Έρχεται μεγάλη κρίση. Πολύ μεγαλύτερη και πολύ πιο παρατεταμένη από εκείνη του 2008. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση του (νόμος πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους) και οι λαοί θε οδηγηθούν στην κόλαση επί της Γης.
Τα αρνητικά δεδομένα που οδήγησαν στην κρίση του 2008 έχουν ΄χειροτερέψει. Πχ το παγκόσμιο χρέος έχει διπλασιαστεί σε σχέση με εκείνο του 2008.
Δυστυχώς, πολλοί καλοπροαίρετοι αγωνιστές είναι ακόμα
προσκολλημένοι στις ολιγαρχικές αντιλήψεις της αριστεράς του προηγούμενου αιώνα
που οδήγησαν σε Βατερλό το παγκόσμιο εργατικό κίνημα. Οι σημερινοί ηγέτες
αυτών, για να διατηρήσουν τις ηγεσίες τους στις συλλογικότητές τους, εκμεταλλεύονται
τον συναισθηματισμό των απλών μελών και τη βαθύτερη ανάγκη τους να ανήκουν
κάπου. Ο συναισθηματισμός και η ανάγκη του να ανήκουν κάπου, μπλοκάρει εντελώς
κάθε δυνατότητα για λογική επεξεργασία των ιστορικών γεγονότων και φυσικά για
την εξαγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων.
Αν το εργατικό κίνημα, αν γενικότερα το λαϊκό κίνημα δεν θέσει για πρόταγμά του το πρόταγμα της παρισινής κομμούνας (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική εξουσία στο λαό) δεν πρόκειται να οδηγηθεί ΠΟΤΕ σε απελευθερωτική κατεύθυνση.
Ο απώτερος σκοπός είναι: "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΑΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ¨".
Και ετούτο το πρόταγμα είναι το μοναδικό απελευθερωτικό πρόταγμα.
Αν το εργατικό κίνημα, αν γενικότερα το λαϊκό κίνημα δεν θέσει για πρόταγμά του το πρόταγμα της παρισινής κομμούνας (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική εξουσία στο λαό) δεν πρόκειται να οδηγηθεί ΠΟΤΕ σε απελευθερωτική κατεύθυνση.
Ο απώτερος σκοπός είναι: "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΑΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ¨".
Και ετούτο το πρόταγμα είναι το μοναδικό απελευθερωτικό πρόταγμα.
