ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ

Ο διαχωρισμός σε αριστερά και δεξιά, τον 20ο αιώνα μέχρι σήμερα, σκοπεύει στον ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ της κοινωνικής συνείδησης και απομάκρυνσή της από τον ΒΑΣΙΚΟ και ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ διαχωρισμό που είναι ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ από τη μια και ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ από την άλλη. ( Μέσα στην έννοια του αριστερού ή του δεξιού υπάρχει η έννοια της ολιγαρχίας. Πχ ολιγαρχική αριστερά, ολιγαρχική δεξιά κλπ.) Εύκολα ένας μπορεί σήμερα να δηλώνει δεξιός και αύριο αριστερός όπως και το αντίστροφο. Οι διαχωριστικές γραμμές είτε είναι ανύπαρκτες ή πολύ δυσδιάκριτες. Ένας δεξιός το να "γίνει" αριστερός ή το αντίστροφο "χεσ... η φοράδα στο αλώνι" για το λαό.
*Ετούτος ο διαχωρισμός γίνεται κυρίως για να παρασύρονται και να ελπίζουν οι υπήκοοι σε κάτι άλλο και έτσι πότε να θέλουν να φύγουν από το λάκκο των λεόντων και να πάνε στο λάκκο με τα δηλητηριώδη φίδια ή να ελπίζουν κατόπιν ότι στο λάκκο με τα τσακάλια ίσως να είναι καλύτερα κοκ.
ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ή ΔΕΞΙΟΣ είναι παγίδα. Ο διαχωρισμός είναι ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΟΣ ή ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΚΟΣ - δημοκράτης.
*Και τούτο εξαρτάται από το αν κάποιο υποκείμενο ΘΕΛΕΙ και ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ - ΤΕΛΙΚΑ τον κάθε νόμο να τον φτιάχνει και να τον επιβάλλει μια μειοψηφία πάνω στην πλειοψηφία ή αν η πλειοψηφία του λαού θα έχει την ΕΞΟΥΣΙΑ ώστε να επιλέγει και να επιβάλλει αυτή τον κάθε νόμο.

Θα πρέπει να αποποιηθούμε ("σιγά- σιγά")τον χαρακτηρισμό του αριστερού ή του δεξιού (που σχεδόν δε λέει πια ΤΙΠΟΤΑ), και να επιλέξουμε (ονοματολογικά και έμπρακτα) τον χαρακτηρισμό του ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΚΟΥ.