Συνειδητή ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ όμως των απόψεων του Μαρξ δε έγινε ΜΟΝΟ (ΚΑΤΟΠΙΝ) από το Λένιν και τους λενινιστές. Τεράστια συνειδητή και χονδροειδή («κουφή») διαστρέβλωση του προτάγματός του έγινε και την ίδια περίοδο από τον αναρχικό ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ όπως φαίνεται στο έργο του «Η ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΚΑΙ Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ».
Δυστυχώς ερχόμαστε από μια ολιγαρχική προπαγάνδα που μας εμποτίζει από τα γεννοφάσκια μας. Γρήγορα, μπορούμε να ταυτιστούμε με κάποιες απόψεις ή μια ιδεολογία, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να την εξετάσουμε λεπτομερειακά και σε «αντιπαράσταση» με άλλες. Η προσκόλληση σε μια τέτοια κατάσταση, με τον καιρό, προκαλεί μια ψυχική «ισορροπία» που ακόμα και αν τελικά η πίστη μας αποδειχθεί λαθεμένη, μια δύναμη σαν αυτή της αδράνειας, τείνει να μας κρατά δέσμιους στην ήδη διαμορφωμένη άποψη-κατάσταση. Το «μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσεις..» δεν μπορεί να βρει εφαρμογή.
Ο καθένας μας θα κρυφτεί πίσω από τον ιδεολογικό «σοβινισμό» του και με φανατισμό δεν θα επιδέχεται καμιά κριτική αμφισβήτηση. Ταυτίζει, υποσυνείδητα, αυτό που πιστεύει σε μια περίοδο, με ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ.
Και όμως θα χρειαστεί αυτή την κατάσταση να την υπερβούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι, αν θέλουμε να φτιαχτεί μια άλλη καλύτερη κοινωνία.
