο έδαφος μπροστά στα μάτια και του πιο αμύητου υπήκοου.
Θα τους ρίξουμε λοιπόν σε αυτό το «γήπεδο» και θα παίξουν θέλουν δε θέλουν στο παιχνίδι του ξεσκεπάσματος των ψεμάτων και των κρυφών προθέσεών τους. Θα αναγκαστούν να παίξουν οι ίδιοι στον ευτελισμό τους.
ΡΔ
