ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΣΑΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΟΠΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Πόσο κούφια είναι τα λόγια για εξουσία του λαού ή λαϊκή εξουσία όταν η ένοπλη εκτελεστική είναι στα χέρια μιας μειοψηφίας, μιας ολιγαρχίας; Πόσο ψεύτικα είναι τα λόγια των «κομμουνιστών» για ένοπλο προλεταριάτο κοκ;
Όλοι οι ολιγαρχικοί στρατοί και αστυνομίες αποτελούνταν και αποτελούνται από ένοπλους εργάτες, από ένοπλους εργαζόμενους από ανθρώπους του λαού.
Παρά ταύτα τελικά την εξουσία δεν την έχουν οι λαοί αλλά οι ολιγαρχικοί.
Για να ανήκει η ένοπλη εκτελεστική στο λαό, δεν εξαρτάται ούτε από την κοινωνική προέλευση αυτών που πλαισιώνουν τους ένοπλους μηχανισμούς στο σύνολό τους και ούτε από κάποιο ποσοστό συμμετοχής των ανθρώπων του λαού. Πχ σήμερα στο Ισραήλ σχεδόν όλος ο πληθυσμός, όλος ο λαός είναι ένοπλος (τακτικός, εφεδρικός στρατός, άνδρες, γυναίκες). Όμως ο ένοπλος αυτός μηχανισμός είναι ολιγαρχικός και οι ένοπλοι άνθρωποι του λαού είναι υποτακτικοί των αστών ολιγαρχικών.
Σε όλα τα πεδία των πολέμων συμμετέχουν κατά πλειονότητα ένοπλοι άνθρωποι του λαού και κατασφαγιάζονται, χωρίς να έχουν την δύναμη να εναντιωθούν σε κάποιους λίγους φιλοπόλεμους. Γιατί;

Όλοι οι ένοπλοι μηχανισμοί έχουν εντός τους μια κινητήρια δύναμη, μια κινητήρια μηχανή. Διαφορετικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσα τους έχουν έναν άλλο μηχανισμό δύναμης ο οποίος μόνο αυτός μπορεί να δίνει, τις κατά συγκεκριμένη βούληση του, εντολές για κίνηση του υπόλοιπου μέρους του μηχανισμού ή ολόκληρου του μηχανισμού.
Ετούτο τον εσωτερικό κινητήριο μηχανισμό μπορούμε να τον ονομάσουμε και ηγεσία, κορυφή, ή κέντρο του ένοπλου μηχανισμού.
Το ιδιαίτερο ουσιαστικό χαρακτηριστικό της ηγεσίας (ή του κέντρου) του συνολικού μηχανισμού είναι το γεγονός ότι διαθέτει υλική ισχύ υπεροπλίας απέναντι ή σχετικά με το υπόλοιπο μέρος (παρότι το υπόλοιπο μέρος είναι μεγαλύτερο). Διαθέτει υπηρεσίες συλλογής καθοριστικών πληροφοριών (μυστικές), κατάλληλο εξοπλισμό, όπλα, συνοχή, συντονισμό κοκ. Με λίγα λόγια διαθέτει τέτοια πραγματική δύναμη ώστε να μπορεί να καταναγκάζει, να μπορεί να επιβάλλεται με την απειλή ή τη χρήση βίας και στα υπόλοιπα μέρη του συνολικού μηχανισμού, τα οποία στην ουσία είναι υποτακτικά του. Με την πραγματική υπεροπλία που διαθέτει απέναντι στο υπόλοιπο ένοπλο σώμα, κατορθώνει να κάνει να υπακούν στις εντολές της, διαταγές της και τα άλλα μέρη της ένοπλης εκτελεστικής.
Τελικά και ουσιαστικά, αυτός ο εσωτερικός ένοπλος μηχανισμός (ηγεσία, κορυφή, κέντρο) μπορεί να διαθέτει την ύψιστη πραγματική εξουσία μέσα στην κοινωνία.
Η όποια διαμορφωμένη θέληση μέσα στα πλαίσιά του (εξυπηρέτησης δικών του ή «υιοθετημένων» συμφερόντων των συμμάχων του, πχ μιας μειοψηφικής οικονομικής τάξης όπως της αστικής) περνά αρχικά, με διαταγές, σε άλλα μέρη του σώματος ή και σε ολόκληρο το ένοπλο σώμα και δια μέσου αυτών η θέλησή του (ουσιαστικά πάντα υπό μορφή διαταγών) περνά στο λαό για να του καθορίσει συγκεκριμένες συμπεριφορές υπακοής.
Ετούτος λοιπόν, ο εσωτερικός ένοπλος μηχανισμός (ηγεσία, κορυφή, κέντρο) επειδή δύναται να κινητοποιεί κατά τη θέλησή του (και με όρους καταναγκασμού, επιβολής) τον υπόλοιπο μηχανισμό και κατά συνέπεια ολόκληρη την κοινωνία, κατέχει ουσιαστικά την πραγματική εξουσία, την πραγματική ένοπλη εκτελεστική.
Τα υπόλοιπα μέρη της ένοπλης εκτελεστικής καθώς και ο λαός είναι υποτακτικά αντικείμενά του.

Επομένως για να αποκτήσει την εξουσία ο λαός δεν αρκεί με τίποτα το να είναι ένοπλος. (Όπως είπαμε όλοι οι ένοπλοι ολιγαρχικοί μηχανισμοί αποτελούνται στο συντριπτικό μέρος τους από ανθρώπους προερχόμενους από την εργατική τάξη και το λαό).

Το καθοριστικό για την κατοχή της εξουσίας από το λαό είναι η κατοχή από το λαό αυτού του εσωτερικού ένοπλου μηχανισμού, δηλαδή η κατοχή της κινητήριας δύναμης όλου του ένοπλου μηχανισμού.
Ήτοι, η κατάκτηση της ηγεσίας, της κορυφής ή του κέντρου της συνολικής ένοπλης εκτελεστικής εξουσίας.

Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά ο ίδιος ο λαός θα πρέπει να έχει την ένοπλη υπεροπλία, να έχει την ισχύ των υλικών όρων καταναγκασμού – επιβολής ώστε να μπορεί κινητοποιεί ολόκληρο το υπόλοιπο σώμα της ένοπλης εκτελεστικής ενάντια σε ολιγαρχικές επιβουλές ή μειοψηφικές παραβιάσεις των επιταγών της πλειοψηφίας.
Πρακτικά η θέληση της πλειοψηφίας του λαού να είναι η εντολή και να μπορεί να επιβληθεί (δια της υπεροπλίας της κεκτημένης από τον ίδιο το λαό ηγεσίας-κορυφής της συνολικής ένοπλης εκτελεστικής)
Αυτό σημαίνει ΑΥΤΕΝΕΡΓΟΣ ΕΝΟΠΛΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ.

Έτσι, συνοψίζοντας να πούμε ότι « ένοπλος λαός» ή «ένοπλη εργατική τάξη» είναι ολιγαρχικές προπαγανδιστικές εκφράσεις – μπαρούφες γιατί όχι μόνο δεν συνεπάγονται εξουσία του λαού αλλά και γιατί παίζουν το ρόλο της παγίδευσης του λαού. Το πραγματικό ζητούμενο είναι ο «αυτενεργός ένοπλος λαός».

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ για να έχει ο λαός την ένοπλη εκτελεστική εξουσία στα χέρια του θα πρέπει να κατακτήσει την ηγεσία της ένοπλης εκτελεστικής. Δηλαδή στην ηγεσία να είναι ο λαός και η θέλησή του να είναι διαταγή και για την κινητοποίηση ολόκληρου του σώματος της ένοπλης εκτελεστικής και για την κινητοποίηση όλης της κοινωνίας.

ΤΕΛΙΚΑ ΟΠΟΙΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ (ΛΑΟΣ Ή ΜΙΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ) ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΕΧΕΙ ΚΑΙ Τις ΑΛΛΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΟΠΩΣ ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ, ΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ, ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΛΠ.

Από τα πιο πάνω μπορούμε να συμπεράνουμε επίσης ότι εκφράσεις του τύπου «λαϊκή εξουσία» ή «λαϊκή κυριαρχία» ή και το "εθνική ανεξαρτησία" (αλλά εξάρτηση από την εσωτερική ολιγαρχία) είναι σκέτη απάτη αν δεν συνοδεύονται από συγκεκριμένο σχέδιο για την πρακτική κατάκτηση από το λαό της ηγεσίας, της κορυφής του ένοπλου μηχανισμού (φυσικά και νομοθετικής, δικαστικής). Δηλαδή της κατάκτησης της πραγματικής εξουσίας. Και τέτοιο συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχει κανένα κόμμα ή άλλος φορέας αυτών των συνθημάτων (δεξιά και αριστερά ολιγαρχικά κόμματα). Μια ακόμα ΑΠΑΤΗ…για "ψάρεμα" οπαδών σε θολά νερά. Δεν έχουν σχέδιο γιατί την ηγεσία της ένοπλης εκτελεστικής την θέλουν για τους ίδιους, για το κόμμα τους. Και από τη θέση αυτή το κόμμα είτε γίνεται ο νέος εκπρόσωπος της υπάρχοντος ολιγαρχικού συστήματος ή μετατρέπεται σε νέα ολιγαρχική κυρίαρχη τάξη, σε μιας άλλης μορφής ολιγαρχικό σύστημα όπως πχ στις ανατολικές χώρες του πρώην κομματικού καπιταλισμού.

Οι έννοιες «ένοπλος οργανωμένος λαός» και ένοπλη «εργατική τάξη» είναι έννοιες παγίδα για τους λαούς. Είναι έννοιες που χρησιμοποιήθηκαν από ολιγαρχικούς – «επαναστάτες» του περασμένου αιώνα (αλλά και σήμερα) για να παγιδέψουν την κοινωνική συνείδηση(πχ Λένιν και λενινιστές). Στόχευαν με τις λέξεις λαός ή εργατική τάξη, να κάνουν τους λαούς ή την εργατική τάξη να πιστεύουν ότι με το να είναι ένοπλοι, θα έχουν και την πραγματική εξουσία.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ όμως είναι υλοποιήσιμο το να περάσει πραγματικά όλη η ένοπλη εκτελεστική εξουσία στο λαό; (μετά την συντριβή της ολιγαρχικής ένοπλης εκτελεστικής;)
ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΟ. ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΟ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ (Πχ στην Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία)

Δες κείμενο: «ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΣΤΟ ΛΑΟ»  (Πάνω δεξιά στα κείμενα)