*Αν στις
διαπροσωπικές σχέσεις ισχύει μια φορά το " Ο ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΧΑΜΕΝΟΣ"
ή "ΟΣΟ ΠΙΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΧΑΜΕΝΟΣ" ή το "ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ
ΚΟΛΛΑΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΦΤΥΝΕΙΣ", για τη σχέση ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΩΝ ΥΠΗΚΟΩΝ αυτό
ισχύει σε άπειρο μέγεθος και ΑΠΟΛΥΤΑ και η κατάλληλη επιλογή από τους υπηκόους
(όχι απλό φτύσιμο) είναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.
* Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΦΟΒΟΣ - ΔΕΟΣ μπορεί να
προκληθεί σε κάποιο υποκείμενο από την ΑΠΕΙΛΗ που νοιώθει για τη ζωή του, για
την ύπαρξή του.
*Επίσης η αντίληψη ότι κάποιο ολιγαρχικό
κόμμα ίσως τους δώσει ανάσες είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ.
* 1. Ας υποθέσουμε ότι 4 άτομα (100%) επιλέγουν τον ίδιο ταξιτζή. Εδώ θα έχουμε το απόλυτο ΜΗ ΝΟΗΜΑ αν ο ταξιτζής έχει την εξουσία να πάει τους πελάτες σε όποιο προορισμό γουστάρει αυτός και όχι όπου θέλουν αυτοί. (δεν υπάρχει λογική σκέψη για να τον εκλέξουν αφού ξέρουν εκ των προτέρων ότι έχει την εξουσία να τους πάει όπου θέλει αυτός). Οι ολιγαρχικές κοινοβουλευτικές εκλογές δημιουργούν τεράστια αυταπάτη σε υπηκόους. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι η επιλογή μεταξύ εκείνων που θα έχουν την εξουσία επί του λαού, αλλά το ζητούμενο είναι ο λαός να κατακτήσει την εξουσία. (Τη συμμετοχή στις ολιγαρχικές εκλογές τις θέλει το σύστημα και από αυτές εξάγει συμπεράσματα για το πόσο είναι δεδομένα υποταγμένοι οι υπήκοοι σε αυτό)
* Και λέει η ολιγαρχική προπαγάνδα (και τσιμπάνε οι υπήκοοι) Μα δε γίνεται κάποιο υποκείμενο από αυτά (κόμμα) να μην είναι καλύτερο από τα άλλα. Ετούτη είναι η επόμενη παγίδα που στήνουν (2)
*Αν ένας οι περισσότεροι "ταξιτζήδες" θέλουν αυτοί (εξ ορισμού) να έχουν την εξουσία να πάνε τους πελάτες τους όπου γουστάρουν, σημαίνει ότι ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ είναι αντικοινωνικά, ιδιοτελή, εγκληματικά στοιχεία. Και όπως, εξ ορισμού δεν υπάρχει παιδεραστής που να αγαπάει τα παιδιά, έτσι δεν υπάρχει εξ ορισμού καλός ολιγαρχικός. (Πχ ο ΣΥΡΙΧΑ έφτιαξε νόμο για να γίνονται κατασχέσεις για οφειλές προς το δημόσιο. Τότε το 92% του πληθυσμού δεν τον ήθελε. Και όμως αυτοί έκαναν ότι γούσταραν. Επίσης δεν τους είχε ψηφίσει ουσιαστικά ούτε το 25% του πληθυσμού, αυτοί όμως θέλησαν, ως μειοψηφία να καταλάβουν την κυβέρνηση και να πάνε όπου γουστάρουν την πλειοψηφία. ΟΛΟΙ οι ολιγαρχικοί είναι διεστραμμένοι εξ ορισμού. Τώρα δεν είναι ωφέλιμο να χάνουμε χρόνο και να ψάχνουμε για διαστροφόμετρο για να βρούμε τα χιλιοστά διαφοράς που έχουν μεταξύ τους. (Καλά, όποιος υπήκοος πιστεύει στα ολιγαρχικά κόμματα - όπως στο ΣΥΡΙΖΑ_, ουσιαστικά ζει μέσα στη μεγαλύτερη αυταπάτη της ζωής του)
* 1. Ας υποθέσουμε ότι 4 άτομα (100%) επιλέγουν τον ίδιο ταξιτζή. Εδώ θα έχουμε το απόλυτο ΜΗ ΝΟΗΜΑ αν ο ταξιτζής έχει την εξουσία να πάει τους πελάτες σε όποιο προορισμό γουστάρει αυτός και όχι όπου θέλουν αυτοί. (δεν υπάρχει λογική σκέψη για να τον εκλέξουν αφού ξέρουν εκ των προτέρων ότι έχει την εξουσία να τους πάει όπου θέλει αυτός). Οι ολιγαρχικές κοινοβουλευτικές εκλογές δημιουργούν τεράστια αυταπάτη σε υπηκόους. Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι η επιλογή μεταξύ εκείνων που θα έχουν την εξουσία επί του λαού, αλλά το ζητούμενο είναι ο λαός να κατακτήσει την εξουσία. (Τη συμμετοχή στις ολιγαρχικές εκλογές τις θέλει το σύστημα και από αυτές εξάγει συμπεράσματα για το πόσο είναι δεδομένα υποταγμένοι οι υπήκοοι σε αυτό)
* Και λέει η ολιγαρχική προπαγάνδα (και τσιμπάνε οι υπήκοοι) Μα δε γίνεται κάποιο υποκείμενο από αυτά (κόμμα) να μην είναι καλύτερο από τα άλλα. Ετούτη είναι η επόμενη παγίδα που στήνουν (2)
*Αν ένας οι περισσότεροι "ταξιτζήδες" θέλουν αυτοί (εξ ορισμού) να έχουν την εξουσία να πάνε τους πελάτες τους όπου γουστάρουν, σημαίνει ότι ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ είναι αντικοινωνικά, ιδιοτελή, εγκληματικά στοιχεία. Και όπως, εξ ορισμού δεν υπάρχει παιδεραστής που να αγαπάει τα παιδιά, έτσι δεν υπάρχει εξ ορισμού καλός ολιγαρχικός. (Πχ ο ΣΥΡΙΧΑ έφτιαξε νόμο για να γίνονται κατασχέσεις για οφειλές προς το δημόσιο. Τότε το 92% του πληθυσμού δεν τον ήθελε. Και όμως αυτοί έκαναν ότι γούσταραν. Επίσης δεν τους είχε ψηφίσει ουσιαστικά ούτε το 25% του πληθυσμού, αυτοί όμως θέλησαν, ως μειοψηφία να καταλάβουν την κυβέρνηση και να πάνε όπου γουστάρουν την πλειοψηφία. ΟΛΟΙ οι ολιγαρχικοί είναι διεστραμμένοι εξ ορισμού. Τώρα δεν είναι ωφέλιμο να χάνουμε χρόνο και να ψάχνουμε για διαστροφόμετρο για να βρούμε τα χιλιοστά διαφοράς που έχουν μεταξύ τους. (Καλά, όποιος υπήκοος πιστεύει στα ολιγαρχικά κόμματα - όπως στο ΣΥΡΙΖΑ_, ουσιαστικά ζει μέσα στη μεγαλύτερη αυταπάτη της ζωής του)
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ, ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ
ΕΠΙΔΡΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΥΠΗΚΟΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ;
Στο ΠΑΡΟΝ τίποτα δεν μπορεί να κατακτηθεί
από τους υπηκόους χωρίς να τίθεται από τους υπηκόους ένας ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ
που να λειτουργεί σαν αντίπαλο ΔΕΟΣ στο σύστημα.
* Όπως "Τα ευχάριστα συναισθήματα στο
ΠΑΡΟΝ, μπορεί να τα βιώσει κανείς από το ΣΚΟΠΟ του, που βρίσκεται στο ΜΕΛΛΟΝ,
για την πραγματοποίηση του ταξιδιού του σε μια Ιθάκη" έτσι και στο
κοινωνικό επίπεδο. Οι κατακτήσεις στο παρόν μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ με τον
κατάλληλο ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ (αντίπαλο δέος). Το αντίπαλο δέος. δηλαδή η απειλή
εναντίον της ζωής του ολιγαρχικού συστήματος και όχι η ακολουθία κάποιου
ολιγαρχικού υποκειμένου μπορεί να φέρει κάποιες κατακτήσεις στο ΠΑΡΟΝ (Ετούτο
θα πρέπει να λέγεται γιατί κάποιοι υπήκοοι για να δικαιολογήσουν την επιλογή
τους να είναι οπαδοί ενός ολιγαρχικού υποκειμένου λένε: "Αυτά είναι για το
μακρύ μέλλον. Τώρα τι κάνουμε, τώρα θα πρέπει να πάρουμε κάποιες ανάσες".
Αλλά έτσι - συρόμενοι πίσω από ολιγαρχικά υποκείμενα- τις ανάσες που πραγματικά
ή δήθεν αποζητούν, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΝ, τις αποκλείουν εντελώς χωρίς να
μπορούν να κατανοήσουν το γιατί)
https://bezedakos.blogspot.com/2018/03/blog-post_15.html
https://bezedakos.blogspot.com/2018/03/blog-post_15.html