*Οι ολιγαρχικοί θα πράξουν ΤΕΛΙΚΑ εκείνο που θεωρούν ότι
τους συμφέρει. ΕΤΣΙ ΟΙ ΥΠΗΚΟΟΙ ΕΚΤΟΝΩΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ,
"ΑΛΛΗΛΟΣΦΑΖΟΝΤΑΙ" και η ολιγαρχία βασιλεύει.
*Με τις ανεμογεννήτριες ή εναντίον;Με το χριστιανισμό,
το μωαμεθανισμό, το δωδεκάθεο ή τον αθεϊσμό; Με τα μέτρα ή ενάντια στα μέτρα
για τον κορονιϊό. Με τη οικολογία ή όχι; Με την κρατική ή την ιδιωτική
εκπαίδευση; Με την ψήφο στα 17 ή όχι ; Με την απλή αναλογική ή όχι; Με τα
εμβόλια ή με το κίνημα ενάντια στα εμβόλια κοκ; Αμέτρητα τα διαφορετικά θέματα.
*Σήμερα κάποιοι συμφωνούν σε ένα από τα θέματα αλλά διαφωνούν στα άλλα. Ενίοτε, όχι μόνο διαφωνούν απλά αλλά και αλληλο υβρίζονται, ψυχραίνονται, γίνονται αντίπαλοι τελικά. Ο εγωϊσμός του καθένα τον κάνει να επιμένει μόνο στο συγκεκριμένο (εκάστοτε) θέμα κατά 99,99% ή και 100%.
ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΩΡΕΣ»
* Οι υπήκοοι γίνονται αντίπαλοι ουσιαστικά για κάτι το οποίο ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ άμεσο νόημα, αφού οι ολιγαρχικοί θα κάνουν ΤΕΛΙΚΑ του κεφαλιού τους, θα πράξουν ενάντια στη θέληση του λαού (κατά κανόνα) και ας πειστεί το 90% για μια άποψη που δεν την θέλει το σύστημα. (πχ το 92% ήταν ενάντια στις κατασχέσεις για οφειλές προς το κράτος.
* Ετούτο το «αυτόδιαίρει», είναι νομοτελειακά αναπόφευκτο αφού οι απόψεις κανενός δεν μπορούν να συμπίπτουν ΠΛΗΡΩΣ με τις απόψεις του άλλου. Επίσης δεν υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος. Η Κάθε προσωπική άποψη για κάθε θέμα είναι ΞΕΚΟΜΜΕΝΗ από τη διεκδίκηση ενός άλλου συστήματος οργάνωσης της κοινωνίας. Δηλαδή η συγκεκριμένη άποψη δεν συνοδεύεται ΑΜΕΣΑ από ένα κοινωνικό πρόταγμα. Δεν τίθεται στη βάση: "Προσωπικά για τούτο το χι θέμα πιστεύω αυτά, αλλά θέλω ένα άλλο σύστημα όπου "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ".
*Έτσι ενώ η πλειονότητα του 90% ίσως να ήθελε ο κάθε νόμος να επιλέγεται από την πλειοψηφία του λαού δηλαδή να έχει στο ΒΑΘΟΣ μια κοινή θέληση πάνω στην ΟΥΣΙΑ, τελικά καταλήγει στο και οι 90 να είναι ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ. Χτυπιούνται σε αόρατα δίχτυα και αλληλοεξοντώνονται. Κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι προσφέρουν στην κοινωνία αλλά ντε φάκτο προσφέρουν στην ατομική τους προβολή και εκτόνωση.
* Επειδή διαφωνούν για τον τρόπο θεραπείας πχ του ιού ή για τις αιτίες του θερμοκηπίου μπορεί να ψυχρανθούν ή και να γίνουν εχθροί, ξεχνώντας το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να είναι το κοινό πρόταγμα για μια άλλη κοινωνία.
* Νομίζουν πολλοί, ότι για να προχωρήσουν με κάποιον άλλον στον κοινό σκοπό, θα πρέπει να συμφωνούνε στα πάντα, σε όλα τα χιλιάδες καθημερινά θέματα. Πράγμα που είναι αδύνατον. Πράγμα που είναι πολύ εγωιστικό.
*Σήμερα κάποιοι συμφωνούν σε ένα από τα θέματα αλλά διαφωνούν στα άλλα. Ενίοτε, όχι μόνο διαφωνούν απλά αλλά και αλληλο υβρίζονται, ψυχραίνονται, γίνονται αντίπαλοι τελικά. Ο εγωϊσμός του καθένα τον κάνει να επιμένει μόνο στο συγκεκριμένο (εκάστοτε) θέμα κατά 99,99% ή και 100%.
ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΩΡΕΣ»
* Οι υπήκοοι γίνονται αντίπαλοι ουσιαστικά για κάτι το οποίο ΣΗΜΕΡΑ δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ άμεσο νόημα, αφού οι ολιγαρχικοί θα κάνουν ΤΕΛΙΚΑ του κεφαλιού τους, θα πράξουν ενάντια στη θέληση του λαού (κατά κανόνα) και ας πειστεί το 90% για μια άποψη που δεν την θέλει το σύστημα. (πχ το 92% ήταν ενάντια στις κατασχέσεις για οφειλές προς το κράτος.
* Ετούτο το «αυτόδιαίρει», είναι νομοτελειακά αναπόφευκτο αφού οι απόψεις κανενός δεν μπορούν να συμπίπτουν ΠΛΗΡΩΣ με τις απόψεις του άλλου. Επίσης δεν υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος. Η Κάθε προσωπική άποψη για κάθε θέμα είναι ΞΕΚΟΜΜΕΝΗ από τη διεκδίκηση ενός άλλου συστήματος οργάνωσης της κοινωνίας. Δηλαδή η συγκεκριμένη άποψη δεν συνοδεύεται ΑΜΕΣΑ από ένα κοινωνικό πρόταγμα. Δεν τίθεται στη βάση: "Προσωπικά για τούτο το χι θέμα πιστεύω αυτά, αλλά θέλω ένα άλλο σύστημα όπου "Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ".
*Έτσι ενώ η πλειονότητα του 90% ίσως να ήθελε ο κάθε νόμος να επιλέγεται από την πλειοψηφία του λαού δηλαδή να έχει στο ΒΑΘΟΣ μια κοινή θέληση πάνω στην ΟΥΣΙΑ, τελικά καταλήγει στο και οι 90 να είναι ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ. Χτυπιούνται σε αόρατα δίχτυα και αλληλοεξοντώνονται. Κάποιοι πιστεύουν ότι έτσι προσφέρουν στην κοινωνία αλλά ντε φάκτο προσφέρουν στην ατομική τους προβολή και εκτόνωση.
* Επειδή διαφωνούν για τον τρόπο θεραπείας πχ του ιού ή για τις αιτίες του θερμοκηπίου μπορεί να ψυχρανθούν ή και να γίνουν εχθροί, ξεχνώντας το πιο σημαντικό που θα έπρεπε να είναι το κοινό πρόταγμα για μια άλλη κοινωνία.
* Νομίζουν πολλοί, ότι για να προχωρήσουν με κάποιον άλλον στον κοινό σκοπό, θα πρέπει να συμφωνούνε στα πάντα, σε όλα τα χιλιάδες καθημερινά θέματα. Πράγμα που είναι αδύνατον. Πράγμα που είναι πολύ εγωιστικό.
*Όταν κατά 99,99% μια άποψη για ένα θέμα τίθεται
"ξεκάρφωτα", "ξεκούδουνα" χωρίς να συνοδεύεται από ένα
κοινωνικό πρόταγμα, ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΝΤΕ ΦΑΚΤΟ στην διαιώνιση του ολιγαρχισμού γιατί
1ον οδηγεί τους ανθρώπους στην αναζήτηση κάποιου άλλου καλού ολιγαρχικού υποκειμένου που θα το βοηθήσει να του κάτσει στο σβέρκο και
2ον προκαλεί ντε φάκτο ψυχρότητες, αντιπάθειες, εχθρότητες, αντιπαλότητες κλπ μεταξύ των υπηκόων. Όλα ετούτα τους κάνουν να στέκονται σε απόσταση ο ένας από τον άλλον με τον οποίον διαφωνούν σε κάποια θέματα και ας συμφωνούν στο βάθος σε ένα κοινό πρόταγμα.
**ΠΟΛΥ Εύκολα λοιπόν η ολιγαρχία μπορεί να παίξει με την κοινωνική συνείδηση και την κάνει ό,τι θέλει. Αρκεί κάθε τόσο να πετά ένα δίλλημα για οποιοδήποτε θέμα, όπως πετάει κάποιος ένα κομμάτι κρέας σε αδέσποτους σκύλους. Όλη λοιπόν η προσοχή τους θα πέσει σε εκείνο που θέλουν οι ολιγαρχικοί. Θα τους αποσπάσουν την προσοχή κατά 99 -100% και μετά θα λειτουργήσει αυτόματα το αλληλοφάγωμα για το ποιανού η άποψη είναι η πιο σωστή.
Θα κολλάνε στο ίδιο θέμα για αμέτρητες ώρες. Δηλαδή θα έχουμε ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΩΡΕΣ»
1ον οδηγεί τους ανθρώπους στην αναζήτηση κάποιου άλλου καλού ολιγαρχικού υποκειμένου που θα το βοηθήσει να του κάτσει στο σβέρκο και
2ον προκαλεί ντε φάκτο ψυχρότητες, αντιπάθειες, εχθρότητες, αντιπαλότητες κλπ μεταξύ των υπηκόων. Όλα ετούτα τους κάνουν να στέκονται σε απόσταση ο ένας από τον άλλον με τον οποίον διαφωνούν σε κάποια θέματα και ας συμφωνούν στο βάθος σε ένα κοινό πρόταγμα.
**ΠΟΛΥ Εύκολα λοιπόν η ολιγαρχία μπορεί να παίξει με την κοινωνική συνείδηση και την κάνει ό,τι θέλει. Αρκεί κάθε τόσο να πετά ένα δίλλημα για οποιοδήποτε θέμα, όπως πετάει κάποιος ένα κομμάτι κρέας σε αδέσποτους σκύλους. Όλη λοιπόν η προσοχή τους θα πέσει σε εκείνο που θέλουν οι ολιγαρχικοί. Θα τους αποσπάσουν την προσοχή κατά 99 -100% και μετά θα λειτουργήσει αυτόματα το αλληλοφάγωμα για το ποιανού η άποψη είναι η πιο σωστή.
Θα κολλάνε στο ίδιο θέμα για αμέτρητες ώρες. Δηλαδή θα έχουμε ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΩΡΕΣ»
* Έτσι στην κοινωνία δεν ακούγεται κατά 99,99-100%
ΚΑΝΕΝΑ αντισυστημικό πρόταγμα.
*ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΠΧ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΕΛΑΔΑΣ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ή ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ
ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ.
*ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΘΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ)
*ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ ΘΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΡΧΙΑ)
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να αντιστρέψουμε τα
ποσοστά στις αναφορές μας. Σχεδόν η κάθε αντικυβερνητική άποψή μας, για κάθε
θέμα, θα πρέπει να συνοδεύεται με την αναφορά του προταγματός μας. Θα πρέπει
τουλάχιστον κατά 90% στις αναφορές μας να περικλείεται το πρόταγμα.
*Απαιτείται ΜΟΝΙΜΟ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΔΕΣΙΜΟ (ομφάλιος λώρος)
με το πρόταγμα. Να συμφωνήσουμε στα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΟΣ.
*Αυτό που γίνεται μέχρι τώρα είναι "μη θελημένη
αυτοκτονία". Οι υπήκοοι είναι "χαμένοι στο διάστημα" των
αμέτρητων θεμάτων και των αντιπαραθέσεών τους πάνω σε αυτά.
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ είναι αυτά. Δεν είναι
δόγμα.