Ο ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ Η «ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥΣ.

Μια μορφή «λογικής».
1. Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί.
2. Ο Μίλτος είναι άνθρωπος.
3. Άρα, o Μίλτος είναι αθάνατος!!!

Σύγκριση αυτού του συλλογισμού, με τη «λογική της συνειδητής πρωτοπορίας» ή του «επιστημονικού σοσιαλισμού». Από το βιβλίο «κράτος και επανάσταση».

1.Λένιν: Το ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΥΕΙ να υπάρχει όταν υπάρχει ΥΠΟΤΑΓΗ της ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.
2.Λένιν: Η αρχή – ΟΥΣΙΑ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι η ΥΠΟΤΑΓΗ της ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.
3.Συμπέρασμα Λένιν:  «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι ΚΡΑΤΟΣ και θα εξαφανιστεί με την εξαφάνιση του κράτους!!!»



Παίρνουμε στο χέρι μας το βιβλίο του Λένιν «κράτος και επανάσταση» και αρχίζουμε…
(Προσωπικά έχω αυτό το βιβλίο από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ «Σύγχρονη εποχή» του 2012)


                                                                   Α 
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
(Σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη)

Για παράδειγμα:
Λένιν κεφάλαιο Ι,  υποκεφάλαιο 4ο, παράγραφος 11^η.

«Το ελεύθερο λαϊκό κράτος…… Κάθε κράτος είναι μια ιδιαίτερη δύναμη καταπίεσης. Γι αυτό ΚΑΘΕ  κράτος είναι ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟ και μη ΛΑΪΚΟ!!!»

(Και το «προλεταριακό κράτος»;)

                                                   Β 
ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΝΙΝ
(σε μια από τις «κυκλοθυμικές» του φάσεις)

1.  Κεφ VI, υποκεφ 3. παράγραφος 8^η.)
«Η κομμούνα  ΔΕΝ ήταν πια ΚΡΑΤΟΣ με την πραγματική έννοια του όρου.»
 (Η πραγματική έννοια του όρου μας ενδιαφέρει και όχι η ψεύτικη)

Ύστερα από όσα είπαμε πιο πάνω, η γνώμη αυτή είναι εύλογη.
Η κομμούνα  ΕΠΑΨΕ να είναι κράτος,  εφόσον είχε να ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΕΙ όχι την ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ του πληθυσμού, αλλά τη ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ - τους εκμεταλλευτές-.
Στη θέση της ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ (μειοψηφικής)  ΔΥΝΑΜΗΣ υποταγής, πρόβαλε στο προσκήνιο ο ίδιος ο πληθυσμός (δηλαδή η «ΓΕΝΙΚΗ -πλειοψηφική- ΔΥΝΑΜΗ - ο αυτενεργός ένοπλος λαός»)

Δηλαδή όταν έχουμε ΥΠΟΤΑΓΗ της ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ στην ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ  ΔΕΝ έχουμε κράτος, το κράτος ΠΑΥΕΙ να υπάρχει.

*Και αντίθετα, όταν υπάρχει ΥΠΟΤΑΓΗ της ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ σε μια ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ έχουμε ΚΡΑΤΟΣ.

 2. Κεφάλαιο ΙΙΙ υποκεφάλαιο 2^ο, παράγραφος 13^η.

«..Από αυτή την άποψη είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο το εξής μέτρο της κομμούνας που υπογραμμίζει ο Μαρξ:……….. η στροφή …… από το κράτος σαν «ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ  ΔΥΝΑΜΗ» (μειοψηφική δύναμη) καταπίεσης μιας ορισμένης τάξης, στην καταστολή (υποταγή) των καταπιεστών με τη «ΓΕΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ»  της  ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ, των εργατών και αγροτών (μη κράτος).»

Το ίδιο και εδώ φυσικά: Όταν έχουμε ΥΠΟΤΑΓΗ της ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ στην ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ έχουμε κράτος, το κράτος παύει να υπάρχει.


                                                           Γ
ΛΕΝΙΝ.  ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ-ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κεφάλαιο ΙV, υποκεφάλαιο 6ο, παράγραφος 6η.

 «Από πρώτη άποψη, ο ισχυρισμός αυτός φαίνεται εξαιρετικά παράξενος και ακατανόητος. Ίσως μάλιστα να γεννηθεί σε κάποιον ο φόβος, μήπως περιμένουμε να έρθει ένα τέτοιο κοινωνικό σύστημα, όπου δεν θα ΤΗΡΕΙΤΑΙ η ΑΡΧΗ της ΥΠΟΤΑΓΗΣ της  ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ, εφόσον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ αναγνώριση αυτής της ΑΡΧΗΣ (δηλαδή της υποταγής της μειοψηφίας στην πλειοψηφία).»!!!!!

Δημοκρατία λοιπόν είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας κατά το οποίο Η ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΥΠΟΤΑΣΣΕΤΑΙ στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ της κοινωνίας. (Σε κάθε κοινωνικό θέμα) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΣΟΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.

Τώρα αν συνδυάσουμε αυτόν το ορισμό της δημοκρατίας με τα πιο πάνω Β1 και 2 (δηλαδή με το τι δεν είναι κράτος) τότε βλέπουμε ότι η ΑΡΧΗ – ΟΥΣΙΑ της Δημοκρατίας συμπίπτει με το τι ΔΕΝ είναι κράτος.

Λογικά λοιπόν ο Λένιν θα έπρεπε να συμπεράνει, σύμφωνα ΠΑΝΤΑ με τα λεγόμενά του, ότι η δημοκρατία δεν είναι κράτος. (Αν ήθελε να προσέξει για να μην είναι αντιφατικός.)
Περιμένει όμως κανείς από το Λένιν να μην είναι αντιφατικός…


                                                         Δ
Ο ΛΕΝΙΝ ΟΜΩΣ ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΕΙ …….!!!!!!!
1. Κεφάλαιο V, υποκεφάλαιο 4^ο, παράγραφος 19^η

«Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι μορφή ΚΡΑΤΟΥΣ, μια από τις παραλλαγές του!!!!! Επομένως, αποτελεί, όπως και κάθε κράτος, οργανωμένη και συστηματική άσκηση βίας πάνω σε άτομα!!!»

2. Λένιν  κεφάλαιο  I, υποκεφ 4ο , παράγραφος 8^η.

 «Τρίτο. Για «απονέκρωση…………   Από μια πρώτη ματιά τούτο φαίνεται πολύ παράξενο .  «Ακατανόητο» όμως είναι για όποιον δεν διανοείται  ότι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι επίσης ΚΡΑΤΟΣ  και ότι, συνεπώς, και η δημοκρατία θα  ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ όταν ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ το κράτος.»

3.Kεφάλαιο IV, υποκεφάλαιο 6^ο,  παράγραφος 7^η.
«Στους συνήθεις συλλογισμούς……… Και συγκεκριμένα δεν λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι  ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΗ  του κράτους σημαίνει και  ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΗ  της δημοκρατίας, όπως ΑΠΟΝΕΚΡΩΣΗ  του κράτους σημαίνει και ΑΠΟΝΕΚΡΩΣΗ της δημοκρατίας.»

4.Κεφάλαιο  ΙV, υποκεφάλαιο 6ο , 4η παράγραφος από το τέλος.

Λένιν: «Όχι. Η δημοκρατία δεν ταυτίζεται με την υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία!!! Η δημοκρατία είναι κράτος!!! που ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποταγή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία…….!!!!

Εμείς θέλουμε σαν τελικό σκοπό την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ  (αλλού απονέκρωση) ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ  ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΕΝΙΚΑ.»

 (Πιο πάνω όμως γράφει: "Η κομμούνα  ΕΠΑΨΕ να είναι κράτος,  εφόσον είχε να ΚΑΘΥΠΟΤΑΞΕΙ όχι την ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ του πληθυσμού, αλλά τη ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ - τους εκμεταλλευτές-".  Επίσης δείτε στον έναν ορισμό τη λέξη "τηρείτε" και στον άλλον "αναγνωρίζει".)


(Άντε. Σώνει και καλά ΘΕΛΕΙ να περάσει ότι η δημοκρατία είναι κράτος, να την επενδύσει με το αρνητικό φορτίο της έννοιας του κράτους. Πρέπει να τη ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΙ όσο το δυνατόν πιο πολύ γιατί αυτή είναι το αντίπαλο δέος στο δικό του πρόταγμα.
Χτυπώντας όμως έννοια της δημοκρατίας, ΧΤΥΠΑ τη δημοκρατική ρεπούμπλικα - δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα της ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ όπου ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ανήκε στο ΛΑΟ και όχι σε ένα  KOMMA. Χτυπά αυτές τις εξουσίες, στα χέρια του λαού και της εργατικής τάξης, που είναι ΑΠΟΛΥΤΑ απαραίτητες για να έχουμε ΥΠΟΤΑΓΗ της μειοψηφίας στην πλειοψηφία. Τα χτυπήματα του στη δημοκρατία είναι πολλά και δεν είναι μόνο το πιο πάνω.)

                                                     Ε
Σύμφωνα λοιπόν με το Δ2, η δημοκρατία αφού είναι μια μορφή κράτους (κατά τον Λένιν) θα εξαφανιστεί, θα εκμηδενιστεί ΜΑΖΙ με την εξαφάνιση του κράτους.
Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το «πότε θα εξαφανιστεί το κράτος».

Λένιν κεφάλαιο V, υποκεφάλαιο 2ο, παράγραφος 14η.

« Μόνο στην κομμουνιστική κοινωνία, όταν η αντίσταση των καπιταλιστών θα έχει τσακιστεί οριστικά, όταν θα έχουν εξαφανιστεί οι καπιταλιστές, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑΞΕΙΣ, ( δηλαδή δεν θα γίνονται διακρίσεις ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας ως προς τη σχέση τους με τα κοινωνικά μέσα παραγωγής) ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ «ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ» και μπορούμε να μιλάμε για ελευθερία».

Λογικά λοιπόν όταν εξαφανιστούν οι τάξεις, εξαφανίζεται το κράτος και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Λένιν (Δ2) θα πρέπει να εξαφανιστεί και η δημοκρατία αφού θεωρεί τη δημοκρατία κράτος.
Φαίνεται όμως ότι τη στιγμή που έγραφε αυτή την παράγραφο είχε ξεχάσει τι έγραφε προηγουμένως. Είχε ξεχάσει που έγραφε ότι "με την εξαφάνιση του κράτους εξαφανίζεται και η δημοκρατία"!!!
Όχι!!! Η δημοκρατία δεν εξαφανίζεται τελικά εδώ αλλά είναι ένα φάντασμα που επιστρέφει όλο και πιο τρανή όλο και πιο ολοκληρωμένη. Στο πιο πάνω απόσπασμα του συνεχίζει:
«…Μόνο τότε είναι δυνατή και θα εφαρμοστεί η ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ, η πραγματικά χωρίς καμιά εξαίρεση  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…»

Και εδώ που γράφει την ανωτέρω πρόταση, του επανέρχεται ξαφνικά μερικώς η μνήμη. Κάπου θυμάται ότι ο ίδιος θα πρέπει να βγάλει κάποτε από τη μέση και τη δημοκρατία. Και γι αυτό συνεχίζει..
«..Και μόνο τότε η δημοκρατία θα ΑΡΧΙΣΕΙ να ΑΠΟΝΕΚΡΩΝΕΤΑΙ για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι απολυτρωμένοι από τον καπιταλισμό….»
Έτσι, ναι μεν θα βγάζει κάποτε τη δημοκρατία από το κοινωνικό κάδρο, αλλά όχι μόνο δεν την εξαφανίζει όταν θα εξαφανιστεί το κράτος αλλά με την εξαφάνιση του κράτους θα υπάρχει μεγάλη και τρανή και ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ θα ΑΡΧΙΣΕΙ να ΑΠΟΝΕΚΡΩΝΕΤΑΙ – μαραίνεται αργά και σταδιακά!!!!

(Όμως εδώ, για να μην εξαφανίζεται και η δημοκρατία όταν εξαφανίζεται το κράτος, δύο τινά μπορούν να συμβούν.
1. Η δημοκρατία δεν είναι κράτος και άρα ο Λένιν αντιφάσκει παιδαριωδώς.
2. Μέχρι την κατάργηση των τάξεων θα υπάρχει μια σουρεαλιστική συνύπαρξη δύο κρατών. Ενός κράτους και μιας δημοκρατίας που θα είναι κράτος. Έτσι θα εξαφανιστεί το πρώτο και το δεύτερο θα επιβιώσει και θα αναζωογονηθεί και μετά θα αρχίσει να μαραίνεται…!!!)

Λενινική θεωρία βγαλμένη από παραληρηματικές καταστάσεις ή από κατανάλωση ληγμένης βότκας. (Αν κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει τι λέει ο Λένιν να μην ανησυχεί καθόλου για τη νοημοσύνη του. Αντίθετα αυτό θα είναι δείκτης υψηλής νοητικής λειτουργίας. Απλά ο Λένιν δεν ήξερε και δεν καταλάβαινε τι έλεγε από τη μια στιγμή στην άλλη.)

Ο Λένιν έφτιαχνε όσους ορισμούς χρειαζόταν, έστω και αντιφατικούς, για το κράτος και τη δημοκρατία ώστε να προσαρμόσει με λογικοφανή τρόπο την πραγματικότητα στο αντιμαρξικό πρόταγμά του.


Και το λουρί της μητρός
«επιστημονικός σοσιαλισμός»
(των Λένιν, Στάλιν, Τρότσκι)

ΥΓ 1
Αν όχι ο βασικότερος, τουλάχιστον ένας από τους πιο βασικούς στόχους του Λένιν, με το βιβλίο του «κράτος και επανάσταση»,  είναι το χτύπημα της δημοκρατίας της κομμούνας (όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό).
Θέλει στη θέση της δημοκρατίας, σαν σύστημα που θα αντικαταστήσει τα αστικά συστήματα, να βάλει τη δικτατορία του κόμματος*1 και ταυτόχρονα να παρουσιάζεται στους μαρξιστές σαν συνεχιστής των μαρξικών απόψεων για να μην "του βγαίνουν από αριστερά"..
Όμως αυτά, είναι δύο πολιτικά προτάγματα διαμετρικά αντίθετα. (Το ένα κομμουνιστικό και το άλλο αντικομμουνιστικό). Δεν συμβιβάζονται με καμιά λογική. (Το πιο μεγάλο αστείο είναι το "μαρξισμός λενινισμός", η προσπάθεια για ενότητα δύο πολεμικά αντίθετων προταγμάτων). Έτσι ο Λένιν πέφτει σε αμέτρητες, σε δεκάδες παιδαριώδεις αντιφάσεις και παραλογισμούς.(Τις οποίες θα παρουσιάζουμε μία προς μία).
Όσα στελέχη λοιπόν μελέτησαν (όχι απλά να διάβασαν) το «κράτος και επανάσταση» και δεν διαπίστωσαν τις δεκάδες αντιφάσεις και παραλογισμούς του Λένιν, τότε κάτι θα συμβαίνει μέσα τους και δεν θα έχει να κάνει με τη νοημοσύνη τους. Αν δεν τις είδαν, σημαίνει ότι ήθελαν να δουν γεμάτο το εντελώς άδειο ποτήρι. Αν τις είδαν και τις έβαλαν κάτω από το χαλί, σημαίνει ότι ήθελαν τη διατήρηση της «θεοποίησης» του Λένιν για να μπορέσουν να «τοτεμοποιήσουν» το κόμμα και δια μέσου αυτού να «νομιμοποιήσουν» την όποια εξουσία θα κατείχαν οι ίδιοι μέσα σε αυτό.



ΥΓ 2
Η δημοκρατία σαν ουσία θα πρέπει να είναι το πολιτικό σύστημα που θα αντικαταστήσει το αστικό και η αρχή της – ουσία της θα συνεχίσει να υπάρχει και στο ανώτερο στάδιο του κομμουνισμού. Μόνο η δημοκρατία μπορεί να είναι το σύστημα από το σοσιαλισμό μέχρι την ανώτερη μορφή του κομμουνισμού. Τι μορφές θα λαμβάνει αυτή μέσα στο χρόνο, μέσα στα διάφορα στάδια οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της κοινωνίας, δεν μπορούμε να το ξέρουμε από σήμερα. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τις μορφές των συγκεκριμένων  θεσμών που θα διαμορφώνονται σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.

Μπορούμε όμως να πούμε μόνο ότι στα πρώτα στάδια της δημοκρατίας θα έχουμε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ (εκάστοτε) ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΣΤΗΝ (εκάστοτε) ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ πάνω σε κάθε ιδιαίτερο κοινωνικό θέμα. Έτσι θα τηρείται η υποταγή της πρώτης στην δεύτερη.
 Όμως σε ένα μακρύτερο μέλλον όπου η οικονομική και η πολιτιστική ανάπτυξη (παιδεία) θα το επιτρέπει, ίσως να μπορούμε να έχουμε  ΟΙΚΙΟΘΕΛΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.
Όμως και στις δύο περιπτώσεις θα έχουμε δημοκρατία αφού θα τηρείται η αρχή της υποταγής της μειοψηφίας στην πλειοψηφία.

ΥΓ 3.
Το Λενινικό αντικομμουνιστικό πρόταγμα (το γεμάτο από απίστευτες αντιφάσεις και παραλογισμούς) το πέταξε η ιστορία στα σκουπίδια. Το κρατούν όμως κάποιοι εξουσιολάγνοι λενινιστές και εγκλωβίζουν σε αντικομμουνιστική κατεύθυνση ένα μέρος καλοπροαίρετων αγωνιστών.
Στην εποχή όμως του διαδικτύου όλο και πιο πολλοί αγωνιστές μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και θεωρίες. Δύσκολο πια γι αυτούς να κρύβουν τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Ένα μέρος αυτών θα επιμείνει υστερικά στις λενινικές θέσεις  προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Και η τελευταία γραμμή άμυνάς τους θα είναι, με διάφορες δικαιολογίες και παρεμβάσεις, να χτυπήσουν το πιο ουσιαστικό θέμα για το κίνημα. Δηλαδή θα προσπαθήσουν να μην ΥΙΟΘΕΤΗΘΕΙ ο μαρξικός σκοπός του «ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ» και το φυσικό αποτέλεσμα αυτού «κανένας νόμος σε ισχύ χωρίς της εξουσία έγκρισης και επιβολής του από την πλειοψηφία του λαού». (Αλλά από την άλλη, θα μιλούν για λαϊκή εξουσία και θα αυξήσουν τον φιλεργατικό, τον αντικαπιταλιστικό και φιλοκομμουνιστικό κούφιο βερμπαλισμό.)

ΥΓ 4
Ο Λένιν είχε μεγάλη σύγχυση γύρω από τις έννοιες της δημοκρατίας, του κράτους, της κοινωνικής ελευθερίας κλπ. Ίσως να είχε συνείδηση αυτής της αδυναμίας του. Όμως δεν "κώλωνε" με τίποτα μπροστά στην άποψη και θέλησή του να περάσει όλη η εξουσία στην ηγεσία του κόμματος.
Το παράλογο, το εξωπραγματικό των απόψεών του γύρω από το κράτος και τη δημοκρατία επαληθεύτηκε στην πράξη με αυτό το κράτος που έφτιαξε. Με την πάροδο του χρόνου, το κράτος στις χώρες της κομματικής δικτατορίας, όχι μόνο δεν "μαραινόταν", δεν "απονεκρωνόταν" σταδιακά, σύμφωνα με τη θεωρία του, αλλά αντίθετα φούντωνε και γινόταν όλο και πιο ολοκληρωτικό.

*ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ Η ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΙΚΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΚΟΥ.

ΡΔ


*1

 Ομιλία του Λένιν στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1919 τα έχει πει πιο καθαρά και "σταράτα".
https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1919/aug/05.htm

" Όταν μας επιπλήττουν για την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας ενός κόμματος και ,όπως έχετε ακούσει, προτείνεται ένα ενωμένο σοσιαλιστικό μέτωπο, εμείς λέμε, «Ναι, αυτό είναι η δικτατορία ενός κόμματος! Αυτό είναι που εμείς υποστηρίζουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε αυτή μας τη θέση γιατί το κόμμα έχει κερδίσει, με τη διαδρομή δεκαετιών, τη θέση της πρωτοπορίας σε όλο το εργοστασιακό και βιομηχανικό προλεταριάτο...."

Δηλαδή δικτατορία του κόμματος, δικτατορία μιας ισχνής μειοψηφίας που όμως θα πρέπει να την ονομάσει δημοκρατία (προλεταριακή δημοκρατία).

Ο Τρότσκι και λίγους μήνες μετά (το  Μάρτη του 1921) στο 10^ο συνέδριο του κόμματος, παρουσία του Λένιν και του Στάλιν τα λέει το ίδιο και πιο κυνικά..

Τρότσκι: «..Η εργατική αντιπολίτευση, παρουσίασε επικίνδυνα σλόγκαν φετιχοποιώντας τις δημοκρατικές αρχές. Βεβαιώνουν το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους πέρα από το κόμμα, λες και το κόμμα δεν είναι εξουσιοδοτημένο να επιβεβαιώνει τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ακόμη και όταν αυτή η δικτατορία έρχεται παροδικά σε ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ  με τις εφήμερες διαθέσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!!  Είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ανάμεσα μας τη συνείδηση ότι το ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ένα επαναστατικό δικαίωμα!!!!».

Ο απόλυτος αντικομμουνισμός.

Λένιν, Στάλιν, Τρότσκι ήταν οι (ντε φάκτο) καταστροφείς του κομμουνιστικού κινήματος, θεωρητικά και πρακτικά.

ΡΔ