ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (ντε φάκτο αντικομμουνιστικό) ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
EIΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ ΠΟΥ ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ "ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ".
(Δηλαδή το διαμετρικά αντίθετο της μαρξικής δημοκρατικής ρεπούμπλικα και της δικτατορίας του προλεταριάτου.)
Ο Λένιν σε κάποιο σημείο του λόγου του στο 2ο συνέδριο της κομμουνιστικής διεθνούς (Ιούλη 1920) φαίνεται ότι επί της ουσίας συμφωνεί με τον Τάνερ (προσπαθεί να τον πείσει ότι λένε το ίδιο πράγμα, δηλαδή ότι η συνειδητή οργανωμένη πρωτοπορία - το κόμμα - θα πρέπει να κάνει τη δικτατορία της):
«Μόνο η συνειδητή μειοψηφία (το κόμμα) μπορεί να καθοδηγήσει τις πλατιές εργατικές μάζες και να τις τραβήξει μαζί της και ότι μ' αυτή την έννοια, «με τη δικτατορία του προλεταριάτου» εννοούμε, στην ΟΥΣΙΑ, τη δικτατορία της οργανωμένης και συνειδητής μειοψηφίας του». 1*
Δηλαδή με την έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου εννοεί στην ουσία τη δικτατορία (επιβολή) του κόμματος ("καθοδήγηση") , το οποίο είναι η οργανωμένη και η συνειδητή μειοψηφία της εργατικής τάξης!!!
Πόσο αντιμαρξικό, πόσο αντικομμουνιστικό!!!
Όμως οι λενινιστές προσπάθησαν και προσπαθούν, με λεκτικές ακροβασίες – ανοησίες, να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Οι απίστευτες δικαιολογίες τους:
1. «Ο Λένιν με την έννοια δικτατορία του κόμματος εννοεί την καθοδήγηση του προλεταριάτου από το κόμμα.»
Απίθανη δικαιολογία!!
Καθοδηγώ σημαίνει υποδεικνύω την οδό, συμβουλεύω. Ο καθοδηγητής ή ο σύμβουλος δεν έχει καμιά εξουσία επιβολής επί εκείνου που συμβουλεύει αλλά αντίθετα είναι ΥΠΟ την εξουσία του. Ο καθοδηγητής, ο συμβουλάτορας συμβουλεύει εκείνον που έχει την εξουσία και ο τελευταίος επιλέγει. Έχει την εξουσία να αποδεχτεί ή να απορρίψει τις συμβουλές του συμβουλάτορα.
*ΑΛΛΟ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ. (Άλλο καθοδηγητής και διαφορετικό "ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΤΗΣ")
(Σαν τέλειοι ολιγαρχικοί παίζουν με τις λέξεις αλλοιώνοντας την ΟΥΣΙΑ τους.)
2. «Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν ταυτίζεται με τη δικτατορία του κόμματος. Το κόμμα απλά ΑΣΚΕΙ τη δικτατορία του προλεταριάτου!!!!»
Τι τερατούργημα!!! Τι ανοησία!!! Τι προσπάθεια για λεκτική εξαπάτηση!!!Πόσος αντικομμουνισμός από «κομμουνιστές»!!!
(Υπάρχει λοιπόν το προλεταριάτο, το οποίο στην πλειονότητά του είναι ασυνείδητο ή σε «αφασία», που λέει ο λόγος.
Το κόμμα και ιδιαίτερα η ηγεσία του είναι η συνειδητή του πρωτοπορία.
Τώρα όμως, πως είναι δυνατόν η δικτατορία του προλεταριάτου να είναι ΕΡΓΟ της πλειονότητας του προλεταριάτου, η οποία όμως είναι ασυνείδητη, η οποία είναι σε «αφασία» και το κόμμα (πρωτοπορία) ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΣΚΕΙ;
Αυτό μόνο η λογική της ψυχοσύνθεσης των λενινιστών μπορεί να το κατανοήσει.)
Το κόμμα και ιδιαίτερα η ηγεσία του είναι η συνειδητή του πρωτοπορία.
Τώρα όμως, πως είναι δυνατόν η δικτατορία του προλεταριάτου να είναι ΕΡΓΟ της πλειονότητας του προλεταριάτου, η οποία όμως είναι ασυνείδητη, η οποία είναι σε «αφασία» και το κόμμα (πρωτοπορία) ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΣΚΕΙ;
Αυτό μόνο η λογική της ψυχοσύνθεσης των λενινιστών μπορεί να το κατανοήσει.)
Τι είναι εξουσία;
Εξουσία είναι εκείνη η δύναμη με την οποία ένα υποκείμενο μπορεί να επιβάλλει τη θέλησή του πάνω σε άλλα υποκείμενα, με την οποία δύναμη μπορεί να υπαγορεύσει τη θέλησή του.
Και σε παγκοινωνικό επίπεδο αυτή η δύναμη είναι η ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ.
Δηλαδή, θέλουν να μας πουν ότι το (κατά πλειονότητα ασυνείδητο) προλεταριάτο κατέχει την εξουσία επιβολής (ένοπλη εκτελεστική) και εξουσιοδοτεί το κόμμα (που δεν κατέχει μεν την ένοπλη εκτελεστική αλλά κατέχει την αριστεία) να ασκήσει τη βούλησή του;
Το άλλο με τον Τοτό ήταν καλύτερο.
Μα αφού την ένοπλη εκτελεστική, τους ένοπλους μηχανισμούς δηλαδή τη μέγιστη εξουσία (και τη νομοθετική) την κατέχει το κόμμα και πιο συγκεκριμένα η ηγεσία του κόμματος (η μειοψηφία εντός του κόμματος).
Πχ ο κόκκινος (κομματικός) στρατός.
Άλλωστε σε άλλες αναφορές του ο Λένιν στο «κράτος και επανάσταση» θέλει οπωσδήποτε μια μειοψηφική, μια ιδιαίτερη δύναμη, μια ειδική δύναμη να κατέχει την εξουσία και όχι η «γενική δύναμη», η δύναμη της πλειονότητας του πληθυσμού όπως ήταν στην παρισινή κομμούνα.
Για να μην υπάρχει δικτατορία του κόμματος επί του προλεταριάτου και του λαού, ένας ΜΟΝΟ τρόπος υπάρχει.
ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ (και κανένα κόμμα) ΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ (ούτε και τη νομοθετική) ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΕΙ Ο ΑΥΤΕΝΕΡΓΟΣ ΕΝΟΠΛΟΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ.
Γιατί δικτατορία - επιβολή - υπαγόρευση μπορεί να ασκήσει ΜΟΝΟ εκείνο το υποκείμενο που κατέχει την ΕΝΟΠΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ (και κατά συνέπεια και τη νομοθετική).
3. Η πιο χυδαία και επικίνδυνη λενινιστική δικαιολογία είναι η «δυσκολολογία» δηλαδή το δύσκολο των συνθηκών και καταστάσεων.
Δικαιολογία που μπορεί να κάλλιστα να μονιμοποιηθεί και να παρατείνει το ζυγό της μειοψηφίας πάνω στην πλειοψηφία, για πολλές χιλιετίες.
* ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ (Η πράξη δείχνει τι θέλει να πει κάποιος πραγματικά).
1. Που φαίνεται, στη σοβιετική ένωση, ότι η εργατική τάξη κατέχει και την ένοπλη και τη νομοθετική και με αυτές διατάζει το κόμμα να ασκήσει τη δικτατορία της (επιβολή της θέλησής της);
Έστω και ένα παράδειγμα από τους δεκάδες χιλιάδες νόμους. Ποιο νόμο επέλεξε και επέβαλε η εργατική τάξη; ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ. Αφού δεν είχε καμιά εξουσία ούτε για ένα λεπτό. Πως θα μπορούσε να υλοποιήσει τη θέλησή της, τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ;
Χωρίς καμιά εξουσία πώς θα μπορούσε να επιβάλλει τη βούλησή της;
2. Όταν στα εργοστάσια επιβλήθηκε αρχικά η τρόικα και κατόπιν η μονοπρόσωπη διεύθυνση, ποιος τα αποφάσισε αυτά και τα επέβαλε; Η εργατική τάξη ή το κόμμα;
Ας αφήσουν τις εγκληματικές δικαιολογίες. Είναι πια καιρός.
Η ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΝΙΝ
*Η διαστρέβλωση του κομμουνιστικού προτάγματος από το Λένιν είχε αρχίσει πολύ πριν το 1917. Έχουμε πολλές αναφορές της Ρόζας Λούξεμπουργκ γι αυτό και ιδιαίτερα για το ρόλο της ηγεσίας και την οργάνωση του κόμματος ("οργανωτικά προβλήματα της Ρώσικης σοσιαλδημοκρατίας".)
*Κατόπιν το 1917 έχουμε το βιβλίο του «κράτος και επανάσταση».
Δηλαδή τον υπέρτατο ύμνο στη διαστρέβλωση, στους παραλογισμούς και στις αντιφάσεις.
(Όποιος «κομμουνιστής» - λενινιστής μελέτησε το «κράτος και επανάσταση» και δεν διαπίστωσε δεκάδες παιδαριώδεις αντιφάσεις και παραλογισμούς, σημαίνει ότι κάτι το πολύ σοβαρό συμβαίνει με την ψυχολογία του – και όχι με τη νοημοσύνη του -. Μάλλον η εξουσιολαγνεία του μπορεί να ξεπερνά και αυτή των αστών. Να χτυπά κόκκινο. Το Λενινικό πρόταγμα έλκει ΜΟΝΟ άτομα με ακατάσχετη τάση για προσωπική προβολή και αύξηση ατομικής εξουσίας.)
Εδώ (στο «κράτος και επανάσταση», ουσιαστικά «νέο κράτος για την αντεπανάσταση») μας λέει καθαρά ότι το αστικό πολιτικό σύστημα θα πρέπει να το αντικαταστήσει μια ιδιαίτερη – μειοψηφική δύναμη και όχι η γενική δύναμη του λαού (δηλαδή να το αντικαταστήσει η δικτατορία μιας μειοψηφίας).
Παράδειγμα:Λένιν κεφάλαιο Ι, υποκεφάλαιο 4ο, παράγραφος 7η
.«Δεύτερο. Το κράτος είναι μια «ιδιαίτερη» (μειοψηφική) δύναμη καταπίεσης. Αυτός ο θαυμάσιος και εξαιρετικά βαθύς ορισμός!!!!! του Ένγκελς δίνεται εδώ με απόλυτη σαφήνεια (εγκώμιο πριν τη «δολοφονία»). Και από τον ορισμό αυτό ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ!!!!!!!!!!!!!!! ότι η «ιδιαίτερη δύναμη καταπίεσης» του προλεταριάτου από την αστική τάξη, των εκατομμυρίων εργαζομένων από μερικές χούφτες πλουσίων, ΠΡΕΠΕΙ (ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ) να αντικατασταθεί από μια «ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ » (μειοψηφική δύναμη καταπίεσης) της αστικής τάξης από το προλεταριάτο!!!!!!!!».
(Και όχι από τη «γενική δύναμη»- πλειονότητα του λαού, όπως αναφέρει και προτείνει προηγουμένως!!!- εξωφρενικές οι αντιφάσεις του-)
Μια μειοψηφική δύναμη που θα έχει όλη την εξουσία να φτιάχνει η ίδια τους νόμους και με αυτούς να επιβάλλει τη θέλησή της στην πλειονότητα. Κεφάλαιο ΙΙΙ, υποκεφάλαιο 3ο, παράγραφος 11η:
(Και όχι από τη «γενική δύναμη»- πλειονότητα του λαού, όπως αναφέρει και προτείνει προηγουμένως!!!- εξωφρενικές οι αντιφάσεις του-)
Μια μειοψηφική δύναμη που θα έχει όλη την εξουσία να φτιάχνει η ίδια τους νόμους και με αυτούς να επιβάλλει τη θέλησή της στην πλειονότητα. Κεφάλαιο ΙΙΙ, υποκεφάλαιο 3ο, παράγραφος 11η:
«Τον πουλημένο και σαπισμένο κοινοβουλευτισμό ……. γιατί οι βουλευτές (στην «εργατική δημοκρατία»,) θα είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται ΟΙ ΙΔΙΟΙ!!, να εφαρμόζουν ΟΙ ΙΔΙΟΙ τους ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ!!!, ΟΙ ΙΔΙΟΙ να ελέγχουν τα αποτελέσματα της εφαρμογής των ΝΟΜΩΝ τους!!!!...»
Και όχι να εκτελούν συγκεκριμένες εντολές των εκλογέων τους.
Δηλαδή «Γιάννης θα κερνά και Γιάννης θα πίνει»!!!!
Τι δεν καταλαβαίνουν οι λενινιστές ηγέτες;
Δηλαδή «Γιάννης θα κερνά και Γιάννης θα πίνει»!!!!
Τι δεν καταλαβαίνουν οι λενινιστές ηγέτες;
* Τον Ιούλη του 1920, στο 2ο συνέδριο της ΚΔ συμφωνεί με τον Τάνερ ότι ουσιαστικά "Μόνο η συνειδητή μειοψηφία μπορεί να καθοδηγήσει τις πλατιές εργατικές μάζες και να τις τραβήξει μαζί της και ότι αυτή η συνειδητή πρωτοπορία είναι ΚΟΜΜΑ και επομένως έχουμε δικτατορία του κόμματος- της συνειδητής πρωτοπορίας -."
* Όμως σε ομιλία του στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1919 τα έχει πει πιο καθαρά και "σταράτα".
" Όταν κατηγορούμαστε για την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας ενός κόμματος και ,όπως έχετε ακούσει, προτείνεται ένα ενωμένο σοσιαλιστικό μέτωπο, εμείς λέμε, «Ναι, αυτό είναι η δικτατορία ενός κόμματος! Αυτό είναι που εμείς υποστηρίζουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε αυτή μας τη θέση γιατί το κόμμα έχει κερδίσει, με τη διαδρομή δεκαετιών, τη θέση της πρωτοπορίας σε όλο το εργοστασιακό και βιομηχανικό προλεταριάτο...."
(Και λίγο νωρίτερα, Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας».
* Όμως σε ομιλία του στο πρώτο Πανρωσικό συνέδριο 31 Ιουλίου 1919 τα έχει πει πιο καθαρά και "σταράτα".
" Όταν κατηγορούμαστε για την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας ενός κόμματος και ,όπως έχετε ακούσει, προτείνεται ένα ενωμένο σοσιαλιστικό μέτωπο, εμείς λέμε, «Ναι, αυτό είναι η δικτατορία ενός κόμματος! Αυτό είναι που εμείς υποστηρίζουμε και δεν πρόκειται να αλλάξουμε αυτή μας τη θέση γιατί το κόμμα έχει κερδίσει, με τη διαδρομή δεκαετιών, τη θέση της πρωτοπορίας σε όλο το εργοστασιακό και βιομηχανικό προλεταριάτο...."
(Και λίγο νωρίτερα, Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής εξουσίας».
Ο Λένιν Μάη του 1918 λέει στις «Έξι θέσεις για τα άμεσα καθήκοντα της σοβιετικής
εξουσίας».
«.. Η ΥΠΟΤΑΓΗ (των
εργατών) και μάλιστα η ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ την ώρα
της εργασίας στις ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ των
σοβιετικών ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ
που έχουν ΕΚΛΕΓΕΙ ή έχουν ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ από
τα ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ και έχουν ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (όπως απαιτεί λχ το διάταγμα
για τους σιδηροδρόμους) απέχει πολύ, πάρα πολύ ακόμα από το να έχει
εξασφαλιστεί όσο χρειάζεται.»
Παράπονα του Λένιν γιατί ακόμα δεν είχε
επιτευχθεί η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΟΤΑΓΗ των εργατών στις μειοψηφικές εξουσίες.
Να ποιά ήταν η «εργατική δημοκρατία» του
Λένιν και η εντός αυτής «δικτατορία του προλεταριάτου». Μόνο το βούρδουλα
φαίνεται ότι δεν θεσμοθέτησε το κόμμα κατά της εργατικής τάξης.
(Μερικοί λενινιστές
λένε γι αυτό: « Εντάξει. Δεν έχουμε υποταγή της εργατικής τάξης στην αστική
τάξη αλλά στο κόμμα.» Αυτό όμως είναι το ίδιο με εκείνο που λέει ο ρατσιστής. ‘Εντάξει.
Το παιδάκι δεν το βίασε αλβανός αλλά έλληνας.»
* "Δράττει" λοιπόν την ευκαιρία ο Τρότσκι και πχ το Μάρτη του 1921 (ήταν αρχηγός του κόκκινου στρατού) στο 10ο συνέδριο του κόμματος, παρουσία του Λένιν και του Στάλιν, ξεσαλώνει σχεδόν κυριολεκτικά, χωρίς φυσικά να πάρει αντίθετη απάντηση από κανέναν γιατί όλοι συμφωνούσαν επί της ουσίας.
Τρότσκι: «Η εργατική αντιπολίτευση, παρουσίασε επικίνδυνα σλόγκαν φετιχοποιώντας τις δημοκρατικές αρχές. Βεβαιώνουν το δικαίωμα των εργαζομένων να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους πέρα από το κόμμα, λες και το ΚΟΜΜΑ δεν είναι εξουσιοδοτημένο (από ποιόν) να επιβεβαιώνει τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ακόμη και όταν αυτή η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ έρχεται παροδικά σε σύγκρουση με τις εφήμερες διαθέσεις της ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!! Είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε ανάμεσα μας τη συνείδηση ότι το ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ένα επαναστατικό δικαίωμα!!!!».
Τι πιο αντικομμουνιστικό από αυτό;
(Λένιν και Στάλιν φαίνεται ότι αποδέχονται τον όρο και την ΟΥΣΙΑ της ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ του ΚΟΜΜΑΤΟΣ, όπως εκφράζεται από τον Τρότσκι.)
Δηλαδή το κόμμα θα πρέπει να επιβάλλεται (βία) στην εργατική τάξη (δικτατορία επί της εργατικής τάξης – «εργατική δημοκρατία») ΌΠΟΤΕ οι απόψεις της τελευταίας έρχονται σε αντίθεση με τις απόψεις της ηγεσίας του κόμματος. Και τούτο γιατί από τη γέννησή του το κόμμα (όπως οι βασιλιάδες) έχει δικαιώματα πάνω από την εργατική τάξη και το λαό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το άκρον άωτον της αριστοκρατικής – ολιγαρχικής – αντικομμουνιστικής θεωρίας.
Ξεπέρασαν σε ζήλο και την αριστοκρατική – ολιγαρχική θεωρία του Πλάτωνα.
Σημείωση:
Ο Λένιν δεν του απάντησε για να τον «κατακεραυνώσει» για την
αντικομμουνιστική άποψη σχετικά με το «δικαίωμα» του κόμματος να επιβάλει τη
θέλησή του όταν το προλεταριάτο έχει αντίθετη άποψη, αλλά εμμέσως πλην σαφώς, στο ίδιο (στο περίπου)
μήκος κύματος είπε το εξής, επίσης ανεκδιήγητο, "κουφό" και απόλυτα αντιφατικό:
«Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν είναι δυνατή χωρίς τη δικτατορία του κόμματος».
(Δικτατορία (επιβολή, κυριαρχία, υπαγόρευση) όμως μπορεί να κάνει ΜΟΝΟ εκείνο το υποκείμενο που κατέχει την ένοπλη εκτελεστική -και κατά συνέπεια και τη νομοθετική-. Αν λοιπόν αυτές τις εξουσίες τις κατέχει το κόμμα δεν τις κατέχει το προλετριάτο και αν τις κατεχει το προλεταριάτο δεν τις κατέχει το κόμμα. Άλλο πράγμα πραγματικός κάτοχος της εξουσίας και άλλο ο εξουσιοδοτούμενος...)
«Η δικτατορία του προλεταριάτου δεν είναι δυνατή χωρίς τη δικτατορία του κόμματος».
(Δικτατορία (επιβολή, κυριαρχία, υπαγόρευση) όμως μπορεί να κάνει ΜΟΝΟ εκείνο το υποκείμενο που κατέχει την ένοπλη εκτελεστική -και κατά συνέπεια και τη νομοθετική-. Αν λοιπόν αυτές τις εξουσίες τις κατέχει το κόμμα δεν τις κατέχει το προλετριάτο και αν τις κατεχει το προλεταριάτο δεν τις κατέχει το κόμμα. Άλλο πράγμα πραγματικός κάτοχος της εξουσίας και άλλο ο εξουσιοδοτούμενος...)
Ερώτηση: «Αν λοιπόν ο Τρότσκι είχε υπερισχύσει του Στάλιν στον αιματηρό ενδοολιγαρχικό πόλεμο για την κατάληψη της ηγεσίας του κόμματος, ποιος άραγε να ήταν τελικά ο πιο «σταλινικός»; Ο Τρότσκι ή ο Στάλιν; (σκωπτικά)
* Στο 10ο συνέδριο δεν του απάντησε ΑΜΕΣΑ ο Λένιν για να τον «κατακεραυνώσει» για τις αντικομμουνιστικές απόψεις του.
Όμως του δίνει μια "όμορφη" απάντηση (πρακτικής) επιβράβευσης στο 11ο συνέδριο που έγινε ακριβώς ένα χρόνο μετά (Μάρτη του 22).Ο Λένιν εισηγείται στο κόμμα το εξής: «Λόγω της σημερινής κατάστασης πρέπει να συγκεντρωθεί η ΠΛΗΡΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ .. κάθε ανάμειξη ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ των επιχειρήσεων θα πρέπει να αναγνωριστεί στις παρούσες συνθήκες σαν απόλυτα απαράδεκτη και ολέθρια!!!!!»Το εισηγείται αυτό ο Λένιν (σε μια μηδαμινή μειοψηφία συνέδρων) και το ΚΟΜΜΑ το ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ και μετά ΔΙΑΤΑΖΕΙ (απειλή χρήσης βίας) ΟΛΗ την εργατική τάξη και το λαό!!!
(ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ όπως ήθελε το 1918. Να τι σημαίνει ΠΡΑΚΤΙΚΑ καθοδήγηση για τον Λένιν. Επιβολή - δικτατορία του κόμματος.)
Αυτό είναι στην πράξη η δικτατορία του κόμματος επί της εργατικής τάξης και του λαού και φυσικά αυτή η αντικομμουνιστική πρακτική δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το πολιτικό πρόταγμα του Μαρξ της δημοκρατικής ρεπούμπλικα (όλη η ένοπλη, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία στο λαό) και την πραγματική έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου.
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΩΝ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ" - ΛΕΝΙΝΙΣΤΩΝ ΠΕΡΙ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Κ.Λ.Π ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΩΜΑ ΓΙΑ ΑΛΙΕΥΣΗ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
ΥΓ1
* Το πιο πάνω σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, ο Λένιν και ο Τρότσκι το ονομάζουν «ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»!!!! Φυσικά το σύστημα αυτό δεν έχει καμιά ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχέση με τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (εξουσία της πλειονότητας).
Η ΟΥΣΙΑ – ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ είναι η ΥΠΟΤΑΓΗ της ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ στη ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ.
Η ΟΥΣΙΑ – ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι η ΥΠΟΤΑΓΗ της ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ στην ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ.
Τα πιο πάνω ενδεικτικά παραδείγματα εκφράζουν κατά τρόπο ΑΠΟΛΥΤΟ την ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ.
Το σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας που θέλει ο Λένιν είναι (εξόφθαλμα) ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ. Θέλει σε μια μειοψηφία ΟΛΗ την εξουσία.
2. Δεν υπάρχει κοινωνικός αγωνιστής που να μην απορεί με την μανιώδη ΕΠΙΜΟΝΗ των «κομμουνιστών» - λενινιστών να αποκαλούν τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία, παρότι αυτό το σύστημα δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοκρατία. (Το ονομάζουν είτε αστική δημοκρατία, είτε κοινοβουλευτική δημοκρατία, είτε αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είτε σκέτο δημοκρατία).
Ο κοινοβουλευτισμός όμως είναι σύστημα ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ.
ΜΙΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΚΚΟΣ ΤΗΣ ΦΑΒΑΣ; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΕΤΣΙ; ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ «ΛΥΣΣΩΔΗ» ΕΠΙΜΟΝΗ;
Ονομάζουν τον κοινοβουλευτισμό δημοκρατία, ΠΑΡΟΤΙ ΜΙΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, για να ΜΠΟΡΟΥΝ να ονομάζουν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ («εργατική δημοκρατία») και το δικό τους προτεινόμενο ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟ σύστημα -στο οποίο επίσης μια μηδαμινή μειοψηφία, η μειοψηφία του ΚΟΜΜΑΤΟΣ θα κατέχει ΟΛΗ την ΕΞΟΥΣΊΑ -.
Πόσοι συναγωνιστές γνωρίζουν τα πιο πάνω (και τόσα ΠΟΛΛΑ άλλα) πριν ενταχθούν ή και αφού ενταχθούν σε ένα λενινιστικό κόμμα;
Τα στελέχη κρύβουν κάτω από το χαλί απίστευτες "βρομιές", απίστευτες αντιφάσεις και παραλογισμούς.
Αν τα φανερώσουν είναι σαν να πυροβολούν την εξουσιολαγνεία τους, το πάθος τους για προσωπική ανάδειξη και εξουσία.
Όμως στη σημερινή τεχνολογική εποχή, όπου με σχετική ευκολία μπορεί κάποιος να βρει βιβλία, αρχεία ή διάφορα ντοκουμέντα, οι παραχαράκτες δεν θα μπορούν να κρυφτούν όπως παλαιότερες εποχές. Θα αναγκαστούν να κάνουν πολλές κωλοτούμπες για να συντηρήσουν την προσωπική εξουσιομανία τους.
Πόσοι συναγωνιστές γνωρίζουν τα πιο πάνω (και τόσα ΠΟΛΛΑ άλλα) πριν ενταχθούν ή και αφού ενταχθούν σε ένα λενινιστικό κόμμα;
Τα στελέχη κρύβουν κάτω από το χαλί απίστευτες "βρομιές", απίστευτες αντιφάσεις και παραλογισμούς.
Αν τα φανερώσουν είναι σαν να πυροβολούν την εξουσιολαγνεία τους, το πάθος τους για προσωπική ανάδειξη και εξουσία.
Όμως στη σημερινή τεχνολογική εποχή, όπου με σχετική ευκολία μπορεί κάποιος να βρει βιβλία, αρχεία ή διάφορα ντοκουμέντα, οι παραχαράκτες δεν θα μπορούν να κρυφτούν όπως παλαιότερες εποχές. Θα αναγκαστούν να κάνουν πολλές κωλοτούμπες για να συντηρήσουν την προσωπική εξουσιομανία τους.
3. Το (ντε φάκτο) αντικομμουνιστικό πρόταγμα της «εργατικής δημοκρατίας» απέτυχε παταγωδώς. Η ιστορία το έχει πετάξει στα σκουπίδια. Δεν πρόκειται ποτέ πια να υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των λαών. Δεν είναι το αντίπαλο δέος στο σύστημα. Είναι μια μορφή ολιγαρχισμού, είναι οργανικό κομμάτι του ΟΛΟΥ ολιγαρχικού συστήματος. (Είναι το μέσο για την παλινδρόμηση από τον ιδιωτικό καπιταλισμό στον κομματικοκρατικό καπιταλισμό και από αυτόν πάλι στον ιδιωτικό.)
4. Οι λενινιστές ψεύδονται ασύστολα και ακατάπαυστα. Λένε πχ ότι την έννοια της "εργατικής δημοκρατίας" την συνέλαβε πρώτος ο Μαρξ το 1871. Πολύ θα ήθελαν να είναι έτσι, αλλά τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Είναι μόνο στη φαντασίωση τους. Ας μας πουν το βιβλίο και το απόσπασμα όπου ο Μαρξ αναφέρει κάτι τέτοιο. Δεν πρόκειται...
(Ίσως να καταπιάνονται από μια και μοναδική φράση του Μαρξ στον "Γαλλικό εμφύλιο πόλεμο" που λέει για την κόκκινη σημαία της εξουσίας του λαού της εργασίας - ("δημοκρατία της εργασίας") και το μετέτρεψαν κομπογιαννίτικα σε "εργατική δημοκρατία", σαν σύστημα οργάνωσης ΟΛΗΣ της κοινωνίας.)
Ο Μαρξ μίλησε για το πολιτικό σύστημα της δημοκρατικής ρεπούμπλικα (περιεκτικά ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ) που θα πρέπει να αντικαταστήσει το αστικό και μέσα από τούτο θα εφαρμόζεται η δικτατορία του προλεταριάτου. Δεν είπε πουθενά ότι το κόμμα θα ασκεί τη δικτατορία του στο όνομα της εργατικής τάξης και του λαού.
Αντίθετα ήθελε όλη την εξουσία (ένοπλη, νομοθετική δικαστική) να την έχει ο λαός και φυσικά η εργατική τάξη σαν μεγάλο μέρος του λαού.
Αυτό αναφέρεται καθαρά δια μέσου του Ένγκελς:
4. Οι λενινιστές ψεύδονται ασύστολα και ακατάπαυστα. Λένε πχ ότι την έννοια της "εργατικής δημοκρατίας" την συνέλαβε πρώτος ο Μαρξ το 1871. Πολύ θα ήθελαν να είναι έτσι, αλλά τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Είναι μόνο στη φαντασίωση τους. Ας μας πουν το βιβλίο και το απόσπασμα όπου ο Μαρξ αναφέρει κάτι τέτοιο. Δεν πρόκειται...
(Ίσως να καταπιάνονται από μια και μοναδική φράση του Μαρξ στον "Γαλλικό εμφύλιο πόλεμο" που λέει για την κόκκινη σημαία της εξουσίας του λαού της εργασίας - ("δημοκρατία της εργασίας") και το μετέτρεψαν κομπογιαννίτικα σε "εργατική δημοκρατία", σαν σύστημα οργάνωσης ΟΛΗΣ της κοινωνίας.)
Ο Μαρξ μίλησε για το πολιτικό σύστημα της δημοκρατικής ρεπούμπλικα (περιεκτικά ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ, Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ) που θα πρέπει να αντικαταστήσει το αστικό και μέσα από τούτο θα εφαρμόζεται η δικτατορία του προλεταριάτου. Δεν είπε πουθενά ότι το κόμμα θα ασκεί τη δικτατορία του στο όνομα της εργατικής τάξης και του λαού.
Αντίθετα ήθελε όλη την εξουσία (ένοπλη, νομοθετική δικαστική) να την έχει ο λαός και φυσικά η εργατική τάξη σαν μεγάλο μέρος του λαού.
Αυτό αναφέρεται καθαρά δια μέσου του Ένγκελς:
««Αν υπάρχει κάτι που δεν επιδέχεται ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ είναι το
γεγονός ότι το κόμμα μας και η εργατική τάξη μπορούν να έλθουν στην εξουσία
ΜΟΝΟ με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ*. Αυτό (το πολιτικό
σύστημα) είναι ακόμα Η ΕΙΔΙΚΗ* (συγκεκριμένη) ΜΟΡΦΗ ΓΙΑ
ΤΗ (εφαρμογή) ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ όπως απέδειξε ήδη η μεγάλη Γαλλική επανάσταση...»
Τεράστια τα ψεύδη τους υπαγορευμένα από την προσωπική εξουσιολαγνεία τους.
(Και όταν δεν τους βγαίνει πάνε να ταυτίσουν το συνολικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας - πχ "εργατική δημοκρατία"- με την έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου κοκ.)
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ –
δημοκρατική ρεπούμπλικα (ένοπλη, νομοθετική, δικαστική στο ΛΑΟ) είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ – «ΠΛΑΙΣΙΟ» μέσα στο οποίο μπορεί να ασκηθεί η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ –
δικτατορία του προλεταριάτου.
Τεράστια τα ψεύδη τους υπαγορευμένα από την προσωπική εξουσιολαγνεία τους.
(Και όταν δεν τους βγαίνει πάνε να ταυτίσουν το συνολικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας - πχ "εργατική δημοκρατία"- με την έννοια της δικτατορίας του προλεταριάτου κοκ.)
Είναι απαίτηση των καιρών η αναδόμηση του κομμουνιστικού κινήματος, η επιστροφή στο κομμουνιστικό, Μαρξικό πολιτικό πρόταγμα της κομμούνας.
ΟΛΗ Η ΕΝΟΠΛΗ Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ. Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑ.
(Κανένας νόμος σε ισχύ χωρίς την εξουσία έγκρισης και επιβολής του από την πλειοψηφία του λαού.)
TO ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
TO ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ;
http://bezedakos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_22.html
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ;
http://bezedakos.blogspot.gr/2016/09/blog-post.html
(Δυστυχώς πολλοί καλοπροαίρετοι αγωνιστές αγωνίζονταν και αγωνίζονται -άθελα τους- για την υλοποίηση ενός πολύ διαφορετικού σκοπού από αυτόν που νομίζουν ότι αγωνίζονται. ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ.
Ήρθε ο καιρός πια. Πρέπει να βγάλουμε τα σκουπίδια που είναι κρυμμένα κάτω από το χαλί, για πάνω από έναν αιώνα. Πρέπει να αναδομηθεί το πολιτικό Μαρξικό πρόταγμα, το πρόταγμα της παρισινής κομμούνας.)
5. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ μιλώντας για την επανάσταση του 17 λέει:
«Υπάρχει λοιπόν στο βάθος μια κυβέρνηση κλίκας, μια δικτατορία είναι αλήθεια. Όχι όμως η δικτατορία του προλεταριάτου, όχι. Αλλά η δικτατορία μιας χούφτας πολιτικών, δηλαδή η δικτατορία με αστική έννοια, με την έννοια της γιακωβινικής κυριαρχίας».
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ;
http://bezedakos.blogspot.gr/2016/09/blog-post.html
(Δυστυχώς πολλοί καλοπροαίρετοι αγωνιστές αγωνίζονταν και αγωνίζονται -άθελα τους- για την υλοποίηση ενός πολύ διαφορετικού σκοπού από αυτόν που νομίζουν ότι αγωνίζονται. ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ.
Ήρθε ο καιρός πια. Πρέπει να βγάλουμε τα σκουπίδια που είναι κρυμμένα κάτω από το χαλί, για πάνω από έναν αιώνα. Πρέπει να αναδομηθεί το πολιτικό Μαρξικό πρόταγμα, το πρόταγμα της παρισινής κομμούνας.)
5. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ μιλώντας για την επανάσταση του 17 λέει:
«Υπάρχει λοιπόν στο βάθος μια κυβέρνηση κλίκας, μια δικτατορία είναι αλήθεια. Όχι όμως η δικτατορία του προλεταριάτου, όχι. Αλλά η δικτατορία μιας χούφτας πολιτικών, δηλαδή η δικτατορία με αστική έννοια, με την έννοια της γιακωβινικής κυριαρχίας».
1* Πηγή είναι η ΚΟΜΕΠ 2002 τεύχος 4. (Τίτλος κειμένου: "ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ")
Αν είναι πραγματικό αυτό το λεχθέν του Λένιν (αυτολεξεί) ή δεν είναι δεν έχει τόσο σημασία. Σημασία έχει ότι συμφωνεί με τον Τάνερ και ΚΥΡΙΩΣ η πρακτική του, δίνει απόλυτα πραγματική υπόσταση στα όποια λεχθέντα περί δικτατορίας του κόμματος. Άλλωστε το ότι είναι υπέρ της δικτατορίας του κόμματος το έχει αναφέρει και άλλες φορές όπως πχ στο πρώτο πανρωσικό συνέδριο το 19 κλπ
ΧΝ
