ΟΙ ΒΛΑΚΕΣ

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΤΑΓΜΑ – ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ (στο κατάλληλο μέγεθος) οι ολιγαρχικοί ξεσαλώνουν και κόβουν ακόμα και τις τελευταίες ανάσες των υπηκόων.
* Ο φασισμός, αυτή η ολιγαρχική μορφή οργάνωσης της κοινωνίας, πραγματοποιείτο από το ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ, από το κεντρικό ολιγαρχικό σύστημα όταν η καπιταλιστική οικονομία περνούσε κρίση. Σκοπός τους ήταν να "βγάλουν εκτός νόμου" τις διαμαρτυρίες των υπηκόων, ώστε το σύστημα να μην κινδυνέψει.
*Τι ήταν ο φασισμός; Ουσιαστικά ήταν το ίδιο με τον κοινοβουλευτισμό. Δηλαδή μια μειοψηφία αποφάσιζε και επέβαλε στην πλειοψηφία τον κάθε νόμο. Η διαφορά τους ήταν ότι ο κοινοβουλευτισμός άφηνε βαλβίδες εκτόνωσης και παραπλάνησης των υπηκόων. Δεν καταδίωκε τις διαμαρτυρίες τους και τις απόψεις τους. Τους άφηνε να φωνάζουν, να εκτονώνονται αλλά στο τέλος γινόταν εκείνο που ήθελε μια μειοψηφία.
* Οι Ιταλοί φασίστες, εξηγούσαν που και που στα έντυπά τους αλλά κυρίως το εξηγούσαν μεταξύ τους τι ακριβώς είναι φασισμός. "Η λέξη φασισμός βγαίνει από την ιταλική λέξη fascio που σημαίνει δεμάτι. Πχ δεμάτι με στάχυα. Τα στάχυα που θα είναι σφιχτοδεμένα θα είναι οι υπήκοοι. Και οι δεσμώτες τους θα είναι οι "ανώτεροι", οι φασίστες ή ο αρχηγός. Τα στάχυα δεν πρέπει να κινούνται, δεν πρέπει να διαμαρτύρονται. Αυτά δεν ξέρουν. Ξέρουν μόνο οι αρχηγοί. Απαγορεύεται η έκφραση των απόψεων των διαφορετικών από εκείνες της μειοψηφίας των αρχηγών των φασιστών. Καμιά βαλβίδα εκτόνωσης, απόλυτος έλεγχος.
* Όμως επειδή, όπως αποδείχτηκε τελικά, δεν είχαν να κάνουν με στάχυα αλλά με ανθρώπους, η αντίδραση των υπηκόων έπαιρνε υπόγειες διαδρομές που ήταν ανεξέλεγκτες από αυτούς και γίνονταν πολύ επικίνδυνες. Η παρανομία οδηγούσε αργά ή γρήγορα σε ένοπλη αντιπαράθεση σε διάφορες Χώρες. Το σύστημα έτσι ήταν λιγότερο ασφαλές.
* Οι "πεφωτισμένοι" ολιγαρχικοί το έβλεπαν ετούτο. Γι αυτούς καλύτερο σύστημα ελέγχου είναι η μη απαγόρευση της έκφρασης των υπηκόων. Καλύτερο σύστημα ελέγχου είναι η νομιμοποίηση ακόμα και των "εχθρών" ή εχθρών. Έτσι τους ελέγχεις, έτσι ξέρεις τις κινήσεις τους. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεις το ΙΔΙΟ αποτέλεσμα. Δηλαδή μια μειοψηφία θα φτιάχνει και θα επιβάλλει τον κάθε νόμο. "Άφησέ τους να φωνάζουν, να διαμαρτύρονται, να εκτονώνονται, να ελπίζουν, να ψηφίζουν ένα άλλο ολιγαρχικό υποκείμενο αλλά ο παρονομαστής θα παραμένει πάντα ο ίδιος" ΤΟ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ ΣΥΤΗΜΑ.

*ΤΩΡΑ, πάνε να επαναφέρουν το φασισμό σταδιακά λόγω τεράστιας κρίσης που είναι μπροστά μας. Όμως αγνοούν το φυσικό νόμο ΔΡΑΣΗΣ - ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ.
* Ματαιοπονούν και οι πρόσκαιρες επιτυχίες τους θα αποδειχθούν μπούμεραγκ για αυτούς.
*

ΟΛΟ το ζήτημα είναι στο να περάσει σε μεγάλο τμήμα των υπηκόων ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ- ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ
* Όταν θα γίνει αυτό, τότε η αντίστροφη μέτρηση για τους διεστραμμένους θα πάρει επιταχυνόμενες μορφές. Τότε θα αρχίζουν "να λένε το δεσπότη Παναγιώτη" ή να βλαστημούν την ώρα που γεννήθηκαν. Τότε οι υπήκοοι θα βρουν "νόμιμες" και "παράνομες" μορφές οργάνωσης και δράσης οι οποίες θα είναι ανεξέλεγκτες από το σύστημα. Τα χτυπήματα κατά του ολιγαρχισμού θα είναι ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ (με το "ΚΑΘΕ", ο νοών νοείτω)
*ΟΛΟ ΤΟ "ΚΛΕΙΔΙ" ,όμως είναι στην ταχύτητα κοινοποίησης και αποδοχής του ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ - ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΔΕΟΥΣ από ένα μεγάλο μέρος αρχικά και από την πλειοψηφία των υπηκόων.

*ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ
* Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
*ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ ΚΑΙ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

(Συντριβή κάθε μορφής ολιγαρχίας όπως κοινοβουλευτισμό, φασισμό, κλπ)

ΝΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥΣ

* Η κάθε μια από τις δύο μορφές εκλογών αντιστοιχεί σε εντελώς διαφορετικά συστήματα οργάνωσης της κοινωνίας. Η δεύτερη αντιστοιχεί στο ολιγαρχικό σύστημα και η πρώτη στο πλειοψηφιαρχικό - δημοκρατικό.
*ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΝΑ από τα ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ που λένε αυτές τις μ...κίες δεν θα ήθελε στη ζωή του, όποιο πρόσωπο επιλέγει για να του κάνει μια κάποια εργασία, το επιλεγμένο πρόσωπο να έχει την εξουσία να κάνει ό,τι γουστάρει στο ανθρωποειδές. Δηλαδή δεν θα ήθελε οποιοδήποτε ταξιτζή επέλεγε,ο ταξιτζής να είχε την εξουσία να τον πήγαινε σε όποιο μέρος γούσταρε.

Αν το σύστημα ΑΠΑΙΤΕΙ ο κάθε μηχανικός να επιβάλλει στον πελάτη του τα πάντα για το χτίσιμο του σπιτιού του δεύτερου (έξοδα, μέγεθος κοκ) και αν ο πελάτης δυσαρεστηθεί μπορεί να του πει κανείς "ΕΣΥ ΨΗΦΙΣΕΣ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ όμως έχεις την εξουσία της ψήφου να τον αλλάξεις την επόμενη φορά;".

* Αν ένας πωλητής δώσει σε κάποιον δηλητηριώδη μανιτάρια, μπορεί να ισχυριστεί μετά ότι "εσύ επέλεξες να φας μανιτάρια;" Ναι ο άνθρωπος ήθελε να φάει μανιτάρια αλλά θρεπτικά και όχι δηλητηριώδη. (Υπάρχουν δύο ειδών εκλογές όπως τα μανιτάρια. Είτε ο εκλεγμένος θα έχει την εξουσία να "πηδά" τον εκλογέα είτε ο εκλογέας θα έχει την εξουσία να υπαγορεύει τη θέλησή του στον εκλεγμένο και ο εκλεγμένος να την εκτελεί)

*ΒΑΣΙΚΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΊΝΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΥΝΑΜΗ. ΔΗΛΑΔΗ, ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΕΑ Ή ΣΤΟΝ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ;
Η δεύτερη περίπτωση εκλογών μπορεί να συνιστά όχι μόνο κοροϊδία αλλά και έγκλημα χείριστου βαθμού. Είναι ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ εκλογή του νταβατζή, του τύραννου, του βιαστή της ζωής των υπηκόων. Είναι καταναγκαστική, γιατί αποκλείει εξ ορισμού την πρώτη περίπτωση εκλογών. Και άμα οι λαοί εξεγερθούν για να την υλοποιήσουν, τότε οι διεστραμμένοι ολιγαρχικοί θα προσπαθήσουν να τους εξοντώσουν για να παραμείνει το ολιγαρχικό σύστημα.

* Έτσι τα πλαίσια, οι προδιαγραφές και οι προοπτικές των ολιγαρχικών εκλογών, ΑΠΑΙΤΟΥΝ η ΕΞΟΥΣΙΑ να ανήκει ΤΕΛΙΚΑ σε μια μικρή μειοψηφία.

ΣΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, Η ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ

*Εξουσία σημαίνει δύναμη. Η εξουσία είναι η δύναμη - ΜΕΣΟΝ δια του οποίου ένα υποκείμενο μπορεί να επιβάλλει τη θέλησή του.
* Σε παγκοινωνικό επίπεδο, η εξουσία - μέσον είναι η κυρίαρχη ένοπλη εκτελεστική.
* Στα ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ συστήματα την ένοπλη εκτελεστική την κατέχει μια μικρή μειοψηφία και όχι ο λαός. Η ένοπλη εκτελεστική υπακούει σε εντολές κάποιων λίγων διεστραμμένων και όχι του λαού. Αυτή είναι η ΕΞΟΥΣΙΑ.
* Και αφού εξουσία κατέχει ΜΟΝΟ εκείνος που έχει υπό τον έλεγχό του τη μέγιστη ένοπλη εκτελεστική, Η ΨΗΦΟΣ, μέσα σε αυτά τα πλαίσια, όχι μόνο δεν είναι κάποια δύναμη αλλά αντίθετα είναι ΔΗΛΩΣΗ αδυναμίας, ανυπαρξίας και της παραμικρής δύναμης.
* Το να αλλάξουμε το νταβατζή δια της ψήφου δεν θα έχουμε δύναμη αλλά πάλι αδυναμία, αφού ο νέος νταβατζής θα ελέγχει την ένοπλη εκτελεστική επομένως αυτός θα έχει την εξουσία και όχι εμείς..
Άρα αν το ζητούμενο είναι η αλλαγή των όρων της ζωής των υπηκόων, τότε για να συντριβεί η εξουσία – δύναμη των ολιγαρχικών, θα πρέπει να συγκρουστεί με μια δύναμη των υπηκόων που θα έχει ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ισχύ. (η ψήφος στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει την ισχή πορδής για τη μετακίνηση αντικειμένου με δύναμη – βάρος χιλιάδων κιλών)
Η αλλαγή λοιπόν μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ με μια ισχυρότερη ένοπλη δύναμη των υπηκόων. (Φυσικά αυτή θα πρέπει να ενδυναμώνεται εξελικτικά, με σχεδιασμό και άλλες μορφές αγώνα, με μικρότερες μορφές συγκρούσεων οι οποίες θα απελευθερώνουν συνειδησιακά και θα οργανώνουν όλο και περισσότερους υπηκόους κλπ μέχρι να φθάσει στο απαιτούμενο μέγεθος λαϊκής ισχύος. Όχι στις πρώιμες, ανώριμες και ανεγκέφαλες συμπεριφορές)
* ΚΑΙ οι πρωτεργάτες θα πρέπει να λένε τα σύκα – σύκα χωρίς να κρύβουν τίποτα από την πραγματικότητα. Θα πρέπει να «διαπαιδαγωγούν» σε όλο και σωστότερες βάσεις το λαό.
* Αυτό λοιπόν "Ο ΛΑΟΣ ΨΗΦΙΖΕΙ. ΑΡΑ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥ" το λένε για να διατηρούν εγκλωβισμένους για ΠΑΝΤΑ μέσα στα ολιγαρχικά πλαίσια τους λαούς, ΑΦΟΥ με την ψήφο του δεν μπορεί να αλλάξει κάποιος ούτε σώβρακο.

ΥΓ Τα ολιγαρχικά ρεμάλια κατά κανόνα δεν τα ψηφίζει ο λαός, αλλά ένα μειοψηφικό υποσύνολο του λαού (πχ 30%). Αλλά ακόμα και να τους ψήφιζε το 100% πάλι θα ήταν εκλογές εγκληματικού τύπου αφού τελικά οι εκλεγμένοι θα είχαν την απόλυτη εξουσία επί των εκλογέων – υπηκόων. ( Και αν οι 4 πελάτες -100%- επιλέγουν τον ίδιο ταξιτζή, δεν σημαίνει ότι ο ταξιτζής θα πρέπει να έχει την εξουσία να τους μεταφέρει όπου γουστάρει αυτός.

ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΤΟΥΣ

*ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
* Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
* ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ ΚΑΙ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

Συντρίψτε κάθε μορφή ολιγαρχικού συστήματος

ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ

*Η ατομική ιδιωτικοποίηση του νερού θα προσθέσει επί πλέον κομμάτια εξαθλίωσης στο λαό και κέρδη σε λίγους διεστραμμένους. Να γιατί θέλουν μια μειοψηφία να έχει την ΕΞΟΥΣΙΑ - ΔΥΝΑΜΗ ώστε να φτιάχνει και να επιβάλλει δια της βίας όποιο νόμο γουστάρει στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Να γιατί ο θάνατός τους θα ήταν αν η πλειοψηφία είχε την εξουσία και επέλεγε τον κάθε νόμο σε κάθε κοινωνικό τομέα.
* Και ΟΛΑ τα καθίκια (δεξιά και "αριστερά") αποκαλούν τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία (αστική, κοινοβουλευτική, αντιπροσωπευτική κλπ). Δηλαδή δημοκρατία είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας κατά το οποίο μια μειοψηφία έχει την εξουσία και κάνει ό,τι γουστάρει στην πλειοψηφία της κοινωνίας και ολιγαρχία θα είναι όταν ο λαός έχει την εξουσία και η κοινωνία επιλέγει πλειοψηφικά τον κάθε νόμο. Αντιστρέφουν λοιπόν ΤΑ ΠΑΝΤΑ οι εγκληματίες.
*Οι λαοί θα πρέπει να οργανωθούν για να επαναστατήσουν, σκοπεύοντας στην κατάκτηση ΌΛΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΠΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ από τους ίδιους ώστε τελικά ο κάθε νόμος να επιλέγεται και να επιβάλλεται από την πλειονότητα της κοινωνίας"
Πρόταση για τις πρώτες μορφές λαϊκής οργάνωσης:
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4175957719111171&set=a.164211156952534&type=3&eid=ARDayknYKGvTXv6dP9BtxYeu2uK0Az8i5L1qS8DwpqCa3EjCyy8mfQrNa_FZk647rZd0ck0YMTn2T1ss

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΚΩΝ

1. Τα εκ των ων ουκ άνευ (τα «οπωσδήποτε») είναι ο στρατηγικός σκοπός με τα δομικά του στοιχεία. Ήτοι:

***ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ

* Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

* ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

(Σε αυτά εμπεριέχονται, είναι αυτονόητη η ύπαρξη των στοιχείων όπως της ισηγορίας κλπ)

Μόνο αυτό απαιτείται για τη συμμαχία των υπηκόων με σκοπό τη διεκδίκηση και κατάκτηση της εξουσίας του λαού.

2. *Τα μη «οπωσδήποτε» για το ευρύτερο μέτωπο:
Για να είμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ συνεπείς με τον πιο πάνω στρατηγικό σκοπό σημαίνει ότι αποδεχόμαστε το εξής:  «Με την κατάκτηση της εξουσίας από το λαό, η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των μελών της κοινωνίας να αποφασίζει για τις ΜΟΡΦΕΣ των θεσμών που θα πρέπει να ισχύουν ή και να αλλάζουν, ώστε να υλοποιείται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το: "ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ."

*Κανείς συνεπής στο στρατηγικό αυτό σκοπό, δεν μπορεί να απαιτεί από τώρα ότι θα πρέπει αύριο να πραγματοποιηθεί ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ η μια ή η άλλη συγκεκριμένη μορφή θεσμού, (δόγμα) ή συγκεκριμένου νόμου. Αυτές οι αποφάσεις θα αφορούν την πλειονότητα της αυριανής κοινωνίας της πλειοψηφιαρχίας - δημοκρατίας.

*Για παράδειγμα: Με ποια μορφή θεσμού θα διαπιστώνεται η θέληση της πλειοψηφία του λαού για την επιλογή του κάθε συγκεκριμένου νόμου; Υπάρχουν σήμερα διάφορες απόψεις όπως: α. Δια μέσου ΚΛΗΡΩΤΏΝ Λαϊκών, Νομοθετικών Σωμάτων (ΚΛΝΣ), β. δια μέσου τοπικών λαϊκών γενικών συνελεύσεων, γ. ηλεκτρονικά κοκ.(προσωπικά είμαι υπέρ των ΚΛΝΣ)

* Αυτές όμως δεν θα πρέπει να είναι εμπόδιο στη συμμετοχή των υποκειμένων - ατομικών ή συλλογικών στο ευρύτερο ΜΕΤΩΠΟ - αν θέλουν να είναι συνεπείς και πιστεύουν πράγματι στο στρατηγικό σκοπό-. Μετά τη νίκη της επανάστασης, μετά την κατάκτηδη της εξουσίας από το λαό, η πλειοψηφία της κοινωνίας θα κληθεί και θα καλείται συχνά να αποφασίζει, να αλλάζει ή να βελτιώνει θεσμούς και νόμους.
*Ετούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνονται αναφορές στις διαφορετικές απόψεις. Αντίθετα μάλιστα. Θα πρέπει να προβάλλονται και σήμερα και αύριο για να προβληματίζεται και να σχηματίζει άποψη η κοινωνία. Όμως θα πρέπει να συνοδεύονται ότι "Τελικά, αν θα πρέπει να γίνει έτσι ή αλλιώς, θα πρέπει η πλειοψηφία να αποφασίσει". Οι διαφορετικές απόψεις θα πρέπει να εκφράζονται και ατομικά και συλλογικά. Μπορούν να δημιουργούνται συλλογικότητες εντός του Μετώπου όπου η κάθε μια να μπορεί να εκφράζει και να προωθεί τη δική της άποψη είτε για τα αυριανά θεσμικά θέματα, είτε για σημερινά προβλήματα (πχ ενεργειακό) ή για θέματα τακτικής που θα αφορούν τη σύγκρουση και την επανάσταση εναντίον της ολιγαρχίας. Οι κοινές αντιλήψεις θα προωθούν μέσα στην κοινωνία τη δική τους άποψη ΑΛΛΑ όλες θα προωθούν τον ΙΔΙΟ στρατηγικό σκοπό.

*"ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ"

Ο εσωτερικός διάλογος θα δημιουργεί και συμμαχίες στα επί μέρους θέματα. Στην πορεία αυτή κάποιες από τις διαφορετικές απόψεις για θέματα θεσμικά, άμεσα προβλήματα και προβλήματα τακτικής για τη σύγκρουση θα κερδίζουν μεγαλύτερα ή μικρότερα μέρη της κοινωνικής συνείδησης.

ΥΓ.  Να κάνουμε καλοπροαίρετο διάλογο, με προτάσεις και αντιπροτάσεις, μέχρι να προχωρήσουμε στην ίδρυση της πρώτης "λέσχης" για την διεκδίκηση της δημοκρατίας - πλειοψηφιαρχίας. Λέσχη ως τόπο ιδεολογικής συνάντησης εκείνων που αντιτίθενται στον ολιγαρχισμό, με πρώτο στόχο την προώθηση της ιδεολογίας της δημοκρατίας – πλειοψηφιαρχίας και τη σταδιακή δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου.

ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

*ΟΛΑ τα "απελευθερωτικά" προτάγματα του περασμένου 1,5 αιώνα περίπου, ΠΟΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΑΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, δεν ήταν απελευθερωτικά (ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις των απλών ακολούθων τους).
*Στη συντριπτική τους πλειονότητα ήταν προτάσεις για μια άλλη μορφή ολιγαρχίας η οποία όμως θα ήταν "καλή" - απελευθερωτική για τους υπηκόους ή ήταν και σουρεαλιστικά.
*Τα ολιγαρχικά αυτά προτάγματα, τα πρόβαλαν επενδύοντάς τα με δημοκρατικούς ή άλλους ΘΕΤΙΚΟΥΣ βερμπαλισμούς για να καλύψουν είτε την ολιγαρχική ουσία τους είτε το σουρεαλισμό και την ανοησία τους. Σε ΟΛΑ αυτά θα υπήρχαν είτε φανεροί είτε κρυφοί καπεταναίοι (γενικά μειοψηφίες) που ΤΕΛΙΚΑ θα καθόριζαν τους κανόνες του κοινωνικού γίγνεσθαι.
* Το Μαρξικό ΠΟΛΙΤΙΚΟ πρόταγμα της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΊΑΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ ως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ μέσον για την αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων (μετά από μακροχρόνιους αγώνες εντός αυτού), ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΘΗΚΕ και "βιάστηκε" με Δούρειο Ίππο την ονομασία των αντιμαρξικών απόψεων σε μαρξιστικές.. "Χτυπήθηκε ιδεολογικά εκ των έσω".
* ΟΛΑ ετούτα τα δήθεν απελευθερωτικά προτάγματα, ΠΟΥ ΕΣΤΕΦΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ εξακολουθούν να συντηρούνται από κάποιους και από το σύστημα μέχρι σήμερα, αλλά χωρίς την αίγλη του παρελθόντος. Όμως στην πραγματικότητα είναι οργανισμοί "φυτά" που συντηρούνται διασωληνωμένα λίγο πριν τον ιστορικό θάνατό τους και την οριστική εξαφάνισή τους. Είναι είδη στα μπάζα της ιστορίας.Οι μη χουλιγκανοποιημένοι ακόλουθοί τους θα τα εγκαταλείψουν σύντομα.
* Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται στο πιο πυκνό σκοτάδι (χωρίς μπούσουλα). Αυτό υπάρχει πάντα και είναι λίγο πριν το ξημέρωμα;

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ "ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ"

* «Σωτήρια κατάκτηση» λοιπόν ο κοινοβουλευτισμός δηλαδή η κοινοβουλευτική ολιγαρχία, την οποία όμως ΟΛΟΙ οι απατεώνες την βαπτίζουν δημοκρατία- εξουσία του λαού, με ή χωρίς επίθετα.
* Δεν λέμε, υπάρχουν και διαφορές από τα ολοκληρωτικά ολιγαρχικά καθεστώτα. Σε εκείνα σε καταδιώκουν αν διαμαρτύρεσαι για το κόψιμο κάποιου δάκτυλου σου. Εδώ σε αφήνουν να διαδηλώνεις, να εκτονώνεσαι φωνάζοντας πχ "δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε". Ανεξάρτητα αν ΤΕΛΙΚΑ θα σε οδηγήσουν, της βίας, σε "Ισπανική υποχώρηση" και θα σου κάνουν ό,τι γουστάρουν στη ζωή σου. Όμως θα έχεις πάντα την ψευδαίσθηση ή την ψεύτικη ελπίδα ότι είναι στο χέρι σου,  με την ψήφο σου, να αλλάξεις αυτόν τον κακό με έναν 'άλλο καλό ολιγαρχικό, την ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ.
* Αυταπάτη καλλιεργούμενη, γιατί ολιγαρχικός και καλός δεν υπήρξε αλλά και ούτε πρόκειται να υπάρξει ΠΟΤΕ στην ανθρώπινη κοινωνία επειδή ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΣ είναι εξ ορισμού - εκ θεμελίων αντικοινωνικό στοιχείο. Όπως πχ θα ήταν διεστραμμένος εξ ορισμού ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ταξιτζής που θα ήθελε να είχε αυτός την εξουσία και από τη στιγμή που τον εξέλεγαν οι πελάτες, να μπορούσε να τους πάει σε όποιο προορισμό γουστάρει αυτός και όχι εκεί που θα ήθελαν οι πελάτες.
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΥΣ.

* Οι λαοί θα πρέπει να στοχεύσουν για:

*ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ
* Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ
* ΟΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ) ΣΤΟ ΛΑΟ
* ΣΥΝΤΡΙΨΤΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ (ΦΑΣΙΣΜΟ, ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ ΚΛΠ)

*MAJORITARCHY NOW
*THE MAJORITY OF THE PEOPLE MUST CHOOSE AND ENFORCE EVERY LAW
*ALL THE LEGISLATIVE POWER AND THE MILITARY POWER (ALL ARMED FORCES) TO THE PEOPLE
*SMASH ALL KINDS OF OLIGARCHY (FASCISM, PARLIAMENTATISM etc)

ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΛΑΚΩΔΗΣ η ολιγαρχική θεωρία που λέει ότι για το καλό των υπηκόων θα πρέπει κάποιοι λίγοι να έχουν την εξουσία και να καθορίζουν τους κοινωνικούς κανόνες.
ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΛΑΚΩΔΕΗΣ;
https://bezedakos.blogspot.com/2020/04/blog-post_48.html

ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΙΨΤΕ ΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΕΙΔΩΛΑ

*Το ζητούμενο παραμένει. Είναι το ολοκληρωτικό γκρέμισμα και συντριβή της ολιγαρχικής πλύσης εγκεφάλου που υφιστάμεθα. Το μεγαλύτερο ζητούμενο βρίσκεται στη σκέψη μας πρώτα.
*Με τα γκρεμίσματα των αγαλμάτων, προκαλούμε κάποιο πόνο στην ουρά του βόα. Σκοπός είναι να τον εξοντώσουμε. Και η εξόντωσή του θα έλθει με την επαναστατική αλλαγή και την επιβολή της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑΣ.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ

*Αν κάποιος νομίζει ότι με ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΕΙΣ αντιδράσεις (και μπάχαλο στη σκέψη) μπορεί να νικηθεί ο ολιγαρχισμός, είναι σαν να πιστεύει ότι με πορδές βάφονται τα αυγά. Πχ η εξέγερση του Μάη του 68 στη Γαλλία, χωρίς επαναστατικό μπούσουλα - σκοπό και τακτική, με συνθήματα σουρεαλιστικά του τύπου "η φαντασία στην εξουσία" ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ προβλέψιμη η κατάληξή της, όπως ήταν και οι εξεγέρσεις στις αραβικές Χώρες το 2012 και όπως ήταν και η εξέγερση των κίτρινων γιλέκων κλπ.

*Οργανωμένες συλλογικότητες πρωτεργατών θα πρέπει να "δουλεύουν" στην κοινωνική συνείδηση όσο μπορούν το στρατηγικό ΣΚΟΠΟ, να κερδίζουν μέρος της κοινωνικής συνείδησης και στις περιόδους μεγάλων κινητοποιήσεων και εξεγέρσεων (λόγω κρίσεων), όταν συνταχθεί το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνικής συνείδησης με τον προτεινόμενο στρατηγικό σκοπό, τότε μπορεί να γίνει το δεύτερο βήμα της τακτικής για τη συντριβή του συστήματος.

* Τον 21ο αιώνα, το στρατηγικό πρόταγμα μπορεί να είναι μόνο το
*ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ
*Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
* ΝΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

* ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΛΥ με υπομονή και επιμονή.

* Όσο δεν τίθεται μέσα στις κινητοποιήσεις το ΠΡΟΤΑΓΜΑ - ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ τότε ακόμα και απλές ρεφορμιστικές και πρόσκαιρες κατακτήσεις για τους υπηκόους θα είναι σχεδόν αδύνατες.

* Ο στρατηγικός ΣΟΠΟΣ των φερόμενων απελευθερωτικών κινημάτων του προηγούμενου 1,5 αιώνα, που διαδόθηκαν παγκοσμίως, ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΑ. Άλλα απέτυχαν γιατί είχαν ένα άλλο ολιγαρχικό πρόταγμα (δήθεν καλών ολιγαρχικών) φανερών ή κρυφών καπεταναίων είτε ο σουρεαλισμός και η βλακεία κάποιων άλλων έσπαζε το φράγμα της ταχύτητας του φωτός.

ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ

* Και σε αυτή τη δράση του λαού, ΟΛΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ (ένοπλη συν διοικητική), Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ, και η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΛΑΟ όπως γράφει στο βιβλίο του "ο γαλλικός εμφύλιος πόλεμος".
* Ο Μαρξ, όπως βλέπουμε, χρησιμοποιεί την έννοια της ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ("ολιγαρχική λέσχη") για να χαρακτηρίσει και μορφές ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. Δηλαδή τη χρησιμοποιεί και για το θεσμικό -"πολιτικό" σύστημα. Όμως μετά από αυτόν διάφοροι "μαρξιστές", εκτός του ότι είτε εξαφάνισαν ουσιαστικά πράγματα από τις απόψεις του Μαρξ είτε τα διαστρέβλωσαν, ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΕΝΤΕΛΩΣ και την έννοια της ολιγαρχίας για το "πολιτικό" επίπεδο και την κράτησαν μόνο για το οικονομικό. (Έτσι λένε "οικονομική ολιγαρχία", οικονομικοί ολιγάρχες κλπ) και ΠΟΤΕ δεν αποκαλούν ολιγαρχία πχ τον κοινοβουλευτισμό. Τον κοινοβουλευτισμό τον αποκαλούν είτε αστική δημοκρατία, είτε κοινοβουλευτική δημοκρατία, είτε αντιπροσωπευτική δημοκρατία ενώ είναι κοινοβουλευτική ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ. (Βάζουν την έννοια δημοκρατία για να μπορέσουν κατόπιν να ονομάσουν δημοκρατία και το δικό τους ολιγαρχικό, επί της ουσίας, "πολιτικό σύστημα.)
* Ο Μαρξ όμως χρησιμοποιούσε τη λέξη δημοκρατία (στα πρωτότυπα γραπτά του) ΜΟΝΟ για εκείνο το σύστημα που θα διαδεχθεί τις διάφορες μορφές αστικών συστημάτων και κατά το οποίο ΟΛΗ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ και δια μέσου αυτής οι εργαζόμενες τάξεις- λαός θα πρέπει να επιβάλλουν την κυριαρχία τους για ΟΛΑ τα θέματα και φυσικά (σημαντικό) και στις παραγωγικές σχέσεις. Τον κοινοβουλευτισμό τον ονόμαζε είτε κοινοβουλευτική ρεπούμπλικα, είτε αστική ρεπούμπλικα. (Ρεπούμπλικα και δημοκρατία είναι έννοιες διαφορετικές)
* ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΟΛΑ ΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.

ΥΓ
*Πρέπει κάθε τόσο να ρίχνουμε βουτιές στο παρελθόν για να μπορέσουμε να αναδυθούμε καλύτερα στο μέλλον.

*Στα μέσα του 1800 η λέξη ρεπούμπλικα σήμαινε μεν και τα "δημόσια πράγματα' όπως στη Ρώμη, ΑΛΛΑ ήθελε να δηλώσει ΚΥΡΙΩΣ τη "Συνταγματικό Διακυβέρνηση" σε αντιδιαστολή με τις μοναρχίες κλπ που δεν είχαν τότε συντάγματα. Στα γραπτά του Μαρξ (πρωτότυπα) υπάρχει και ο όρος ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (σκέτο) με την έννοια της πλήρους εξουσίας του λαού και ο όρος ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ (demokratischen Republik). Δηλαδή Συνταγματική δημοκρατία. Αν λοιπόν το Republik σήμαινε δημοκρατία, ΤΟΤΕ η μετάφραση θα ήταν "δημοκρατική δημοκρατία" δηλαδή σαν γεωργική γεωργία ή σπιτικό σπίτι. Δηλαδή ΑΝΟΗΣΙΑ.
Έτσι η ρεπούμπλικα, ως συνταγματική διακυβέρνηση, μπορεί να είναι είτε δημοκρατική είτε ολιγαρχική (όπως ο κοινοβουλευτισμός). Σύνταγμα μπορεί να έχουν και οι ολιγαρχίες και η δημοκρατία.
2. Ο κοινοβουλευτισμός δεν έχει καμιά σχέση με την αντιπροσώπευση. Αυτοί οι εκλεγμένοι (βολευτές) δεν μπορεί να είναι αντιπρόσωποι γιατί στη σχέση της αντιπροσώπευσης ο αντιπροσωπευόμενος θα πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη εξουσία ώστε να εξουσιοδοτεί τον αντιπρόσωπο (μικρότερη εξουσία) να πράττει για λογαριασμό του με συγκεκριμένους όρους. Εδώ στον κοινοβουλευτισμός έχουμε αντεστραμμένη σχέση. Ο δήθεν αντιπρόσωπος έχει την εξουσία και επιβάλλει ό,τι γουστάρει στον δήθεν αντιπροσωπευόμενο. Αυτό μπούμε ίσως να πούμε ότι είναι είτε σφετερισμός είτε νταβατζιλίκι κοκ Πάντως ΟΧΙ αντιπροσώπευση.
3. Ό όρος άμεση δημοκρατία τέθηκε για πρώτη φορά τον προηγούμενο αιώνα από τον Ιταλό αστό φιλόσοφο Νομπέρτο Μπόμπιο. Τελικά είχε σκοπό να μας πει ότι υπάρχει έμμεση δημοκρατία που είναι ο κοινοβουλευτισμός. Σκοπός του ήταν να βάλει στην κατηγορία των δημοκρατιών και την κοινοβουλευτική ολιγαρχία. Την πατήσαμε πολλοί αριστεροί. Και εγώ χρησιμοποιούσα εσφαλμένα φυσικά τον όρο άμεση δημοκρατία, για κάποια χρόνια. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΜΩΣ ως ΟΥΣΙΑ είναι μια.και δεν χρειάζεται ΄τέτοια επίθετα που βοηθούν τον ολιγαρχικό κοινοβουλευτισμό. Στο μέλλον ίσως τεθούν επίθετα αλλά για να διαχωρίσουν όχι την ουσία αλλά τα μέσα για την υλοποίηση της ουσίας

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

* Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΕΧΕΙ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ και ένας ΠΟΛΕΜΟΣ με την Ελλάδα είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟΣ, αν δεν παραχωρηθούν σε αυτήν από την Ελλάδα κυριαρχικά της δικαιώματα.
*Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ (αντιολιγαρχικού – πλειοψηφιαρχικού) ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (αντίπαλου δέους) ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ και άμεσα αναγκαίος, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ.
*Μόνο η ΣΥΜΜΑΧΙΑ των απελευθερωτικών κινημάτων ΟΛΩΝ των Χωρών μπορεί να αντιστρέψει το ρου των σημερινών πραγμάτων.

ΥΓ * Κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο έως ουτοπικό για να υλοποιηθεί στο σήμερα. Όμως το πιο δύσκολο είναι η ΑΡΧΗ. Όταν το «νερό μπει στο αυλάκι» τότε θα αρχίζουν να αλλάζουν ΡΑΓΔΑΙΑ οι ισορροπίες τόσο όσο δεν το περιμένει κανείς.

MAJORITARCHY NOW

\bezedakos.blogspot.com/…/all-legislative-power-to-peolpe.ht…

bezedakos.blogspot.com/…/all-legislative-power-to-peolpe.ht…

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ

*Κάποιος αθλητής, που βάζει για ΣΚΟΠΟ να συμμετέχει στο ΜΕΛΛΟΝ σε αγώνες και να ΝΙΚΗΣΕΙ, γυμναζόμενος στο τώρα, δρέπει κάποιους καρπούς και στο σήμερα (στην υγεία του) από τη συστηματική εκγύμνασή του για τους μελλοντικούς αγώνες. Ένας που ετοιμάζεται για διακοπές και ένα ωραίο ταξίδι που θα κάνει αύριο, χαίρεται, λαμβάνει θετικά συναισθήματα από το τώρα.
* Για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί κάτι ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΜΕΣΑ (στο κοινωνικό επίπεδο) απαιτείται Η ΣΩΣΤΗ ΣΚΟΠΕΥΣΗ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
* Η ΠΡΟΤΑΣΗ για τον 21ο ΑΙΩΝΑ ΕΙΝΑΙ:
Δημιουργία ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΔΕΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ - ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ στο αύριο. ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ και όσο το δυνατό μεγαλύτερο ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ αντίπαλο δέος. Αυτό ΜΟΝΟ μπορεί να λειτουργεί σαν πιστόλι στο κρόταφο οποιασδήποτε ολιγαρχικής εξουσίας. Μόνο αυτό θα τους προκαλεί το ΔΕΟΣ - ΦΟΒΟ ότι μπορεί κάποια στιγμή ο λαός να πατήσει τη σκανδάλη και να τους στείλει στο διάολο. Και έτσι ΜΟΝΟ θα τους αναγκάζει να ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ στο ΣΗΜΕΡΑ, σε διάφορα αιτήματα των υπηκόων και κατ αυτό τον τρόπο θα καλυτερεύει η ζωή των υπηκόων στο ΤΩΡΑ (ΣΧΕΤΙΚΑ, ως μη χείρον βέλτιστον).. Διαφορετικά δεν θα υποχωρεί στο σήμερα ποτέ και με τίποτα οποιοδήποτε ολιγαρχικό υποκείμενο και να ανεβοκατεβαίνει στην κορυφή του ολιγαρχικού συστήματος. Απλά θα έχουμε εναλλαγή από λάκκους με φίδια σε λάκκους με λιοντάρια.
* Η ΣΩΣΤΗ ΣΚΟΠΕΥΣΗ, το σωστό αντίπαλο δέος, το πραγματικό πιστόλι στον κρόταφο του συστήματος μπορεί να ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ εκείνο που απειλεί με ΘΑΝΑΤΟ με ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ καταστροφή, την εξουσία των λίγων επί των πολλών. Δηλαδή η απειλή για το οριστικό ΤΕΛΟΣ τους.
* ΠΕΡΙΕΚΤΙΑ το αντίπαλο δέος στον 21ο αιώνα μπορεί να είναι: "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" και προϋπόθεσή του είναι η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ "ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΠΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ" δηλαδή η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑΣ.
ΥΓ. Η δημιουργία του αντίπαλου δέους, έστω και αν στην αρχή δεν ακολουθείτε από την πλειονότητα των υπηκόων, θα έχει ΣΙΓΟΥΡΑ, ΑΠΕΙΡΩΣ πιο πολλά οφέλη στο ΤΩΡΑ για τους υπηκόους, σε σχέση με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ολιγαρχικό υποκείμενο - κόμμα (που θεατρινίστικα θα αυτοπροβάλλεται ως λαοσωτήριον) και θα διαδεχθεί τα παρόντα στην κορυφή του ολιγαρχικού συστήματος. Επομένως, μετά την κριτική, Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ είναι η δημιουργία του αντίπαλου ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ και ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΔΕΟΥΣ - ΑΠΕΙΛΗΣ στο ΤΩΡΑ.
* ΟΛΑ τα υπόλοιπα είναι εντελώς ψεύτικες ελπίδες και παρηγοριές στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του.

ΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ

Και το απελευθερωτικό, επαναστατικό πρόταγμα στο 21ο αιώνα μπορεί να είναι ΜΟΝΟ ο ΣΚΟΠΟΣ για την κατάκτηση από τους λαούς της ΕΝΟΠΛΗΣ και της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ εξουσίας ώστε να μπορεί ΤΕΛΙΚΑ "ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. (Αυτονόητη η ισηγορία και γενικά η ισοτιμία των μελών της κοινωνίας)
Οι συναγωνιστές  από τις ΗΠΑ θα πρέπει τώρα να το θέσουν με όσες δυνάμεις, ατομικές ή συλλογικές, και αν διαθέτουν. Τίποτα δεν πάει χαμένο.