ΟΛΕΣ οι ενδιάμεσες
καταστάσεις είναι ΤΕΛΙΚΑ υπέρ του μια μειοψηφία να επιβάλλεται στην πλειοψηφία
(Μας παίρνει το ποτάμι ή ο διάολος). ΑΝ πχ η πλειονότητα αποφασίζει και επιβάλλει
τη θέλησή της σε λίγα θέματα, ενώ για όλα τα υπόλοιπα επιβάλλει τη θέλησή της μια
μειοψηφία, ΤΟΤΕ η μειοψηφία μπορεί εύκολα να «ρεφάρει» τη χασούρα της δια μέσου
άλλων «νόμων» - διαταγών.
Για παράδειγμα, αν η πλειοψηφία αποφασίσει την κατάργηση των διοδίων θα έχει χάσιμο μια μειοψηφία. Εύκολα όμως μπορεί να καλύψει τη χασούρα της με νέο «νόμο» για φορολόγηση του αυτοκινήτου, της βενζίνης,….της ανάσας ή της ούρησης κοκ.
Γι αυτό το «ΟΛΗ» η εξουσία στο λαό – ΟΛΗ η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία – είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Για παράδειγμα, αν η πλειοψηφία αποφασίσει την κατάργηση των διοδίων θα έχει χάσιμο μια μειοψηφία. Εύκολα όμως μπορεί να καλύψει τη χασούρα της με νέο «νόμο» για φορολόγηση του αυτοκινήτου, της βενζίνης,….της ανάσας ή της ούρησης κοκ.
Γι αυτό το «ΟΛΗ» η εξουσία στο λαό – ΟΛΗ η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία – είναι εκ των ων ουκ άνευ.
