Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

( Από το φέις νποκ τουMixalis bezedakos)

*Ο ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ  (ΜΕΧΡΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ) ΑΣΚΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΨΟΓΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΒΙΑΣ.

* ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΟΣ ΠΙΣΤΙΚΟΥ ΕΦΙΚΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ, ((εφικτά λειτουργική μια άλλη πολύ καλύτερη κοινωνία) ΟΜΩΣ Η ΣΩΣΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΒΙΑΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Γιατί;

Σχόλιο: Η ανησυχία του συστήματος εκδηλώνεται με τη γραμμή που πάνε να περάσουν τα κωλοκάναλα της αλλαξωκωλιάς.
*Η Γκεμπελίστικη πχ προσπάθειά τους να πείσουν τους υπηκόους που θα τους πάρουν το σπίτι με πλειστηριασμό,  ότι το πραγματικό πρόβλημά τους, ο πραγματικός κίνδυνος γι αυτούς δεν είναι η απώλεια του σπιτιού τους αλλά οι μπογιές και τα τρικάκια των μελών του Ρουβίκωνα, που αντιδρούν στους πλειστηριασμούς.
*Πάνε να πείσουν το λαό (με το πες-πες της απόλυτης ανισηγορίας, ότι βία δεν είναι οι πλειστηριασμοί αλλά βία είναι η ΑΝΤΙΒΙΑ του Ρουβίκωνα.
Όμως βλέπουν ότι παρά την προσπάθειά τους για πλύση εγκεφάλων, δεν πείθουν πια.

* Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ανησυχία του συστήματος έχει να κάνει με τις πιθανές διαστάσεις που μπορεί να πάρει η άσκηση αντιβίας των «από κάτω».
1^ον. Αν το φαινόμενο αυτό αποκτήσει  ΕΦΙΚΤΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική στο λαό).
2^ον. Αν «στο χορό» άσκησης αντιβίας μπουν και άλλες συλλογικότητες, αν πολλαπλασιαστούν οι υπήκοοι που θα μπαίνουν στον αγώνα άσκησης αντιβίας.
3^ον. Αν αυτές οι πράξεις συνδεθούν, σαν συμπλήρωμα και των άλλων απαραίτητων μορφών πάλης..

ΤΟΤΕ ξέρουν ότι θα φτιάχνεται το αντίπαλο δέος στο σύστημα και σε μια τέτοια περίπτωση «θα τρέχουν και δεν θα φθάνουν».