ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ;

* Μια υπόθεση με τα εξής ΑΥΣΤΗΡΑ δεδομένα. Υποθέτουμε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο ΜΟΝΟ η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν το πλειοψηφιαρχικό-δημοκρατικό σύστημα. Φυσικά εντός αυτών έχει κατακτηθεί η ΙΣΗΓΟΡΙΑ. Σε περίπτωση διαφορών μεταξύ αυτών των δύο Χωρών, αν ρωτούσαν, αν ψήφιζαν οι νέοι που θα έπρεπε να πάνε σε πόλεμο καθώς και η γονείς τους " θέλετε πόλεμο ή οι όποιες διαφορές να λυθούν από το διεθνές δίκαιο", ΤΟΤΕ είναι σίγουρο ότι οι πιθανότητες για την επιλογή του πολέμου θα έπεφταν πολύ χαμηλά (λίγο πιο πάνω από τα επίπεδα του μηδενός). Μόνο οι κουφιοκέφαλοι φασίστες θα μπορούν να αμφισβητήσουν αυτή την εξέλιξη. Εντάξει. Θα ψήφιζαν υπέρ του πολέμου, ένθεν και ένθεν, κάποιοι φασίστες- αιμοδιψείς-μισάνθρωποι και βασικά κάποια από εκείνα τα ρεμάλια που δεν θα πήγαιναν να πολεμήσουν και θα αισθάνονταν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σκοτωθούν.
* Σε μια παγκόσμια ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΚΗ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ η οποία θα εξελιχθεί, εκ των πραγμάτων, σε αταξική, η κάθε ξεχωριστή χώρα θα είναι επαρχία της και το διεθνές δίκαιο θα είναι καθορισμένο από τους λαούς. Σε τούτη την περίπτωση η περίπτωση πολέμου μεταξύ των Χωρών - επαρχιών ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΤΑΙ εντελώς
*Στο σημερινό παγκόσμιο ολιγαρχικό σύστημα που ζούμε, (μια μικρή μειοψηφία έχει την ένοπλη εξουσία και κάνει ό,τι θέλει τη ζωή της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων) το κάθε ξεχωριστό κράτος όταν έχει μεγάλα συμφέροντα και ξέρει ότι αυτά μπορεί να τα πραγματοποιήσει μόνο δια μέσου του πολέμου, τον οποίο θεωρεί ότι μπορεί να τον κερδίσει, ΤΟΤΕ κάνει ένοπλο πόλεμο. Στη μάχη, η κυρίαρχη ολιγαρχική οικονομική τάξη, ρίχνει δια της βίας τους υπηκόους της για την επίτευξη της απληστίας της, για επέκταση της δύναμής της.
* Στο σημερινό παγκόσμιο ολιγαρχικό σύστημα το διεθνές "δίκαιο", κατά κανόνα, είναι το "δίκαιο" του ισχυρού και των ισχυρότερων οικονομικών συμφερόντων, δηλαδή είναι το άδικο για τους λαούς.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ DNA TOY ΟΛΙΓΑΡΧΙΣΜΟΥ.