Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ;

Ήθελε να κατέχει την εξουσία - όπως κάθε ολιγαρχικός- ώστε να επιβάλλει δια της βίας στην πλειοψηφία του λαού όποιον νόμο γούσταρε. (Είχε φτιάξει ακόμα και νόμο για το "πρέπον" μήκος της φούστας!!!) Αν λοιπόν υπήρχαν ταξιτζήδες που θα ήθελαν αυτοί να αποφασίζουν και να επιβάλλουν στους πελάτες τους το που θα πάνε ή πιο δρομολόγιο θα ακολουθήσουν, θα τους θεωρούσαμε (εξ ορισμού) ψυχικά άρρωστους ή απέραντα διεστραμμένους. Ένας τέτοιος και χειρότερος "ταξιτζής" ήταν και ο Μεταξάς. Τώρα αν Δεν ήθελε να είναι τσογλάνι των Ιταλών αλλά να είναι τσογλάνι των Άγγλων ή και κανενός (που λέει ο λόγος), έχει ελάχιστη σημασία. Αυτός ήθελε να είναι ο μέγιστος τοπάρχης. Ήθελε, είχε την ψυχική ασθένεια να κατέχει εξουσία ώστε να μπορεί να καθορίζει τη ζωή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Αυτή ήταν η ουσία της προσωπικότητάς του. Ένα ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ διεστραμμένο κομπλεξικό ανθρωπάκι. Basta.

ΥΓ. Δεκαετίες τώρα χύνεται τζάμπα μελάνι σχετικά με την προσωπικότητα του Μεταξά γιατί πολλοί αντιμαχόμενοι αφήνουν την υπόνοια ότι μπορεί να υπάρξουν και καλοί ολιγαρχικοί. Όμως πιο εύκολα μπορεί να περάσει ελέφαντας από τρύπα βελόνας παρά να υπάρξει ολιγαρχικός και καλός. Δηλαδή αποκλείεται εξ ορισμού.
«Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΠΡEΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.» Όποιος θέλει να αφαιρείται αυτή τη δυνατότητα, αυτή την εξουσία από το λαό, τότε είναι μια διεστραμμένη ύπαρξη.

*Με λίγα λόγια μπορούν να ειπωθούν τα πάντα γι αυτόν και τον κάθε όμοιό του.