* Και μόλις χθες έγραψα για την τρομοκρατία. Η αμερικανική ολιγαρχία την ορίζει έτσι: «Τρομοκρατία είναι η απειλή ή η άσκηση βίας εναντίον αμάχων, ανυπεράσπιστων πολιτών, για την επίτευξη ενός πολιτικού στόχου».
* Δεκάδες οι νεκροί άμαχοι παλαιστίνιοι από τους βομβαρδισμούς των ολιγαρχικών ισραηλινών.
Πολλά τα παιδάκια ξεσκισμένα από τις βόμβες τους. Αν αυτοί δεν εμπίπτουν στον ορισμό των αμερικανών ολιγαρχικών για την τρομοκρατία τότε ποιοι εμπίπτουν;
Άκουσε όμως κανείς αυτά τα αμερικανάκια, τους ευρωπαίους ολιγαρχικούς ή τους έλληνες ολιγαρχικούς κλπ να αποκαλούν τους Ισραηλινούς τρομοκράτες; Φυσικά και όχι. Εδώ θα προσπαθήσουν να δικαιολογηθούν λέγοντας ότι οι Ισραηλινοί τρομοκράτες είναι σε άμυνα και γι αυτό σκοτώνουν παιδάκια !!! Όμως η έννοια της δικαιολογημένης άμυνας μπορεί να σταθεί μόνο σε σχέση με το δίκαιο – σωστό του σκοπού. Πχ αν ένα δολοφόνο δεκάδων παιδιών τον κυνηγούν κάποιοι για να τον συλλάβουν και να τον εκτελέσουν και αν ο δολοφόνος σε αυτή τη φάση (που βρίσκεται σε άμυνα) πυροβολεί και σκοτώνει μερικούς από τους διώκτες του, τι σημαίνει; Σημαίνει ότι για τους φόνους των διωκτών του είναι δικαιολογημένος επειδή βρισκόταν σε άμυνα; Φυσικά και όχι. Η έννοια της δίκαιης άμυνας υπάρχει μόνο αν είναι δίκαιος ο σκοπός. Και δικαιοσύνη είναι « ουκ τα της πόλεως δίκαια παραβαίνειν» (Αντιφών) Δηλαδή δικαιοσύνη είναι αυτό που θεωρεί οι πλειοψηφία των ανθρώπων της πόλεως ως σωστό. Και η «πόλη» μπορεί να είναι τοπική (μια Χώρα) ή διεθνική (παγκόσμια).
Να λοιπόν και το άκρως απαραίτητο της εγκαθίδρυσης της παγκόσμιας δημοκρατίας η οποία θα διευθετεί τις σχέσεις μεταξύ των λαών.
(Και ποιά δικαιολογημένη άμυνα επιτρέπει το φόνο μικρών παιδιών;)
Σήμερα ΟΛΟΙ τους είναι τρομοκράτες. Όλοι τους ανθρωποειδή καθίκια. Τόσο απαίσιες υπάρξεις απαρτίζουν το παγκόσμιο ολιγαρχικό σύστημα.
* Δυστυχώς οι ολιγαρχικοποιημένες ηγεσίες της «αριστεράς» έχουν τρικυμία εν κρανίω.
Μεγάλο στέλεχος της «αριστεράς» σε ερώτηση πεογλύφτη του συστήματος, (δημοσιογράφο) «αν παρά τις παραβιάσεις του συντάγματος έχουμε δημοκρατία» , (υπεραμυνόμενος του ολιγαρχικού συντάγματος) απαντά:
«Βεβαίως και έχουμε. Υπάρχει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης της προσωπικής γνώμης. Και από τη στιγμή που υπάρχει ακόμα αυτό το δικαίωμα έχουμε δημοκρατία».
Ήμαρτον.Τι να του πει κανείς; Τα λόγια του θα χάσει.
Να του πει ότι άλλο Λούτσα και άλλο π.. ; Και αυτό ίσως να χρειάζεται…
Άλλο όμως η έννοια του δικαιώματος και άλλη η έννοια του πολιτικού συστήματος (δημοκρατία ή ολιγαρχία).
Κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν μέτρο για τον χαρακτηρισμό των πολιτικών συστημάτων.
α. «Δικαίωμα είναι η δύναμη-δυνατότητα ενός υποκειμένου, παρεχόμενη από μία εξουσία, για να υπερασπίζεται ή να διεκδικεί ένα αγαθό του. (κάποιο συγκεκριμένο δικαίωμα μπορεί να παράσχει σε άτομα και ένα ολιγαρχικό και ένα δημοκρατικό σύστημα εξουσίας.)
β. Το δε πολιτικό σύστημα έχει να κάνει ΜΟΝΟ με το πιο υποκείμενο έχει την εξουσία για να ορίζει τα δικαιώματα των ανθρώπων (οι λίγοι ή οι πολλοί).
Έτσι μερικά, ελάχιστα δικαιώματα ατόμων, μπορεί να είναι ίδια και στο σύστημα της ολιγαρχίας και στο σύστημα της δημοκρατίας.
Πχ μπορεί ένας κρατούμενος στον Κορυδαλλό να έχει το δικαίωμα στην έκφραση των απόψεών του χωρίς να διώκεται και το ίδιο δικαίωμα να το έχει και ένας που είναι απ έξω. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κρατούμενος δεν είναι κρατούμενος επειδή έχει ένα ίδιο δικαίωμα με κάποιον που δεν είναι κρατούμενος.
Μπορεί ένα φαγητό να έχει σέλινο, νερό και αλάτι, ίδια δηλαδή υλικά που έχει και η φασολάδα όμως χωρίς φασόλια δεν είναι φασολάδα.
Και χωρίς «ΟΛΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΊΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».
ΥΓ Όλοι οι ολιγαρχικοί χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές για να ελέγξουν τους λαούς.
Όταν όμως το θελήσουμε περισσότεροι τότε πολύ εύκολα τους εξουδετερώνουμε.
ΡΔ
