(Σε αυτή την αντικομμουνιστική παγίδα
έπεσαν εκατομμύρια καλοπροαίρετοι αγωνιστές, από άγνοια, και πολλοί
έδωσαν και τη ζωή τους ακόμα για την εξουσία των ηγετών τους, ενώ νόμιζαν ότι
αγωνίζονται για μια αταξική κοινωνία, για μια καλύτερη ζωή για τους λαούς.)
Μερικά παραδείγματα με αναφορές του Λένιν και του Τρότσκι που δείχνουν, χωρίς καμιά αμφιβολία, την αντικομμουνιστική ουσία του πολιτικού προτάγματος του Λένιν.
Και ενώ Λένιν, Τρότσκι και Στάλιν είναι οι βασικοί καταστροφείς του κομμουνιστικού κινήματος, οι λενινιστικοί ηγέτες τους θεοποιούν στη νόηση κάποιων εργαζομένων για να μπορέσουν να στηρίξουν τις δικές τους θέσεις εξουσίας ή επαγγελματισμού.
*
Ο Λένιν σε ομιλία του στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1919 τα τα λέει καθαρά και "σταράτα".
Μερικά παραδείγματα με αναφορές του Λένιν και του Τρότσκι που δείχνουν, χωρίς καμιά αμφιβολία, την αντικομμουνιστική ουσία του πολιτικού προτάγματος του Λένιν.
Και ενώ Λένιν, Τρότσκι και Στάλιν είναι οι βασικοί καταστροφείς του κομμουνιστικού κινήματος, οι λενινιστικοί ηγέτες τους θεοποιούν στη νόηση κάποιων εργαζομένων για να μπορέσουν να στηρίξουν τις δικές τους θέσεις εξουσίας ή επαγγελματισμού.
*
Ο Λένιν σε ομιλία του στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1919 τα τα λέει καθαρά και "σταράτα".
" Όταν κατηγορούμαστε
για την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας ενός κόμματος και, όπως
έχετε ακούσει, προτείνεται ένα ενωμένο σοσιαλιστικό μέτωπο, εμείς λέμε, «Ναι,
αυτό είναι η δικτατορία ενός κόμματος! Αυτό είναι που εμείς
υποστηρίζουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε αυτή μας τη θέση γιατί
το κόμμα έχει κερδίσει, με τη διαδρομή δεκαετιών, τη θέση της πρωτοπορίας σε
όλο το εργοστασιακό και βιομηχανικό προλεταριάτο...."
*
ΛΕΝΙΝ
Άπαντα τόμος 36.
«Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας». Μάης 1918.
«.. Η υποταγή (των εργατών) και μάλιστα η ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ την ώρα της εργασίας στις ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ των σοβιετικών ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ που έχουν ΕΚΛΕΓΕΙ ή έχουν ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ από τα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ και έχουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (όπως απαιτεί λχ το διάταγμα για τους σιδηροδρόμους) απέχει πολύ, πάρα πολύ ακόμα από το να έχει εξασφαλιστεί όσο χρειάζεται.»
Μόνο για βούρδουλα κατά των εργατών δεν μιλάει. Και όλα αυτά για το καλό των εργατών που μόνο αυτοί οι «σοφοί» και «πρωτοπόροι» ήξεραν.
*
Λένιν από το «κράτος και επανάσταση» (1917)
κεφάλαιο ΙΙΙ, υποκεφάλαιο 3ο, παράγραφος 11η:
«Τον πουλημένο και σαπισμένο κοινοβουλευτισμό ……. γιατί οι βουλευτές (στην «εργατική δημοκρατία»,) θα είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται ΟΙ ΙΔΙΟΙ!!, να εφαρμόζουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ τους ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ!!!, ΟΙ ΙΔΙΟΙ να ελέγχουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής των ΝΟΜΩΝ τους!!!!...»
Και όχι να εκτελούν συγκεκριμένες εντολές των εκλογέων τους, όπως θέλει ο Μαρξ.
Δηλαδή «Γιάννης θα κερνά και Γιάννης θα πίνει»!!!!
Οι εκλεγμένοι σε ρόλο νταβατζή των εργαζομένων. Θα αποφασίζουν για τον κάθε νόμο, για τον κάθε κοινωνικό κανόνα και μετά θα απαιτούν «ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ» από τους εργάτες!!!!!
*
Ο Λένιν στο 11ο συνέδριο (Μάρτη του 22) εισηγείται στο κόμμα το εξής:
«Λόγω της σημερινής κατάστασης να συγκεντρωθεί η ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ .. κάθε ανάμειξη ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ των επιχειρήσεων θα πρέπει να αναγνωριστεί στις παρούσες συνθήκες σαν απόλυτα απαράδεκτη και ολέθρια!!!!!»
Το εισηγείται αυτό ο Λένιν (σε μια μηδαμινή μειοψηφία συνέδρων) και το κόμμα το αποφασίζει και μετά διατάζει την εργατική τάξη και το λαό!!! Ουσιαστικά καταργεί τα συνδικάτα. Οι εργάτες δεν θα πρέπει να βγάζουν τσιμουδιά. Ο σκασμός τους πρέπει.
Αυτό είναι η δικτατορία του κόμματος επί της εργατικής τάξης και του λαού και φυσικά αυτή η αντικομμουνιστική πρακτική δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το πολιτικό πρόταγμα του Μαρξ της δημοκρατικής ρεπούμπλικα (όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό) και την πραγματική έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου.
*
Ο Τρότσκι, στο 10ο συνέδριο του κόμματος (μάρτης 1921) λέει:
Ο Λένιν στο 11ο συνέδριο (Μάρτη του 22) εισηγείται στο κόμμα το εξής:
«Λόγω της σημερινής κατάστασης να συγκεντρωθεί η ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ .. κάθε ανάμειξη ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ των επιχειρήσεων θα πρέπει να αναγνωριστεί στις παρούσες συνθήκες σαν απόλυτα απαράδεκτη και ολέθρια!!!!!»
Το εισηγείται αυτό ο Λένιν (σε μια μηδαμινή μειοψηφία συνέδρων) και το κόμμα το αποφασίζει και μετά διατάζει την εργατική τάξη και το λαό!!! Ουσιαστικά καταργεί τα συνδικάτα. Οι εργάτες δεν θα πρέπει να βγάζουν τσιμουδιά. Ο σκασμός τους πρέπει.
Αυτό είναι η δικτατορία του κόμματος επί της εργατικής τάξης και του λαού και φυσικά αυτή η αντικομμουνιστική πρακτική δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το πολιτικό πρόταγμα του Μαρξ της δημοκρατικής ρεπούμπλικα (όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό) και την πραγματική έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου.
*
Ο Τρότσκι, στο 10ο συνέδριο του κόμματος (μάρτης 1921) λέει:
«Η εργατική αντιπολίτευση, παρουσίασε επικίνδυνα σλόγκαν
φετιχοποιώντας τις δημοκρατικές αρχές. Βεβαιώνουν το δικαίωμα των
εργαζομένων να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους πέρα από το κόμμα, λες
και το κόμμα δεν είναι εξουσιοδοτημένο να επιβεβαιώνει τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ακόμη
και όταν αυτή η δικτατορία έρχεται παροδικά σε σύγκρουση με τις εφήμερες
διαθέσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!! Είναι αναγκαίο
να δημιουργήσουμε ανάμεσα μας τη συνείδηση ότι το ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ
ένα επαναστατικό δικαίωμα!!!!».
Τι πιο αντικομμουνιστικό από αυτό;
Δηλαδή το κόμμα θα πρέπει να επιβάλλεται στην εργατική τάξη (δικτατορία επί της εργατικής τάξης – «εργατική δημοκρατία») όταν οι απόψεις της τελευταίας έρχονται («παροδικά») σε αντίθεση με τις απόψεις της ηγεσίας του κόμματος!!! Και τούτο γιατί από τη γέννησή του το κόμμα (όπως οι βασιλιάδες) έχει δικαιώματα πάνω από την εργατική τάξη και το λαό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το άκρον άωτον της αριστοκρατικής – ολιγαρχικής – αντικομμουνιστικής θεωρίας.
(Ο Τρότσκι είχε προτείνει επίσης και τη στρατιωτικοποίηση των εργοστασίων πράγμα που δεν έγινε αποδεκτό. Δηλαδή ο άνθρωπος που ίσως δεν είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του, ήθελε να δουλεύουν οι άλλοι με στρατιωτικούς όρους, υπό τις διαταγές του!!!!)
ΥΓ1
Πόσοι καλοπροαίρετοι αγωνιστές, που θυσιάζουν κομμάτια από τη ζωή τους ακολουθώντας το λενινικό πρόταγμα, έχουν γνώση των πιο πάνω και γενικά για την παγίδα στην οποία έχουν εγκλωβιστεί;
Τι πιο αντικομμουνιστικό από αυτό;
Δηλαδή το κόμμα θα πρέπει να επιβάλλεται στην εργατική τάξη (δικτατορία επί της εργατικής τάξης – «εργατική δημοκρατία») όταν οι απόψεις της τελευταίας έρχονται («παροδικά») σε αντίθεση με τις απόψεις της ηγεσίας του κόμματος!!! Και τούτο γιατί από τη γέννησή του το κόμμα (όπως οι βασιλιάδες) έχει δικαιώματα πάνω από την εργατική τάξη και το λαό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το άκρον άωτον της αριστοκρατικής – ολιγαρχικής – αντικομμουνιστικής θεωρίας.
(Ο Τρότσκι είχε προτείνει επίσης και τη στρατιωτικοποίηση των εργοστασίων πράγμα που δεν έγινε αποδεκτό. Δηλαδή ο άνθρωπος που ίσως δεν είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του, ήθελε να δουλεύουν οι άλλοι με στρατιωτικούς όρους, υπό τις διαταγές του!!!!)
ΥΓ1
Πόσοι καλοπροαίρετοι αγωνιστές, που θυσιάζουν κομμάτια από τη ζωή τους ακολουθώντας το λενινικό πρόταγμα, έχουν γνώση των πιο πάνω και γενικά για την παγίδα στην οποία έχουν εγκλωβιστεί;
Κρίμα.
Κάποιοι καλοπροαίρετοι νομίζουν ότι θα σβήσουν τη φωτιά σε
ένα σπίτι χύνοντας δοχεία με βενζίνη και κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι αγωνίζονται
για την εργατική τάξη και ακολουθούν τον αντικομμουνιστικό λενινισμό και το
άκρον άωτον του λενινιστικού αντικομμουνισμού το σταλινισμό.
Τους έχουν οπαδοποιήσει τη συνείδηση, όπως γίνεται και με τις ποδοσφαιρικές ομάδες.
Τους έχουν οπαδοποιήσει τη συνείδηση, όπως γίνεται και με τις ποδοσφαιρικές ομάδες.
ΥΓ2
α. Στην παρισινή κομμούνα η εργατική τάξη και οι άλλες εργαζόμενες τάξεις κατέκτησαν την εξουσία (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική) για 72 μέρες.
β. Στην Οκτωβριανή επανάσταση του 17, η εργατική τάξη και οι άλλες εργαζόμενες τάξεις ΔΕΝ κατέκτησαν την εξουσία (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική) ούτε για 72 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου.
Η εξουσία πέρασε απευθείας στην ηγεσία του κόμματος.
ΡΔ