Μέχρι τώρα οι αγωνιστές προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο (σύστημα), ΚΥΡΙΩΣ, με την παράθεση και προβολή (των ατέλειωτων) αρνητικών γεγονότων και καταστάσεων για τα οποία ευθύνονται κάποιοι του συστήματος ή και το σύστημα ολάκαιρο. Πχ φτώχεια, ανεργία, φόροι, κατασχέσεις, πόλεμοι, οικολογική καταστροφή κοκ. (Το ίδιο κάνουν και οι ολιγαρχικοί λαοπλάνοι για να ρίξουν μελάνι στο νερό..)
Όμως έχει αποδειχθεί ότι από μόνο του δεν αρκεί με τίποτα.
Αυτό που έχει σημασία τώρα, είναι να μιλήσουμε αναλογικά και για το ΜΟΝΑΔΙΚΟ σύστημα που μπορεί και πρέπει να αντικαταστήσει την ΟΥΣΙΑ του υπάρχοντος δηλαδή με τι θέλουμε να αντικαταστήσουμε το υπάρχον.
Και με βάση αυτό το στρατηγικό σκοπό, να προσαρμόσουμε όλη την τακτική του σημερινού κινήματος όπως: την κριτική και τον ιδεολογικό πόλεμο εναντίον του ολιγαρχικού συστήματος, τη μορφή οργάνωσης του κινήματος, τις τακτικές των κινητοποιήσεων κοκ….
ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟ ΓΙΑ «ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΜΟ ΣΕ ΙΣΧΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΑΥΤΟΥ «ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ» ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΑΞΕΙΣ.
