bezedakos

bezedakos

27 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ


                             
                              
Από πάντα οι ολιγάρχες, αυτά τα άκρως ανασφαλή άτομα, για να μπορούν να ελέγχουν πιο αποτελεσματικά τους λαούς και έτσι να τους διατηρούν υπό την εξουσία τους, συνέλεγαν και επεξεργάζονταν πληροφορίες σχετικά με τα πιστεύω, τις συνήθειες και γενικά τον χαρακτήρα και τα προσωπικά δεδομένα των υπηκόων τους.

Τις πληροφορίες αυτές τις ήθελαν για να μπορούν να παρακολουθούν και να επεμβαίνουν προληπτικά ή κατασταλτικά εναντίων εκείνων που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους άλλους υπηκόους σε εξέγερση και εναντίων εκείνων που πιθανά θα μπορούσαν να τους ακολουθήσουν (σε μια πιθανή εξέγερση) κατά των συμφερόντων τους.
Αυτό λεγόταν φακέλωμα…
Σήμερα η δυνατότητα συλλογής και επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων λόγο της ανάπτυξης της πληροφορικής είναι τεράστια. Σε όλα τα κράτη του κόσμου γίνεται αυτή η συλλογή και η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων και η ανταλλαγή τους μεταξύ των ολιγαρχικών εξουσιών.

 Όμως η ψυχοπαθολογική ανάγκη τους για όλο και περισσότερο έλεγχο τους οδηγεί στο να θέλουν να χρησιμοποιήσουν όλες τις δυνατότητες που μπορούν να έχουν από τις εξελίξεις στην επιστήμη. Τώρα προωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο το ηλεκτρονικό φακέλωμα και στόχος τους είναι να μπορούν να ξέρουν ακόμα και που ακριβώς βρίσκεται το κάθε άτομο ανά πάσα στιγμή και τι ώρες χέζει.

Τώρα που η εξέλιξη του ολιγαρχικού οικονομικού συστήματος του καπιταλισμού οδήγησε στο: για να επιβιώσουν αυτοί οι λίγοι μέσα στη χλιδή τους είναι μονόδρομος η εξαθλίωση των λαών και αυτή η βέβαιη προοπτική οδηγεί αναπόφευκτα σε κοινωνικές επαναστάσεις, τώρα έχουν όσο ποτέ την ανάγκη για πλήρη έλεγχο των κινήσεων του κάθε απλού ανθρώπου.

Τώρα στοχεύουν στον απόλυτο έλεγχο στην πλήρη και απόλυτη υποδούλωση του κάθε ανθρώπου. Τώρα επιδιώκουν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στην πιο σκοτεινή της περίοδο απ την αρχή της ύπαρξής της.
Όμως πως αποκρύπτουν οι ολιγάρχες αυτό το σκοπό τους;  Τι δικαιολογίες προβάλουν για να μπερδέψουν την ανθρώπινη συνείδηση και να πραγματοποιήσουν χωρίς αντιστάσεις το σχεδόν «απόλυτο» ηλεκτρονικό φακέλωμα;
Λένε ότι δήθεν θέλουν να προστατέψουν την κοινωνία από τους κακούς (κοινό έγκλήμα, τρομοκρατία κλπ). Και στις περιπτώσεις  που απλοί άνθρωποι  θίγονται από αυτή την πρακτική τους και διαμαρτύρονται, τους λένε το:
«Αν είσαι καλός τι φοβάσαι; Γιατί θέλεις να κρύψεις προσωπικά στοιχεία σου; Οι καλοί δεν έχουν να φοβούνται τίποτα. Αυτοί που φοβούνται είναι μόνο οι κακοί».

Τι να πρώτο απαντήσει κανείς σε αυτά τα καθάρματα; Πρώτα ας πούμε ότι όλα τα ζωικά είδη έχουν την απόλυτη φυσική ανάγκη να κρύβονται από τους εχθρούς τους. (Τις φωλιές τους και τις κρυψώνες τους τις φτιάχνουν σε τέτοια μέρη ώστε να μην γίνονται εύκολα αντιληπτές από τους εχθρούς τους).

Αν κάποιο μέλος κάποιου ζωικού είδους πάψει να μπορεί να κρύβεται τότε δεν επιβιώνει.

Η πρώτη ερώτηση λοιπόν είναι: Όλα τα μέλη όλων των ζωικών ειδών που κρύβουν κομμάτια από την «προσωπική» τους ζωή είναι κακοί –εγκληματίες ή είναι φυσική ανάγκη; (Τι να σου απαντήσουν όμως οι ανόητοι;)
Η δεύτερη ερώτηση είναι η εξής: Ο κάθε καλός άνθρωπος κινδυνεύει να πέσει θύμα κάποιου κακού ανά πάσα στιγμή; Προφανώς  ναι. Άρα μήπως το πρώτιστο αμυντικό όπλο του καλού  είναι η απόκρυψη κάποιων στοιχείων της προσωπικής του ζωής από τους άλλους; (Αν οι κακοί ξέρουν δεδομένα που δεν πρέπει να ξέρουν, προφανώς και ο καλός θα γίνεται εύκολο θύμα τους).
Ο καθένας ας σκεφτεί για παράδειγμα κάτι από τον εαυτό του που δεν θα ήθελε να το μάθουν άλλοι γιατί έτσι θα κινδύνευε.
Επομένως η απόκρυψη κάποιων προσωπικών στοιχείων είναι απόλυτη φυσική ανάγκη πριν απ όλα για τους καλούς γιατί αυτοί έχουν να φοβούνται τους πιθανούς κακούς.
Είναι καθοριστικής σημασίας φυσική ανάγκη όπως η τροφή και το νερό.
Αυτό όμως το σκεπτικό θα προσπαθήσουν να το αποφύγουν λέγοντας ότι τα προσωπικά σας στοιχεία θα είναι σε χέρια καλών. Θα είναι στα χέρια της κυβέρνησης ή στα χέρια της αστυνομίας κλπ.
Δηλαδή θα βαπτίσουν καλούς τους εαυτούς ενώ οι ίδιοι είναι ο απόλυτος ορισμός του εγκληματία.
( Και αφού είναι καλοί και σύμφωνα με τα λεγόμενά τους οι καλοί δεν πρέπει να φοβούνται και άρα δεν πρέπει να κρύβουν προσωπικά τους στοιχεία, τότε γιατί οι ίδιοι δεν δέχονται ο λαός να τους παρακολουθεί κάθε στιγμή στο που πηγαίνουν, τι συζητάνε, τι διαβολικά σχέδια καταστρώνουν εναντίων των άλλων κλπ; Γιατί αυτοί να ξέρουν τα πάντα για τον κάθε απλό άνθρωπο του λαού και ο κάθε άνθρωπος να μην ξέρει για αυτούς; Άρα αφού δεν το δέχονται και σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά τους θα πρέπει να είναι οι κακοί του έργου)

Οι κυβερνώντες ολιγάρχες είναι οι ύψιστοι αντικοινωνικοί, εγκληματικοί χαρακτήρες, όπως αναφέρουμε και στο κείμενο « ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ-ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΙ» και όμως αυτοί απαιτούν από εμάς να τους καταθέσουμε τα προσωπικά μας δεδομένα δηλαδή να τους καταθέσουμε τη ζωή μας. (Αν είχαν ένα ελάχιστο ίχνος ανθρωπιάς δεν θα ήθελαν ποτέ να αποφασίζουν αυτοί για τη ζωή των πολλών αλλά να εκτελούν τις εντολές των πολλών).

ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ

Μια άλλη καθησυχαστικού τύπου αναφορά τους είναι η εξής: «Δεν πρέπει να φοβάται ο απλός πολίτης γιατί τα προσωπικά του στοιχεία θα τα έχει και θα τα επεξεργάζεται μια υπηρεσία της αστυνομίας, μια υπηρεσία από ανώτερους αξιωματικούς κλπ».
Γιατί όμως προσπαθούν να καθησυχάσουν τους ανθρώπους με τις αναφορές τους στην αστυνομία; Τι μας κάνουν εδώ τα λαμόγια;
Οι ολιγάρχες δια μέσου της μακροχρόνιας προπαγάνδα τους στοχεύουν να φτιάξουν ένα καλό πρόσωπο για τους ένστολους θεσμούς του συστήματος και αφού το φτιάξουν σε μια μερίδα του λαού πάνε μετά και κρύβονται από πίσω όταν είναι να πραγματοποιήσουν διάφορα μεγάλα εγκλήματα τους.

Ποια είναι όμως η ουσιαστική αποστολή των ένστολων θεσμών της ολιγαρχίας, όπως στο παράδειγμά μας ο θεσμός της αστυνομίας και τι είναι εκείνο που μας προβάλλουν οι ολιγάρχες;
Οι ολιγάρχες λοιπόν μας λένε: «κοιτάξτε τι καλό σας κάνει η αστυνομία! Σας προστατεύει από το κοινό έγκλημα. Καταδιώκει τους κοινούς εγκληματίες, συλλαμβάνει τους κλέφτες και σας κάνει να νιώθετε ασφαλείς κλπ».
Έχοντας όμως πάντα κατά νου την ΑΡΧΗ που λέει ότι, οτιδήποτε λένε οι οικονομικοπολιτικοί ολιγάρχες και οι λακέδες τους οι δημοσιογράφοι είναι πολύ  διαφορετικό από την αλήθεια, θα πρέπει να δούμε το αν αυτοί οι θεσμοί του συστήματος προσφέρουν συνολικά θετικά, όπως μας λένε οι ολιγάρχες, ή αν συνολικά συμβάλλουν πολύ αρνητικά στην κοινωνία.
( Την τελική συνολική αρνητική συμβολή κάποιου σε κάτι, ο λαός την εκφράζει με το «να σε κάψω Γιάννη να σ’αλείψω λάδι» ή με το «μου δίνει ένα αντίδωρο, μου παίρνει τα καρβέλια»)

Για να δούμε λοιπόν.
Υποθέτουμε ότι αύριο η ολιγαρχική κοινοβουλευτική χούντα του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να μειώσει μισθούς και συντάξεις κατά 90%. Ο λαός πεθαίνει από πείνα και ξεσηκώνεται για να ανατρέψει τους εγκληματίες. Κατεβαίνει στους δρόμους μαζικά και δημοσκοπήσεις λένε ότι κατά 99% ο λαός επιθυμεί την πτώση της ολιγαρχικής κυβέρνησης. Εδώ τίθεται το πρώτο ερώτημα. Οι μπάτσοι θα υπακούσουν και θα εκτελέσουν την θέληση της πλειοψηφίας του λαού (πτώση της κυβέρνησης) ή θα υπακούσουν και θα εκτελέσουν τη θέληση της ολιγαρχίας σπάζοντας στο ξύλο ή δολοφονώντας το λαό; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αστυνομία (και ο στρατός) σαν θεσμός του ολιγαρχικού κράτους θα υπακούσει στην ολιγαρχία και θα χτυπήσει το λαό.

Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία ότι αυτός ο θεσμός θα πάει ενάντια στην συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας γιατί στην ουσία του είναι άκρως αντικοινωνικός θεσμός.
Στο σήμερα όμως δεν υποθέτουμε καθόλου αλλά έχουμε πραγματικά δεδομένα.
Η ολιγαρχική χούντα των δοσίλογων οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση με νόμους και μέτρα που λαμβάνει εναντίων του λαού. Ο λαός αντιδρά. Το 75% δεν θέλει το μνημόνιο. Το 80% δεν θέλει το συνταξιοδοτικό. Το 95% δεν θέλει την κατάργηση της συλλογικής σύμβασης εργασίας κοκ. Γενικά το 99% των νόμων που περνά και εφαρμόζει η ολιγαρχική κοινοβουλευτική δικτατορία των δοσίλογων του ΠΑΣΟΚ δεν τους θέλει ο λαός. Συγκεκριμένα εδώ η αστυνομία σε ποιόν υπακούει; Στη θέληση της πλειοψηφίας ή στη θέληση της μειοψηφίας (και δέρνει το λαό στις διαδηλώσεις); Τελικά χωρίς την χρήση βίας της αστυνομίας θα περνούσαν αυτοί οι νόμοι; Θα εφαρμοζόταν η θέληση της μειοψηφίας; Θα μπορούσε να σταθεί έστω και για μια μέρα αυτή η κυβέρνηση και η οποιαδήποτε κυβέρνηση των ολιγαρχών;
Η απάντηση είναι ένα ξερό ΟΧΙ. Η αστυνομία (και οι άλλοι θεσμοί βίας) είναι το εκτελεστικό όργανο των εγκληματιών ολιγαρχών.
Σήμερα ο λαός είναι σε απόγνωση. Εκείνοι που δεν αυτοκτονούν ζουν μέσα στην κατάθλιψη. Δεν ζουν την κάθε μέρα αλλά πεθαίνουν αργά αργά κάθε μέρα και η συμβολή της αστυνομίας σε αυτό είναι καθοριστικής σημασίας. Μια απ τις πολλές αιτίες των σημερινών δεινών του λαού είναι ο θεσμός βίας της αστυνομίας. Η αποστολή  λοιπόν της αστυνομίας αφαιρεί πολλά καρβέλια από το λαό
Έτσι ισχύει εδώ το «μου δίνει ένα αντίδωρο μου παίρνει τα καρβέλια»
Διαχρονικά και «διαχωρικά» ο ρόλος των ολιγαρχικών θεσμών βίας ήταν πάντα ο ίδιος. Έπρεπε πάντα να εκτελούν εντολές των εγκληματιών ολιγαρχών για να εφαρμόζεται η βούλησή τους.

(Τα νήπια τα έσφαξε η αστυνομία – στρατός του Ηρώδη κατόπιν εντολής του τελευταίου. Στις αραβικές εξεγέρσεις τον τελευταίο καιρό οι αστυνομίες των εκεί ολιγαρχικών καθεστώτων δολοφόνησαν εκατοντάδες εξεγερμένους. Οι αστυνομίες εκεί δεν εκτέλεσαν εντολές της πλειοψηφίας των λαών αλλά εκτέλεσαν τις εντολές των εκεί ολιγαρχών. Πάντα και παντού έχουν την ίδια αντικοινωνική εγκληματική ουσία).
Επίσης για να αποφύγουν το ρόλο και την αποστολή αυτού του θεσμού το ρίχνουν στο τσάμικο. Μεταθέτουν δηλαδή το θέμα στα ατομικά ανθρώπινα στοιχεία των αστυνομικών λέγοντας τα εξής: «Και αυτοί παιδιά του λαού είναι. Και αυτοί για το μεροκάματο πάνε».
Κατ αρχή να πούμε ότι ο αστυνομικός κατά κανόνα ναι μεν προέρχεται από το λαό αλλά βγάζει το μεροκάματό του με πράξεις του που είναι συνολικά (όπως είπαμε πιο πάνω) ενάντια στο λαό. Το να αγωνίζεται κανείς για το μεροκάματο δεν είναι πάντα κοινωνικά ή ηθικά αποδεκτό, γιατί και ο έμπορας ναρκωτικών για το ψωμί του κάνει ότι κάνει ή ο έμπορος ανθρωπίνων οργάνων  ή ο έμπορας όπλων. Όλων αυτών όμως οι «εργασίες» είναι αντικοινωνικές.
 Ναι είναι αλήθεια ότι πολλά παιδιά που πήγαν να υπηρετήσουν αυτό το θεσμό της ολιγαρχίας είχαν ανάγκη και το μεροκάματο αλλά είχαν και τρομερή άγνοια στο τι πάνε να κάνουν. Το εγκληματικό αυτό σύστημα τους είχε κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου (ακόμα και με ταινίες του τύπου «η μεγάλη των μπάτσων σχολή» και άλλες τέτοιες μαλακίες) όπου πολλοί από αυτούς (έχοντας καλή συνείδηση) νόμιζαν ότι θα επιτελούσαν  κοινωνικό έργο. Αυτό όμως δεν τους δικαιολογεί πια. Εκείνοι που δεν είναι εντελώς βλάκες ή αδιόρθωτα κωλόπαιδα μετά από λίγο καιρό σε ένα τέτοιο το χώρο βλέπουν καλά τι υπηρετούν στην ουσία. Αυτοί λοιπόν αν δεν θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους σαν αντικοινωνικά στοιχεία θα πρέπει να ετοιμάζουν την αυτομόλησή τους. Πρέπει να περάσουν απ την πλευρά του λαού και σε αυτό το διάστημα να κοιτάνε να σαμποτάρουν όσο μπορούν τις διαταγές των άρρωστων εγκληματιών.
Δεν πρέπει λοιπόν να αφήσουμε να περάσουν τα σχέδια της ολιγαρχίας για ηλεκτρονικό φακέλωμα. Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε προσωπικά μας δεδομένα σε κανένα ολιγαρχικό εγκληματικό θεσμό.

Και αν σε μια αυριανή δημοκρατική κοινωνία θα χρειάζεται οπωσδήποτε να συλλέγονται κάποια προσωπικά δεδομένα για την καλύτερη λειτουργία της τότε θα είναι η πλειοψηφία του λαού που θα αποφασίζει ποια δεδομένα θα συλλέγονται.
Για να μην φθάσουν λοιπόν οι κοινωνίες στο απόλυτο σκοτάδι είναι αναγκαίο να περάσει άμεσα σε  Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ, σε όλους τους λαούς.