Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΟΥ «ΡΟΜΠΕΝΔΑΣΙΣΜΟΥ» ή «ΓΚΟΥΡΟΥΙΣΜΟΥ» ΟΤΑΝ ΜΠΕΙ
ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΙΟ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΤΟΥΣ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΣΕ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ (τους περισσότερους εν
αγνοία τους).
Νομοτελειακά, όταν μια μειοψηφία κατακτήσει την εξουσία, μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε νέα καταπιεστική τάξη για τους λαούς. Όλα τα ιστορικά πειράματα των λαών για να βρεθεί ο καλός (Ρομπέν των Δασών ή ο Γκουρού) έχουν στεφθεί από απόλυτη αποτυχία. Και όμως, αυτό το ναρκωτικό συνεχίζει να σερβίρεται από την εξουσιολάγνα δεξιά και αριστερά και έχει εξουδετερώσει πλήρως ένα κομμάτι αγωνιστών. Αυτοί συνεχίζουν να πιστεύουν ή να ψάχνουν νέους Ρομπέν στους οποίους είναι έτοιμοι να υποταχθούν σαν στρατιώτες τους και να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους.
Μια τέτοια αντίληψη τους απομακρύνει κατά πολύ από τον μοναδικό απελευθερωτικό στόχο του «ούτε ένας νόμος σε ισχύ χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας του λαού» και ο οποίος για να επιτευχθεί απαιτείται το «όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στου λαούς». Έτσι πέφτουν εύκολα σε διάφορα διλήμματα του ολιγαρχισμού και δεν μπορούν να απορρίψουν και τα δύο σκέλη του διλήμματος.
(Πχ «με τους αμερικανούς ή με τον Μιλόσεβιτς;», «με το ΝΑΤΟ ή με τον Καντάφι;», «με τους αμερικανούς ή με τον Λούλα;», «με τους αμερικανούς ή με τους ρώσους;», «με τους αμερικανούς ή με τον Άσαντ;», «με τους αμερικανούς ή με τον Μαδούρο;» κοκ)
Νομοτελειακά, όταν μια μειοψηφία κατακτήσει την εξουσία, μετατρέπεται αργά ή γρήγορα σε νέα καταπιεστική τάξη για τους λαούς. Όλα τα ιστορικά πειράματα των λαών για να βρεθεί ο καλός (Ρομπέν των Δασών ή ο Γκουρού) έχουν στεφθεί από απόλυτη αποτυχία. Και όμως, αυτό το ναρκωτικό συνεχίζει να σερβίρεται από την εξουσιολάγνα δεξιά και αριστερά και έχει εξουδετερώσει πλήρως ένα κομμάτι αγωνιστών. Αυτοί συνεχίζουν να πιστεύουν ή να ψάχνουν νέους Ρομπέν στους οποίους είναι έτοιμοι να υποταχθούν σαν στρατιώτες τους και να θυσιάσουν ακόμα και τη ζωή τους.
Μια τέτοια αντίληψη τους απομακρύνει κατά πολύ από τον μοναδικό απελευθερωτικό στόχο του «ούτε ένας νόμος σε ισχύ χωρίς την έγκριση της πλειοψηφίας του λαού» και ο οποίος για να επιτευχθεί απαιτείται το «όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στου λαούς». Έτσι πέφτουν εύκολα σε διάφορα διλήμματα του ολιγαρχισμού και δεν μπορούν να απορρίψουν και τα δύο σκέλη του διλήμματος.
(Πχ «με τους αμερικανούς ή με τον Μιλόσεβιτς;», «με το ΝΑΤΟ ή με τον Καντάφι;», «με τους αμερικανούς ή με τον Λούλα;», «με τους αμερικανούς ή με τους ρώσους;», «με τους αμερικανούς ή με τον Άσαντ;», «με τους αμερικανούς ή με τον Μαδούρο;» κοκ)
