bezedakos

bezedakos

11 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΒΙΑ – ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ





*ΑΝΤΙΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
* ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΒΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΧΕΤΑΙ

Κάποιος επίδοξος βιαστής ξυλοκοπάει άγρια μια γυναίκα, της βάζει το μαχαίρι στο λαιμό και προσπαθεί να την βιάσει. Η γυναίκα αντιδρά και του καταφέρει μια δυνατή κλωτσιά στους όρχεις προκαλώντας του μεγάλη ζημιά.
Εδώ, ποια είναι η ΒΙΑ και ποια η ΑΝΤΙΒΙΑ; Ποιός ανήκει στο άκρο της βίας και ποιος στο άκρο της αντιβίας; Είναι σωστό να προσπαθούμε να σταθούμε στη μέση, καταδικάζοντας και τις δύο, όντως, ΖΗΜΙΟΓΟΝΕΣ δυναμικές ενέργειες;
*Αν σταθούμε στο μέση ποιόν από τους δύο ωφελεί; Και τι θα έπρεπε να κάνει η γυναίκα; Να αφεθεί να βιαστεί και να περιμένει μετά από «τέσσερα χρόνια» για να δει αν θα μπορέσει ή όχι να τιμωρηθεί ο βιαστής;
Το κοινό στοιχείο της συμπεριφοράς του επίδοξου βιαστή και της συμπεριφοράς της γυναίκας, βρίσκεται στο ότι και οι δύο πράξεις είναι συνειδητά δυναμικές πράξεις με ΣΤΟΧΟ να προκαλέσουν ΖΗΜΙΑ στον άλλο για να μπορέσει ο καθένας να πραγματοποιήσει τη δική του θέληση.
Επομένως: Οποιαδήποτε δυναμική ενέργεια (καταναγκασμού) κάποιου υποκειμένου που στοχεύει στην πρόκληση ζημιάς σε άλλο υποκείμενο, με απώτερο σκοπό το ίδιον όφελος, δεν είναι επαρκής όρος για να ενταχθεί μια συμπεριφορά στην κατηγορία της βίας ή της αντιβίας. (Διαφορετικά, οι δυναμικές και ζημιογόνες ενέργειες για κάποιους πχ του Σπάρτακου, Καραϊσκάκη ή των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης, θα ήταν πράξεις βίας και με βάση την παν-ανόητη και εγκληματική ολιγαρχική «καραμέλα» του «καταδικάζουμε την βία από όπου και αν προέρχεται», θα έπρεπε να καταδικάσουμε τους αγωνιστές )
Ποιο είναι όμως εκείνο το στοιχείο-κριτήριο που μπορεί να χαρακτηρίσει κάτι σαν βία ή αντιβία;
Το μοναδικό βασικό κριτήριο ή στοιχείο της ειδοποιούς διαφοράς τους βρίσκεται πρώτον στην κρίση της πλειοψηφίας των μελών μιας κοινωνίας, της κάθε ιδιαίτερης πολιτισμικά κοινωνίας εντός της οποίας διαπράττεται και έχει άμεσες επιπτώσεις το γεγονός. (με τις ιδιαίτερες αξίες και την παιδεία της που έχει η ιδιαίτερη Χώρα και που όμως είναι σε διαρκή ιστορική εξέλιξη) και δεύτερον στην κρίση της πλειοψηφίας της παγκόσμιας κοινωνίας όταν το γεγονός επηρεάζει πανανθρώπινες αξίες. (Σε αναλογία με τις έννοιες της μερικής και της πλήρους δημοκρατίας).

Το κριτήριο είναι η κρίση και η θέληση της πλειοψηφίας για το δίκαιο - το σωστό της κάθε δυναμικής καταναγκαστικής ενέργειας (περί δικαίου κοινό αίσθημα). *Δηλαδή το τι θεωρεί σωστό ή δίκαιο η πλειοψηφία της κοινωνίας σε μια συγκεκριμένη ιστορική στιγμή (με την όσο το δυνατό καλύτερη - ισότιμη-ισηγορική-) ενημέρωση αυτής επί του γεγονότος.

Η βία ή η αντιβία είναι έννοιες που προκύπτουν από τη «δίκη» που θα κάνει η πλειοψηφία των μελών μιας κοινωνίας και θα αποφανθεί επί του σωστού της κάθε συγκεκριμένης δυναμικής πράξης καταναγκασμού ενός υποκειμένου που προκαλεί ζημία σε κάποιο άλλο υποκείμενο.
Κανένα άλλο στοιχείο δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν κριτήριο, σαν διαχωριστικό στοιχείο. Στην περίπτωση του αρχικού παραδείγματός μας των δυναμικών και ζημιογόνων πράξεων, η ΑΝΤΙΒΙΑ είναι αυτό που θεωρεί σωστό η πλειοψηφία και βία είναι εκείνο που θεωρεί σωστό η μειοψηφία. Δηλαδή θεωρεί αντιβία την δυναμική και ζημιογόνα για τον επίδοξο βιαστή αντίδραση της γυναίκας γιατί την θεωρεί σωστή και δίκαιη.

Κάποιοι όμως για να δημιουργήσουν μεγάλη σύγχυση, θα προτείνουν σαν κριτήριο διάφορες άλλες έννοιες όπως πχ τις έννοιες της ΕΠΙΘΕΣΗΣ και της ΑΜΥΝΑΣ.
Ας το δούμε.
Ένας σπάει ένα φράχτη, μπαίνει σε ένα αμπέλι και κλέβει όλα τα σταφύλια. Ο ιδιοκτήτης, τον βλέπει τη στιγμή που πάει να φύγει και για να αμυνθεί των δικαιωμάτων του επί της περιουσίας του, τον πυροβολεί και τον σκοτώνει. Εδώ έχουμε περίπτωση βίας και αντιβίας ή και οι δύο περιπτώσεις ανήκουν στην κατηγορία της βίας; Η πράξη του ιδιοκτήτη που δέχεται τη βία δεν είναι αντιβία. Είναι υπέρμετρη απάντηση και αυτό από την πλειοψηφία της κοινωνίας δεν θεωρείται σωστό και δίκαιο. Επομένως είναι βία. ( Όντως δεν υπάρχει καλή και κακή βία. Αυτό που υπάρχει στη ζωή είναι η κακή βία και η καλή αντιβία.) Επίσης, ακόμα και η αφαίρεση της ζωής κάποιου αν θεωρείται από την κοινωνία σαν σωστή, είναι αντιβία. 
*Για παράδειγμα αν κάποιος σκότωνε το Νορβηγό ναζιστή Μπρέϊβικ για να τον σταματήσει από το να συνεχίζει να δολοφονεί τα (77) παιδάκια τότε αυτό θα ήταν αποδεκτή δυναμική πράξη καταναγκασμού (αντιβία). Και αυτός ο κάποιος που θα σκότωνε τον Μπρέιβικ δεν θα ήταν δολοφόνος αλλά ΔΟΛΟΦΟΝΟΚΤΟΝΟΣ.
* Στη ζωή δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Δεν υπάρχει μέση οδός. Κάποιος ή θα στηρίζει την αντιβία ενάντια στη βία ή η όποια "ουδετερότητά του" στηρίζει αντικειμενικά τη βία.
Σημείωση:
Εδώ οι Ισραηλινοί οι οποίοι είναι κατακτητές, επικαλούνται την άμυνα για να επιτεθούν στους παλαιστινίους που αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας τους από την ισραηλινή κατοχή !!!!!!

Εν κατακλείδι. Δεν συμφέρει καμιά ολιγαρχική συλλογικότητα «εντός ή εκτός του συνταγματικού τόξου», να αποδεχθεί την αντιβία σαν έννοια που αντανακλά την αντίθετη πραγματικότητα της βίας και με κριτήριο διαχωρισμού αυτής από την βία , το στοιχείο της θέλησης της πλειοψηφίας. Δεν τους συμφέρει γιατί σήμερα ή αύριο στοχεύουν να χρησιμοποιούν οι ίδιοι τη δυναμική επιβολή της θέλησης της μειοψηφίας ενάντια στην πλειοψηφία δηλαδή τη βία. Η βία στο ευρύτερο κοινωνικό πολιτικοοικονομικό επίπεδο είναι άρρηκτα δεμένη με την ολιγαρχία και η αντιβία άρρηκτα δεμένη με την εξουσία του λαού (δημοκρατία).Η σύγκρουση βίας αντιβίας είναι στην ουσία σύγκρουση μεταξύ ολιγαρχίας δημοκρατίας (πραγματικής δημοκρατίας και όχι καμουφλαρισμένης ολιγαρχίας).

Σε τούτο ακριβώς το σημείο οι μηχανισμοί της βίας, οι μηχανισμοί του απάνθρωπου καπιταλισμού, στήνουν την παγίδα τους στην κοινωνική συνείδηση. Θέλουν να αποκαλούν βία κάθε δυναμική ενέργεια των άλλων που προκαλεί ζημιά στο σύστημά τους. Θέλουν, δια μέσου της πλύσης εγκεφάλου, να μας κάνουν να θεωρήσουμε έγκλημα και να καταδικάσουμε τη δυναμική αντίδραση (κλωτσιά) της υπό βιασμό γυναίκας. Με αυτό τον τρόπο θέλουν να επιφέρουν σύγχυση στο λαό για να μπορούν να χτυπούν με την ιδιαζόντως ειδεχθή εγκληματική, μισάνθρωπη βία τους, κάθε πράξη αντιβίας που θα αντιτίθεται στα σατανικά σχέδιά τους και έτσι αυτοί «να βγαίνουν λάδι». 
*Μέσα σε μια κοινωνία, η επιβολή της θέλησης των λίγων πάνω στους πολλούς είναι η μέγιστη πράξη βίας, η χείριστη βία γιατί ζημιώνει εκατομμύρια ανθρώπους.

Για παράδειγμα το μνημόνιο και τα συναφή μέτρα. Οι πράξεις επιβολής της θέλησης της ολιγαρχικής εξουσίας προκαλούν τεράστια ζημιά στην πλειοψηφία του λαού και όφελος σε μια μειοψηφία. Οδηγούν την πλειοψηφία στη φτώχεια, εξαθλίωση, αυτοκτονία. Ταυτόχρονα η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας θεωρεί όλα αυτά τα εκατοντάδες μέτρα - "νόμους" μη σωστά και άδικα. (Τον κάθε "νόμο" τους που δεν τον θέλει η πλειοψηφία και αυτή τον επιβάλλουν, είναι άσκηση ΒΙΑΣ επί του λαού. 
*Επομένως τα ολιγαρχικά συστήματα, κοινοβουλευτικά ή στρατιωτικά, είναι μηχανισμοί για ΑΣΚΗΣΗ ΒΙΑΣ επί των υπηκόων, Είναι συστήματα της ακραίας βίας, της τρομοκρατίας, των δολοφονιών.
*Ο ολιγαρχισμός είναι ο πλήρης ορισμός όχι απλά της ΒΙΑΣ αλλά της ακραίας μορφής απάνθρωπης βίας.

*Όμως με την κάθε τόσο αναζωπύρωση από μέρους των μέγιστων εγκληματιών, της «θεωρίας» της «καταδίκης τη βίας από όπου και να προέρχεται», σε συνδυασμό με τη θεωρία των δύο άκρων και του ενός (ανύπαρκτου) μέσου «της ολίγον εγκύου», επιδιώκουν όχι μόνο να ξεπλύνουν τα αιματοβαμμένα χέρια τους από τα άπειρα μέχρι τώρα εγκλήματα που έχουν διαπράξει αλλά προετοιμάζουν και το έδαφος – προπαρασκευαστικές πράξεις - για να εξαπολύσουν μια νέα ανεμπόδιστη και ακόμα χειρότερη απάνθρωπη βία εναντίον του λαού. Προετοιμάζουν ακόμα πιο άγρια, κτηνώδη καταστολή ενάντια σε όποιον αντιστέκεται.
Προς αυτό το στόχο, η οικονομικοπολιτική καπιταλιστική ολιγαρχία έχει θέσει σε συναγερμό όλα τα τσογλάνια της. Βάζει διάφορους ντερμπεντέρηδες και διάφορους κρανιόκενους πολιτικούς εξουσιολιγούρηδες ή σκατόμυαλους πανεπιστημιακούς, να κάνουν από τηλεοράσεως «βαθυστόχαστες» αναλύσεις του κώλου, πάνω στο θέμα της καταδίκης της «βίας» των διαδηλώσεων, των καταλήψεων των μαθητών και της κάθε πιθανής δυναμικής κοινωνικής απάντησης στην κτηνώδη βία τους, αποφεύγοντας ταυτόχρονα με τρόπο «επιστημονικό», να δώσουν έστω και τον επιστημονικά γελοίο ορισμό της βίας στον οποίο πιστεύουν. Όλα τα ανθρωποειδή, όλα τα καθίκια της κοινωνίας επί τω έργω της εξυπηρέτησης της κτηνώδους καπιταλιστικής ολιγαρχικής βίας. Όντως υπάρχουν δύο άκρα. Στο ένα άκρο είναι όλοι αυτοί που βιάζουν τη θέληση της πλειοψηφίας του λαού και στο άλλο είναι η λαϊκή, εργατική αντιβία.

Θα τους απαντήσουμε λοιπόν με την πραγματική ΑΝΤΙΒΙΑ. Αυτό σημαίνει ότι η απάντηση θα περικλείει το στοιχείο της μέγιστης δυνατής αποτελεσματικότητας, σε συνδυασμό με το στοιχείο ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ της κάθε ιδιαίτερης απάντησης. Θα καταδικάσουμε την βία με έμπρακτη αντιβία από όποιον ολιγαρχικό μηχανισμό και αν προέρχεται αυτή.

ΥΓ * Οι έννοιες της δημοκρατίας και της ολιγαρχίας, της βίας και της αντιβίας, του δίκιου και του άδικου, της ελευθερίας και της ανελευθερίας ή σκλαβιάς, του νόμου και της διαταγής, του Δημοκρατικού Μηχανισμού Διοίκησης της Κοινωνίας και του κράτους κλπ, σε παγκοινωνικό επίπεδο είναι όλες τους έννοιες που εξαρτώνται άρρηκτα από τη βούληση της πλειοψηφίας.

* Μια πράξη μπορεί σε ένα παρόντα χρόνο να χαρακτηριστεί σαν βία ή αντιβία και σε ένα μελλοντικό χρόνο να χαρακτηριστεί με το κάθε αντίθετό της. Για το κίνημα στο σήμερα μας ενδιαφέρει ο παρών χρόνος.

 

10 Σεπτεμβρίου 2014

10/9/14 ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΕΣΥ



* Θυμάστε το Νορβηγό ναζιστή Μπρεϊβικ;  Αυτό το ανθρωπόμορφο τέρας που στις 22 Ιουλίου του 2011
είχε δολοφονήσει 77 παιδάκια από τη  Νορβηγία για να διαμαρτυρηθεί δήθεν κατά των μεταναστών;
Θα θυμάστε βέβαια αυτόν τον τζιχαντιστή – δράκουλα  της Δύσης  ο   οποίος  για να ικανοποιήσει τη δίψα του για αίμα,  αφαίρεσε τη ζωή σε τόσα 15χρονα.
Ε! αυτός ανακοίνωσε προχθές ότι θα φτιάξει ένα φασιστικό κόμμα στο πρότυπο της Χ.Α.

Σε λίγο ίσως μας ανακοινώσει ότι θα φτιάξει το Διεθνές κόμμα των διεστραμμένων μισάνθρωπων,  αιμοδιψών στο  οποίο ισότιμη θέση θα έχουν και οι τζιχαντιστές και οι σατανιστές
.

*  Τι είπε το παιχτούρι ο Σαμαράς!! Τι μας είπε ο δουλευταράς από τη ΔΕΘ!!
Μας ανακοίνωσε ότι  θα μειώσει κατά 12 λεπτά το λίτρο την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης.  Αλλά μη νομίζει κανείς ότι τώρα που στρώναμε στο  ξεπάγιασμα, ο ολιγαρχικός αρχηγός μας κωλώνει και μας τα χαλάει.
Ξέρει ο μάστορας  ότι  με αυτή την τιμή δεν θα αυξηθεί   η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης.  Λόγω αυξημένης φτώχειας, η κατανάλωση θα μείνει στα ίδια περίπου επίπεδα αν δεν μειωθεί  περαιτέρω  και ο λαός  που δεν θα αντέχει την το κρύο θα καίει σκουπίδια.
Μη νομίζεται ότι  πάει να τινάξει στον αέρα τη Σπαρτιατική φασιστική αγωγή που είχαν ξεκινήσει οι ολιγαρχικοί.
Δηλαδή μόλις άρχιζε ο λαός μα συνηθίζει στο ξεπάγιασμα νομίζει κανείς ότι είναι τόσο ανόητος ώστε να μας την διακόψει;
 (Αφήστε που αυτά τα 12 λεπτά θα τα πάρει πίσω και με το πάρα πάνω από άλλους τομείς)
Ο Άνθρωπος έχει φοβερό σχέδιο για το καλό του λαού.
Από τότε που διάβασε το βιβλίο του Φρόυντ «ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας» αποφάσισε να μας κάνει βάρβαρους μεν αλλά ευτυχισμένους δε.
Ποιο σύστημα από την αρχαία Ελλάδα ήταν εκείνο που δεν ανέπτυξε σχεδόν κανένα πολιτισμό, σε σχέση με τον πολιτισμό της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, που δεν άφησε κανένα μνημείο πολιτισμού,  που δεν έβγαλε σχεδόν ούτε ένα πνευματικό άνθρωπο;
 Μα αυτό της αρχαίας Σπάρτης.  Αν θυμάστε, τη Σπάρτη των ολιγαρχικών εθνοπροδοτών  που το 412 πχ έγιναν μισθοφόροι των Περσών για να χτυπήσουν την Αθηναϊκή δημοκρατία. (Και τους μιμήθηκαν στην κατοχή οι ταγματασφ-αλήτες,  σουμπερίτες και πουλικανοί.)
Ετούτο λοιπόν το σύστημα βασιζόταν στο δόγμα «ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας» και για να κάνουν ευτυχισμένους τους υπηκόους τους,  οι ολιγαρχικοί εγκληματίες  έδερναν αλύπητα  τα παιδάκια  για να συνηθίσουν στο ξύλο και έβαζαν τους ανθρώπους να ξεπαγιάζουν στο ποτάμι!!!
Από αυτό το σύστημα ο Σαμαράς έχει καταφέρει αρκετά καλά όσον αφορά  το  ξεπάγιασμα του λαού. Όσον δε αφορά στο ξύλο και εδώ  τα πάει καλά με τα ΜΑΤ. Στα σχέδιά του όμως  είναι να βελτιωθεί σε αυτόν τομέα με την καλύτερη εκπαίδευση των ειδικών δυνάμεων στους απεργούς, πριν περάσει σαν βασικό μάθημα στο δημοτικό!!!
Πόσο χαίρεται ο Μπρέϊβικ!!!
Σημείωση:
Οι κομπλεξικοί ολιγαρχικοί της αρχαίας Σπάρτης επειδή δεν είχαν βγάλει ΟΥΤΕ έναν πνευματικό άνθρωπο και σε σχέση με τους χιλιάδες πνευματικούς ανθρώπους της Αθηναϊκής δημοκρατίας και επειδή ένιωθαν εντελώς γκάου, βάπτισαν  έναν δικό τους  για σοφό για να έχουν έστω και ένα δείγμα. Βάπτισαν λοιπόν σοφό τον Χείλωνα και του έβαλαν στο στόμα 2-3 σοφά αποφθέγματα που κατά διάφορους ιστορικούς τα είχαν πει πρώτα άλλοι σοφοί. Την ίδια τακτική δηλαδή να λένε ότι υπάρχει έστω ένας σοφός στη Χώρα τους, την έκαναν και άλλα ολιγαρχικά συστήματα όπως πχ αυτό της Κορίνθου που βάπτισε σοφό τον διεστραμμένο Περίανδρο.

* Ο ιππέας του καλάμου- Τσίπρας έκανε τουρ στη λίμνη του κόμο. Λέει ότι πήγε να κάνει τον ψυχίατρο και να θεραπεύσει την ελίτ των διεστραμμένων ολιγαρχικών της ΕΕ-Ο (ένωσης ευρωπαίων-  ολιγαρχικών). Να τους τα πει και μήπως αυτοί μετανιώσουν δια τας αμαρτίας των. Τι ψυχούλα αυτός ο ιππέας; Μην παρασύρεστε σε αρνητικές σκέψεις για το που το πάει και που θα το πάει γιατί θα κάνετε λάθος. Μη σκέφτεστε ότι ο Τσίπρας  τους έδινε όρκους πίστης στον ολιγαρχισμό για να του επιτρέψουν να γίνει πρωθυπουργός.
Θα κάνετε το ίδιο λάθος που έκανε ένας φίλος μου όταν τον ρώτησαν «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια» και αυτός απάντησε γάτα. Όχι τεράστιος λάθος. Ήταν γάτος.
( Όμως καμιά σχέση δεν είχε με τον μάγκα γάτο για τον οποίο τραγουδάει ο Β. Παπακωνσταντίνου. )
Όμως η υπόθεση στο μέλλον  δεν θα έχει ΣΙΓΟΥΡΑ μόνο αρνητικά.  Ουδέν κακό αμιγές καλού. Εντάξει θα απογοητευτούν οι περισσότεροι που ελπίζουν  στην ολιγαρχική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα απογοητευτεί  πολύς κόσμος γιατί εξ ορισμού και χωρίς εξαίρεση  δεν υπάρχει ολιγαρχικός και καλός.
Όμως θα υπάρχει και μια μειοψηφία συνανθρώπων μας που έχει ένα βίτσιο.  Έχουν το βίτσιο του μαζοχισμού. Τι να κάνουμε τώρα. Έτσι είναι η ζωή.
Αυτοί λοιπόν οι λίγοι μαζοχιστές  θα παρακαλούν  αύριο τον Τσίπρα να συνεχίσει, φωνάζοντας το σύνθημα «Αλέκο μας ελπίδα μας, πήδα μας, πήδα μας».

* Και μέσα σε όλα αυτά,  ο αγώνας για  δημοκρατία – δημοτισμό  (ταυτόσημες έννοιες) συνεχίζεται.
 Ουσιαστικό  στοιχείο του αγώνα είναι να περάσει «ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ».

ΡΔ



8 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΙ «ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ» ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ




Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα παλιό καράβι που έπλεε στον ωκεανό με 100 επιβάτες. Διωγμένοι από τον τόπο τους αυτοί οι 100 άντρες, γυναίκες και παιδιά ήθελαν να βρούν έναν νέο τόπο για να ζήσουν ελεύθεροι τη ζωή τους.
Όμως ξαφνικά το καράβι άρχισε να μπάζει νερά και όλοι άρχισαν με κουβάδες και όπως μπορούσε ο καθένας να πετούν το νερό στη θάλασσα. Ευτυχώς πέρα στον ορίζοντα φάνηκε στεριά και έστρεψαν τα πανιά προς εκείνη την κατεύθυνση.
Καθώς όλοι ήταν απασχολημένοι με το να διώχνουν τα νερά, 3 άντρες - από τα πριν συνεννοημένοι - μάζεψαν ότι όπλα υπήρχαν στο καράβι και τα έβαλαν μέσα σε ένα σεντούκι που το έκρυψαν κάτω από κουβέρτες.
Τελικά το πλοίο προσάραξε στην άμμο και οι επιβάτες βγήκαν όπως όπως στη στεριά. Φάνηκαν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους διότι πατούσαν σε ένα νησί που είχε νερό και τροφή για όλους. Έφαγαν καρπούς από τα δέντρα και κοιμήθηκαν αποκαμωμένοι.
Τα ξημερώματα τινάχτηκαν από πυροβολισμούς. Οι 3 διεστραμμένοι, αιμοδιψείς  κακοποιοί με τα όπλα στα χέρια στραμμένα προς το μέρος των υπολοίπων τους είπαν τα εξής: "Από εδώ και πέρα θα υπακούτε σε ότι λέμε εμείς!  Όποιος θέλει να κάνει του κεφαλιού του θα δοκιμάζει το μολύβι μας!"
Αφού πέρασε το πρώτο σοκ ένας άντρας σηκώθηκε από το πλήθος και απάντησε: «Αυτό που κάνετε είναι άδικο και προσβλητικό για όλους μας και για τον εαυτό σας. Φύγαμε από την πατρίδα μας για να γλιτώσουμε από την καταπίεση και την εκμετάλλευση που υποφέραμε από κάποιους λίγους, κι εσείς θέλετε αυτό που γινόταν πριν να γίνεται και τώρα. Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε.
Το  σωστό είναι τις αποφάσεις να τις παίρνει η πλειοψηφία. Πρέπει να λειτουργούμε «αμεσοδημοκρατικά». Να φτιάξουμε δημοκρατικούς κανόνες και να τους ακολουθούμε όλοι.  Να ας κάνουμε τώρα μια ψηφοφορία.
Όποιος δεν συμφωνεί με τους σκοπούς σας να σηκώσει το χέρι.»

Αμέσως σήκωσαν το χέρι τους  οι 97.

«Λοιπόν όπως διαπιστώνετε αυτό που μας κάνετε τώρα δεν μας βρίσκει σύμφωνους, δεν το θέλει η πλειοψηφία του 97%. Επομένως θα πρέπει να υπακούτε στη θέληση της πλειοψηφίας.»

Οι τρεις πιστολέρο κοιτάχτηκαν για μια στιγμή μεταξύ τους, γέλασαν με την ψυχή τους και μετά σήκωσαν τα όπλα. Μαντέψτε ποιον έφαγαν πρώτο….
(Αυτοί είχαν τα όπλα και οι 97 ήταν άοπλοι................)


Μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης όπου πολλοί είναι οι θιγμένοι και λίγοι οι ευνοημένοι, αρκετός καλοπροαίρετος κόσμος αφυπνίζεται και προσπαθεί να βρει που είναι το λάθος.  Το 2011 για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε τόσο έντονα ο ολιγαρχικός κοινοβουλευτισμός και αναδύθηκε το αίτημα για πραγματική δημοκρατία. ( Όμως οι έχοντες την ένοπλη εκτελεστική εξουσία χρησιμοποίησαν τα ένοπλα σώματα και κατέστειλαν τις διαδηλώσεις.)
Στη συνέχεια ξεφύτρωσαν πολλές κινήσεις  που  είχαν σαν αιτήματα συνταγματικές αλλαγές και τη  διενέργεια δημοψηφισμάτων, για δημιουργία κομμάτων που θα διεκδικούν την είσοδό τους στο ολιγαρχικό κοινοβούλιο κλπ.
Ποτέ όμως αυτές οι οργανώσεις δεν θέτουν σαν αίτημα το σημαντικότερο όλων. Δηλαδή την κατοχή της ένοπλης εκτελεστικής εξουσίας  από το λαό. Γιατί άραγε;

Όποιος παρακολουθεί έστω και λίγο την επικαιρότητα βλέπει καθημερινά τις ένοπλες συγκρούσεις που διεξάγονται καθημερινά σε διάφορα μέρη της υφηλίου. Ο έχων την ισχύ των όπλων ή την απειλή της υπέρτερης ισχύος είναι αυτός που επιβάλλει τη θέλησή του. Οι ολιγαρχικές κυβερνήσεις όλων των χωρών εξοπλίζονται ασταμάτητα και οι υπερδυνάμεις διατηρούν στρατιωτικές βάσεις σε πολλές χώρες. Έχουν συσταθεί στρατιωτικές συμμαχίες ώστε στις περιπτώσεις που χρειάζεται να υπάρχει μαζική επέμβαση αυτή να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα και με συνεννόηση από τα πριν. Επίσης βλέπουμε ακόμα και  ανατροπές εκλεγμένων κυβερνήσεων όπως του Μόρσι στην Αίγυπτο και του Αλιέντε στη Χιλή. Στην Ελλάδα το '67 και στην Κύπρο το '74.

Μετά από όλα τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι αν θέλουμε την εξουσία του λαού πρέπει σαν προαπαιτούμενο να θέτουμε  την κατοχή των ενόπλων σωμάτων από το λαό.
 Και αυτό γιατί ιστορικά δεν υπήρξε καμία περίπτωση που να μπόρεσε να σταθεί καθεστώς όπου η πλειοψηφία του λαού να αποφασίζει για τα κοινά και αυτό να γίνεται χωρίς παράλληλα να έχει με το μέρος της τη δύναμη των όπλων. ( Η Νομοθετική και η Δικαστική εξουσία είναι ετερόφωτες. Εξαρτώνται πλήρως από το ποιος κατέχει την ένοπλη εκτελεστική)

Αν  ΟΜΩΣ  οι όποιες προτάσεις για δήθεν αυτοθέσμιση των λαών, θεωρούν και προβάλουν ότι μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα από το έδαφος της κοινοβουλευτικής ολιγαρχικής δικτατορίας, ή μέσα από το έδαφος  ενός άλλου ολιγαρχικού συστήματος είναι ΕΝΤΕΛΩΣ εκτός πραγματικότητας.

Αν ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΑ οι λαοί δεν κατακτήσουν την ΕΝΟΠΛΗ εκτελεστική για να μπορέσουν στη συνέχεια να ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ όλους τους θεσμούς της δημοκρατίας, τότε όλα θα είναι ωραία παραμύθια με καλούς ολιγαρχικούς δράκους ή  ουτοπικά σχέδια επί χάρτου που δεν πρόκειται ποτέ να επιφέρουν το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα για τους λαούς.

Γι αυτό πρέπει να προετοιμάζουμε την κοινωνική συνείδηση στο να σχεδιάσει και να αφαιρέσει την  ένοπλη εκτελεστική εξουσία από την ολιγαρχία και να φτιάξει τη δική της ένοπλη εκτελεστική.
Αυτό είναι τα θεμέλια του κτιρίου της δημοκρατίας. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.

Σήμερα είμαστε στη φάση του  ιδεολογικού αγώνα, των κοινωνικών κινητοποιήσεων και της οργάνωσης του ή των συλλογικών υποκειμένων όπου θα προετοιμάζουν την κοινωνική συνείδηση (τοπικά και παγκόσμια) στην κατεύθυνση του στόχου για την κατάκτηση από τους λαούς της ΕΝΟΠΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ σαν ΑΠΟΛΥΤΑ  απαραίτητης προϋπόθεσης για την επιβολή των θεσμών της δημοκρατίας (νομοθετικής, δικαστικής, ισοκατανομής πολιτικής δύναμης μεταξύ των μελών της κοινωνίας  όπως ισηγορία, ίση δυνατότητα στην κατάθεση προτάσεων κλπ)



Γι αυτό συμπεραίνουμε ότι κύριος στόχος όλων αυτών των κινήσεων - κάποιων εκ των πρωτοπόρων ατόμων αυτών των κινήσεων  
- που υποτίθεται ότι θέλουν μια δημοκρατική κοινωνία χωρίς να θίγουν το θέμα της αφαίρεσης από την ολιγαρχία της ένοπλης εκτελεστικής και την αντικατάστασή της από μια ένοπλη εξουσία η οποία θα είναι υπό την κατοχή και τον πλήρη έλεγχο του λαού  - είναι απλά να μπουν στη βουλή  με σκοπό να αποκτήσουν και αυτοί, οι «μπροστάρηδες» των κινήσεων, μια κάποια προσωπική ολιγαρχική εξουσία. Είναι ολοφάνερο.
Διαφαίνεται, σημειολογικά, από δεκάδες εκφράσεις τους.
Για παράδειγμα:
 1.  Αν εξαιρέσουμε ελάχιστους οι οποίοι έχουν άγνοια στη χρήση κάποιων εννοιών,  ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι, οι οποίοι αποκαλούν τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία (είτε αντιπροσωπευτική είτε αστική κλπ) και όχι κοινοβουλευτική ολιγαρχία ή κοινοβουλευτική ολιγαρχική δικτατορία όπως είναι, έχουν (κατά 100%) κρυμμένο στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους ένα κάποιο ολιγαρχικό σκοπό - πρόταγμα.
2.  Όσοι αποφεύγουν την αναφορά (συνθηματικά ή προγραμματικά) ότι στους στόχους τους είναι να περάσει «ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ» (δηλαδή τα απόλυτα απαραίτητα στοιχεία της δημοκρατίας) τότε στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους έχουν (κατά 100%) κρυμμένο ένα ολιγαρχικό σκοπό – πρόταγμα.

Σε αυτή την κατηγορία ήταν και εκείνοι που μετά το 2011 το έπαιζαν "αμεσοδημοκράτες" και καλούσαν τον κόσμο να αγωνιστεί για τα "αμεσοδημοκρατικά" δημοψηφίσματα και τις τοπικές "αμεσοδημοκρατικές" συνελεύσει κλπς. Οι ίδιοι έκαναν εκκλήσεις για τη δημιουργία ενός "αμεσοδημοκρατικού" κόμματος για να διεκδικήσει βουλευτηλίκια, κρατικές θέσεις κοκ. Κάποιοι από αυτούς, στο στόχο τους για την αναθεώρηση του συντάγματος, καλούσαν και τους ναζιστές να πουν τη γνώμη τους. Τελικό αποτέλεσμα; Στις τελευταίες τοιπικές εκλογές κατέβηκαν με το ψηφοφέλτιο του Καμίνη!!! 
Τους είχαμε ξεσκεπάσει έγκαιρα  και με το κείμενο " Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ" και με άλλες επικοινωνιακές δραστηριότητες.

Όμως δυστυχώς υπάρχουν και άλλοι.

Να τους ξεσκεπάζουμε, να τους ξεσκεπάζετε διαρκώς.

Ας αφήσουν λοιπόν μερικοί άκρως εξουσιομανείς την πώληση του εμπορεύματος της "άμεσης" δημοκρατίας για να μπορέσουν τελικά, οι ίδιοι προσωπικά, να κατακτήσουν κάποια θεσούλα εξουσίας μέσα στο ολιγαρχικό σύστημα της  κοινοβουλευτικής ολιγαρχικής δικτατορίας ή όπου αλλού.
Ας αφήσουν την παραπλάνηση του λαού, το πούλημα σε αυτόν ψεύτικων ελπίδων και την προσπάθειά  να διαπαιδαγωγήσουν το λαό στον καναπεδιτισμό δια μέσου της μελλοντικής συμμετοχής κάποιων "αμεσοδημοκρατικών" κομμάτων στις ολιγαρχικές κοινοβουλευτικές εκλογές για να εκλεγούν οι ίδιοι «αντιπρόσωποι» του λαού.

Λόγω ιστορικών συγκυριών,  ο ολιγαρχικο --λωποδιτισμός αυτή τι φορά θα έχει κοντά ποδάρια.

 
Το κρίμα είναι ότι μαζί τους σέρνουν και κάποιους καλοπροαίρετους αλλά εύπιστους αγωνιστές.

Προτεινόμενα κείμενα:
 1. « ΓΙΑΤΙ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΣΤΟ ΛΑΟ»

2. «ΠΡΑΚΤΙΚΑ Η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΣΤΟ ΛΑΟ»

3. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ. ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ


Ε.Σ



7 Σεπτεμβρίου 2014

7/9/14 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.




* Οι τροϊκανοί επιμένουν για τις μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό (ηλίθιο) τομέα και ζητούν «νομοθετική» ρύθμιση για τον περιορισμό του δικαιώματος των δούλων στην απεργία.
Πέσαμε έξω!!! Μέχρι χθες πιστεύαμε ότι τώρα οι τροϊκανοί, στο Παρίσι, θα αλλάξουν σκούφια. Νομίζαμε ότι θα επιβάλουν στον Σαμαρά, τον δουλευταρά, να επιβάλει προσλήψεις!! Νομίζαμε ότι θα αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και ότι θα μειώσουν τη φορολογία κατά 90% και τα αναγκαία χρήματα για τον ολιγαρχικό μηχανισμό του κράτους θα τα δίνουν πλέον οι ανακεφαλοποιημένοι τραπεζίτες….

Ο λαός έχει φθάσει στον πάτο και ο Σαμαράς είναι στην κοσμάρα του. Ανακοινώνει  βλακείες από την ΔΕΘ για το παραδοσιακό δούλεμα του λαού. Ανακοινώνει πχ  μικρή μείωση της φορολογίας  στον ΕΝΦΙΑ όταν ο μακροχρόνια άνεργος δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα  το νερό και το γάλα των παιδιών του.
Ταυτόχρονα προσπαθεί να δώσει παρηγοριές στον βαριά άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του. Λέει ότι βγαίνουμε από την κρίση κλπ. Προσπαθεί δηλαδή να καθησυχάσει ένα τμήμα του πληθυσμού με ψεύτικες ελπίδες για να μην οδηγηθεί αυτό στο δρόμο της εξέγερσης.
Πώς να βγει η δική μας Χώρα από την κρίση όταν ΟΛΕΣ οι Χώρες του κόσμου είναι σε κρίση (μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης);
Το ολιγαρχικό σύστημα οικονομικό σύστημα και το ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα οδηγούν διαρκώς σε οικονομική εξαθλίωση όλους τους λαούς του κόσμου και τον πλανήτη σε ασύλληπτη για τον νου οικολογική καταστροφή.
Τα στοιχεία του ΟΗΕ,  που τα ίδια ολιγαρχικά ΜΜΕ ανακοινώνουν, λένε ότι τα τελευταία 50 χρόνια αυξήθηκε η εξαθλίωση στον πλανήτη πάνω από 50%. Και το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 60% του παγκόσμιου πλούτου!!!  Αυτή είναι η διαμοίραση των αγαθών στο παγκόσμιο ολιγαρχικό σύστημα.
( Και η όποια ανάπτυξη που έγινε αυτό το διάστημα, έγινε σε ελάχιστες Χώρες που ανήκουν στο ολιγαρχικό κέντρο).
Ταυτόχρονα, την ίδια περίοδο,  η τεχνολογική πρόοδος και γενικά η ανάπτυξη των επιστημών γινόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Αυτή η πρόοδος καθιστούσε και καθιστά εύκολη την παραγωγή τόσων αγαθών για να δίνει  τη δυνατότητα σε όλους  τους ανθρώπους να ζουν με αξιοπρέπεια. (μπορούσε αυτή τη στιγμή να ζήσει επταπλάσιο πληθυσμό από τον σημερινό πληθυσμό της Γης).
Όμως αυτό, στο ολιγαρχικό καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να γίνει. Εκείνο που θα γίνεται (όσο υπάρχει ετούτο το σύστημα) θα είναι η διαρκής εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του λαού. (δες «νόμο πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδου»).

 Η εξαθλίωση θα συνεχίζεται  με όλο και γρηγορότερους ρυθμούς όσο οι λαοί δεν κατακτούν την εξουσία τους, δεν κατακτούν τη δημοκρατία.
 Όσο η οικονομία είναι ολιγαρχική, όσο δηλαδή βασίζεται στις ηλιθιοποιήσεις  (ιδιωτικοποιήσεις) ή τις ολιγαρχικές κρατικοποιήσεις  και δεν περάσουμε στην κοινωνικοποίηση  της παραγωγής, θα βιώνουμε κάθε μέρα ένα άλλο όλο και πιο φρικτό κομμάτι από την κόλαση του Δάντη.
Και κοινωνικοποίηση της οικονομίας σημαίνει ότι η πλειοψηφία του λαού αποφασίζει τι θα παράγεται, πόσο θα παράγεται, πως θα παράγεται και  ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ η παραγωγή.

Και για να γίνει αυτό απαιτείται να κατακτήσει ο λαός, πριν από όλα, ΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ.  Δηλαδή να κατακτήσει τη δημοκρατία.



* Ο σοσια-ληστής  Ολάντ  αποκαλεί τους φτωχούς ξεδοντιάρηδες.  Αυτά λέει η απατημένη σύζυγος.  
Κρίμα για τα πανηγύρια της εφημερίδας Αυγής  (του ΣΥΡΙΖΑ έντυπο). Κρίμα για τα γλέντια που έκαναν τον Μάιο του 2012 μετά την εκλογή του Ολάντ.

Βρε! Ολιγαρχικός και καλός υπάρχει;

Αν σε τόσο απλά πράγματα η  ολιγαρχικοπαθής ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πέφτει τόσο έξω που να την εμπιστευτείς και σε άλλα θέματα….

Ολιγαρχική ηγεσία και καλή υπάρχει;



* Οι τζιχαντιστές (ανθρωπόμορφα τέρατα) σφάζουν τους ανθρώπους σαν τα αρνιά.

Πόλεμος μεταξύ των ολιγαρχικών.
Οι τζιχαντιστές είναι οι ναζιστές, οι φασίστες της ανατολής. Τρομοκράτες και αυτοί όπως ΟΛΟΙ οι ολιγαρχικοί. Σκοπός τους  ο πλήρης έλεγχος της ζωής των λαών δια μέσου του τρόμου, δια μέσου της πιο απάνθρωπης βίας. Δράκουλες γαρ.
 Ψυχικά άκρως διεστραμμένα υποκείμενα.
Οι κοινοβουλευτικοί ολιγαρχικοί τρομοκράτες των ΗΠΑ αρχικά εκπαίδευαν τους φανατικούς ισλαμιστές για να τους χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν. Αρχικά πχ εκπαίδευαν την Αλκάϊντα αλλά μετά έχασαν τον έλεγχό της.
Κατόπιν εκπαίδευαν και στήριζαν τους τζιχαντιστές  για να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον του Άσαντ. Και εδώ έχασαν τον έλεγχο.
Όλων αυτών τα εγκλήματα τα πληρώνουν οι λαοί.
 Ποιοι είναι πιο αιμοδιψείς; Οι ναζιστές της Δύσης; Οι ναζιστές της ανατολής; Οι  κοινοβουλευτικοί όλου του πλανήτη; Πόσα αποτρόπαια εγκλήματα έκαναν στο παρελθόν πχ σε Βιετνάμ και αλλού οι κοινβουλευτικοί  ολιγαρχικοί; Ποιος από τους δυό είναι ο χειρότερος;
Δύσκολη απάντηση.
Πάντως όλοι οι ολιγαρχικοί ασκούν τρομοκρατία για να καθυποτάξουν τους λαούς.

Και ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι (η δια μέσου συγκεκριμένων πράξεων)  πρόκληση τρόμου σε ένα κοινωνικό σύνολο από άτομο ή μειοψηφικό σύνολο ατόμων, με σκοπό την καθυπόταξη της πλειοψηφίας ενός λαού σε κάποιες πολιτικοοικονομικές επιδιώξεις μειοψηφικών συμφερόντων.

ΡΔ