*Ουτοπία είναι το να λέει κάποιος ότι είναι ουτοπία. Λοιπόν. 1ον Το να επιλέγει και να επιβάλλει η πλειοψηφία της κοινωνίας τον κάθε νόμο, εφαρμόστηκε στην Αθήνα από το 462 - 322 πΧ. ΝΟΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗ: "Οποιοδήποτε ανθρώπινο δημιούργημα του παρελθόντος, μπορεί άνθρωπος του παρόντος, να υλοποιήσει ξανά το ίδιο ή και ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, με τα ίδια ή άλλα μέσα".
Θα αρκούσε μόνο αυτό για να αναδειχθεί η απόλυτα εσφαλμένη άποψη ότι είναι ουτοπία η πλειοψηφιαρχία - δημοκρατία. ΑΛΛΑ.. 2ον Ακόμα και αν κάτι δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο παρόν ή στο μέλλον. Αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε ποτέ πρόοδος. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΠΆΕΙ ΣΤΟΝ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΒΙΟΛΟΓΟ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ; "ΤΙ ΨΑΧΝΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΠΩΣ ΘΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΗΚΕ.
* Όμως γιατί λέγονται αυτά περί ουτοπίας; Εξαρτάται από το υποκείμενο που τα λέει. Οι συνειδητοί ολιγαρχικοί ή οι βολεμένοι με το σύστημα, θέλουν να περάσουν την αντίληψη ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα άρα "υπήκοοι αφήστε τα, μην αγωνίζεσθε κλπ". Υπάρχουν όμως και κάποιοι υπήκοοι που τα λένε γιατί δεν έχουν την επαρκή γνώση επί του αντικειμένου. Και κάποιοι άλλοι τα λένε από δειλία και για να μην τους ελέγχει η συνείδησή τους για την απραγία τους. ΘΕΛΟΥΝ να τα πιστεύουν για να κάθονται χωρίς τύψεις στον καναπέ τους.
