Η ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ

Η ΑΠΟΧΗ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ
(Η αποχή ως πολιτική πράξη)

Σκοπός της ΑΠΟΧΗΣ δεν πρέπει να είναι το να στείλει κανείς κάποιο μήνυμα διαμαρτυρίας στους δεσπότες του ή δήθεν η τιμωρία κάποιου συγκεκριμένου κόμματος. Σκοπός μας είναι να ΑΠΑΞΙΩΘΕΙ πλήρως το ολιγαρχικό σύστημα του κοινοβουλευτισμού και τελικά να συντριβεί από το λαό. ( Ένα σύστημα όπου οι πελάτες του ταξί, όταν επιλέξουν ένα ταξιτζή, αμέσως μετά, δεν έχουν δυνατότητα-εξουσία να καθορίζουν τον προορισμό τους και να δώσουν εντολή στον ταξιτζή για το που θέλουν να πάνε, αλλά ο επιλεγμένος ταξιτζής θέλει και έχει την εξουσία να πηγαίνει τους πελάτες όπου γουστάρει αυτός)
*Κανέναν από τους μνημονιακούς νόμους δεν ήθελε η πλειοψηφία του λαού. Πχ κατασχέσεις για χρέη στην εφορία το 92% είναι ενάντια, ΕΝΦΙΑ 87% ενάντια κοκ. Αυτό το σύστημα της κοινοβουλευτικής ολιγαρχικής δικτατορίας (δικτατορία =επιβολή, κυριαρχία) που μας έχουν επιβάλλει ερήμην μας, πρέπει να απαξιωθεί πλήρως στην κοινωνική συνείδηση αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωήμας και να ΑΞΙΩΣΟΥΜΕ ένα άλλο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας. (Σε μια σχέση, όσο καταπιεστική και να είναι για κάποιον, αυτός δεν φεύγει, δεν την διαλύει, όσο ελπίζει ότι κάτι, έστω και λίγο θετικό μπορεί να πάρει ή ότι μπορεί να την αλλάξει. Όταν όμως την απαξιώσει ΠΛΗΡΩΣ τότε μόνο θα την εγκαταλείψει και θα φτιάξει μια καινούργια σχέση.)
*Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗ μιας σάπιας πραγματικότητας είναι απαραίτητος όρος για την ΑΞΙΩΣΗ και διεκδίκηση κάτι καλύτερου. Και θα πρέπει να αξιώσουμε (ΣΚΟΠΟΣ) ένα άλλο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας όπου τελικά θα πραγματώνεται το "ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ".
Αν ρωτήσουμε 100 άτομα το εξής.
1. Θα ήθελες ο κάθε νόμος να είναι επιλογή της πλειοψηφίας του λαού ή
2. Θα ήθελες ο κάθε νόμος να φτιάχνεται και να επιβάλλεται στο λαό από μια μειοψηφία, τότε ένα ποσοστό πάνω από 90% θα απαντούσε το πρώτο.

Όμως ψηφίζοντας κάποιο ολιγαρχικό κόμμα (όλα αυτά τα κόμματα είναι ολιγαρχικά, έχουν δηλαδή για σκοπό τους μια μειοψηφία να κατέχει την εξουσία για να φτιάχνει και να επιβάλλει τους κοινωνικούς κανόνες στην πλειοψηφία), αν λοιπόν ψηφίσουμε κάποιο ολιγαρχικό κόμμα τότε:
α. Ενδυναμώνουμε έναν εχθρικό μηχανισμό ο οποίος πυροβολεί διαρκώς στο κεφάλι το ΣΚΟΠΟ μας, δηλαδή είναι θανάσιμος εχθρός της ΑΥΤΟΘΕΣΜΙΣΗΣ και της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ του λαού, είναι θανάσιμος εχθρός και πολέμιος του σκοπού: «ΟΛΟΙ οι κανόνες που θα ορίζουν τις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων να είναι επιλογή της πλειοψηφίας του λαού» και
β. Αξιώνουμε, με τη συμμετοχή μας το ΟΛΟ ολιγαρχικό σύστημα αφού ελπίζουμε ότι υπάρχει και χρήσιμη ψήφος μέσα σε αυτό, άρα δεν το απαξιώνουμε πλήρως, δεν το εγκαταλείπουμε και επομένως το στηρίζουμε ή δεν εναντιωνόμαστε σε αυτό, δεν θέλουμε τη συντριβή του.
(Γιατί οι ίδιοι να βγάζουμε τα μάτια μας;)

Με την αποχή φυσικά, δεν αλλάζει κάτι άμεσα (όπως δεν αλλάζει και με τη συμμετοχή). Όμως η αποχή είναι μια μορφή συνειδησιακής απαξίωσης του συστήματος η οποία είναι ΑΚΡΩΣ απαραίτητη και αν αιτιολογηθεί πλειοψηφικά με την απαξίωση του ολιγαρχισμού (μια μειοψηφία να επιβάλλει τους κοινωνικούς κανόνες) και ταυτόχρονα μπολιαστεί με το πρόταγμα για μιά άλλη κοινωνία όπου «Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» τότε δημιουργείται «ΕΔΩ και ΤΩΡΑ» η πιθανότητα και η δυνατότητα για επαναστατικές αλλαγές.


* Η ΑΠΟΧΗ από αυτές τις ολιγαρχικές εκλογές δεν θα είναι ακριβώς όπως στις άλλες. Τώρα είναι πιο συνειδητοποιημένη και όλο και περισσότεροι υπήκοοι υιοθετούν το πρόταγμα για το "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ"


ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ.